All Chapters of เป็นทหารแล้วได้เมีย? ข้าขอแต่งรวดเดียวสิบแปดคน!: Chapter 51 - Chapter 60

ในที่สุดหลิวเถียนก็พูดข่าวดี“ครั้งนี้มีทหารใหม่ไปทั้งหมดกี่คนขอรับ?”หลินอิงไถถาม หลายวันมานี้นางรู้สึกไม่ค่อยสบายอยู่บ้าง หวังว่าการต่อสู้ในครั้งนี้จะไม่ลำบากจนเกินไป“ตรอกของพวกเราต้องไปสองพันห้าร้อยคน อีกตรอกหนึ่งก็มีสองพันห้าร้อยคนเช่นเดียวกัน ในฐานะที่พวกเราเป็นกำลังพลสำรอง!”“ใต้เท้า นี่มันไม่ยุติธรรมเลยนะขอรับ! ทำไมพวกเราถึงเป็นหน่วยที่สอง แล้วทหารใหม่อื่นเป็นหน่วยที่สามเล่าขอรับ?”จางซานประท้วงในความไม่ยุติธรรมเพื่อตนเอง“โถ่ เรื่องนี้เป็นเพราะครั้งนี้พวกเรามีกำลังพลไม่ครบไม่ใช่หรือไร สถานการณ์ของอีกกองทัพหนึ่งค่อนข้างดีกว่า ดังนั้นจึงถูกจัดวางไว้ด้านหลัง!”หลิวเถียนกล่าว“ใต้เท้าหลิน ข้าน้อยว่าเรื่องไม่ได้ง่ายดายเช่นนี้ขอรับ เกรงว่าความสัมพันธ์ของแม่ทัพพวกเรากับเบื้องบนคงจะไม่ค่อยดีสินะขอรับ?”หลี่วั่นเหนียนกล่าว ถึงอย่างไรผู้ที่อยู่ท้ายสุดก็จะต้องได้รับความเสียหายน้อยที่สุดอย่างแน่นอน และยังได้รับความดีความชอบง่ายดายที่สุดด้วยเช่นกัน ดังนั้นนี่จึงไม่ใช่แค่เรื่องกำลังพลไม่ครบเท่านั้น เขาไม่เชื่อว่ากองทัพอื่นจะไม่มีทหารหนีทัพ“เฮ้อ ผู้ใดจะรู้เล่า แต่ว่าในเมื่อเบื้องบ

เมื่อผู้บัญชาการฝ่ายฉินอวี้พูดจบ ผู้บังคับบัญชาโดยตรงของเซียวเจิ้ง ผู้บังคับการแนวหน้าจางเหลียงก็กล่าวว่า “ใต้เท้าทหารใหม่กองนี้เพิ่งฝึกได้หนึ่งเดือน ไม่เชี่ยวชาญการสู้รบบนภูเขา หลังจากค่ายเหล่าหู่แล้วเสริมกองทหารเจนศึกอีกดีหรือไม่ขอรับ บางทีการโจมตีแบบนี้อาจจะเป็นผลดีมากกว่า อีกทั้งยังลดการบาดเจ็บล้มตายได้ด้วย!”ผู้บัญชาการฝ่ายฉินอวี้เหลือบมองผู้บังคับการแนวหน้าอยู่ชั่วครู่ “แม่ทัพจาง กองทัพเหล่าหู่เป็นค่ายของข้าเอง อีกทั้งค่ายอื่น ๆ ในกองทัพก็สู้รบติดต่อกันมาหลายวันแล้ว มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตจำนวนมาก มีเพียงทหารใหม่เท่านั้นที่มีกำลังล้นเหลือ นอกจากนี้ ข้ารู้ว่าเจ้ามีความเห็นต่างที่ข้าเอาทหารใหม่ของเจ้ามาจัดวางไว้หลังค่ายเหล่าหู่ แต่ข้าสามารถบอกเจ้าได้อย่างชัดเจนว่า การเอาคนกลุ่มนี้มาก็เพื่ออุดช่องว่าง ถ้าหากสามารถสู้ชนะ ข้าย่อมขอให้ผู้ว่าการทหารให้รางวัลอย่างงามอยู่แล้ว หากไม่สามารถเอาชนะได้ ศีรษะของข้าก็ไม่ปลอดภัย ศีรษะของทุกท่านร่วงหล่นก่อนที่ศีรษะของข้าจะร่วงหล่นตาม!”น้ำเสียงของผู้บัญชาการฝ่ายฉินอวี้สงบ ทว่าไร้ข้อกังขาทุกคนก็รู้ว่าผู้บัญชาการฝ่ายไม่ได้ล้อเล่น และก็รู้ว่าจะส

