All Chapters of My Stepbrother is Obsessed with Me (SPG): Chapter 111 - Chapter 120

Stella's POV Pagdating namin sa bahay, hindi ko na hinintay si Randall bumaba. Binuksan ko agad ang pinto at halos nagmamadaling pumasok. Gusto ko lang mawala ang bigat ng araw. Gusto ko lang uminom at magpahinga.Pagdating ko sa mini bar sa loob ng sala, kinuha ko agad ang pinakaunang bote ng whiskey. Binuksan ko iyon at diretso kong tinungga.Narinig ko ang hakbang ni Randall sa likod ko. “Miss Garcia, really?”“Problema mo?” sagot ko habang umiinom ulit. “Bawal ba ’to? Hindi naman drugs. Alam 'to, Mr. Bodyguard.”Lumapit siya at tiningnan ang bote sa kamay ko. “Hindi bawal. Pero irresponsible. Kailangan mong magpahinga. Tomorrow ang launching mo bilang bagong CEO ng kompanya ninyo.”Napangiti ako nang mapait. “Sino ka para magsabi niyan?”“Bodyguard mo.”“Bodyguard na hindi ko naman gusto.” Umikot ako paharap sa kaniya at tinaasan siya ng kilay. “Sige nga, paalisin mo ako sa sarili kong pamamahay. Ireklamo mo ako sa mga magulang ko. Kaya mo ba?”Tumingin siya sa mukha ko at umilin

Stella's POV Nakasunod lang si Randall sa akin mula sa sasakyan hanggang sa malamig na marmol na hagdanan ng Garcia Elite Builders and Development Corporation. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang ko. Ngayon gaganapin ang formal launching ko bilang bagong CEO, isang posisyong ipinataw lang sa akin ng mga magulang ko. Wala akong choice. Kailangan ko rin mapatunayang hindi ako adik. "Sandali lang, Stella," ani Randall habang nakapasok na kami sa loob ng malawak na lobby. Huminto ako at tiningnan siya. "Breathe. Naka-standby na lahat ng security." Agad kong nakita ang mga magulang ko, sina Mommy at Daddy, na nakatayo malapit sa malaking logo ng kompanya. Nakangiti sila sa mga importanteng tao, pero ramdam ko ang pagiging seryoso sa kanilang mga mata. "Stella, darling!" bati ni Mommy nang makalapit na ako. Niyakap niya ako, isang mahigpit na yakap na puno ng babala. "Mommy. Daddy," bati ko, hinalikan ko siya sa pisngi at saka si Daddy. "Maganda ang itsura mo, anak," sabi ni Daddy, p

Stella's POV Ang mga daliri ni Randall ay mahigpit na nakakapit sa balakang ko, ang kaniyang mga galaw ay mabilis at desperado. Ako naman ay nakapikit, ang isip ko ay puno ng kaniya at ng matinding pakiramdam na bumabalot sa katawan ko. Wala na akong pakialam kung mag-iwan siya ng marka sa leeg ko, wala na akong pakialam kung magulo ang buhok ko. Ang tanging mahalaga ay ang sandaling ito, ang kanyang init, at ang paraan ng pagtawag niya sa pangalan ko. "Stella..." bulong niya, ang boses ay puno ng pagnanasa. "Randall..." sagot ko, lalong pumikit sabay galaw bg aking katawan. Biglang may kumatok sa pintuan ng opisina ko. Parang nabuhusan kami ng malamig na tubig. Parehong napahinto sa aming mga galaw. Nagkatinginan kami, ang mga mata naming puno ng panic. "Stella? Anak, nandiyan ka ba?" ang boses ni Daddy mula sa kabilang side ng pinto. "Shit," bulong ko, at mabilis na humiwalay kay Randall. "Magbihis ka!" mahigpit kong sabi sa kanya. "Stella? Randall, nandiyan ba si Stella?" t

Stella's POV Binuksan ko ang phone ko para mag-scroll sa social media. Plano kong mag-post ng mga photos ko para sa first day ko bilang CEO ng Garcia Elite Builders and Development Corporation. Pero bago pa man ako makapag-type, napansin ko ang sobrang ingay sa labas ng opisina. Kumunot ang noo ko. “Ano na naman ito?” bulong ko sa sarili ko. Paglingon ko, nakita ko kung ano ang pinagkakagulohan. Si Randall lang pala na nakatayo sa lobby, at napapalibutan ng ilang babaeng empleyado at ilang bakla. May hawak-hawak silang phones, parang humihingi ng selfie o nagtatangkang magtanong ng number niya. “Seriously?” ang huling bulong ko bago napalunok. Lumapit ako sa pintuan at pinilit na maging kalmado. “Randall,” sabi ko nang mahinahon, kahit ramdam ko ang init sa mukha ko. Tumingin siya sa akin at ngumiti. “Yes, Miss Stella?” “Come to my office. Now.” Nang nakapasok na kami sa opisina ko. Agad ko siyang hinarap. Napansin kong sobrang busy niya sa cellphone niya. “Why are you let

Randall's POV Tahimik akong nakatayo sa likod ni Stella habang papasok kami sa five-star hotel para sa business dinner niya. Nakasuot siya ng corporate dress na halatang pinili lang dahil kailangan. Alam kong wala talaga siyang interest dito, pero sinusubukan niyang magpakatino dahil ayaw niyang makulong ulit sa bahay nila at ma-freeze lahat ng bank accounts niya. Pagkapasok namin sa lobby, agad kaming nilapitan ng manager. “Good evening, Miss Garcia—” Tumingin siya sa akin, at biglang nanlaki ang mata niya. “Sir Ran—” Hinawakan ko ang braso niya bago pa siya makapagbitaw ng kung ano. “Walang tatawagin na ‘sir’ dito,” bulong ko nang makalayo na si Stella. “Bodyguard lang ako. Huwag kang magsasalita ng kahit ano.” Nagkibit-balikat siya pero halata ang kaba. “S-Sorry, akala ko kasi—” “Hindi mo ako kilala,” putol ko. “At kung may magsasabi ng kahit ano tungkol sa akin, ikaw ang unang tatamaan.” Tumango siya agad, parang natakot. “Yes, sir—este… yes.” “Good,” sagot ko bago ko siya