บททั้งหมดของ EVIL LOVE รักร้ายนายเดิมพัน: บทที่ 11 - บทที่ 20

79

EPISODE 11 มีคนในใจแล้ว

"มาช้าจังวะ คนเขาเริ่มกันนานแล้ว" ทันทีที่ฝีเท้าหนาก้าวเข้ามายืนรวมกับเพื่อนๆ ในรุ่นที่ยืนอยู่ต่อหน้ารุ่นน้องที่พวกเขากำลังอบรมกันอยู่ เพิร์ธก็เขยิบเข้ามาใกล้ๆ เวกัส ก่อนที่จะกระซิบบอกเบาๆ ขณะที่สายตายังคงจ้องไปทางรุ่นน้องด้วยท่าทีนิ่งๆ วางมาดตามประสาพี่ระเบียบของรุ่น"ไม่มีกูก็เห็นเริ่มได้" เวกัสจึงกระซิบตอบกลับไป ไม่มีความรู้สึกผิดเลยสักนิดที่ตัวเองมาสายไปเกือบสิบกว่านาที"มึงโดนไอ้ราฟบ่นหูชาแน่""เออ เรื่องของกูเถอะ""สัส" เพิร์ธก่นด่าเบาๆ ก่อนที่จะขยับกลับไปยืนที่เดิมแล้วมองไปทางราฟที่กำลังจะพูดต่อ"ผมได้รับหน้าที่จากอาจารย์ในคณะให้มาแจ้งน้องๆ ว่าจะมีกิจกรรมจิตอาสาของมหาวิทยาลัยจัดขึ้นในปลายเดือนนี้ ไม่ได้เป็นกิจกรรมบังคับ แต่คณะเราเป็นเจ้าภาพในการจัดครั้งนี้ ผมอยากให้พวกคุณมทคเข้าร่วมกันเยอะๆ มีการค้างคืนและมีคณะอื่นเข้าร่วมด้วย ถ้าใครสนใจก็มาลงชื่อกับพี่น้ำขิงได้หลังเลิกแถว ทุกคนทราบ!""ทราบ!" ราฟที่ยืนทำหน้าที่เป็นหัวหน้าพี่ระเบียบเอ่ยเสียงเข้ม แจงกิจกรรมทุกอย่างที่พวกรุ่นน้องต้องเข้าร่วมไปตามหน้าที่แล้วดำเนินการกิจกรรมต่อไปตามกำหนดการของวันนี้ รวมไปถึงรุ่นพี่ปีสามหลายๆ คนที่แบ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 12 ออกตัวแรง

"วันนี้ฉันให้อภัยรุ่นพี่แบบร้อยเปอร์เซ็นต์เลย รู้สึกกระชุ่มกระชวยจริงๆ" พลอยไพลินเอ่ยขึ้นขณะที่เดินขนาบข้างกับนิชา โดยที่ดวงตากลมโตก็กวาดมองผู้คนรอบๆ ข้างที่กำลังหันมาสนใจทางพวกเธอสองคนที่สวมชุดแตกต่างไปไม่ต่างกัน"เราว่ารีบเถอะ เดี๋ยวก็โดนลงโทษอีก" นิชาควงแขนเพื่อนสนิทหมายให้รีบเดินไปทำธุระให้เสร็จเร็วๆ"วิศวะรับน้องกันโหดจัง" ทว่าเมื่อได้ยินเพื่อนพูดดังนั้น นิชาก็ค่อยๆ ลดฝีเท้า หันไปมองตามสายตาของพลอยไพลิน ก่อนที่จะยืนนิ่งแล้วมองกิจกรรมการรับน้องของคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่เธอเดินมาทำธุระในตอนนี้"พี่ระเบียบที่ยืนตรงกลางนั้นใช่พี่เวกัสปะ" นิชาเพ่งมองตามที่พลอยไพลินบอก แต่เมื่อรู้สึกไกลไปจนมองไม่ค่อยเห็น พลอยไพลินก็รีบดึงแขนเพื่อนให้เข้าไปใกล้แถวมากขึ้น"ใช่จริงด้วย พี่เวกัสเป็นพี่ระเบียบเหรอเนี่ย แต่หน้าพี่เขาก็ให้อยู่นะ ถึงจะหล่อ แต่เวลาหน้านิ่งน่ากลัวสุดๆ เลย""เราว่ารีบไปเถอะ เราต้องไปเอาใบลงทะเบียนนะ" นิชาเอ่ยก่อนที่จะดึงแขนเพื่อนให้ออกจากที่ยืนอยู่ แต่ก็ต้องชะงักหันกลับมาอีกครั้งเมื่อได้ยืนคำถามอะไรบางอย่างจากในแถวดังขึ้น"พี่เวกัสมีแฟนหรือยังคะ?" เสียงนักศึกษาหญิงในแถวถามขึ้นทำให้น
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 13 ออกเดต

