All Chapters of BAD INTEREST เพื่อน (ขัดดอก): Chapter 21 - Chapter 30

"พี่เวฟ จะเล่นตามลิสต์เพลงนี้เลยปะ" พราวดาวเอ่ยถามดีเจหนุ่มรุ่นพี่ขึ้นท่าทีสนิทสนมอยู่พอสมควร เนื่องจากร่วมงานกันมานาน แถมเวฟก็ยังเป็นหุ้นส่วนหลักของร้านเหล้าแห่งนี้ ทว่าด้วยความที่ไม่ถือตัวของอีกคนก็ทำให้หลายคนสามารถเข้าถึงพูดคุยกับชายหนุ่มได้ง่าย"อืม""มีแต่เพลงยาก ๆ อะ แกล้งกันปะเนี่ย""เรื่องมาก เจสซี่ยังไม่เห็นบ่น""ชิ" เรียวปากสวยทำเสียงใส่อีกคนไปก่อนจะตั้งใจมองดูลิสต์เพลงที่อยู่ตรงหน้า โดยใช้เวลาไม่นาน ทั้งสองก็เริ่มทำหน้าที่ของตัวเองกันไปอีกด้าน"สมเป็นไอ้พราวจริง แม่งเอาอยู่หมดเลยว่ะ" เสียงมอสยิ้มเอ่ยด้วยความรู้สึกภูมิใจในตัวของพราวดาวอยู่ไม่น้อย เพราะเธอสามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนภายในร้านให้สนุกสนานไปกับเสียงดนตรีที่กำลังแสดงอยู่บนเวทีได้"มันเป็นคนมีเสน่ห์จริง ๆ นั่นแหละ มึงจำตอน ม.ปลายไม่ได้หรือไง ผู้ชายอยากได้แม่งเยอะฉิบหาย" เซฟบอก ทำเอามอสหัวเราะพยักหน้าตอบกลับอย่างเห็นด้วย"จริงไอ้สัส คนอยากได้ไอ้พราวเยอะฉิบหาย มีแต่ไอ้เหี้ยแพทนี่แหละที่ไม่อยากได้มัน" ภูมิที่มึนเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ลืมตัวเผลอพูดออกมา โดยทันทีที่ภูมิพูดจบ ทุกคนก็ชะงักนิ่งหันมองไปยังร่างสูงที่ถูกพูดถึง

วันต่อมา...ตึกตึก...เสียงสองเท้าบางเดินลงมาจากห้องนอนของตัวเองด้วยใบหน้าที่ไม่สดชื่นเหมือนทุกครั้ง เนื่องจากทั้งคืนนั้น พราวดาวเอาแต่นอนคิดหาวิธีที่จะหลุดพ้นจากหนี้สินของเสี่ยเฒ่าหัวงูที่พยายามบีบเธอ"ตื่นแล้วเหรอ" อภิชัยเอ่ยทักทายคนเป็นลูกขณะที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ภายในห้องครัว"อืม" พราวดาวพยักหน้าตอบกลับพ่อตัวเองไปพร้อมมองไปยังชายวัยกลางคนที่พยายามทำอาหารอยู่"พ่อ...ทำอะไร""อาหารเช้าให้แกไง""..." เจ้าของใบหน้าเรียวสวยก็ชะงักนิ่ง เพราะพ่อของเธอนั้นทำอาหารไม่เก่ง อภิชัยแทบไม่เคยเข้าครัวเลย เมื่อก่อนเขาเอาแต่ทำงานศึกษาการลงทุนเกี่ยวกับธุรกิจ ส่วนมากก็จะสั่งอาหารมาไว้ให้พราวดาว"อ อ๊ะ!""พ่อ" คนตัวเล็กรีบวิ่งเข้าไปดูคนเป็นพ่อด้วยความตกใจห่วงใย"พ่อไม่เป็นไร ๆ ""ไม่ต้องทำแล้ว" พราวดาวบอก ทว่าอภิชัยก็ยังคงดื้อรั้นไม่ยอม"ให้พ่อทำเถอะ พ่ออยากทำอะไรให้แกบ้าง" ร่างบางชะงักไปทันทีที่ได้ยินประโยคสุดท้ายที่คนเป็นพ่อพูด บางอย่างจุกขึ้นมาที่อกของหญิงสาว แต่พราวดาวก็พยายามนิ่งไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมา"อืม งั้นพราวไปรอที่โต๊ะนะ""..." อภิชัยพยักหน้าตอบ ทำให้คนตัวเล็กเดินเข้าไปนั่งลงรออาหารเช้าจา

