All Chapters of Owned By The Playboy CEO(Sebastian Castillo): Chapter 71 - Chapter 80

Umakyat na sa kalangitan ang unang liwanag ng araw, ang malumanay na glow nito ay dahan-dahang dumampi sa tabing-dagat ng private villa. Ang dagat ay kumikislap sa ilalim ng unang sinag, habang ang mga alon ay mahinahong humahaplos sa buhangin, parang alam nila na may bago, mas magaan, at mas totoo sa buhay na nangyayari dito. Si Sebastian Castillo ay nakaupo sa gilid ng maluwang na kama, tinitingnan ang mga paa niya nakatayo sa sahig ng villa. Ang mga mata niya ay nakapikit saglit, ini-enjoy ang tahimik at simpleng sandali pagkatapos ng gabing iyon. Ang gabi na iyon—ang halik, ang pag-amin, ang lahat—ay hindi basta basta mawawala sa kanyang isipan. Hindi niya maalis sa isip ang tapang ni Althea. Ang paraan ng pagtitig niya, ng paglapit sa kanya, ng paghahandog ng puso niya nang walang alinlangan. Nakakapanginig pa rin sa katawan ni Sebastian—ang dami niyang nadama kagabi: pagkagulat, pang-aakit, kasabikan, at higit sa lahat, pag-aari. Oo, pag-aari niya si Althea, hindi sa paraang po

Ang dapithapon sa Maldives ay parang isang obra maestra—malambot ang langit, may halong kahel, rosas, at ginintuang liwanag na tila kinulayan para lamang sa dalawang taong nagmamahalan. Habang papalubog ang araw, ang mga alon ay kumikislap na parang libo-libong bituin na nalaglag at tumira sa dagat. Tahimik, malumanay, at tila sinasabing: ito ang gabi para sa kanila.Si Sebastian ay tahimik na nakatayo sa veranda ng villa, hawak-hawak ang dalawang wine glasses habang ang hangin ay humahaplos sa balat niya. His muscles relaxed, pero ang mga mata niya—sharp, intense, soft all at once—ay nakatutok kay Althea na papalapit mula sa loob ng villa.At nang makita niya ito… napangiti siya. Hindi lang basta ngiti—kundi ‘yung ngiting alam mong ramdam hanggang puso.Si Althea, nakasuot ng simpleng silky sundress na kulay pearl white, mahina ang bagsak sa kanyang balat, at ang liwanag ng sunset ay dumadampi sa kanya parang liwanag ng buwan sa dagat. Hindi sobrang revealing, pero sapat para makita

Ang araw ay unti-unting bumababa, nag-iiwan ng malambot na orange at pink na glow sa kalangitan. Ang hangin sa private beach villa nila ay may halong amoy ng dagat at tropical flowers, habang ang mga alon ay marahang humahaplos sa baybayin. Para bang alam ng mundo na may espesyal na nangyayari sa dalawang taong nakaupo sa deck ng villa, magkadikit, magkahawak ang mga kamay, at tahimik na ini-enjoy ang bawat sandali. Nakatayo si Sebastian Castillo sa tabi ni Althea, naka-backrest sa railing ng terrace. Medyo magulo pa rin ang buhok niya, nakabukas ang ilang buttons ng shirt niya, at ang shorts ay simpleng nakalapat sa balikat. Ang aura niya—halo ng calm confidence at subtle dominance—ay kitang-kita na. Ngayon, narito siya para sa isa lang: si Althea. Hindi niya maiwasang tumingin sa kanya. Bawat linya ng mukha, bawat kilay na bahagyang nakataas, bawat ngiti na lumilipad sa kanyang mga labi—lahat ay nagpapakaba sa damdamin niya. Hindi lang basta attraction. Ito na, bes. Ito na ang kasu

Ang unang gumising ay si Althea. Pero iba ngayon. Hindi siya tulad kahapon na mabigat ang mata sa antok—ngayon, mabigat ang dibdib. Nakatihaya si Sebastian sa tabi niya, isang braso ang nakaunan sa kanya, at siya… nakapulupot ang kamay sa dibdib nito habang nakikinig sa steady, mababang heartbeat niya. Last morning. Pagdilat pa lang niya, sumakit na agad ang puso niya. Ayaw pa niya. Not yet. Hindi pa siya ready umalis. Hindi pa siya ready bitawan ‘tong moment na para bang nasa sariling mundo lang sila. Hindi pa siya ready bumalik sa Manila, sa reality na kailangan nilang magtago ulit. She studied his face—relaxed, soft, vulnerable in a way na siya lang ang nakakakita. Yung kilay nitong medyo nakakunot kahit tulog, yung lips na bahagyang nakabuka, yung buhok na gulo-gulo pero sobrang gwapo pa rin. She touched his jaw lightly. Sebastian’s breathing shifted. Dahan-dahang bumukas ang mata niya—at nang makita siya, ngumiti siya. Yung tipong ngiti na reserved lang talaga for he

Lumabas si Sebastian Castillo sa sleek na itim na SUV, ang sikat ng araw sa Maynila ay bahagyang sumasalamin sa makintab na sasakyan. Ang kanyang suit ay perfect, malinis at maayos—katulad ng lalaking nakasuot nito—pero ang karaniwang aura ng kanyang reckless charm na laging sumusunod sa kanya… tila bahagyang magaan. Mas malambot. Hindi nawala, pero… iba.Ilang linggo na ang lumipas mula sa Maldives. Isang business trip na may halong bakasyon, pagkakataon para tapusin ang isang deal, at dahilan para makasama si Thea nang mag-isa. Ngayon, habang naglalakad siya pataas ng driveway ng kanilang pamilya, ramdam ni Bash ang kakaibang halo ng pananabik at kaba.Buksan agad ang malalaking double doors bago pa siya makatok. Lumitaw si Cecilia, elegante gaya ng dati, nakasuot ng simpleng ngunit maayos na damit—parang mainit na sikat ng araw, malumanay at may pagkaalam sa lahat.“Bash,” bati niya, may ningning ang ngiti. “Welcome home.”Ngumiti si Sebastian, pinipilit panatilihin ang kanyang com