บททั้งหมดของ จีบครับรับไหมเอ่ย: บทที่ 21 - บทที่ 30

99

บทที่ 21 สิทธิ์พิเศษของแฟนภีม

บทที่ 13 สิทธิ์พิเศษของแฟนภีม “อะไรนะ!” ใบหน้าหวานหงิกงอเมื่อได้รับแจ้งจากนิติบุคคลของคอนโด“คุณโบว์ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ถ้าคุณโบว์จะอยู่ห้องเดิมค่าเช่าเพิ่มจากห้าพันเป็นหนึ่งหมื่นห้าพันบาทค่ะ” เจ้าหน้าที่ฝ่ายขายยิ้มหวานหากแต่ในใจเกินกว่าหมื่นล้านคำ ไม่รู้ว่าแม่คุณนักศึกษาตรงหน้าใช้อะไรคิดว่าคอนโดชั้นที่สิบเก้า ห้องขนาดสี่สิบห้าตารางเมตรจะมีค่าเช่าแค่ห้าพันที่ผ่านมาหนึ่งปีหล่อนได้สิทธิ์พิเศษในฐานะลูกชายเจ้าของคอนโดหรอกย่ะ แต่คำพูดมากมายหมื่นล้านคำก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ สิ่งที่ทำได้เพียงยิ้มหวานอย่างที่ทำเป็นประจำ“ทำไมอยู่ ๆ ขึ้นราคา” โบว์ถามอย่างโมโห“ในสัญญาเช่าระบุไว้อยู่แล้วนะคะหนึ่งหมื่นห้าพันบาท ที่เก็บแค่ห้าพันเพราะมีส่วนลดค่ะ” คำตอบเจ้าหน้าที่ฝ่ายขายทำให้คนฟังยิ่งขมวดคิ้วมากกว่าเดิม“หมายความว่าไงแล้วทำไมตอนนี้โบว์ไม่ได้ส่วนลด”“ปกติคุณภีมเป็นคนให้ส่วนลดค่ะ” คำตอบของเจ้าหน้าที่ฝ่ายขายนามว่าจิ๊บบอกด้วยสีหน้ายิ้มธุรกิจเช่นเดิม เธอพยายามอย่างยิ่งที่ไม่เบะปากอย่างหมั่นไส้คนตรงหน้า แต่ก็ยากเหลือเกินเป็นคนเช่าคอนโดหรือเป็นนางพญาถึงได้ทำตัวอย่างสูงส่งไม่เห็นหัวพวกเธอ ก่อนหน้านี้ที่อดท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 22 คนนั้นไงที่หมอภีมจีบ 

ในเมื่อภีมไม่เคยทำให้เธอมีความสุข จูบสักครั้งเขายังไม่เคย ทำไมเธอต้องเลือกผู้ชายจืดชืดเช่นนั้นกัน“รับสายได้สักทีนะคะพี่หมอภีม” ผู้ชายจืดชืดที่เธอพยายามติดต่อหลายต่อหลายครั้งเพิ่งรับสาย“ครับ มีอะไรครับ” ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงปกติ“พี่จิ๊บบอกว่าค่าเช่าจะเป็นหมื่นห้า”“ครับ” ภีมถอนหายใจ เขารู้อยู่แล้วว่าอดีตคนรักต้องโทรมาด้วยเรื่องนี้“ทำไมคะ พอเลิกกันพี่ก็เลิกซัปพอร์ตโบว์เลยเหรอคะ” เธอเอ่ยอย่างตัดพ้อ ไม่ลืมที่จะทำเสียงสะอื้นเล็กน้อย“โบว์ครับ เราเลิกกันแล้วนะครับ แล้วทำไมพี่ต้องซัปพอร์ตโบว์อีก” สำหรับภีมแยกสถานะแฟนกับคนทั่วไปออกอย่างชัดเจน ถ้าหากเป็นแฟนเป็นคนรัก เขาเต็มที่ในทุก ๆ อย่าง แต่เมื่อความสัมพันธ์จบลงสิทธิพิเศษต่าง ๆ ก็ต้องจบลงเช่นกัน“ก็...ก็” โบว์เองก็หาเหตุผลไม่ได้เช่นกันว่าทำไมเขาต้องช่วยเธอ ทำไมเขาต้องเปย์เธอในเมื่อเวลานี้เธอไม่ได้เป็นแฟนเขาแล้ว“พี่วางสายนะครับ”“พี่ภีม...จะเป็นไปได้ไหมถ้าโบว์จะขอโอกาส” ถึงจะมีสายตาดารินจ้องเขม็งแต่โบว์ก็ไม่อยากย้ายออกจากห้องนี้ ถ้าคบเขาเป็นแฟนต่อไป อย่างไรเสียภีมก็ไม่มีความสัมพันธ์ทางกายอยู่แล้ว เธอแค่ไปกินข้าวกับเขา ส่งข้อความหาเขาบ้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 23 @ลานเกียร์คณะวิศวกรรมศาสตร์