25อย่าให้ใครรู้สองคนเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนโซฟาหรูกลางห้องเช่นเดิม โดยที่คนตัวสูงก็นั่งไขว่ห้างมองหน้าเพื่อนตัวเล็กนิ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระดาษเช็คขึ้นมาเซ็นด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"จะเอาเท่าไร" ริมฝีปากหนาขยับถาม"ห้าล้าน" ทันทีที่พราวดาวพูดจบ แพทริคก็จัดการเซ็นเช็คให้แก่อีกคนทันทีพร้อมกับยื่นให้ร่างบางที่นั่งอยู่"เอาไป""..." มือเล็กก็เอื้อมไปหยิบเช็คจากคนตรงหน้าด้วยสีหน้ารู้สึกโล่งใจ แม้ว่าจะเพิ่งผ่านอะไรมา แต่สำหรับเธอ...มันก็คุ้ม"แล้วเรื่องขัดดอก นายจะเอาแบบไหน" ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นไปเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่"จริง ๆ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกพอใจหรือประทับใจในรสชาติเซ็กซ์ที่ดูไม่เป็นงานอะไรเลยของเธอสักเท่าไร""..." พราวดาวก็นิ่ง"เธอมาให้ฉันเอา อาทิตย์ละครั้งก็พอ""มันไม่มากไปเหรอ" ริมฝีปากบางเผลอถามด้วยสีหน้าไม่ค่อยเห็นด้วย เธอคิดว่าแค่สองครั้งต่อเดือนก็น่าจะเพียงพอแล้ว"มากไปงั้นเหรอ? เธอคิดว่าเงินห้าล้านที่เธอยืมไป เธอควรที่จะมาขัดดอกให้ฉันกี่ครั้งกัน" แพทริคมองหน้าเอ่ยถามร่างบางตรงหน้านิ่ง คนตัวเล็กจึงชะงักเงียบไปทันทีที่คนตัวสูงพูดจบ ก่อนจะตัดสินใจบอก"โอเค อาทิตยละครั้งก็ได้""ทำไม มั

สามวันต่อมา..."อ๊ะ! อ๊ะ ๆ ๆ อื้อ!..." เสียงหญิงสาวในคลิปวิดีโอที่กำลังถูกชายหนุ่มกระหน่ำรักอย่างหนักหน่วงดังขึ้น ทำเอาวาเลนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำคอนโดหรูถอนหายใจเอ่ยออกมา"พราว! เมื่อไรมึงจะเลิกดูอะไรแบบนี้สักที กูกลัวนะ!" คนตัวเล็กโวยวายใส่เพื่อนที่ช่วงหลัง ๆ พราวดาวว่างเป็นไม่ได้เลย เมื่อไรที่ว่าง ร่างบางมักจะเปิดคลิปวิดีโอโป๊หรือการร่วมรักที่หนักหน่วงดูอยู่ตลอดเวลา"มึงอย่าเสียงดังดิวา กูเสียสมาธิ" ริมฝีปากบางเอ่ย โดยที่ดวงตากลมสวยเอาแต่จ้องมองเก็บรายละเอียดต่าง ๆ ของหญิงสาวที่กำลังเล้าโลมให้แก่ชายหนุ่มในคลิป"โอ๊ย! เมื่อไรเตวินทร์จะกลับมาเนี่ย กูไม่อยากอยู่กับมึงแล้ว" เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดของพราวดาว ทำให้วาเลนเอ่ยปากชวนเพื่อนมานั่งเล่นที่คอนโดด้วยกัน ทว่าพราวดาวก็ยังไม่เลิกที่จะทำตัวประหลาดโดยการหมกมุ่นดูแต่คลิปการร่วมรักที่แสนเร่าร้อนของเหล่าดาราโป๊"มันต้องอมแบบไหนวะ ถึงจะเร้าใจ เอาลิ้นดุนหัวเหรอ มันดุนยังไง" พราวดาวนั่งพึมพำอย่างไม่สนใจวาเลนแม้แต่น้อย ร่างบางลุกขึ้นเดินตรงไปยังตู้เย็นที่อยู่ไม่ไกล พร้อมกับหยิบแตงกวาออกมาสองอัน"ทะ ทำอะไรของมึงเนี่ย" วาเลนถามสีหน้าตกใ

@คอนโดแพทริคปึงเสียงประตูห้องหรูถูกปิดลงพร้อมกับร่างสูงที่กระชากคนตัวเล็กเข้ามาหมายจะนัวเนีย ทว่า..."ดะ เดี๋ยวสิ" เรียวปากสวยพยายามเอ่ยห้าม"อะไรอีก" แพทริคถามน้ำเสียงติดหงุดหงิด"วันอื่นไม่ได้เหรอ วันนี้ฉันยังไม่...""ไม่อะไร" ดวงตาคมจ้องมองพร้อมขยับปากถามคนตัวเล็กเสียงนิ่ง"ไม่พร้อม" พราวดาวบอก ทำให้คนตัวสูงเอาแต่มองหน้าร่างบางตรงหน้าแววตาเรียบ"ฉันบอกแล้วไงว่าให้เธอเตรียมพร้อมอยู่ตลอด""นายบอกให้ฉันเตรียมพร้อมโดนนายเอาเวลาก่อนมาหา แต่นี่อยู่ ๆ นายจะเอาขึ้นมา ฉันคนนะ ไม่ใช่ปลากัด ที่จะพร้อมโดนเอาอยู่ตลอดเวลาที่โดนจ้องตา" เจ้าของใบหน้าหล่อก็ชะงักไปเล็กน้อยหลังจากที่เสียงหวานประชดประชันตอบกลับมา ร่างบางที่ถูกจ้องมองหน้าอยู่ก็ไม่ได้สนใจอะไร นี่คือเธอ...ช่วงก่อนหน้าที่เธอยอมแพทริคก็เพราะเธอต้องขอความช่วยเหลือจากเขา แต่ในตอนนี้ เธอได้รับความช่วยเหลือจากเขาแล้ว และมันไม่ใช่การช่วยเหลือแบบฟรี ๆ เธอเองก็แลกกับศักดิ์ศรีของตัวเองเช่นกัน แน่นอนว่าพราวดาวก็จะไม่ใช่พราวดาวที่อ่อนให้คนตรงหน้าจนเกินไป อีกต่อไป"หึ พอได้รับความช่วยเหลือเสร็จ ก็เก่งขึ้นมาเลยนะ" แพทริคเอ่ย"..." พราวดาวก็ยืนนิ่งทำ