Semua Bab รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย): Bab 31 - Bab 40

".. ไม่" "ฮึก! หนูรู้ว่าตัวเองผิดที่ปกปิดทุกอย่าง​ แต่ครั้งนี้​หนูขอได้ไหมคะ​ ฮึก~ แค่อยากไปเห็นกับตาว่าเฮีย​ครูซยังอยู่.. ฮึก~ นะคะ""....""เฮียสงสารน้องเถอะนะ""แล้วหนูไม่สงสาร​เฮียบ้างหรือไง" ทำไมทุกคนถึงเอาแต่ขอให้เขาสงสาร​ แล้วมีใครถามเขาบ้างไหมว่าเจ็บปวด​หรือ​เปล่า​ คนหนึ่งคือน้องที่เป็นดั่งดวงใจ​ อีกคนเป็นเพื่อนตายที่สู้มาด้วยกัน​จนโต เขาทำใจไม่ได้จริง​ ๆ​ กับสิ่งที่ครูซทำลงไป"...." เดวาเงียบไปก่อนจะหันไปมองหญิงสาวอีกคน​ คงต้องให้เวลาทั้งสองได้คุยกัน​ เดวาออกจากห้องเพื่อไปดูลูกชายที่หลับอยู่ห้องนั่งเล่น​"ฮึก~""กลับไปพักผ่อนเถอะ เฮียไปไม่กี่วันก็กลับ""เฮีย~ ได้โปรดนะคะ""เฮียขอตัว" พรึ่บ วาฟิกซ์ เดินผ่านหน้าน้องสาวออกจากห้องไปอีกคน ยังไงเขาก็ไม่ยอมให้เธอไปด้วย"ฮื่ออ!!" มือเล็กยกขึ้นกุมหัวใจตัวเองพลางทรุดตัวลงนั่ง น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลทะลักลงอย่างไม่ขาดสาย หัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ทำไมถึงไม่เอาเธอไปด้วย ทิ้งเธอให้จมอยู่กับความเจ็บปวดนี้ทำไม ทรมานแทบขาดใจ..เวลาต่อมา.."...." วาฟิกซ์นั่งจมอยู่กับความคิดตัวเองอยู่บนเครื่องบินที่กำลัจะเดินทางกลับไทย เขาได้รับข้อความ

"เฮียต้องกลับมานะ กลับมาหาหนู""ใจเย็น ๆ ฮันน่า อย่าลืมสิว่าเรายังมีตัวเล็กอยู่" เดวาเข้าไปปลอบคนตัวเล็กพร้อมกับลูบหัวอย่างอ่อนโยน จุดที่ทั้งสองนั่งอยู่ห่างจากคนอื่นพอสมควร ทำให้เธอกล้าพูดเรื่องลูกในท้อง และเรื่องนี้เดวาก็รู้อีกเช่นเคย เพราะวันนั้นฮันน่าเลือกที่จะเดินไปสารภาพ บอกความจริงว่าตัวเองยังไม่แท้ง และยังเก็บลูกไว้ ที่ฮันน่าเลือกจะให้หมอโกหกไป เพราะเธอตั้งใจจะเอาเด็กออก เธอยังไม่พร้อมที่จะมีเขาในตอนนี้ และเธอยังเสียใจกับสิ่งที่ครูซทำลงไป ทำให้เธอเลือกไม่อยากเก็บไว้ แต่สุดท้ายความคิดเธอก็ต้องเปลี่ยนไป เด็กเขาไม่ผิด เขาไม่ได้อยากมาเกิด เขาไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นความผิดพลาดของเธอและครูซเอง ที่ทำเขาเกิดมา เด็กไม่ควรมาตายเพียงเพราะเรื่องพวกนี้ เธอจึงเลือกที่จะเก็บเด็กไว้แล้วไม่บอกใคร แต่สุดท้าย สักวันมันก็ต้องมีคนรู้ อย่าลืมว่าวันข้างหน้าท้องเธอต้องใหญ่ขึ้น ซึ่งเรื่องนี้เธอยังไม่ได้บอกกับพี่ชายทั้งสอง เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี แค่นี้วาฟิกซ์และฟลินต์ก็ผิดหวังกับเธอมากแล้ว มันเลยทำให้เธอกลัว กลัวว่าทั้งสองจะผิดหวังกับเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอกลัวไปหมด กลัวอะไรหลาย ๆ อย่าง เธอกลายเป็นค

"เป็นยังไงบ้างฮันน่า""ยังไม่ตอบสนองเลยค่ะ" หญิงสาวตอบพลางทำหน้าเศร้า มันก็หลายวันแล้วนะ ทำไมครูซยังไม่รู้สึกตัวอีก"ให้เวลาพี่เขาหน่อยนะคนเก่ง""นี่ก็เพิ่งจะเช็ดตัวให้ไปหมาด ๆ ไม่หิวข้าวบ้างเลยหรือไงไม่ยอมตื่นมากินข้าวกินน้ำ ดูสิ ซิกแพคหายหมดแล้ว" เด็กคนนี้นี่ มันใช่เรื่องไหม""ก็หนูชอบซิกแพคเฮียอะ มันสวยดี""อย่าไปพูดให้เฮียวาฟิกซ์ได้ยินล่ะ เดี๋ยวก็งอนตุ๊บป่องอีก""เฮียชอบงอนเป็นเด็ก" เธอเองก็เช่นกัน ไปว่าแต่พี่ชาย ขี้งอนทั้งบ้านครอบครัวนี้พี่เอาอาหารมาให้ มากินก่อน ห้ามปฏิเสธด้วย" เดวาต้องกำชับเพราะหญิงสาวไม่ชอบกินข้าว กลัวลูกในท้องจะขาดสารอาหารเอาได้ เธอเอาแต่เฝ้าครูซ บางวันก็บอกว่ารอเผื่อครูซตื่นมาจะได้กินพร้อมกัน แต่อีกคนก็ยังคงนิ่งไม่ขยับเดวาเลยต้องทำแบบนี้ เธอทำอาหารมาให้หญิงสาวทุกวัน แล้วฮันน่าก็ไม่ยอมกลับไปพักผ่อน เธอเอาแต่รอให้ครูซตื่นขึ้นมา เธออยากให้ครูซตื่นมาเห็นเธอเป็นคนแรกที่อยู่กับเขา"เมื่อไหร่นะพี่ครูซจะตื่นสักที""นั่นสิคะ หนูอยากคุยด้วยจะแย่อยู่แล้ว""อย่าร้องสิคุณแม่ ขี้แยจริง ๆ เลยเด็กคนนี้" ไม่รู้สิน้ำตามันไหลไปเอง"รีบกินเถอะ เอาผลไม้ไหมเดี๋ยวพี่ปอกให้""ไ