เธอกดเข้าแอปธนาคารโอนเงินให้อีกฝ่ายจากนั้นก็ส่งสลิปไปให้อีกฝ่ายถ้ากำลังจีบแสดงว่าผู้หญิงคนนั้นยังไม่ตกลงเป็นแฟนเขาสินะ รอยยิ้มแต่งแต้มที่มุมปากของเธอ@ลานเกียร์คณะวิศวกรรมศาสตร์“มึงดูข่าวนี่สิ”“ข่าวอะไร” ใบบัวขมวดคิ้วเมื่อเพื่อนรักอย่างพอลลี่ส่งโทรศัพท์มือถือมาให้ดู ซึ่งเป็นบทสนทนาเพื่อนหญิงพลังหญิงของพอลลี่กับแก๊งอีกกลุ่มXXXX1 : มีข่าวเล่าว่าหมอภีมไม่ชอบสตรีแหละมึงXXXX2 : งั้นกูก็มีสิทธิ์แล้วสิXXXX1 : เขาไม่ชอบสตรี ก็ช่วยดูเบ้าหน้ามึงด้วยค่ะXXXX2 : มึงก็ไม่ต่างจากกู แต่ข่าววงในว่าพี่หมอจีบสาววิศวะอยู่นะแกXXXX1 : จีบบังหน้าแหละ แฟนเก่าพี่แกไม่มีใครได้เห็นขาอ่อนพี่แกเลยสักคนนะเธอXXXX2 : เอ๊ย! จริงดิXXXX1 : จริงไม่จริงไม่รู้แต่เขาว่าที่แฟนเลิกกับพี่แกเพราะว่าไม่มีกิจกรรมประกอบนี่แหละXXXX3 : หรือเขาจะกินกันกลุ่มวะ พี่หมอทั้งสี่ของพวกเราหล่อ ๆ ทั้งนั้น“อ้าว อีห่านี่ลามมาถึงผัวกู” คนที่ยื่นหน้ามาอ่านด้วยอีกคนคือรินลณี อดไม่ได้ที่จะสบถคำหยาบเมื่อมีการพาดพิงถึงสามีสุดที่รัก“ใจเย็นเพื่อนช่วยรักษาภาพลักษณ์นิดหนึ่งเนอะ” พอลลี่ถึงกับต้องบอกเพื่อน หน้าสวยแล้วพ่นภาษาไม่งามก็ไม่ดี โดยเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 24 ไปเที่ยวทะเล

