Lahat ng Kabanata ng จีบครับรับไหมเอ่ย: Kabanata 1 - Kabanata 7

บทที่ 1 พี่ไม่ได้ป้องกัน เธออยากจะปล่อยเรื่องผิดพลาดในคืนเมามายให้ผ่านไปแบบทางใครทางมัน แค่ได้กันเท่านั้นไม่มีอะไรมากมายในกอไผ่ จะว่าไปก็ฟิน ๆ ดี ความฟินต้องจบลงเมื่อได้รับข้อความจากเขานี่แหละ ภีมเองครับ : มาคุยกันหน่อย น้องใบบัว : มีอะไรต้องคุยคะ ภีมเองครับ : พี่ไม่ได้ป้องกัน คำด่ามากมายวิ่งในหัวของใบบัว เธออยากจะเอาเล็บที่เพิ่งทำมาเมื่อวานข่วนหน้าให้แหกจนหมดหล่อ คนอะไรมักง่าย มีอะไรไม่ป้องกัน เป็นหมอประสาอะไร จนจะหมออยู่แล้วทำไมถึงไม่รู้จักคิดมือเล็กของนักศึกษาวิศวกรรมปีสองกำแน่นด้วยความโมโห ตอนนั้นเธอก็เมาด้วยแต่ก็จำได้ว่าบอกให้เขาใส่ถุงบ้าเอ้ย! เวลาไม่มีสตินี่ก็นะ อยากหยุมหัวตัวเองนัก“บัวจะไปไหน” เสียงที่เหมือนเสียงของตัวเองเรียกเมื่อเธอแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยและกำลังจะเดินออกจากห้องพัก“จะไปออกกำลังกายหน่อย”“ออกกำลังกาย?” สาวสวยมีดีกรีตำแหน่งดาวมหาลัยขมวดคิ้ว ร้อยวันพันปีน้องสาวฝาแฝดของเธอไม่เคยออกกำลังกาย อย่างมากก็แค่กลิ้งไปกลิ้งมาแถว ๆ หน้าจอทีวีวันนี้กินยาลืมเขย่าขวดหรือว่าสมองไม่ค่อยดี ถึงได้บอกว่าจะไปออกกำลังกาย“เออ

นั่นเท่ากับว่าความอยากในตัวผู้หญิงของไอ้พี่วินน่าจะเท่ากับศูนย์“แต่ที่โรงพยาบาลที่สองคนนั้นไปเรียน พวกเค้าก็แอบไปจูบกันตรงแถวบันไดหนีไฟด้วยนะ” ใบบัวยื่นหลักฐานเพิ่ม เพราะต้องการให้เพื่อนทั้งสามเชื่อ“เฮ้ย...คนหน้าเหมือนรึเปล่า” ใบเฟิร์นผู้มองโลกในแง่ดีบ้างนิดหน่อยเสนอความคิดเห็น“ไม่ใช่ สองคนนั้นจริง พี่เชอร์รี่บอกว่าเธอจะรับผิดชอบพี่วินเอง แล้วจะเลิกกับชะนีที่คั่วอยู่” อันนี้เธอก็ได้ยินเต็มสองหูในตอนที่ไอ้พี่หมอภีมลากเธอออกมา“หา!...ตกลงใครเป็นผัวเป็นเมียเหรอวะ” พอลลี่ยกมือทาบอก พี่เชอร์รี่บอกจะรับผิดชอบพี่วิน ฟังดูมันก็ทะแม่ง ๆ“จะรู้ไหม พี่เชอร์รี่ก็ห้าวอย่างที่เราเห็น ส่วนพี่วินก็นุ่มนิ่มอย่างที่เราเห็น มันอาจเป็นอะไรที่ลงตัว เดี๋ยวนี้เขาไม่จำกัดเรื่องเพศแล้ว ขอให้เข้าใจกันก็พอ” รินลณีออกความเห็น ถ้าสองคนนั้นคบกันรินลณีจะยินดีกว่าใครเพื่อน เพราะนั่นเท่ากับว่านาวินจะไม่มายุ่งกับคุณหมอระพีพัฒน์สามีของเธอ“ช่างเถอะ อาจจะเป็นแค่ข่าวลือ” พอลลี่ตัดบท“ข่าวลือที่ไหน ฉันเห็นมากับตา...อุ๊ย” คนอยากยื่นหลักฐานเพิ่มแต่กลับลืมตัวว่าแสดงตัวเกินไปรีบเอามือปิดปาก“เดี๋ยวนะ ฉันมีเรื่องสงสัย ทำไมแ