วันต่อมา.."นายฟื้นแล้ว นายกลับมาหาผมแล้ว" ทันทีที่​ผมลืมตาขึ้น​ เสียงที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุดก็ดังเข้ามาในหู​ ผมขยับมองไปยังที่มาของเสียง​ แล้วก็เห็นไอ้หนึ่งมันยืนยิ้มหน้าระรื่น​อยู่ข้างเตียง"มึงเป็นบ้าอะไรไอ้หนึ่ง""ผมดีใจที่นายกลับมาหาผม นายคิดถึงผมใช่ไหมล่ะ""ไปไกล ๆ กู​ไอ้ฉิบหายกูขนลุก""นายอย่าปฏิเสธความรักผมหน่อยเลย ผมรู้ว่านายคิดถึงผมถึงได้กลับมา""บางทีกูก็เหนื่อยนะ แต่กูก็ขี้เกียจพูด" เหนื่อย​กับมัน​ แต่ก็ดีใจที่เห็นมันเหมือนกัน"นายรู้ไหมว่าตั้งแต่นายเข้าโรงพยาบาล​ ผมนี่แทบกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะคิดถึงนาย​ มันกระสับกระส่ายอยากเจอหน้านายทุกวัน​ อยากได้ยินเสียงนาย​ อยากได้ยินคำด่าที่แบบด่ามาจากใจจริง​ ด่าแล้วมันเจ็บด่าแล้วมันจี๊ดที่หัวใจ""มึงต้องการอะไรจากกู""ขึ้นเงินเดือนให้ผมสิ"" นี่กูให้มึงเดือนละเกือบล้านนี่ยังไม่พออีกเหรอ""นายรู้ไหมว่าน้ำตาที่ผมเสียไปวันนั้นน่ะ มันมีค่ามากกว่าหนึ่งล้าน""แล้วใครสั่งมึงร้องไห้""ทุกอย่างมันเป็นไปอัตโนมัติ ผมไม่สามารถห้ามมันได้""อ้าว พี่หนึ่ง""ไปเรียกมันพี่ทำไม" เรียกแค่ชื่อมันก็พอแล้ว​ ทุกวันนี้​มันแทบเหยียบหัวผม"ก็หนูเด็กกว่า "

สุดท้ายแล้วฟลินต์​ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับแม่ตัวเองและหญิงสาว​อีกคน เขายอมให้ครูซได้คบกับฮันน่า แต่ต้องอยู่ในสายตาของเขาเท่านั้น​ และฮันน่าต้องอยู่บ้านตัวเอง​ไม่ให้ไปบ้านครูซ​ แม้ว่าครูซเองจะไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ และเขาจะทำให้ฟลินต์​เห็นว่าเขานั้นพร้อมที่จะดูแลน้องสาวอีกคนมากแค่ไหน เขาจะทำให้ทุกคนเห็นให้ได้ว่าฮันน่าคือผู้หญิงที่เขารักสุด​หัวใจ​ แต่กว่าจะเคลียร์​กันได้เล่นเอาหมดแรงไปเหมือนกัน​ เพราะใครบางคนมาช่วยพูดฟลินต์​จึงต้องยอม ใจอ่อน"เฮียอยากอาบน้ำไหม เดี๋ยวหนูไปเตรียมน้ำให้" ในเมื่อฟลินต์​ไม่ยอมให้น้องสาวไปอยู่กับเขา​ ถ้าอย่างนั้นเขาต้องเป็นฝ่าย​หอบเสื้อผ้า​มาอยู่กับหญิงสาว​แทน​ และใช่​ ตอนนี้​ครูซอยู่ที่บ้านคนตัวเล็ก​ เขามานอนที่นี่กับเธอ​ แต่คนละห้อง​ แม้ฟลินต์​จะไม่พอใจมากแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจ​ เพราะคนที่เขาสนใจคือฮันน่า​ ไม่ใช่​พี่ชาย​เธอ"หนูจะอาบกับเฮียไหม""แน่นอนว่าไม่ค่ะ""แต่เฮียอยากอาบกับหนู""ไม่ค่ะ""เฮียรู้สึกร้อนมาก""ไม่ค่ะ""มือเฮียถูหลังไม่ถึง""เดี๋ยว​ให้พี่หนึ่งมาช่วย""ไม่เอา!" เขารีบปฏิเสธ​อย่างไว​ กลัวฮันน่าจะเรียกหนึ่งมาจริง​ ๆ"จะเอายังไ