All Chapters of คืนเปื้อนคาว: Chapter 61 - Chapter 69

“ขอบใจมากนะหญ้า ที่ดูแลแม่อย่างดี” คนตัวนุ่มหอมกรุ่นสบตาเขาแล้วยิ้มอ่อน “คุณแม่ของคุณหนึ่ง ก็เหมือนคุณแม่ของหญ้า รักลูกชายเขาก็ต้องรักและเคารพแม่ของเขาด้วย” คำว่า ‘รัก’ ที่หลุดออกจากปากคู่งามทำให้หัวใจของเขาเต้นคร่อมจังหวะ ลมหายใจสะดุดลงชั่วขณะพร้อมกับพลิกร่างคร่อมทับหล่อนอย่างรวดเร็ว “เมื่อกี้หญ้าบอกว่ารักฉันใช่ไหม” ทั้งสีหน้าและแววตาดูตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อยที่พ่อแม่กำลังจะพาไปเที่ยวไกลๆ ทำให้กอหญ้าอดไม่ได้ที่จะยิ้มเขินออกมา พลางหลบสายตาเขาวูบหนึ่ง “หญ้า…” หญิงสาวสบตาคู่คมที่หวานเชื่อมลง “ใช่ไหม” หญิงสาวยิ้มหวาน แล้วพยักหน้าเบาๆ “ใช่ค่ะ” ชายหนุ่มถึงกับหัวใจพองโต เขาหลงคิดมาตลอดว่าชาตินี้ทั้งชาติคงไม่ได้ยินหล่อนบอกรักเขาเสียแล้ว อุตส่าห์ทำใจอยู่เงียบๆ แต่เมื่อจู่ๆ ก็ได้ยิน จึงทำให้เขาตั้งตัวแทบไม่ทัน ชายหนุ่มจูบหน้าผากมนแผ่วเบา แล้วเคลื่อนลงมาจูบเรียวปากอิ่มสีหวานพลางกระซิบ “นึกว่าจะไม่ได้ยินคำนี้จากเธอเสียแล้ว” น้ำเสียงและแววตาที่มองมา บอกให้รู้ว่าเขาดีใจแค่ไหน ทำให้หญิงสาวรู้ส

๒๓ดอกหญ้าในสายลมมือสองข้างที่กุมกัน บ่งบอกถึงความสัมพันธ์ที่แนบแน่น ภพธรจูงมือกอหญ้าเดินไปตามผืนหญ้า วันนี้เขาพาหล่อนมากางเต็นท์นอนบนยอดดอยสูง เป็นโชคดีที่บนนี้ไม่มีใครเลยนอกจากเขาและหล่อน กอหญ้าและภพธรจดทะเบียนสมรสกันเมื่อเดือนก่อน ทั้งสองไม่ได้จัดพิธีใหญ่โตแต่อย่างใด เหตุผลเพราะกอหญ้านั้นไม่เหลือญาติผู้ใหญ่อีกแล้ว ส่วนมารดาของ ภพธรก็ไม่พร้อมที่จะพบใครเช่นกัน ทั้งคู่จึงตกลงปลงใจว่าจะจดทะเบียนสมรส ทำบุญเลี้ยงพระ และกลับมาจัดงานเลี้ยงเล็กๆ กับคนในบ้าน โดยมีเพื่อนของเขาและเพื่อนของหล่อนมาร่วมแสดงความยินดี หญิงสาวคิดถึงชัชแล้วก็ยิ้มขัน เพราะฝ่ายนั้นมางานนี้พร้อมกับมาลีญา และที่ทำให้หล่อนแปลกใจคือฝ่ายหญิงกำลังตั้งครรภ์อีกด้วย มารู้ทีหลังว่าทั้งคู่ตัดสินใจคบหาดูใจกันเมื่อปีก่อน ทั้งสองเป็นอีกคู่ที่จดทะเบียนสมรสกันเงียบๆ หลังจากนั้นไม่นานมาลีญาก็ตั้งท้อง ชัชเห่อลูกในท้องคนแรกนี้มากๆ เขาทั้งเอาอกเอาใจภรรยาของตัวเองจนใครต่อใครพากันแซวตลอดงาน พานลามมาถึงภพธรกับหล่อนด้วย... ชายหนุ่มโอบไหล่ภรรยาเอาไว้หลวมๆ ขณะยืนมองวิวทิวทัศน์จากมุมสูง นานแล้วที่กอหญ

