Semua Bab TEACHER DAHLIA: Bab 31 - Bab 40

Tinignang maigi ni Bernard ang pigura ng nanloob sa kanila. Hindi ito isang lalaki kundi babae. Lahat ng kasuotan nito ay kulay itim at maging ang sa takip sa mukha nito. Nang balak niyang lumapit dito, kaagad siya nitong sinipa at mabilis na tumayo. Sinubukan din ni Bernard na makipaglaban ng pisikalan sa taong 'yon ngunit sadyang mabilis itong kumilos. Ilang sandali pa nang muli siya nitong binagsak sa sahig kaya't napadaing na lang ang binata.Ngunit hindi nagpatalo si Bernard, nang muling makahanap ng tyempo ay kaagad niyang kinuha ang braso nito at mabilis siyang pumaikot. Ang taong 'yon ay kasalukuyan ng nakadapa sa sahig at nasa ibabaw nito si Bernard. Dahil hindi makagalaw ang nanloob sa kaniya dahil sa mahigpit na pagkakahawak ni Bernard, kaagad namang naisip ng binata na tanggalin ang takip sa mukha nito gamit ang isa niyang kamay. Hindi nagtagal, nang matanggal na niya ang buong pagkakatakip sa mukha ng taong 'yon, bigla na lang nanlaki ang mga mata niya dahil ki

Bigla na lang nawala ang malalim na pag-iisip ni Dahlia nang biglang may humablot sa kaniya at saka hinawakan nang mahigpit gamit ang braso nito. "Sige! Sige! Subukan ninyong manlaban sa 'kin at malilintikan sa 'kin 'tong babaeng 'to!" sigaw ng palamunin ng barangay na si Jong. Nasa tabi niya ang dalawang kasamahan. Samantala, nagkaroon naman ng kaingayan sa kanilang lugar dahil sa nangyayari. Ang mga tao ay natatakot para sa dalagita na baka mapaano kay Jong.Nakatutok sa leeg ni Dahlia ang kutsilyong hawak ni Jong. "Sinabi ko naman sa 'yo, may araw ka sa 'kin," mariing sabi nito sa tainga ni Dahlia. Samantala, animo'y walang nararamdaman na takot ang dalagita dahil galit at poot na mula sa nakaraan ang nananatiling nasa loob niya. "Magbigay kayo ng 20 milyon! Ng sasakyan! At pakakawalan ko ang babaeng 'to! Subukan ninyong magtawag ng pulis at talagang malilintikan 'to!" sigaw pa ni Jong.Imbis na matakot, dumagdag pa sa nararamdamang galit ni Dahlia si Jong at an

Matapos sumakay sa sasakyan at bumyahe, nakababa na sina Bernard, MetMet at Dahlia sa tapat ng gate ng school. Nang magsimula nang maglakad ang tatlo, gano'n pa rin ang hitsura ni Dahlia. Tulala at wala sa sarili. "Bernard, hindi ba, sinabi mo na yung politikong 'yon ay si Armano Imperial? Siya ang amo mo, hindi ba?" biglang tanong ni Dahlia sa malumanay na pananalita."Oo, bakit?" tugon naman ni Bernard saka tanong sa dalagita. Ngunit imbis na masagot 'yon ni Dahlia, bigla na lang silang napatingin nang tawagin ito ng mga kapwa guro. Kaagad naman silang lumapit dito."Dahlia, sayang, nagkasalisi kayo nung dalawang lalaki," sabi ng kapwa guro ni Dahlia sa kaniya."Dalawang lalaki? Sino naman ang mga 'yon?" takang tanong ni Bernard."Anong sadya nila sa 'kin? Sinabi ba?" tanong naman ni Dahlia."E ang pagkakaalam ko sa sinabi nila kanina, kailangan ka raw nilang makausap. Ni hindi nga nagpakilala kung sino sila e," tugon naman ng kasamahan

Samantala, may dala-dalang bouquet ng pulang rosas si Bernard at maayos din ang pananamit nito. Kasama niya ang pamangkin na si MetMet habang papunta ito sa bahay ni Dahlia. Balak din nilang isabay ito sa kaniya papasok sa eskwelahan."Tito, ayusin mo. Paano mo mapapasagot si teacher Dahlia, n'yan?" tanong ni MetMet sa tiyuhin nang mapansing tila kinakabahan ito. "Tito, h'wag kang kabahan. Sige ka, kapag hindi mo napasagot si teacher Dahlia, maunahan ka pa ng iba. Ikaw rin. Sayang," sabi pa ni MetMet. Dahil dito, huminga nang malalim si Bernard bago nila itinuloy ang paglalakad. Nang matapat sila sa pinto ng bahay ni Dahlia, akmang kakatok pa lang si Bernard nang mahinto ito kaagad. Bigla na lang nagsalita ang kapitbahay ng guro. "Wala yung teacher d'yan. Kanina pa umalis," sabi nito sa kanila."Ahh... Saan naman po nagpunta?" takang tanong naman ni Bernard."Baka pumasok nang maaga? Nakabihis na siya ng uniporme niya e," tugon naman ng kapitbaha

"Pumunta ako sa bahay mo kanina pero ang sabi ng kapitbahay mo, pumasok ka na raw. Sinabi niya na dito ka raw nagtatrabaho bilang guro," tugon naman ni Sonia saka huminga nang malalim. "Dahlia, kailangang-kailangan kitang makausap," sabi pa nito. Napangisi naman si Dahlia sa kaniya."Makausap? Tsk! Hindi na. Bakit pa ako makikipag-usap sa 'yo? Umalis ka na, Sonia," seryosong sabi ni Dahlia at balak na maglakad pabalik sa harapan nang sumingit naman ang kapatid."Dahlia, kailangan nating paghigantihan ang Armano na 'yon para sa nag-iisang ama natin."Napatingin sa buong klase at sa paligid si Dahlia dahil baka may nakarinig bago niya lapitan nang mas malapitan si Sonia. "Tumahimik ka. Itikom mo 'yang bibig mo," mariing sabi ni Dahlia. Samantala, naiyak na lang bigla si Sonia sa harapan ng kapatid."Dahlia, ayoko na. Hindi ko na gusto pang makasama ang demonyo kong ama-amahan," sambit nito kay Dahlia. "Kagabi lang nang pagsamantalahan ako ni Armano.