"อาหารอร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่พามา" เจ้าของร่างบางเดินยิ้มตาหยีออกจากร้านอาหารของห้างสรรพสินค้าชื่อดังพร้อมกันชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อที่เดินเคียงข้างออกมาจากร้าน"อยากไปไหนอีกไหม" แน่นอนว่าเป็นเวกัสที่เป็นคนชวนเธอมา เอ่ยถามกับคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงอบอุ่นจ้องใบหน้าของนิชาอย่างไม่ละสายตา"นิแล้วแต่พี่เวกัสเลยค่ะ" นิชายิ้มตอบ"ไม่รีบกลับใช่ไหม?""ค่ะ" นิชาพยักหน้าเบาๆ ขณะที่เวกัสได้ยินคำตอบก็เดินนำเธอไป ร่างเล็กก็ได้แต่ยิ้มกว้างออกมาอย่างมีความสุข เป็นรอยยิ้มแรกของเรื่องราวที่เธอไม่เคยมีมาก่อน"นี่สินะที่เรียกว่าออกเดต" คิดในใจคนเดียวพร้อมกับบิดตัวไปมาเขินอย่างบอกไม่ถูก ถึงเวกัสจะไม่พูดออกมาตรงๆ แต่ทุกอย่างที่เขากำลังแสดงมันก็ทำให้นิชาฉุกคิดไปเข้าข้างตัวเอง เขาปฏิบัติราวกับเธอเป็นแฟนเขา ใส่ใจและดูแลดีทุกอย่าง ทั้งตามไปรับไปส่งมาตลอดหลายวันที่ผ่านมา และยังพามาเที่ยวในวันหยุดเช่นนี้ถ้าไม่ใช่การเดตแล้วจะให้เรียกว่าอะไรกัน…"มีอะไรหรือเปล่า" เวกัสที่เห็นคนตัวเล็กไม่เดินตามมาจึงชะงักแล้วหันมาเลิกคิ้วถาม"อ…อ๋อเปล่าค่ะ" นิชาจึงรีบสลัดความเขินออกโดยเร็ว ก่อนที่จะรีบเดินมาเคียงข้างร่างสูงแ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 14 โตเต็มวัย

"เฮ้อ...ถึงบ้านสักที" เจ้าของร่างบางบ่นพึมพำถอนหายใจยาวๆ ไปเฮือกใหญ่ขณะที่ทิ้งตัวนอนลงบนโซฟากลางบ้านด้วยความหมดเรี่ยวหมดแรงจากการทำงานเสริมร้านกาแฟเล็กๆ ของรุ่นพี่ที่รู้จักราวๆ หกชั่วโมง แต่ยังดีที่วันนี้มีพี่ชายมารับกลับเธอเลยได้นั่งรถนอนเอาแรงมาบ้างแล้ว ซึ่งมันอาจจะเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอไปแล้ว ทว่าสำหรับพี่ชายอย่างนาวินกลับจ้องคนเป็นน้องด้วยความห่วงใย มีสีหน้าลำบากใจอย่างไม่มีปกปิดไปตามประสาคนรักน้องมากอย่างเขา"นิชา..." นาวินรีบลงมานั่งตามนิชา จัดการวางกระเป๋าสะพายสัตว์เลี้ยงที่มีลูกชายสุดรักสุดหวงของนิชาลงบนพื้นบ้าน แล้วเปิดออกให้เจ้าแมวขนสั้นได้ออกมาวิ่งเล่นในบ้านอย่างเป็นอิสระ ก่อนที่จะเงยหน้าเอ่ยเรียกน้องสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง"หยุดเลยค่ะ ถ้าจะพูดเรื่องพาร์ทไทม์ นิจะหนีเข้าห้องแล้วนะ" ทว่านิชากลับรู้ทัน ยกมือห้ามแล้วส่ายหัวตอบกลับทันที"ดื้อจริงๆ" นาวินส่ายหัวแล้วยอมหยุดพูดตามคำขู่"...พี่วิน" นิชาเงียบไปชั่วครู่ ก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกไปหลังจากที่ทำใจพูดมาแล้วพักใหญ่"ว่า" นาวินเลิกคิ้วขึ้น ตั้งหน้าตั้งตารอคำถามจากน้องสาว"คือ...ปลายเดือนนี้ที่มหาวิทยาลัยมีค่ายจิตอาสาต่างจังห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 15 ครอบครัวแมว