“โง่! โดนมันหลอกไม่รู้ตัวหรือไง” โบว์ก่นด่าเขาในระหว่างที่เดินออกจากตึก อย่างเธอเนี่ยนะจะทำอะไรยายผู้หญิงปากร้ายแบบนั้นได้ความหวังที่จะได้กลับมารักกับภีมหนทางช่างมืดมน เขาหลงผู้หญิงคนใหม่ขนาดนั้นแล้วเธอจะทำอะไรได้ ทำไมตอนคบกับเธอตั้งหนึ่งปี ทำไมเขาไม่พัฒนาความสัมพันธ์ให้รุดหน้า แต่กับนังนั่นคบกันไม่กี่เดือนเขากลับมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับมันนี่มันอะไรกันแน่หรือว่าเธอไม่มีเสน่ห์พอให้เขาสนใจไม่นะ เธอก็ระดับดาวคณะแพทย์นะ เรื่องความสวยโบว์มั่นใจว่าตัวเองสวยระดับหนึ่ง แต่ทำไมกัน ภีมถึงไม่เคยทำอะไรเธอเลยทำไมกันนะ!น่าสงสารที่โบว์ไม่ได้รับรู้เลยว่าสองคนนั้นมีอะไรกันก่อนจะคบหาเสียด้วยซ้ำและเวลานี้ภีมก็กำลังหลงผู้หญิงจนโงหัวไม่ขึ้น หัวคอยจะมุดอยู่ตลอดเวลาบทที่ 15 ไปเที่ยวทะเล “สวยมากค่ะ ดีมากค่ะ อย่างนั้นแหละค่ะ” ภีมเอ่ยบอกนางแบบและนายแบบในบางรูปอย่างพอลลี่วันนี้พวกเขามาเที่ยวทะเลกับกลุ่มสาว ๆ โดยที่หนุ่มมีเพียงระพีพัฒน์กับภีมเท่านั้นที่มาได้ ทำให้หน้าที่ถ่ายภาพเพื่อเอาใจสาวตกเป็นของภีมโดยปริยาย ส่วนเพื่อนพัฒน์นั้นเวลานี้อยู่เอาเมีย เอ๊ย! เอาใจเมีย “สองคนนั้นซ้อมฮั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-03
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 25 เหตุผลของแม่

“เป็นไร ทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย” ความห่วงหาถูกส่งมาเป็นคำพูดที่ภีมต้องกลั้นน้ำตาด้วยความซาบซึ้งและยกขาทำท่าจะถีบเป็นการขอบคุณในความห่วงใย“เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวไอ้เอก” ภีมปรามคนปากไม่ดี คนใกล้ตายที่ไหนจะหล่อขนาดนี้วะ“กูไม่ต้องเก็บไว้แตกหน้าหนาวหรอก ที่เมืองไทยไม่มีหน้าหนาว” เอกภพเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้“งั้นก็แตกเลยดีไหมเดี๋ยวกูช่วย”“เพื่อนภีมเป็นไรเนี่ย ก้าวร้าวจนเพื่อนไม่คุ้นเคย” เอก‍ภพจีบปากจีบคอถามเพื่อนรัก“ไม่ได้เป็นอะไร ก็คิดหนัก”“คิดหนักเรื่อง?” เอกภพถามอย่างสงสัย“มึงนี่ใส่ใจกูทุกเรื่อง”“แหม กูรักมึงเหมือนพี่” เอกภพตอบยิ้ม ภีมทำตาดุใส่คนที่บอกว่ารักเขาเหมือนพี่“เหอะ!” ภีมพ่นคำอย่างไม่พอใจ คนเจ้าชู้อย่างมันเขาไม่มีทางให้น้องสาวสุดที่รักของเขาคบกับคนอย่างมันหรอก“กูแค่พูดเล่นมึงก็อย่าจริงจัง” เอกภพตอบยิ้ม ๆ น้องสาวเพื่อนเขาก็รู้ดีว่านั่นเป็นสิ่งต้องห้าม พยายามอยู่เวลานี้พยายามมาหลายปีแล้ว“ใบบัวชวนกูไปหาแม่เธอ ทำไงดีวะ”“ทำไมมึงต้องหนักใจ มึงมีอะไรที่แม่เขาไม่ชอบ หน้าตา ฐานะ การศึกษาก็ดี” หมอเอกจับคางตัวเองถามเพื่อนอย่างอยากรู้ ภีมมีทุกอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งควรจะมี“แม่น้องไม่ชอบค
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-03
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 26 เขาตามหาเธอหลายปี

