All Chapters of รักอำพราง: Chapter 91 - Chapter 100

“แล้วพี่นัทของหนู ออกมาทำอะไรตรงนี้คะ แอบคุยกับสาวเหรออออ”“สาวที่ไหนละครับ มีหนูคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่แล้ว”“พี่นัท! หึ!”“พี่มาส่งท่านยศพลครับ”คนในอ้อมแขนนิ่งเงียบไปชั่วครู่จนนัทนึกว่าเธอผล็อยหลับ ก่อนที่ปากเล็กจะบ่นพึมพำด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าแผ่วเบา ทว่าเขากลับได้ยินมันอย่างชัดเจน“กลับไปได้ก็ดีละ”นัทลอบถอนหายใจพลางยกมือเล็กขึ้นลูบเรือนผมของเธออย่างเบามือ สัมผัสได้ถึงความไม่พอใจที่อยู่ในน้ำเสียง ทว่าอีกหนึ่งสิ่งที่เขาสัมผัสได้เช่นกันคือความน้อยใจหยาดน้ำใส ๆ หยดลงบนเสื้อเชิ้ต จากหยดแรกสู่หยดที่สอง สามและสี่ จนกระทั่งความเปียกชื้นแผ่วงกว้างมากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่ร่างเล็กจะสั่นไหวรุนแรงขึ้นพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ที่ดังอู้อี้ในลำคอ“ยัยเด็กขี้แยของพี่”นัทหยอกเย้าด้วยน้ำเสียงอบอุ่นพลางกระชับอ้อมแขนมากขึ้น มือใหญ่ตบลงบนแผ่นหลังของเธอเบา ๆ เป็นจังหวะพร้อมกับโยกตัวไปมาอย่างช้า ๆ ทำราวกับกำลังกล่อมเด็กตัวน้อยที่ร้องไห้กระจองอแง“บางทีหนูก็สงสัยนะคะว่าเขาทำให้หนูเกิดมาทำไม ถ้าเขา ฮึก ๆ จะไม่รักหนู”“พ่อทุกคนรักลูกเสมอนะฟ้าใส”“แต่ไม่ใช่เขา เขาไล่แม่ออกจากบ้าน นะ...ในวันเกิดหนู”“....!!”“ของ

ฟ้าใสเดินปิดปากหาวหวอด ๆ ออกมาจากห้องนอนพร้อมนัท ก่อนที่ทั้งสองจะหันไปมองตามเสียงพร้อม ๆ กัน เมื่อหนึ่งในประตูห้องนอนของแขกถูกเปิดออก เผยให้เห็นน้ำค้างกำลังเดินอ้าปากหาวออกมาเด็กสาวผงะตกใจเล็กน้อยเมื่อสบสายตาของเจ้าบ้านทั้งสอง รอยยิ้มแห้งปรากฏขึ้นบนใบหน้าอิดโรยที่ผ่านการอดหลับอดนอนอีกแล้ว ก่อนที่เธอจะรีบหันกลับไปดึงประตูห้องนอนให้ปิดลงเสียงดัง“ปิดเบา ๆ ก็ได้มั้ง”“ก็ อ่า พี่แอมค่ะ พี่แอมแต่งตัวอยู่”“งั้นเหรอ”นัทย้อนถามเสียงเรียบ หรี่ตามองสีหน้ากระอักกระอ่วนของน้องสาวแล้วใช้สายตาคมกริบมองข้ามไหล่เจ้าหล่อนไปยังบานประตูห้องนอนแขกด้วยความสงสัย“ทำไมคะ พี่สะใภ้ก็ยืนอยู่ตรงนี้ พี่ชายยังอยากจะมองเหรอคะ นิสัยไม่ดี!”“แอมตื่นแล้วเหรอ ดีเลยพี่มีเรื่องจะคุยด้วย”“พี่สะใภ้คะ! เอ่อ พี่แอมโป๊อยู่ค่ะ”“พี่กับมันเห็นกันจนชินแล้ว ไม่เป็นไรหรอก”ฟ้าใสอมยิ้มทำเหมือนมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่โต ตั้งท่าจะเข้าไปเปิดประตูทว่าคนที่กำลังยืนขวางอยู่กลางทาง กลับถลาเข้ามาเกาะแขนแล้วดึงให้เธอเดินไปทางบันไดบ้านแทน“เดี๋ยวพี่แอมก็ลงมาค่ะ เราไปรอข้างล่างดีกว่าเนอะ ไปค่ะ ๆ น้ำค้างหิวข้าวแล้วว”นัทมองปฏิกิริยาแปลกประหลาดข

