All Chapters of TURN ME ON สวาทร้อนซ่อนรัก 3P/SM/: Chapter 51 - Chapter 60

"อยากรู้ก็รีบเปิดดูเองสิ...ฉันลงทุนไปเยอะมากเลยนะกว่าจะรวบรวมมาให้เธอได้" ไลออนรูดซิปกระเป๋าฮันนี่พร้อมกับเงยหน้าสบตาของเธอนิ่ง ๆ"...แต่ฉันคิดว่าไม่จำเป็นหรอก!" ฮันนี่ส่ายหน้าพร้อมกับจะเปิดกระเป๋าเอาโทรศัพท์คืนให้เขาไป"เพราะฉันไม่ได้อยากจะ.. (ฮันนี่) / จำเป็น! (ไลออน) " เขาจับมือเล็ก ๆ ของฮันนี่รูดซิปกระเป๋าปิดตามเดิมถึงแม้เธอจะอยากรู้แต่ก็ไม่อยากทำให้ไลออนรู้สึกว่าเขากำลังมีบุญคุณต่อเธอ อีกอย่างคนอย่างไลออนไม่มีทางหวังดีต่อเธออยู่แล้ว"เอาเป็นว่าถ้าดูเสร็จแล้ว ก็เอามาคืนฉันที่ผับ DEMI หลังเที่ยงคืนวันศุกร์..ฉันจะรอ!" ไลออนพูดอย่างมีเลศนัยก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและก้าวข้ามกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมด้านหลังทันทีฝ่ามือหนาลูบที่หัวของฮันนี่อย่างถือวิสาสะ"นี่นาย!" ร่างบางหันไปขึ้นเสียงใส่เล็กน้อย"ก็ลองจับเขาบนหัวเธอดู ว่ามันยาวขึ้นรึเปล่า!" เขาโน้มตัวเข้ามาพูดข้างหูของเธอซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่อิงอิงก็เดินกลับมานั่งที่เดิมพอดีเธอไม่หันไปพูด ไม่ทักไลออนเลยแม้แต่คำเดียว อิงอิงทำเหมือนกับว่าไลออนไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วยซึ่งเท่าที่รู้มาก็เหมือนว่าทั้งคู่น่าจะเลิกกันไปแล้ว และคงจบไม่สวยส

"….ได้..เรื่องง่ายแค่นี้เอง" บราวน์นิ่งไปสักพักก่อนจะคลี่ยิ้มตอบกลับและดึงคนตัวเล็กเข้ามาจูบอย่างอ่อนละมุน"สรุปว่าเราดีกันนะ?" เขาถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับหยิบแหวนออกมาจากตลับทันที"อืม" ฮันนี่พยักหน้ารับเล็กน้อย เธอมองตรงไปที่บราวน์อีกครั้งด้วยสายตาที่เปลี่ยนแปลงไปจากแต่ก่อน"งั้นไอสวมแหวนให้นะ.." เขาจับมือของเธอและค่อย ๆ สวมใส่แหวนให้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธออย่างช้า ๆ"แค่คืนดีเองนะ..ไม่ใช่แต่งงานซะหน่อย" ฮันนี่มองที่แหวนคาร์เทียนสีทองเรียบหรูบนนิ้วนางของเธออย่างอมยิ้มเล็กน้อย"ซ้อมเอาไว้ก่อนไง..เพราะยังไงไอก็จะแต่งกับยูแค่คนเดียว" บราวน์ดึงมือเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมาหอม"อืม.." ฮันนี่ยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเขินจนทำตัวไม่ถูกเลย เธอมีความสุขและยิ้มได้ไม่ใช่เพราะมูลค่าของแหวนที่ได้รับ แต่ที่ยิ้มเพราะคนที่มอบให้คือผู้ชายที่เธอรักต่างหาก"เมื่อยังฟังไม่ชัดเลย..บอกอีกทีได้ไหมว่ายูรู้สึกยังไงกับไอกันแน่" บราวน์ลูบใบหน้าสวยของสาวลูกครึ่งตรงหน้าอีกครั้ง ความสวยของฮันนี่ไม่ว่ามองกี่ที ๆ ก็ไม่เคยเบื่อเลยสักครั้ง"I LOVE YOU" ฮันนี่เปล่งเสียงออกไปอย่างแผ่วเบา แต่ทั้งสายตาและความรู้สึกด้านในมันกำลังบอกรั

