All Chapters of รักอำพราง: Chapter 1 - Chapter 10

หากจะพูดถึงสถานที่ขอพรเกี่ยวกับความรักที่ขึ้นชื่อลือชาในเมืองไทย แน่นอนว่าผู้หญิงที่คลั่งไคล้ในสายนี้จะต้องไม่พลาดที่นี่อย่างแน่นอน!‘ฟ้าใส’ พญานกที่พบเจอกับการถูกหักอกมาหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น ...การจากกันด้วยดีมีเหตุผลหรือจากกันแบบไม่เผาผีแต่เผาพริกเผาเกลือ หรือเหตุการณ์ที่อยู่ดี ๆ ก็หายไลน์ถูกบล็อก หรือคุยยังไงไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ คือได้พี่น้องเพิ่มมาและในส่วนของสถานการณ์ล่าสุดที่เธอกำลังเผชิญอยู่นั้นคือแอบชอบเขาแต่เขาไม่รู้ตัวเอ๊ะ! แต่เธอว่าเขาน่าจะรู้นะ!หลังได้อ่านรีวิวจากใครหลายคนที่การันตีมาแล้วว่า 'ขอพรเรื่องความรักกับท่านแล้วสมหวังกันถ้วนหน้าทุกคน' แล้วมีหรือที่คนอย่างฟ้าใสจะพลาด!หญิงสาวในชุดเดรสสีสดใสก้าวเข้ามาหยุดยืนอยู่หน้าเทวรูป กระชับมือที่หอบหิ้วของไหว้พะรุงพะรังมาเต็มทั้งสองมือ พลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้นอยากได้หลัว ไม่ใช่เรื่องน่าอายซะหน่อย!เพราะที่นี่ก็คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่ต่างก็หลั่งไหลมากราบไหว้ด้วยเหตุผลคล้าย ๆ กันกับเธอเต็มไปหมดดอกกุหลาบแดง 9 ดอก , ธูปสีแดง จำนวน 9 ดอก , เทียนสีแดง 1 เล่ม , น้ำแดง 1 ขวดแล้วก็แก้วมังกรสีแดงกำลังหวานฉ่ำน่ากินอ

“โอ๊ย เหม็นความรักจริง ๆ”ถึงปากจะบ่นกระแนะกระแหนทว่าคนพูดกลับโผเข้าไปยืนประชิดแล้วแนบใบหูลงอีกฝั่งของโทรศัพท์มือถือ ไม่สะทกสะท้านกับคำด่าทอที่เพื่อนสาวทำรูปปากส่งมาให้เลยแม้แต่น้อยอยากจะรู้จังว่าคนที่ตอกกลับยัยพวกกลุ่มขี้เมาท์จนหน้าหงายเก๋ง จะพูดจายังไงเมื่อยามอยู่กันสองคนกับเพื่อนของเธอเสียงทุ้มนุ่มดังลอยออกมาจากปลายสายทำเอาเธอเคลิ้มตามกับความหวานละมุนที่เขาสาดใส่เพื่อนของเธอไม่ยั้ง ออดอ้อนออเซาะกันซะไม่เกรงใจระดับน้ำตาลในเส้นเลือดเลยนะเจ้าคะ!เมื่อฟังจนพอใจแล้วเธอจึงขยับกายออกห่างแล้วปล่อยให้คนอินเลิฟได้มุ้งมิ้งกันซะให้พอ ส่วนคนโสดและสวยอย่างเธอก็นั่งน้ำตาตกในด้วยความน้อยใจผู้ชายในฝันของตัวเองรอไปพลาง ๆมือเล็กหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเปิดหน้าช่องทางการติดต่อของคนเพิ่งพูดถึงไปหยก ๆพลันคิ้วเรียวก็ยิ่งขมวดเข้าหากันแน่นมากขึ้นหลังพบว่าข้อความล่าสุดที่เธอเป็นฝ่ายส่งไปนั้นยังเงียบกริบ และไม่มีการตอบกลับจากปลายทางแต่อย่างใดด้วยหน็อย ไอ้คนหล่อ ไอ้คนเก่ง ไอ้คนเพอร์เฟค ไอ้ Rare Item ของโรงพยาบาล!ใบหน้าหวานหงิกงอจนแทบจะกลายเป็นกระบวยตักแกงในทันที จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่กดขยายใหญ่ขึ้นม