และแน่นอนว่าคนอย่างนทีเองก็ไม่มีทางลืมผู้หญิงตรงหน้าได้เช่นกัน เขาตามหาเธอหลายปี ที่แท้เธอมาอยู่ที่นี่เองสินะ อำเภอที่เขาไม่คิดว่าเธอจะอยู่ทันทีที่ออกจากห้องประชุม ร่างสูงใหญ่ของนทีรีบตามติดคนที่เขาไม่ได้พบหน้ามายี่สิบเอ็ดปีเธอหายไปอย่างกับตายจาก พร้อมกับเงินสิบล้านของแม่เขา เธอมันผู้หญิงหน้าด้าน ที่คบหากันเพียงเพราะเขารวย เธอคิดแค่นั้นจริง ๆ สินะแต่ใจเขามันไม่รักดี แม้รู้ว่าเธอจากเขามาเพราะได้เงินจากแม่ เขาก็ยังคิดถึงเธอเสมอ“ญาหยุดก่อน” เขาเอ่ยเรียกแต่ร่างระหงนั่นกลับไม่หยุดตามคำเรียกของเขา“ถ้าไม่หยุดผมจะตะโกนแล้วนะ”เขาขู่แต่เธอก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ยังคงเดินจ้ำอ้าวไปยังลานจอดรถต่อไป“ญา! เมียรักรอพี่ด้วย” เสียงตะโกนของเขาไม่เพียงแต่ทำให้เจ้าของชื่อหยุดยังทำให้นายปลัดวัยสี่สิบกว่าหยุดขาที่ก้าวตามหญิงสาวที่เขาหมายปองได้ด้วยเช่นกัน“พูดบ้าอะไร!” บุญญาหยุดและหันมาแหวใส่คนที่เพิ่งเดินตามเธอทัน“ขึ้นรถเรามีเรื่องต้องคุยกัน” นทีดึงแขนหญิงสาววัยสี่สิบขึ้นรถของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ไกลทันที วันนี้เขาต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องว่าแต่เขาจะคุยเรื่องอะไรในเมื่อเขากับเธอไม่มีสถานะต่อกันอีกแล้ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-03
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 27 โลกกลมหรือพรหมลิขิต

“ทำไมจะกลับไปหาไอ้ปลัดนั่นเหรอ”“นี่คุณ!” บุญญาสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อระงับความโกรธ“เราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วคุณนที ช่วยระวังคำพูดด้วย” ตาสองตาประสานกันอย่างต้องการค้นหาคำตอบในแววตาคู่นั้น แต่นทีกลับไม่เห็นอะไรในดวงตาคู่เดิม ไม่มีดวงตาไหวระริกอย่างคนขัดเขินเวลาที่เราทั้งสองจ้องตากันอย่างในเช่นวันวานไม่มีเยื่อใยหลงเหลือในสายตาเธอแม้แต่น้อย นทีเมินหน้าหลบสายตาคู่นั้น เขาทำใจไม่ได้ ทำใจไม่ได้จริง ๆ ว่าเธอจะลืมเขา ลืมความรักระหว่างเรา ตลอดเวลาที่คบหากันในช่วงเรียนมหาวิทยาลัยบุญญาเพิ่งเรียนได้แค่ปีสองจากนั้นเธอก็ลาออกพร้อมกับหายไปจากชีวิตเขา แม่บอกว่าเธอรับเงินที่แม่เสนอให้สิบล้านบาท มีหลักฐานการโอนเงินระหว่างแม่กับเธออย่างถูกต้อง เธอรับเงินไปจริง ๆเขาเสียใจอยู่หลายเดือนและเขาก็ตัดสินใจแต่งงานกับคนที่แม่หาให้ทันทีที่เรียนจบแต่เมื่อแต่งงานนทียิ่งได้รู้ใจตัวเองมากขึ้น ว่าเขายังไม่เลิกรักบุญญา ทำให้ชีวิตแต่งงานของเขาล่มและต้องหย่าร้าง เขาจ่ายเงินให้อดีตภรรยามากพอที่เธอจะไม่กลับมารบกวนเขาอีก“ตอนที่แม่จ้างญาให้เลิกกับพี่สิบล้านใช่ไหม”“ใช่” เขาก็รู้อยู่แล้วเขาจะถามเธออีกทำไม“งั้น
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-03
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 28 คนตรงหน้านี่ก็คงเหมือนกัน

