หลายวันต่อมา สี่ว่าที่คุณหมอต้องพาร่างที่ง่วงนอนของตัวเองมาผับดังใกล้มหาวิทยาลัย เหตุเพราะระพีพัฒน์ต้องมาเฝ้าเมียรัก จึงลากเพื่อนมาเป็นเพื่อน แต่คนที่มาเฝ้าเมียหน้าตาบอกบุญไม่รับเอาเสียเลย “ไอ้หมอพัฒน์ครับ ถ้ามึงจะหวงน้องเขาขนาดนั้น กูว่ามึงไม่ควรให้น้องเขามานะ”“มึงคิดว่ากูไม่ห้าม?” เสียงพูดคุยระหว่างเอกภพและระพีพัฒน์ดังอยู่ข้างหูเขา สายตาของเขาก็สาดส่องไปยังร่างบางที่ยืนข้าง ๆ เมียเพื่อน“ห้ามแล้ว แต่เมียไม่เชื่อ มึงเลยดึงเพื่อนมาด้วยว่างั้น” ภีมเอ่ยถาม เขากลั้นยิ้ม ไอ้พัฒน์มันห้ามเมียมัน แต่เขาไม่มีสิทธิ์ห้ามคนคุยของตัวเอง สุดท้ายเมื่อเพื่อนชวนภีมจึงรีบรับคำและมานั่งตรงนี้เวลานี้“เออ ก็มาเป็นเพื่อนกูหน่อย มึงจะให้กูมานั่งเฝ้าเมีย เดี๋ยวเขาก็ไม่สนุกพอดี”“พวกกูก็สนุกตายเลย” พายุเอ่ยขึ้น“กูก็เลี้ยงเหล้าพวกมึงนี่ไง”“เฮ้ย ไอ้ภีม คนนั้นแจ่มว่ะ ส่งสายตามาทางโต๊ะเราด้วย” เขาหันตามทางที่เอกภพพูดสาบานได้เลยว่าเขาไม่อยากรู้ว่าแจ่มจริงไหม เขาแค่หันตามไอ้หมอเอกเท่านั้น“มาแล้วโว้ย!” เอกภพเอ่ยอย่างตื่นเต้น ส่วนภีมเวลานี้เริ่มขนหัวลุก มองซ้ายมองขวาหาทางหนีทีไล่“สวัสดีค่ะ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-26
เข้าสู่ระบบ