แอดดดในขณะที่การบำบัดยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกอย่างเบามือ ก่อนที่เรนนี่จะก้าวเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าแช่มชื่น เธอพยักหน้าให้กับเพื่อนสาวแทนการทักทาย ดวงตากลมโตทอดมองใบหน้าคมคายของชายที่แอบรักด้วยความคิดถึงแล้วคลี่ยิ้มออกมาใจดวงน้อยเต้นแรงระรัวด้วยความตื่นเต้นขณะสาวเท้าเข้าไปหาชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเก้าอี้นวมตัวโต คนที่กำลังจะกลับมาเป็นของเธอในไม่ช้านี้“ยังจำความรู้สึกของความสุขครั้งล่าสุดได้ไหมคะ”“ได้ครับ”“เกิดขึ้นเมื่อไหร่คะ”“เมื่อคืนครับ”จบคำริมฝีปากหนาหยักก็ยกยิ้มเล็กน้อย แก้มสากแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อยอย่างน่าเอ็นดู เมื่อนึกถึงความสุขที่คนตัวเล็กมอบให้เขาตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาเรนนี่เหยียดยิ้ม พอจะเดาออกว่าอะไรและใครที่ทำให้ชายหนุ่มมีสีหน้าและรอยยิ้มแบบนั้น เธอแตะลงบนบ่าของเพื่อนสนิทแล้วแอบส่งข้อความที่ไร้ซุ่มเสียงไปให้'จัดการได้เลย'แววตาเป็นประกายชำเลืองมองใบหน้าเป็นสุขของคนบนเตียงเพียงนิด ก่อนจะเดินเลยไปยังห้องรับรองอีกห้องที่มีประตูเชื่อมติดกันเฝ้ารอความสุขอันแสนหวานที่กำลังจะกลับมาอยู่ในมือของเธออีกครั้งด้วยความตื่นเต้นคราวนี้ต่อให้มีปี

“ผมไม่คิดเลยนะครับว่าคุณจะทำลายวิชาชีพของตัวเอง ด้วยการกระทำที่ไร้สาระแบบนี้ ต้องให้ผมท่องให้คุณฟังด้วยไหม ว่าจรรยาบรรณของวิชาชีพ มันมีอะไรบ้าง!” “คุณนัทคะ คือ...กี้.... กี้....” “ตอบผมมาตามตรง เรนนี่ให้คุณทำแบบนี้ใช่ไหม” “....” “เลือกมา ว่าคุณจะพูดกับผมตรงนี้ หรือจะไปพูดในคุก!” “....”“เท่าที่รู้ประวัติของคุณมันก็ไม่ได้ขาวสะอาดสักเท่าไหร่นะ” เสียงเงียบหายไปราว ๆ 20 วินาที ก่อนจะมีเสียงเสียดสีของเสื้อผ้าคล้ายคนขยับตัวดังขึ้นและตามด้วยเสียงเย็นชาของชายหนุ่ม“ถ้าคุณยังเงียบ งั้นก็เก็บเสียงไว้ให้การในชั้นศาลแทนก็แล้วกัน” “ค่ะ! เรนนี่ขอให้กี้ช่วย! แต่คุณก็ทำไม่ถูกนะคะ คุณหมั้นกับเพื่อนกี้แล้ว ทำไมถึงยังกล้านอกใจเพื่อนกี้ละคะ รู้ไหมว่าเพื่อนกี้มันร้องไห้เสียใจเรื่องคุณมากแค่ไหน” “เขาบอกคุณแบบนั้น?” “คะ?” “งั้นก็ยินดีด้วยนะครับ ที่คุณได้เป็นหนึ่งในหมากสำคัญบนเกมกระดานของเขา แต่ดูท่าว่าครั้งนี้เขาจะเดินเกมผิดไปนิด ยังไงผมก็ขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยผมล้างกระดานให้กลับมาขาวสะอาดเหมือนเดิม” นัทกดปิดคลิปเสียงแล้วหย่อนโทรศัพท์มือถือลงในกระเป๋าตามเดิม ยกสองมือขึ้นกอดอกพลางทอดมองใบหน้าซีดเ

ใช้เวลาไม่กี่นาทีทุกอย่างก็เสร็จสิ้น ฟ้าใสก้มมองปลาสเตอร์ที่แปะบริเวณใต้ท้องแขนเหนือข้อศอกของแขนข้างซ้ายแล้วลูบคลำป้อย ๆ แม้จะฉีดยาชาไปเข็มเบ้อเร่อ แต่เธอก็ยังอดรู้สึกเสียวแปลบ ๆ ไม่ได้“แล้วทำไมต้องแอบมาเอายาคุมออกคนเดียวละยะ จดทะเบียนก็จดแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็จัดงานแต่ง ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหายหรือต้องอายเลยนี่”น้ำหวานเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ ทำให้ฟ้าใสเงยขึ้นมาสบสายตาแล้วอมยิ้มอย่างเอียงอาย พร้อมกับพวงแก้มนวลที่แดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย“พี่นัทเขาอยากมีน้อง หนูก็เลย ... อยากจะหาของขวัญมาเซอร์ไพรส์ อยากเอาใจสามีบ้าง”ฟ้าใสตอบเสียงหวาน ริมฝีปากปากคลี่ยิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ อีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันเกิดของสามีแล้ว เธอจึงตั้งใจอยากจะให้ของขวัญสุดพิเศษกับเขาบ้างใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นด้วยความตื่นเต้นขณะวาดฝันไปถึงสีหน้าของคนรับ ไม่รู้ว่าเขาจะช็อกตาตั้ง หรือจะฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีอกดีใจ หากได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาพยายามกระทำอยู่ทุกค่ำคืนนั้นมันสัมฤทธิผลน้ำหวานมองใบหน้าเป็นสุขของคนที่เอาแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ตัวเองแล้วส่ายหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะพูดหยอกเย้าด้วยความหมั่นไส้แกมอิจฉา“โอ๊ย ลำไย! รักกันป