คนตรงหน้านี่ก็คงเหมือนกัน นทีกลืนก้อนขม ๆ ลงคอที่เธอบอกว่าหนีมาอยู่กับผัวคงเป็นเรื่องจริง เพราะเด็กสาวฝาแฝดนี่คงเป็นพยานรักของทั้งคู่“ลูกเหรอญา” ในที่สุดเขาก็เอ่ยถาม บุญญาเองก็หาเสียงตัวเองแทบไม่เจอเช่นกัน ใครจะคิดว่าสิ่งที่ใช้เวลาซ่อนยี่สิบปีอยู่ ๆ เขาก็เจอจนได้“ใช่ลูก” คุณ! บุญญาต่อประโยคนั้นในใจ ไม่มีความจำเป็นที่เธอจะต้องบอกกับลูกว่า พ่อที่เธอเคยบอกว่าตายไปแล้วเวลานี้ตื่นฟื้นคืนชีพและมานั่งอยู่ตรงหน้านี้บุญญาไม่เห็นความจำเป็นสักน้อยที่จะบอกเขา ถ้าวันหนึ่งเขาเดินออกจากชีวิตเธอกับลูก ก็ขอให้ความเจ็บปวดนั้นเป็นเพียงความเจ็บปวดของเธอเท่านั้น ลูกไม่ควรต้องเจ็บปวดร่วมกับเธอ“แล้วนี่พาพี่เขามาเที่ยวเหรอ” บุญญาหันกลับไปใส่ใจแขกของลูกแทนคล้ายอยากตัดบทสนทนากับนที“เอ่อ...ค่ะแม่ มีห้องเหลือไหมคะ” ใบบัวเอ่ยอย่างเกร็ง ๆ เรื่องที่เธอพาเขามาให้แม่ดูตัวนั้นไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ใบบัวอยากได้ความคิดเห็นจากแม่ เพราะนี่คือรักครั้งแรกของเธอ ใบบัวอยากให้มีผู้เป็นแม่ร่วมตัดสินใจในครั้งนี้ครั้งแรกของการมีความรัก“ห้องไม่เหลือแล้วสิ เต็มหมดทุกห้อง” รีสอร์ตของบุญญาเป็นบ้านที่สร้างเป็นหลัง ๆ ห่างแยกจากกัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-03
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 29 เอาใจช่วย