เพิ่งจะเปิดฉากจู่โจม ก็ได้ยินเสียงร้องอย่างน่าเวทนา ชาวชี่ตานปล่อยไม้ซุงและก้อนหินออกมา ของพวกนี้กลิ้งลงมาตามทิวเขา คนจำนวนมากถูกทุบ จากนั้นก็กรีดร้องไม่หยุดเมื่อค่ายเหล่าหู่เปิดการโจมตี ทำให้ศัตรูไม่ทันตั้งตัวจริง ๆ ถึงแม้ท่อนไม้กับก้อนหินจะตกลงมาไม่หยุด แต่ก็มีทหารเจนศึกบางคนปีนขึ้นไปบนกำแพงตามบันไดและเชือกเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่ยากสุดก็คือการยึดครองกำแพงเหล่านี้ค่ายทหารใหม่ที่หนึ่งเริ่มบุกจู่โจม ทว่ามีบางคนมือเท้าสั่นเทา ปีนบันไดกับเชือกด้วยมือและเท้าที่อ่อนแรง ไม่อาจยึดครองกำแพงของช่องว่างที่ถูกยึดครองไปได้อย่างราบรื่นดังนั้นคนของค่ายทหารใหม่ที่หนึ่งจำนวนมากจึงตกจากบนบันไดรวมถึงเชือกลงมาบาดเจ็บสาหัส คนอื่น ๆ ต่างถูกท่อนไม้และก้อนหินทับจนบาดเจ็บค่ายทหารใหม่ห้าร้อยคน โจมตีไม่ถึงครึ่งเค่อ ก็สูญเสียอย่างหนัก“ค่ายที่สอง! ค่ายที่สองขึ้น! ค่ายที่สามเตรียมพร้อม!”รองผู้บังคับการอู๋ซานตะโกนอยู่ด้านหน้าเมื่อค่ายที่สองพุ่งขึ้นไป ก็มองเห็นสภาพที่เลวร้ายของด้านหน้า เลือดสด ๆ รวมถึงแขนขาที่บิดเบี้ยวมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง สภาพจิตใจของค่ายที่สองพังทลายลง ความหวาดกลัวกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ในที่สุด ไม่ถึงครึ่งชั่วยาม เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนฆ่าฟันของกองทัพฝ่ายเดียวกัน“ฆ่า!”หลี่วั่นเหนียนเริ่มรู้สึกน่าตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว เมื่อครู่สังหารมาตลอด แต่ไม่รู้ว่าจุดจบอยู่ตรงไหน แต่ตอนนี้ไม่ต้องกังวลแล้ว เหล่าเด็กหนุ่มพวกนั้นที่อยู่ด้านหลังเขาก็ตื่นเต้นอย่างมากเช่นกันที่จริงเป็นเพราะกำแพงเมืองคับแคบอย่างมาก คนจำนวนมากจึงไม่ได้พบกับศัตรู ทุกคนเพียงแค่ร่วมประสบการณ์เท่านั้น ไม่นาน หลี่วั่นเหนียนก็มองเห็นคนของกองทัพฝั่งขวา และชาวชี่ตานที่ถูกโอบล้อมอยู่ตรงกลางเมื่อมองเห็นสถานการณ์นี้บางคนเลือกก็กระโดดลงจากกำแพงเมือง ทว่าความสูงเช่นนี้เพียงพอที่จะทำให้เกิดความลังเล ดังนั้นคนบางส่วนจึงเลือกที่ยอมจำนนในเมื่อยอมจำนนแล้ว ทุกคนก็ไม่คิดที่จะต่อสู้ และเป็นเชลยศึกในทันทีเมื่อเห็นคนของกองทัพฝั่งขวาโบกคบเพลิง อู่ซานก็ตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดตัวลอย มองเห็นแค่เพียงเขาพาองครักษ์รวมถึงนายทหารที่เหลือบุกขึ้นไปบนกำแพงเมืองเท่านั้น ชาวชี่ตานที่อยู่ทางด้านซ้ายเมื่อเห็นทางด้านขวาแตกพ่าย ก็เริ่มสติแตกเช่นกัน สุดท้ายก็ถูกโอบล้อมสังหารจากกองทัพทั้งสามทาง จากนั้นผู้ที่ยอมจำนนก็ยอมจำนน ผู้ที่โดดกำแพงก็โด

เซียวเจิ้งกำลังตรวจนับความสูญเสียทางฝั่งของตนเองอยู่ที่เชิงเขา สองพันนาย เมื่อคืนมีคนเสียชีวิตแล้วหนึ่งพันคน นอกจากนี้มีห้าร้อยคนที่พิการอย่างหนัก ไม่สามารถสู้รบได้อีกแล้ว บางทีอาจไม่สามารถผ่านพ้นการติดเชื้อเฉียบพลันในคืนนี้ได้ ตอนนี้มีเพียงหนึ่งพันคนเท่านั้นที่ค่อนข้างสมบูรณ์ สุดท้ายผู้ที่มีกำลังรบมีเพียงหนึ่งพันคนเท่านั้นสูญเสียอย่างหนักหน่วง!สิ่งสำคัญที่สุดคือพวกเขาเป็นทหารใหม่ ไม่มีความแข็งแกร่ง! อย่าว่าแต่พวกเขาเลย ค่ายเหล่าหู่ห้าร้อยนายก็สูญเสียอย่างหนักเหมือนกัน อย่างน้อยหนึ่งร้อยกว่าคนก็รบจนตัวตาย คนที่เหลือก็ล้วนมีอาการบาดเจ็บ แทบจะไม่มีใครที่สมบูรณ์ ถึงอย่างไรก็เป็นชุดแรกที่บุกโจมตี ได้รับการโต้กลับที่หนักหน่วงเช่นกันในที่สุดสถานการณ์การสูญเสียก็แพร่มาถึงเมืองโยวโจว และในที่สุดกลุ่มทหารใหม่ของหลี่วั่นเหนียนก็ได้รับอนุญาตให้กลับมาพักผ่อนที่ในเมืองโยวโจวตอนที่มามีคนสองพันห้าร้อยคน ตอนกลับสองคนหามไม้กระดานหนึ่งแผ่น มีเพียงหนึ่งพันห้าร้อยคนที่กลับมา และในกลุ่มนั้นมีห้าร้อยคนที่นอนกลับมาเนื่องจากกองทัพแนวหลังของทหารใหม่ไม่ได้เข้าร่วมในการต่อสู้โดยตรง ครั้งนี้เพื่อช่วยเหล