“อยากเล่าค่อยเล่า” ใบเฟิร์นว่าพร้อมทั้งล้มตัวลงนอนหลังจากอาบน้ำเสร็จ ใบบัวลุกไปอาบน้ำบ้างในมือถือโทรศัพท์เข้าไปด้วย แปลก! คนแปลกยังคงนั่งยิ้มกับข้อความที่ใครบางคนส่งมา ภีมเองครับ : อ่านหน่อยครับภีมเองครับ : ที่ไม่อ่านนี่เพราะอยากให้โทรไปใช่ไหม ใบบัวรีบกดเข้าไปช่องแชตระหว่างเธอกับเขาทันที เกิดเขาโทรมาแน่นอนว่าพี่สาวฝาแฝดเธอต้องได้ยินอย่างแน่นอน น้องใบบัว : มีอะไรคะ ภีมเองครับ : คิดถึง น้องใบบัว : เท่านี้นะ ภีมเองครับ : เดี๋ยวดิ น้องใบบัว : อะไรอีกภีมเองครับ : พรุ่งนี้ว่างไหมน้องใบบัว : ไม่ว่างภีมเองครับ : คิดนิดหนึ่ง น้องใบบัว : เท่านี้นะจะอาบน้ำภีมเองครับ : วิดีโอคอลได้เปล่า!น้องใบบัว : สติกเกอร์แยกเขี้ยวภีมยิ้มกับข้อความที่ส่งหาสาวที่กำลังจีบอยู่ รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจเหลือเกิน“ทำไรมึง” เอกภพหรือหมอเอกผู้นั่งกินข้าวข้าง ๆ ถามคนยิ้มกับโทรศัพท์ไม่หยุด“เปล่า” ภีมรีบปฏิเสธพร้อมทั้งหย่อนโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง“อย่าบอกนะว่ามึงมีความรักอีกแล้ว” พายุถามขึ้นอย่างสงสัย“ไม่เข็ดอีกเหรอวะ” เป็นระพีพัฒน์เอ่

“พี่หมอภีมนี่เปลี่ยนแฟนบ่อยจัง แต่ละคนปี ปีกว่าเองมั้ง” พอลลี่ผู้เห็นเรื่องชาวบ้านเป็นงานของเรา นอกจากนี้เพื่อนพอลลี่ยังอยู่สมาคมเราจะเสือกไปด้วยกันอย่างมีอารยธรรมบอกกับเพื่อน ๆ “บัวเป็นอะไร” ใบเฟิร์นสะกิดน้องสาวที่เวลานี้ทำหน้าเหมือนตูด “เปล่า” คนหน้าเหมือนตูดปฏิเสธ เมื่อน้องสาวฝาแฝดบอกว่าเปล่าใบเฟิร์นก็เลิกสนใจ หันกลับไปเมาท์มอยกับเพื่อนต่อ “คนมีผัวเตรียมอะไรให้ผัววันวาเลนไทน์” แม้จะรู้ว่าพี่สาวฝาแฝดไม่ได้หมายถึงตัวเองแต่คนเพิ่งเคยเสียตัวถึงกับสะดุ้ง มีอะไรกันครั้งเดียวเรียกผัวได้ไหมนะ “ไม่รู้อะ ต้องเตรียมด้วยเหรอ” รินลณีผู้มีผัวถูกต้องตามกฎหมายเอ่ยถาม “ตอนแกคบอีพี่หมอวินแกยังมีของขวัญให้เขาเลย ฉันเป็นพี่พัฒน์น้อยใจแย่เลย” “พอลลี่แกรับสินบนจากเฮียมาเปล่าเนี่ย” เมียหมอพัฒน์หรี่ตามองอย่างจับผิด “นี่หล่อน คนอย่างพอลลี่เงินซื้อไม่ได้ค่ะ” “แล้วอะไรซื้อได้” ใบเฟิร์นเอ่ยถาม“ผู้ชาย!”“ผ่าม!”“มุกห้าบาทสิบบาทก็เล่นนะพวกแก” รินลณีว่า ใบบัวส่ายศีรษะอย่างเอือมระอากับมุกของเพื่อนทั้งสองก่อนวันวาเลน์ไทน์หนึ่งวัน “ทำไมทำหน้