“ไม่ค่ะ! ฟ้าใสเลิกสนใจคนนิสัยเสียแบบนั้นไปนานแล้วค่ะพี่เกมส์!”“งั้นเหรอ?”“อื้ออ!”พรวดดดการปรากฏตัวของชายหนุ่มทำเอาเครื่องดื่มที่ฟ้าใสยังไม่ทันจะได้กลืนลงท้อง พุ่งพรวดออกมาจากปากเล็กจนเปรอะเต็มโต๊ะไปหมด“แคก ๆ ๆ “ฟ้าใสไอแคกแคก สำลักเครื่องดื่มอุ่นจัดจนหน้าดำหน้าแดง พลางลนลานหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดพื้นโต๊ะด้วยความอับอายไอ้คนบ้า! ไอ้คนไร้มารยาท! มาตั้งแต่ตอนไหนวะเนี้ย!?“มึงมาก็ดีเลยครับพ่อคนเด่นดังประจำโรงพยาบาล รบกวนมึงนั่งเป็นเพื่อนน้องฟ้าใสของกูทีนะครับ ตอนนี้กูถูกที่วอร์ดตามตัวแล้ว”ไร้คำพูดใด ๆ หลุดออกมาจากปากหนา มีเพียงสายตานิ่ง ๆ ที่ส่งมาให้ ซึ่งเกมส์ที่รู้จักเพื่อนมานานรู้ดีว่าการเงียบนั้นคือการตอบตกลงเกมส์จึงยิ้มกริ่มแล้วหันไปลูบศีรษะของรุ่นน้องที่อ้าปากค้าง เครื่องขัดข้องไปแล้วอย่างเบามือ ก่อนจะผลุนผลันลุกออกจากวงสนทนาไปอีกทางหากจะหาใครสักคนมาดามอกให้เพื่อนสนิทล่ะก็ ระหว่างหลานสาว ผอ. จอมเอาแต่ใจกับรุ่นน้องที่สวยแต่สติไม่เต็มเต็ง เขาว่าอย่างหลังน่าจะเหมาะสมและลงตัวกับเพื่อนผู้บ้างานของเขาได้ดีกว่าฟ้าใสหันขวับมองตามชายเสื้อกาวน์ที่พลิ้วตามแรงเดินแล้วก่นด่าอยู่ในใจไ

“นั่งกินดี ๆ ไม่ได้ใช่ไหม เลยต้องอาบมันเนี้ย ฮือออ”มือเล็กวักน้ำจากก๊อกมาทำความสะอาดตามเรียวขาขาว พลางนึกบ่นทั้งตัวเองและบ่นใครอีกคนไปด้วย เธอไม่ได้อยากจะซุ่มซ่ามทำหกรดตัวเองซะหน่อย ก็ใครใช้ให้มาจู่โจมเธอแบบนั้นล่ะ!ฟ้าใสแบะปากคว่ำเมื่อใบหน้าดุ ๆ ของรุ่นพี่ลอยเข้ามาในหัว แต่พอเผลอนึกไปถึงสัมผัสอบอุ่นนั้น พลันแก้มนวลก็แดงระเรื่อขึ้นพร้อมกับใจดวงน้อยที่พาลเต้นแรงขึ้นมาอีกระลอก อยากให้เขาพูดดี ๆ ด้วย อยากให้เขาจับ อยากให้เขาสัมผัสอีก โอ๊ย ได้สักทีจะเป็นพระคุณ!มือเล็กยกขึ้นทาบลงบนหน้าอกพลางหลับตาลง สัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่เร็วแรงและแทบไม่เป็นจังหวะสม่ำเสมอของมันแล้วรำพึงรำพันเบา ๆ “ตาย ๆ ๆ ๆ ฉันว่าฉันต้องไปตรวจร่างกายบ้างแล้ว!”หลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผมเป็นครั้งสุดท้าย หญิงสาวก็เดินฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี มานั่งนึก ๆ ดูแล้ว ถึงเธอจะซุ่มซ่ามจนทำคาราเมลหกรดใส่ตัวเองจนเปียกไปหมด แต่ถ้าแลกกับการถูกพี่นัทลูบหัว เธอก็ว่ามันคุ้มแล้วแหละ!รถยนต์คันหรูค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปตามท้องถนนที่แสนติดขัดอย่างเชื่องช้า หากเป็นเวลาปกติเธอคงหงุดหงิด แต่วันนี้มันไ

ฟ้าใสโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้พลางเอียงหูฟังเสียงลมหายใจของคนเจ็บ ถึงจะสั้นและถี่แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีอยู่ เธอจึงลองร้องเรียกพร้อมกับตบเบา ๆ ที่ไหล่หนาเพื่อเช็คการตอบสนองของเขาดู“คุณคะ ได้ยินหมอไหมคะ คุณคะ”“คะ..ครับ”คนเจ็บปรือตามมามองใบหน้าของหมอสาวที่โน้มตัวเข้ามาใกล้แล้วครางตอบแผ่วเบา น้ำเสียงแหบแห้งสั่นเครือทว่ายังพอฟังออกว่าพูดอะไรออกมา“โอเคค่ะ คุณชื่ออะไรคะ พอจำชื่อตัวเองได้ไหมคะ”“ก้อง อึก! ชื่อก้องครับ”“ค่ะคุณก้อง อย่าเพิ่งขยับร่างกายนะคะ นอนนิ่ง ๆ เอาไว้ก่อน ป้องกันไม่ให้มีการบาดเจ็บเพิ่มขึ้น ตอนนี้มีอาการเวียนหัวหรือคลื่นไส้ไหมคะ”“ไม่ อ่า ไม่ครับ”“คุณก้องลองขยับนิ้วมือทั้งสองข้างดูนะคะ ได้ไหมคะ”ฟ้าใสร้องขอพร้อมกับสังเกตการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายไปด้วย แม้จะยังเจ็บแต่เขาก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี “ดีค่ะ เก่งมาก ๆ เลย อีกเดี๋ยวรถพยาบาลก็จะมาถึงแล้วนะคะ”ดวงตากลมฉายแววดีใจขึ้นแวบหนึ่งหลังเห็นปลายนิ้วของคนเจ็บกระดิกไหวไปมา อย่างน้อยตอนนี้ก็สบายใจไปอย่างหนึ่งว่ากระดูกสันหลังยังปลอดภัยฟ้าใสอยู่ดูแลคนเจ็บระหว่างรอเจ้าหน้าที่มารับตัว และคอยพูดคุยเพื่อดึงสติให้คนเจ็บหันมาโฟก