“แล้วลูกล่ะคะ เป็นอะไรมากไหม” หญิงสาวคิดถึงเด็กน้อยหน้าตาคมคายคนนั้น ที่สามีเคยเอารูปมาให้หล่อนดูตอนแกคลอดใหม่ๆ กับภรรยาสาวสวยคนไทย “บาดเจ็บนิดหน่อยเท่านั้น” “คุณอย่าทำแบบนั้นนะคะ” ภพธรถึงกับเลิ่กลั่กเมื่อถูกภรรยามองอย่างจับผิด “ไม่ทำ” เขาส่ายหน้ารัว ทำให้หญิงสาวค้อนคมพลางบอก “ถ้าคุณคิดจะมีผู้หญิงอื่น บอกหญ้าดีๆ ก็พอ หญ้าจะเปิดทางให้แล้วไปดีๆ เลย” คนฟังนิ่วหน้า พลางคิดว่าเขาไม่น่าเล่าให้หล่อนฟังเลย แต่ถ้าไม่เล่าหญิงสาวก็ยิ่งคิดมาก เดี๋ยวจะหาว่าเขานอกลู่นอกทางเสียอีก “รักหญ้าจะแย่อยู่แล้ว จะมีใครอีกได้ไง” เขาบอก ทั้งกอดและหอมหนักหน่วง หญิงสาวตวัดค้อนก่อนจะยอมยิ้มออกมา “ไม่รู้สิคะ ก็รอดูกันต่อไป ถ้าคุณดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ หญ้าก็จะดีกับคุณเหมือนกัน” คำพูดของหญิงสาวและสายตาที่มองมาทำให้ภพธรรู้ว่าภรรยาไม่ได้พูดเล่น ชายหนุ่มถอนหายใจยาว ก่อนจะรั้งร่างอวบมากอด “รอดูไปตลอดชีวิตเลยนะ พนันเลยว่าหญ้าไม่ได้เห็นผู้หญิงอื่นแน่นอน” “เพราะคุณหนึ่งจะซ่อนเอาไว้ให้มิดชิด” หญิงสาวโต้ออกมาทันควัน แต่เมื่อสามีทำต

พระอาทิตย์มีขึ้นและลง พระจันทร์ส่องแสงในกลางคืน แล้วลาลับในยามเช้า เช่นเดียวกับชีวิตของผู้คน ที่มีหลับมีตื่น ดำเนินต่อและจากไปในเวลาสมควร... เช่นเดียวกับชีวิตครอบครัวของภพธร เมื่อสิ้นมารดาที่รักยิ่ง จึงทุ่มเทความรักทั้งหมดให้กับภรรยาและลูกๆ เขาตระหนักชัดว่าชีวิตนี้แสนสั้น จึงไม่ยอมให้อะไรมาพรากความสุขของคนที่รักไปง่ายๆ กิจการที่อยู่ตัวดีแล้ว ทำให้เขาหันมาทุ่มเทเวลาให้กับครอบครัวมากขึ้น เพราะในเวลานี้ ทั้งเขาและภรรยาต่างไม่เหลือใครให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ จึงหันมายึดเหนี่ยวดวงใจของกันและกัน มอบความรัก ความอบอุ่นให้กับลูกๆ อย่างเสมอภาคเท่าเทียม ทุกวันหยุดเขาจะพาเด็กๆ ออกไปท่องเที่ยวตามธรรมชาติ เรียนรู้วิถีชีวิตชุมชน บางครั้งก็พาบินลัดฟ้า เปิดโลกทัศน์ที่กว้างใหญ่กว่าให้พวกเขารู้ว่าชีวิตของคนเราไม่ได้มีแค่ที่บ้าน แต่ยังมีอะไรอีกมากที่ไม่รู้จัก ไม่เคยพบเจอ ร่างสูงเดินมานั่งลงบนเก้าอี้ข้างภรรยา หญิงสาวยิ้มหวานพร้อมกับยกแก้วน้ำส่งให้สามี “เหนื่อยไหมคะ” เอ่ยถามพลางลูบบ่าของเขาเบาๆ เพื่อบรรเทาความอ่อนล้า “ไม่เหนื่อย” ตอบพลางวาดวงแขนขึ้นโอบไหล่ภรรยา

หญิงสาวเลื่อนมือขึ้นโอบกอดรอบลำตัวหนาของสามี เผยอรับปากจุมพิตอ่อนหวานของเขาอย่างเต็มใจ นานแล้วที่หล่อนและเขาไม่ได้ทำอะไรกันท่ามกลางแสงเดือนและแสงจันทร์สว่างจ้า ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่ง แล้วหันไปปิดตะเกียงโซลาร์เซลล์ ใช้ความสว่างของดวงดาวนำทางแทน ลมหายใจพร่าลง เมื่อร่างกำยำของสามีเปลือยเปล่าท่ามกลางหมู่ดาวที่เกลื่อนฟ้า ขณะที่หล่อนเองก็ไม่ได้น้อยหน้าเขาสักนิด เพราะถูกเขาเปลื้องออกเช่นเดียวกัน ร่างใหญ่ทาบทับลงมาบนร่างนุ่ม มือแกร่งลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวผ่อง ริมฝีปากบดจูบดูดดื่ม ก่อนเคลื่อนต่ำลงไปช้า ๆ แล้วครอบครองยอดทรวงเคร่งครัด “อืม…” เสียงหวานครางแผ่ว สองมือกอดรัดรอบศีรษะ ใบหน้างามสะบัดเริดยามเขาฉกปลายลิ้นลงบนผิวกายเนียนนุ่ม “คุณหนึ่ง” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองคนที่ครางชื่อเขาออกมา แล้วผลักท่อนขาอวบอิ่มแยกจากกัน กอหญ้าสูดลมหายใจยาวแล้วผ่อนออกมาหนักหน่วงหอบพร่า มือที่กดศีรษะของเขาเอาไว้เปลี่ยนเป็นขยุ้มกองผ้าข้างกายแทน เมื่อเปิดเปลือกตา จึงพบว่าหมู่ดาวที่เกลื่อนฟ้าช่างงดงามเกินบรรยาย เช่นเดียวกับความรู้สึกซาบซ่านที่พลุ่งพล