All Chapters of The Mafia's Marked Nanny: Chapter 81 - Chapter 89

Taong 1969..."Sigurado na ba kayo?" tanong ni Marvin sa tatlong kaibigan na sina Arseni, Manolo at Antonio."Oo," nakangiting sagot ni Arseni."Naman!" segunda pa ni Manolo."May tiwala kami sa kakayahan mo!" sabi naman ni Antonio."Maraming salamat talaga sa inyo!" sagot naman ni Marvin na naiiyak na sa sobrang tuwang nararamdaman. "Marami tayong matutulungang babae sa buong mundo sa pamamagitan ng surrogacy.""Alam namin iyon," sabi pa ni Arseni at inakbayan si Marvin. "Kaya nga kami na ang bahala sa usaping pera at ikaw naman ang bahala sa talino.""Gagawin namin ang lahat maitayo lang ang pasilidad na kailangan mo," saad naman ni Manolo."Malaking kasaysayan ito kung saka-sakali," sambit naman ni Antonio.At dahil nga sa pangarap ng apat na magkakaibigan ay naitayo nila ang MAMA Facility. Ang pangalang MAMA ay may dalawang kahulugan. Kinuha mula sa unang letra ng mga pangalan nila at tumutukoy sa isang ina, nanay, at iyon na nga ang MAMA.Layunin ng pasilidad na ito na matulungan

Napapailing si Evie matapos marinig ang mahabang salaysay ni Marionne. "Hindi... h-hindi totoo iyan.""Nakakasakit ka naman ng damdamin, kambal," nanunuyang saad ni Marionne at binigyang diin pa ang salitang kambal. "Hindi mo ba matanggap na galing ka sa isang surrogacy precedure at kambal tayo? Hindi tayo identical twin kaya hindi tayo magkamukha. Isa pa... nag-undergo ako ng ilang retoke dahil na rin sa mga sugat na gawa ni Marcos at nag-iwan iyon ng malaking peklat sa mukha ko.""Hindi totoong inabandona ka nina mama at papa!" sigaw ni Evie kahit pa pakiramdam niya ay nauubusan na siya ng dugo. "Mabubuting tao ang mga magulang natin! Ang mga tauhan namin dito sa S-Top ay pawang mga natulungan ni papa sa Pinas. Wala silang mga magulang at kinupkop sila ni papa. Kaya imposibleng inabandona nila ang sarili nilang anak!""Kalokohan!" ganting sigaw ni Marionne. "So anong tawag mo sa akin? Anong tawag mo sa mga ginawa ng walang hiyang Marcos na iyon! Joke lang? Practice lang?""H-Hindi k

Tahimik ang buong compound ng Lacroix-Toporov Alliance. Ang dating mainit na base ng operasyon ay ngayon puno ng mga holographic screen, data servers, at mga digital maps ng buong Europe at Asia.Sa gitna ng lahat ng ito, nakaupo si Nikolai, the quiet storm behind the entire empire. Sa loob ng black network, kilala siya bilang Cipher, ang hacker na kayang magpatumba ng buong gobyerno sa loob lamang ng tatlong minuto.“Rio, I’ve cracked the last firewall,” sabi ni Nikolai sa comms, habang mabilis na tumatakbo ang codes sa screen. “Target frequency trace complete. The Revenants moved their base somewhere in Eastern Europe.”Sa kabilang linya, maririnig ang kalmadong boses ni Rio na kasalukuyang nasa field operation sa Ukraine. “Copy that. Send coordinates.”Mabilis na pinindot ni Nikolai ang ilang command keys. Sa holographic map, lumitaw ang markadong lugar— isang lumang fortress sa gilid ng kabundukan.“Got it,” wika ni Rio. “If this is right, that’s where Gray’s team stashed the last

Tahimik ang buong silid nang dumating si Gray. Madilim, malamig, at tanging mahinang ilaw mula sa holographic panel ang nagbibigay-liwanag kay Mireille na nakaupo sa gitna ng mahabang mesa. Ang babaeng kinatatakutan ng halos lahat sa Black Network— maliban kay Gray— ay nakasuot ng pulidong itim na suit, mukhang hindi pa natutulog kahit dalawang araw nang may sunod-sunod na operasyon.Pagpasok ni Gray, wala siyang dala kundi ang maliit na wrist console at ang malamig niyang ekspresyon na tila walang kahit anong bigat ng mundo ang makakaantig dito.“Sit,” maikling utos ni Mireille.Tahimik siyang tumalima. Ang bawat kilos ni Gray ay kontrolado, magaan, ni walang bahid ng kaba o pagdadalawang-isip. Parang sinanay buong buhay para sa ganitong tagpo— na totoo naman.Inayos ni Mireille ang isang folder sa harap niya. Makapal, maraming naka-attach na encrypted pages at sealed data chips. Iba ang aura ng misyon na ito—hindi ito basta-basta.“Gray,” panimula ni Mireille, malamig ang tono. “You

Mainit ang hangin nang bumukas ang pinto ng private terminal sa Al Maktoum Airport. Isang amoy ng mamahaling perfume, jet fuel, at disyertong alikabok ang unang sumalubong kay Gray—ang pinakamalakas na espada ni Mireille, ang babaeng kinikilala sa black world bilang reyna ng The Revenant.Tahimik siyang bumaba ng jet, suot ang simpleng puting long sleeves, beige slacks, at dark sunglasses. Para lang siyang ordinaryong OFW na papasok bilang yaya—hindi ang babaeng minsang tinaguriang The Silent Catastrophe ng assassination circuit.At iyon ang pinaka-kailangan niya ngayon: ang maging invisible.Nasa dalawang baggage lang ang dala niya:Isang malaking maleta para sa props ng pagiging nanny—damit, modest dresses, aprons, notebook para daw sa bata.At isang backpack—kung saan nakatago ang totoong siya: wrist blades, pang-jam ng CCTV, at encoded phone na exclusive line niya kay Mireille.Pero hindi iyon nakikita ng sinuman.Gray walked with a calm, controlled pace. Hindi siya sanay sa mabag