"ตื่นเต้นไหมทิกเกอร์ ไปอยู่ที่นู้นต้องทำตัวดีๆ นะรู้ไหม" ร่างเล็กก้มลงไปคุยกับเจ้าแมวขนสีเทาตัวใหญ่ที่อยู่บนตัก ก่อนที่จะใช้จมูกฟัดด้วยความมันเขี้ยว ขณะที่มีสายตาของใครอีกคนที่กำลังทำหน้าที่ขับรถปรายตามามองเป็นระยะ พร้อมกับรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าที่เอ็นดูสองแม่ลูกที่กำลังเล่นกัน"นิเกรงใจจังเลยค่ะ" นิชาที่พอใจจะเล่นกับทิกเกอร์แล้วก็หันไปเอ่ยกับเวกัส"บอกแล้วว่าไม่ต้องเกรงใจ""พี่เวกัสใจดีจัง" นิชายิ้มหวานพูดไปตามที่รู้สึก เวกัสดีกับเธอทุกอย่าง อาสาทำนู้นทำนี่ให้จนเธอรู้สึกดี"เอาของทิกเกอร์มาครบแล้วใช่ไหม""ครบแล้วค่ะ""อืมดีแล้ว น้องพี่กำลังรอเราอยู่ที่บ้าน คงตื่นเต้นน่าดู""ทิกเกอร์ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน นั่งนิ่งเชียว คงอยากไปอยู่กับพี่วารินมากกว่าแม่แล้วใช่ไหม หื้ม…"เมี๊ยว ~"พูดเก่งเลยนะ" นิชาลูบหัวเจ้าแมวที่ขานตอบรับราวกับฟังภาษาคนรู้เรื่อง ก่อนที่จะยิ้มมีความสุขและเก็บเกี่ยวเวลาเล่นกับลูกชายก่อนที่จะห่างกันเพื่อไปกิจกรรมจิตอาสาเป็นเวลาสามวัน"พี่เวกัสชอบแมวไหมคะ""ไม่ค่อย" เวกัสตอบนิ่งๆ จึงทำให้นิชาหน้าหงอยลงอย่างเห็นได้ชัด"อ๋อ…""พี่ไม่ค่อยชอบแมว ชอบแม่แมวมากกว่า""คะ คะ?" นิชารีบห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 16 คนขี้เซา

"ถ้าน้องๆ มาครบกันแล้วก็มารวมตัวกันตรงนี้เลยครับ" รามประธานรุ่นพี่ปีสามของคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่เป็นเจ้าภาพโครงการจิตอาสาในครั้งนี้จัดการตะโกนเรียกรวมนักศึกษาหลายๆ คนที่ยืนรอเพื่อเตรียมจะขึ้นรถ ทันทีที่ได้ยินดังนั้นทุกคนก็ต่างมายืนตั้งแถวแล้วตั้งใจฟังน้ำขิงที่กำลังจะพูดต่อ"เราจะแยกออกเป็นสามคันรถด้วยกันนะคะโดยที่คันแรกจะมีคณะวิศวะกับนิเทศนะคะ ถ้าใครที่รู้ตัวว่าเป็นคณะตัวเองก็เชิญขึ้นรถได้เลยค่ะ" ว่าแล้วทั้งสองคณะก็ทยอยกันขึ้นไปนั่งคันของตัวเอง โดยที่เหลือรุ่นพี่วิศวะบางส่วนที่ยังยืนอยู่เพราะต้องจัดการแบ่งให้เสร็จแล้วค่อยตามไป นั้นก็รวมไปถึงกลุ่มของเวกัสที่ยืนทำหน้านิ่งเรียบอยู่กับผองเพื่อนของเขา หยาดเหงื่อเล็กๆ ผุดตามกรอบหน้าเพราะสภาพอากาศที่ร้อนระอุ"ไม่รู้ว่าอากาศหรือพวกพี่เขาที่ฮอตมากกว่ากันนะ" "พี่เวกัสหล่อมากอะแก" "ทำไมเราถึงไม่ได้นั่งรถกับวิศวะนะ" เสียงเล็กๆ นินทาพร้อมกับหวีดกับเพื่อนสาวแล้วมองไปทางกลุ่มของเวกัส นั้นจึงทำให้นิชาและพลอยไพลินที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินประโยคเข้าหูก็รีบหันไปมองตาม"ฮอตจริง" พลอยไพลินพยักหน้าหงึกๆ อย่างเห็นด้วยในการหวีดร้องของเพื่อนข้างๆ มองหนึ่งในชายกลุ่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 17 ตามมาคุม

