All Chapters of รักนี้ ที่มอดไหม้: Chapter 11 - Chapter 13

13 Chapters

บทที่ 11 ถูกจับตัว

หนิงอวี่ออกจากห้องของลู่เสียนอย่างเงียบ ๆ เมื่อเดินผ่านหลี่หยาง นางแอบชำเลืองมองเขา แต่สายตานั่นกลับไม่หันมามองนางอย่างห่วงใยเช่นเดียวกับมองลู่เสียนแม้แต่น้อย เขาทำอย่างกับไม่เห็นนางอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ ‘เฮ้อ ไอ้เรามันก็ตัวร้ายด้วยสิ โดนตบขนาดนี้ยังไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น’ หนิงอวี่ได้แต่บ่นกับตัวเอง พลางทำหน้ามุ่ยเดินจากไปโดยมีสายตาของหลี่หยางที่บัดนี้เจือความเป็นห่วงมองตามหลังของนางไป “เจ็บมากไหมเจ้าคะคุณหนู” เจียลี่ที่นำลูกประคบมาให้ ถามด้วยความเป็นห่วง “อื่อ เจ็บมาก มือเจ้าแม่ทัพนั่นหนักไม่น้อย” หนิงอวี่กล่าวพลางทำหน้ามุ่ยด้วยความไม่พอใจ “คงมีแต่เจ้าที่เป็นห่วงข้า” หนิงอวี่กล่าวพลางใช้มือคล้องแขนของเจียลี่ไว้ นางทำท่าออดอ้อนเหมือนเด็ก ๆ “ไม่จริงนะเจ้าคะ เหล่าสตรีในหอบุปผา ถามถึงคุณหนูกันทุกคน พวกนางก็เป็นห่วงคุณหนูเช่นกัน” เจียลี่กล่าวแย้งความคิดของนาง “จริงหรือ! แบบนี้สิ ถึงจะเจ็บตัวก็ถือว่าคุ้ม อย่างน้อยก็มีคนอยากฆ่าข้าน้อยลงอีกหลายคน” หนิงอวี่ยิ้มแก้มปริ เจียลี่ได้แ
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more

บทที่ 12 ไร้ที่พึ่ง

“พาข้ากลับเรือนก่อนเถิด” หนิงอวี่ไม่ได้ตอบคำถามของเจียลี่ สายตาของนางยังคงมองไปที่หลี่หยางด้วยความน้อยใจ ‘เขารู้ว่านางหายไป ยังไม่คิดจะช่วยเหลือเขาโกรธแค้นนางมากแค่ไหนกัน’ หลี่หยางที่เห็นสายตานั้นของนาง เขากลับรู้สึกเสียใจไม่น้อยที่พูดออกไปเช่นนั้น “เจ้า.........” หนิงอวี่ไม่ได้อยู่รอฟังคำพูดจากเขา นางเพียงแต่เดินผ่านเขาไป “ใครจับตัวคุณหนูไปเจ้าคะ” เมื่อมาถึงเรือนตระกูลเว่ยเจียลี่ก็ถามขึ้นในทันที “เจ้าแม่ทัพบ้าซุยอู่เหริน” หนิงอวี่มีสีหน้าโมโหเมื่อพูดถึงชายถ่อยผู้นั้น “อะไรกัน! เขาจับคุณหนูไปทำไม” เจียลี่มีสีหน้าตกใจ ที่ชายผู้นั้นกล้าทำร้ายคนกลางตลาดเช่นนี้ “ซุยอู่เหริน คิดว่าข้าเป็นคนเขียนจดหมายให้เขามาข่มเหงป้ายลู่เสียน แล้วไม่ทำตามคำพูด” “จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อคุณหนูไม่รู้จักตัวอักษรด้วยซ้ำ แล้วจะเขียนจดหมายอย่างไร” หนิงอวี่ได้แต่ส่ายหน้า นางเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ “แต่ตรา
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more

บทที่ 13 ช่วยสอนข้าที

“หากข้าเป็นคนดีแล้วท่านจะเมตตาชีวิตน้อย ๆ ของข้าได้หรือไม่” หนิงอวี่ยังไม่ลดละที่จะขอชีวิต “งั้นก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว ว่าจะทำให้ข้าเชื่อได้หรือไม่” หลี่หยางหันมาตอบนาง ก่อนออกจากห้องไป “เจียลี่! เจ้าไปจัดการเตรียมกระดาษกับหมึกให้มากหน่อย ข้าจะเปิดสอนตำราเด็ก ๆ โดยไม่คิดเงิน” หนิงอวี่กอดอกภูมิใจกับวิธีการทำความดีของตน “จะสอนเด็ก ๆ ได้อย่างไรเจ้าคะ คุณหนูไม่รู้จักอักษรเสียด้วยซ้ำ” เจียลี่ทำท่างุนงง นี่ผลของการล้มหัวฟาดครานั้นทำให้คุณหนูของนางลืมเรื่องนี้ไปเลยหรือ “จริงสิ ข้าลืมไปเลยนี่ไม่ใช่ที่ที่ข้าจากมานี่” หนิงอวี่พึมพำเสียงเบา “แล้วข้าจะทำอย่างไรดีเล่า หากยังไม่รู้อักษรเช่นนี้ต่อไปหากเจอคนเอาเปรียบจะทำเช่นไร” หนิงอวี่คิดถึงเหตุการณ์ที่มีคนปลอมจดหมายใส่ร้าย โดยนางไม่สามารถโต้แย้งได้เสียด้วยซ้ำ ไม่รู้แม้แต่ว่าเนื้อความในจดหมายกล่าวว่าอย่างไร “เช่นนั้นเจ้าสอนข้า” หนิงอวี่ชี้ไปทางเจียลี่ “บ่าวก
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
PREV
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status