รายละเอียดมาก ลูกเธอทั้งสองยิ่งฉลาดอยู่ด้วย“มานั่งตั้งแต่ร้านเปิดจนร้านปิด เหมาขนมกลับบ้านทุกวันอันนี้เรียกว่ามาประจำ” เชฟขนมของร้านเอ่ยแซว“น้านา สวัสดีค่ะ” สองสาวฝาแฝดยกมือทักทายผู้เข้ามาใหม่ พิณนาเป็นเชฟของร้าน รับหน้าที่ดูแลทั้งขนมหวานและอาหารคาว“สวัสดีจ้าเด็ก ๆ เดี๋ยวน้าทำให้” น้านาเข้าไปประจำหน้าเตาแทน สามแม่ลูกขยับมาอยู่อีกฟากของครัว ยังมีเรื่องจะสอบถามทั้งสองคน“น้านาว่าผ่านไหมคะคนนี้ กับคุณปลัดใครผ่านมากกว่ากัน” ใบเฟิร์นเปลี่ยนจากสอบถามจากแม่เปลี่ยนเป็นสอบถามจากผู้สังเกตการณ์ซึ่งน่าจะได้ข้อมูลมากกว่า“อืม ก็ดีทั้งคู่นั่นแหละ ปลัดท่านก็ช่วยเป็นธุระเรื่องราชการ ส่วนคนนี้ก็เน้นสายซัปพอร์ตไง ร้านเราไม่มีทางเจ๊ง” พิณนาหันมาขยิบตาให้สองสาวในจังหวะที่เริ่มผัดน้ำพริกอ่อง“หึ!” บุญญาถอนหายใจ อย่างที่พิณนาว่านั่นแหละ ถ้าไม่มีเขารายรับของร้านก็อาจไม่พอรายจ่าย ช่วงนี้ไม่รู้ว่าคนไปไหนหมด ยอดขายหายไปเยอะ ยังดีที่ยอดจองห้องพักยังเต็มตลอด แต่ก็ต้องอาศัยลดราคาจัดโพรโมชันบ่อย ๆ“แม่ชอบใคร” ใบเฟิร์นถามย้ำ“ไม่ชอบใครทั้งนั้นแหละ” บุญญาเมินหน้าไปอีกทาง เธออยากจะบอกลูกเหลือเกินว่าผู้ชายคนเดียวที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 30 ธอแบ่งรับแบ่งสู้

“เดี๋ยวถามลูกดูก่อน” เธอแบ่งรับแบ่งสู้บุญญาเห็นว่าเด็กทั้งสามอิ่มแล้ว ภีมกับลูกสาวคนเล็กของเธอเดินออกไปยังสวนหน้าบ้าน ท่าทีเขินอายของใบบัวในบางจังหวะทำให้ผู้เป็นแม่หวนระลึกถึงเรื่องราวในอดีตวัยสิบเก้าปีของนักศึกษาปีสองช่างสดใส ซาบซ่านและทุกข์ระทมสิ้นดี เริ่มแรกทุกอย่างหวานละมุนราวกับเค้กพุดดิ้งนุ่มลิ้น นทีเป็นรุ่นพี่ปีสี่ เธอกับเขาคบกันได้เพียงสามเดือนความสัมพันธ์ทางกายก็เกิดขึ้นเขาป้องกันอย่างดี แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นในคืนใดความรักของเราทั้งคู่ราวกับสวรรค์สร้าง เขาคือความสุขของเธอ จากที่ชีวิตนี้ไม่มีใคร เธอมีเขา ความอ้างว้างและโดดเดี่ยวตลอดชีวิตได้รับการเยียวยาโดยผู้ชายที่ชื่อนทีความรักเป็นสิ่งสวยงามอย่างนี้เองบุญญาเพิ่งรับรู้ เธอหวังแค่ว่าความรักของเธอกับเขาจะเบ่งบานเช่นนี้ตลอดไปแต่แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้เรียนรู้ว่าคำว่ารักไม่ได้นำพามาแค่ความสุขเท่านั้น มันนำพามาซึ่งความทุกข์ อดสูและขมขื่น เพียงเพราะจนก็ไม่มีสิทธิ์จะรักไม่มีพื้นที่ให้คนจน แม้กระทั่งในโลกของความรัก‘พ่อแม่ทำงานอะไร’“หนูเป็นลูกกำพร้าค่ะ” “อย่างนั้นเหรอ” แม้ไม่ได้ด่าทอแต่สายตาที่มองมาก็ดูแคลนเหล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
123456
...
10
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status