"ครับ ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนไหม" ชายหนุ่มยิ้มถามนิชาอีกครั้ง เป็นรอยยิ้มที่ดูออกว่าเขากำลังเข้ามาด้วยจุดประสงค์อะไร นั้นจึงทำให้นิชาอึกอักแล้วกำลังจะพูดตอบเพื่อปฏิเสธ"ไม่จำเป็น ตรงนี้มีคนนั่งแล้ว" เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของเธอ นิชาที่กำลังจะอ้าปากตอบรีบเบนสายตาไปมองคนที่ตอบแทน ก่อนที่จะเห็นว่าเป็นเวกัสที่ยืนล้วงกระเป๋าหนึ่งข้างขณะที่อีกข้างกำลังถือถุงอะไรบางอย่างในมือ เขายืนมองชายชุดดำด้วยสายตาราบเรียบ และไม่ละสายตาไปไหนเหมือนกำลังจ้องกดดันให้อีกฝ่ายหนีไปเอง"วิศวะคันนู้นไม่ใช่เหรอครับ" ชายหนุ่มอีกคนเลิกคิ้วถามอย่างตั้งใจกวน"…" เวกัสยืนเงียบไม่ยอมตอบ ชนไหล่สูงที่ยืนแล้วมานั่งด้านข้างนิชาทำราวกับอีกคนเป็นธาตุอากาศ"เฮ้ย…กวนxีนเหรอ!" ชายชุดดำเซไปตามแรงกระแทก ก่อนที่จะรีบถกแชนเสื้อขึ้นหมายจะกระชากตัวเวกัสแต่แล้ว…"เกิดอะไรขึ้นวะ!?" ไม่ทันได้แตะถึงตัว อยู่ๆ ก็มีชายอีกคนที่พึ่งก้าวบันไดขึ้นรถมารีบถลาเข้ามาถาม ดึงแขนของคนที่กำลังหัวร้อนไว้แล้วถามอย่างใจเย็น"มันกวนxตีนกู" ชายคนเดิมเอ่ย"พี่เวกัส…" คนมาใหม่มองตามมือที่กำลังถูกชี้มา เขาพึมพำชื่อเจ้าตัวเบาๆ แล้วเริ่มหน้าถอดสีเมื่อเห็นว่าคนนั้นดัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 18.1 จูบแรก

"กูกำลังตามจีบน้อง" ตึกตึกตึกตึกหัวใจฉันเต้นโครมครามทันทีที่ได้ยินพี่เวกัสเอื้อนเอ่ยออกมาพร้อมกับจ้องหน้าฉันไม่วางตา 'กูกำลังตามจีบน้อง' ประโยคนี้ยังคงวนเวียนในหัวของฉันสะกดให้ฉันละสายตาไปจากความจริงจังของเขาไม่ได้ ตอนนี้เขากำลังป่าวประกาศให้คนรู้ใช่ไหม เพราะสิ่งที่เขาพูดเมื่อครู่มันดังพอที่จะให้คนที่อยู่บริเวณใกล้ๆ หันมามองเป็นตาเดียว"ว่าไงนะ!" พี่น้ำขิงขมวดคิ้วถามย้ำอีกครั้ง เขาจะไม่พูดอีกครั้งเสียงดังเช่นเมื่อครู่ใช่ไหม ตอนนี้ฉันหน้าร้อนผ่าวไปหมดแล้ว"กูกำลังตามจีบนิชา" ใช่…เขาไม่ได้พูดดังเช่นเมื่อครู่ แต่คราวนี้เขากลับพูดเสียงดังกว่าครั้งแรก พูดชื่อฉันออกมาด้วย แล้วฉันต้องทำตัวยังไงต่อไป ตอนนี้ฉันบีบเสื้อตัวแน่นเพราะความเขินอายจนตัวใกล้จะแตกอยู่แล้วเก็บอาการไว้นิชา…เธอต้องเฉไฉเหมือนที่ชอบทำ"ไอเวย์ มึงมานี่" แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเมื่อพี่น้ำขิงดึงแขนของพี่เวกัสให้เดินไปอีกทาง เธอดูโกรธมากที่พี่เวกัสพูดออกมาแบบนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้ถามอะไร เลือกที่จะยืนนิ่งแล้วมองสองคนที่เดินผ่านหน้าฉันไปอย่างุนงง"ไม่มีอะไรหรอก อยู่กันแถวนี้ อย่าพึ่งลงไป เดี๋ยวพี่มา" เป็นพี่เพิร์ธที่เอ่ยแล้วปรา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 18.2 จูบแรก

