บทที่ 60

แล้วในท่ามกลางแสงจันทร์สลัวที่ลอดผ่านม่านใบไม้และฝุ่นผงที่ยังคงฟุ้งกระจายนั้นเอง... ก็เริ่มปรากฏร่างโปร่งแสงจาง ๆ ของเหล่าดวงวิญญาณขึ้นทีละน้อย... ทีละน้อย... กระจายกันไปตามจุดต่าง ๆ ทั่วบริเวณสถานที่รกร้างแห่งนั้น

บ้างก็เป็นร่างของชายชราหญิงชราหลังค่อม สวมเสื้อผ้าแบบเก่าคร่ำคร่าตามยุคสมัยที่ตนลาจาก