Semua Bab TEACHER DAHLIA: Bab 21 - Bab 30

Kalaunan, nang maihatid na ni Bernard si Dahlia sa tapat ng bahay nito, lumabas na ito mula sa sasakyan. "Salamat sa paghatid ninyo sa 'kin. Sige, papasok na ako," sabi ni Dahlia sa mga ito. Nang makapasok na ang dalaga sa kaniyang bahay, nagtinginan sina Bernard at ang pamangkin nitong si MetMet. Marahan pang nanlalaki ang kanilang mga mata dahil sa ginawang pagpapasalamat ni Dahlia."Sinabi ko naman sa 'yo tito, balang araw, pasasalamatan ka ni teacher Dahlia. O ano? Naniwala ka na sa 'kin?" tila pagmamalaking sabi ni MetMet sa tiyuhin."Ang galing mo, ah? Parang kahapon lang, kulit ako nang kulit sa kaniya. Ngayon, nag-thank you siya sa 'kin. Iba ka talaga, cute kong pamangkin. Hmm!" sabi naman ni Bernard saka pinisil ang matabang pisngi ni MetMet. "Tara na. Umuwi na tayo. Maghahanda pa tayo ng hapunan," sabi pa ni Bernard bago nito paandarin ang sasakyan.Samantala, nang makapagbihis na si Dahlia, pumunta siya sa kusina upang uminom ng tubig. Nang mata

"Ito ang kwento ng isang batang babae na may pangarap sa buhay. Ang makapag-aral at makapagtapos para sa pamilya," paninimula ni Dahlia habang patuloy pa rin ito sa pagkatulala. "Isang batang namulat sa kahirapan nang maipanganak siya sa daigdig na ito. Dahil mahirap lang siya, kailangan niyang lampasan ang mga dadaanan niyang matitinding pagsubok. Naranasan niyang magutom, maghirap at magtraba-trabaho sa murang edad. Kahit na may ina siyang dapat na mag-aalaga't magmamahal sa kaniya, hindi naman niya ito naramdaman. Ngunit sa kabila ng mga 'yon, minahal pa rin ng batang babaeng 'yon ang kaniyang ina. Nirerespeto at inaalagaan. At nang malaman niyang may ama pala siyang mayaman, natuwa ang batang 'yon. Magiging isa na siyang prinsesa. Titira sa malaki at magandang bahay, makakakain na nang maraming pagkain at makakapaglaro ng mga samut-saring laruan," pagkukwento pa nito."Ngunit sa akala niyang 'yon, bigla na lang gumuho ang mga ito dahil may prinsesa't prinsipe na pala an

Nagpaalam si Armano sa kaniyang asawa at mga anak-anakang sina Semir at Sonia upang mangampanya. Hinalikan niya sa noo si Abella bago ito tuluyang umalis. Naiwan naman ang mag-iina sa dining area at tinatapos ang kanilang almusal."Semir, don't forget to introduce your girlfriend to me. Kung mainam, mamaya mo na siya dalhin. Kung hindi, maaaring sa ibang araw na lang. Basta, dapat makilala ko kung sino siya. Malay ko baka kung sino-sino na lang ang pinatulan mo, hijo. Mommy doesn't want you to become miserable someday nang dahil lang sa babae," pagpapaalala ni Abella bago nito higupin ang kaniyang tsaa."Mom, don't worry, ipakikilala ko siya sa 'yo at sa family natin. And don't worry, hindi siya kung sino-sino lang. I assure you, magugustuhan niyo siya," nakangiti namang tugon ni Semir saka kinain ang kaniyang breakfast. Habang ngumunguya, may bigla na lang lumitaw sa isipan niya. Kaya't nang malunok na niya ang kinakain, saka siya muling nagsalita. "Mom, hindi ba,

[Babe, hello. Napaaga ang tawag ko 'cause I have something to say to you. Importante,] sabi ni Semir na nasa kabilang linya. Dahil seryoso ang tono ng boses nito, nagtaka na lang si Berina."Ano 'yon? Teka, nasa work ka na ba? May problem ba?" sunod-sunod na tanong ni Berina sa boyfriend. Natawa nang marahan si Semir dahil sa akalang problema ng girlfriend niya.[Papunta pa lang ako sa company. At walang problema. Actually, what I wanted to say is a good news for you. For us,] sabi nito sa kaniya."Then what is it?" takang tanong ni Berina.[Mamaya na kita ipakikilala kay mom. Magpapa-prepare siya for dinner. She can't wait to meet you. E ayun, nagpumilit,] sabi ni Semir na nakapagpabalik sa kaba ni Berina. Dahil sa nararamdaman, hindi kaagad nakatugon ang dalaga. [Are you still there?] takang tanong naman ng boyfriend niya sa kaniya."Ahh... Y-Yes. I'm still here. A-Ahmm... S-Sige. I'll prepare myself either para sa--sa family mo. I do h

Kasalukuyang kumakain sina Berina, Semir at Abella. Habang abala sa pagkain sa matapos na medyo mahabang kwentuhan, nakatingin na lang si Abella sa kasintahan ng kaniyang anak. Halatang nahihiya ito at tila natatakot sa kaniya. Maya-maya pa nang bulungan nito si Semir ngunit hindi niya ito naririnig. Tumugon naman ng pagbulong si Semir nang bigla namang sumingit si Abella. "I forgot to ask, anong trabaho mo?" tanong nito sa dalaga."Ahmm... Teacher po sa elementary school," tugon ni Berina. Tumango-tango na lang si Berina sa dalagita."Seryoso ka ba sa anak ko? Semir is my only son, hija, and I don't wanna see him crying for just a lady sa mga darating na araw," sabi pa ni Abella."Ma," tawag naman sa kaniya ni Semir dahil sa sinabi nito. "Hinding-hindi magagawa sa 'kin ni Berina ang bagay na 'yan. She loves me, and I love her very much." Ngunit napatingin na lang ang binata sa kaniyang kasintahan nang sumagot ito nang maayos."Opo. Seryoso ako ka