ในที่สุดฉันก็ยอมคว้ามือเขาแล้วลุกขึ้นยืน พี่เวกัสคอยระวังให้ฉันข้ามโขดหินที่ตั้งชัน มือของเราสองคนยังประสานกันไม่ยอมปล่อย จนฉันอดไม่ได้ที่จะใช้จังหวะที่พี่เขาเผลอก้มลงไปมอง แล้วปากฉันก็เผลอยิ้มกว้างออกมาอย่างไม่รู้ตัว"เดี๋ยวพี่มานะ" พ้นทางเดินลำบากของการเดินข้ามโขดหิน พี่เวกัสก็หันมาบอก ฉันพยักหน้าให้พี่เขาเป็นคำตอบแล้วเขาก็เดินไปหาใครบางคนแล้วคุยกัน ชี้ไปทางของมีค่าที่ตั้งอยู่ คงจะวานให้คนนั้นเป็นเฝ้าให้ ก่อนที่จะเดินยิ้มบางๆ กลับมาหาฉัน แล้วเราก็เดินกลับไปในทางที่มาในตอนแรก"เราจะไปไหนกันเหรอคะ?" ฉันถาม"ไปดูวิวไหม พระอาทิตย์ใกล้ตกดินพอดี""ไปค่ะ" เราสองคนเดินไปตามป้ายที่เขียนว่า 'ชมวิวบนดอย' ที่นี่อากาศดีมาก แถมยังปลอดควันปลอดมลพิษกว่าเมืองหลวงเป็นไหนๆฉันชักชอบที่นี่แล้วสิ"ได้ออกมาครั้งแรก เป็นยังไงบ้าง" ระหว่างทางขึ้นพี่เวกัสก็หันมาถาม"ดีค่ะ ดีมากเลย" ฉันจึงยิ้มตอบกลับไปตามตรง ไม่ใช่แค่วิวและอากาศที่ดี แต่คนด้านข้างฉันก็ดีเหมือนกัน ดีมากๆ ฉันว่าการที่ฉันชอบที่นี่ไม่ใช่เพราะปัจจัยที่เคยกล่าวมาสะทีเดียว แต่เพราะที่นี่มีเขาต่างหาก เพราะเขามาด้วยที่นี่จึงสวยและดีขึ้นเป็นเท่าตัว"ค
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม

EPISODE 19 เลิกหมดแล้ว

"ไปไหนกันมาว่ะ" ทันทีที่ฉันและพี่เวกัสเดินมาถึงข้างล่างอยู่ๆ พี่เพิร์ธและพี่ไลก้าก็เดินมาขวาง สภาพตอนนี้คือพวกพี่เขาผมเปียกไร้การเซ็ทเพื่อจัดระเบียบ ทว่าเปลี่ยนเป็นเสื้อแห้งเรียบร้อย สงสัยว่าคนจะเล่นน้ำกันเสร็จแล้ว แต่แน่นอนว่าที่นี่ไม่ได้มีไฟฟ้าเพียงพอสำหรับการเป่าผม พี่ทั้งสองถึงได้อยู่ในสภาพนี้ แต่แบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ ทรงผมไม่สามารถทำให้ใบหน้าฟ้าประธานของพวกเขาหมองลงได้เลย"พวกมึงมีอะไร" พี่เวกัสไม่ได้สนใจจะตอบคำถามเพื่อน เขาเหลือบมองฉันแว๊บเดียวแล้วเอ่ยถามต่อ"ไอรามชวนไปตี้""ตอนนี้?""หลังกินข้าว""น้องนิชาไปด้วยกันไหมครับ" ฉันยืนฟังพวกพี่เขาคุยกันเงียบๆ แต่พอพี่ไลก้าหันมาถาม ฉันก็ทำหน้างง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากำลังพูดถึงอะไร"ไปไหนเหรอคะ?""ตั้งวงสังสรรค์กันนิดหน่อยครับ เอาง่ายๆ ก็กินเหล้านั้นแหละครับ" พอพี่เขาอธิบายฉันก็ถึงบางอ้อ แต่ค่ายอาสาครั้งนี้ปลอดแอลกอฮอล์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึง…"แอบเอามาครับ" เมื่อเห็นใบหน้าของฉันพี่ไลก้าก็ขยับเข้ามาบอกใกล้ๆ แต่ไม่นานร่างพี่เขาก็ต้องกระเด็นออก เพราะโดนมือหนาของคนด้านข้างฉันปัดให้ออกห่าง"ห่วงชิบหาย ว่าแต่ไปไหมครับ ไอเวย์มันไปอยู่แล้ว""
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-28
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
123456
...
8
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status