คอนโดแบร์บราวน์"กาแฟค่ะ..ท่านประธาน" ฮันนี่ชงกาแฟเดินมาเสิร์ฟให้บราวน์ถึงโต๊ะอ่านหนังสือของเขา"ขอโทษนะคะ..ยูสอบเสร็จแต่ไม่ได้พาไปฉลองเลย" บราวน์เงยหน้าจากหนังสือเรียนพร้อมกับลูบหัวของฮันนี่เบา ๆ"ไว้รอยูสอบเสร็จก่อนก็ได้ ปีสามปีสี่สอบอาทิตย์ก็เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?" ฮันนี่นั่งเป่ากาแฟร้อน ๆ ให้เขาพร้อมกับนั่งมองหน้าของบราวน์อย่างหยุดยิ้มไม่ได้เลย"ไว้สอบเสร็จแล้ว ไปทานข้าวที่บ้านกันนะ" บราวน์โน้มใบหน้าหอมที่ซอกคอขาวเนียนของแฟนสาวสุดสวยอย่างลุ่มหลง"บ้าน? ..บ้านไอน่ะเหรอ?" ฮันนี่หน้าเสียเล็กน้อย เพราะเธอไม่ค่อยอยากกลับไปบ้านตัวเองสักเท่าไหร่ และป่านนี้พ่อของเธอก็คงพาแฟนหนุ่มเข้ามาสิงสถิตในบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"ไม่ใช่..บ้านต่างหาก" บราวน์ถูไถปลายจมูกโด่ง ๆ ของเขาไปตามลำคอจนไล่มาถึงแก้มนุ่ม ๆ ของเธอ"จะดีเหรอคะ..ฮันนี่กลัวว่าคุณพ่อคุณแม่พี่บราวน์จะไม่ชอบอะ" ฮันนี่รู้สึกกังวลขึ้นมาเล็กน้อย แต่ลึก ๆ เธอก็ดีใจที่บราวน์จะพาไปแนะนำตัวกับที่บ้าน เพราะมันรู้สึกเหมือนกับว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอมันจริงจังขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว"ไม่ต้องกังวลนะเบบี๋ เพราะแม่ไอใจดีมาก ๆ เลยและไอเชื่อว่าท่

"แล้วก็จริง ๆ แล้วไอมีบัตรนักศึกษาสองใบนะ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะที่เอามาให้" เขาดึงมือของฮันนี่มาพรมจูบซ้ำ ๆ แค่เห็นท่าทางและน้ำเสียงเขาก็รู้ทันทีว่าฮันนี่กำลังคิดอะไรอยู่กัน"เพราะว่าไอกำลังคิดถึงยูอยู่พอดีเลย...เข้ามาก่อนสิ" โอบเอวของฮันนี่เดินเข้ามาในห้องพักสุดหรูของพวกสภานักศึกษาที่ได้เงินสนับสนุนโดยตรงจากทั้งศิษย์เก่าที่ร่ำรวย และครอบครัวของศิษย์ปัจจุบันที่มาจากตระกูลดัง ๆ กันทั้งนั้น"…" ฮันนี่เดินเข้าไปในห้องทันทีอย่างไม่ลังเล เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ นี้เป็นครั้งแรกเลยที่เธอได้เข้ามาภายในห้องนี้ห้องที่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกแบบครบถ้วนทุกอย่าง ทั้งโซฟานุ่ม ๆ ทั้งทีวี ตู้เย็นใหญ่ โต๊ะทำงาน ห้องประชุม และรวมไปถึงมีห้องน้ำแยกชายหญิงภายในตัวอีกด้วยและเมื่อเดินลึกเข้าไปสุดทาง ฮันนี่ก็ต้องชะงักไปเล็กน้อย เพราะภายในห้องก็มีคนกลุ่มใหญ่อยู่มากมายเกือบ ๆ 20 คนได้กำลังนั่งประชุมงานกันอยู่จริง ๆ และทุกคนก็หันมามองทางฮันนี่เป็นทางเดียวเมื่อเธอเดินมาถึง"พอดีพวกเรากำลังประชุมเรื่องเข้าค่ายกันอยู่นะ" บราวน์แสยะยิ้มเล็กน้อย และมองไปทางกลุ่มเพื่อน ๆ ของเขาอีกครั้ง"อ๋อ..เหรอ.." ฮันนี่กลืนน้ำลายลงคอเ

ฮันนี่ยืนอ่านข้อความของบราวน์อยู่นาน แม้ว่าใจหนึ่งเธอก็เริ่มจะคิดแล้วว่าบราวน์อาจจะไม่ได้อยู่ที่มหาลัยเหมือนที่เขาพูด แต่อีกใจเธอก็ไม่คิดว่าบราวน์จะกล้านอกใจเธอเป็นครั้งที่สอง ไหนจะคำสัญญาที่เขาพูดออกมา ไหนจะการกระทำของเขาที่แสดงให้เห็นว่าเขารักเธอมากแค่ไหน"ไลออนคงกำลังปั่นหัวเราอยู่แน่ ๆ " ฮันนี่ยังคงเลือกที่จะเชื่อบราวน์หมดใจใช่ความรักมันทำให้คนเราตาบอด หูหนวกได้จริง ๆ เธอลังเลที่จะกดโทรวิดีโอคอลไปหาบราวน์ แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าของคนสองคนเดินตรงเข้ามาในห้องนี้ด้วยท่าทีเร่งรีบ"รีบหน่อยก็ดี แฟนฉันเริ่มสงสัยแล้ว!" น้ำเสียงของชายหนุ่มที่พูดขึ้นมาทำเอาฮันนี่ถึงกับชะงักไปทันที คนที่อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา คนที่คุยกันเกือบทั้งวันทั้งคืนมีเหรอที่จำน้ำเสียงของกันและกันไม่ได้..ฮันนี่ตัดสินใจเดินหลบในห้องเก็บไวน์ห้องสุดท้ายอย่างเงียบ ๆ เพราะน้ำเสียงที่คุ้นของเขา ทำให้เธอรู้สึกชาวาบ ๆ ไปทั้งตัวอย่างอธิบายไม่ถูกเลยเหมือนกัน"สงสัยแล้วไง? " ผู้หญิงคนหนึ่งถามกลับด้วยน้ำเสียงเมามายได้ที่"ยัยเด็กหน้าโง่นั้นมันตามคนอย่างนายไม่ทันหรอกบราวน์!" ในตอนแรกฮันนี่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะเรื่องเซ็กส