All Chapters of My Stepbrother is Obsessed with Me (SPG): Chapter 161 - Chapter 169

Stella’s POV “Anak, that’s enough. Nakakasama sa bata ang stress at pag-iyak mo. Kanina ka pa umiiyak. Hayaan mo na lang si Randall. If he doesn’t want you, don’t force him. Let him go,” sabi ni Mommy habang pinupunasan ang mukha ko. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak. Ramdam ko ang pamamaga ng mata ko. Ramdam ko ang pagod sa dibdib ko. Ramdam ko ang bigat ng katahimikan sa buong kwarto. Pero mas mabigat pa rin ang boses ni Randall na bumulaga sa akin kanina. “I don’t care if you’re pregnant with my child. You’ll raise that bastard alone.” Masakit kahit paulit-ulit ko nang inuulit sa isip ko. “Mommy…” halos hindi lumalabas ang boses ko. “Bakit ganoon? Bakit parang galit na galit siya sa akin? Ganoon ba talaga kalaki ang kasalanan ko sa kaniya? Nagpaparusa ba siya dahil sa nangyari kay Daddy noon? Dahil sa mga sinabi ko sa kaniya? Bakit pati ang anak namin, dinadamay niya?” Napaluhod si Mommy sa gilid ko at niyakap ako. “Anak, hindi mo kasalanan. Hindi mo ginusto a

Randall’s POVNakatayo ako sa gilid ng malaking bintana na may kurtina. Bahagya ko lang iyon iniangat para makita ko si Stella sa loob ng silid. Halata sa mukha niya ang pagod, takot, at sakit. Tinitiis niya ang lahat habang hinihintay ang paglabas ng anak namin.Gusto kong pumasok. Gusto kong hawakan ang kamay niya. Pero hindi puwede.Tanging si Mommy Flora lang ang nakakaalam na umuwi ako mula Greece. Siya ang nagsabi kung paano ako makakapanood nang hindi nakikita ni Stella at ng mga kapatid niya. Si Mommy Flora rin ang nagbukas ng maliit na secret passage para makasilip ako.Nang marinig ko ang sigaw ni Stella, napapikit ako. “Stella…” bulong ko. “I’m sorry. I’m so sorry you have to go through this alone.”Sumilip ako ulit. Nakasubsob si Stella sa unan habang hawak-hawak ang kamay ng kapatid niyang si Sevi. Kitang-kita ko ang paninigas ng katawan niya sa bawat contraction.“Mommy, ang sakit!” sigaw niya. “Hindi ko kaya! ’Wag niyo akong kausapin! Lahat kayo tumahimik!”Narinig ko a

Stella’s POV "Happy Fifth Birthday, Elijah Reed!" masayang bati ko sa anak ko habang hinahaplos ko ang buhok niya. Kagigising niya lang, pero agad siyang ngumiti. Halatang excited siyang mag-birthday."Good morning, Mommy," sabi niya, pero agad nag-iba ang mukha niya. "I need a daddy."Parang tinamaan ako. Hindi ko agad nasagot. Napahinto rin si Mommy Flora sa pagkanta, at pati mga kapatid ko na sina Sevi, Steve, Summer, at Shakira ay sabay-sabay na napatingin sa akin.Si Sevi ang unang nagsalita. "Matagal nang patay ang Daddy mo, Eli. You don't need to think about him anymore."Agad umirap si Elijah. "But I want a dad. We should help Mommy in finding me a new dad. We can put a signage or billboard that my mom is looking for a husband.""Elijah…" bulong ko, hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa.Bago pa ako makasagot, bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok si Will Cortez, suot pa ang corporate attire niya. Ngumiti siya nang makita kami."Good morning. Good morning, Elijah."Humin

Stella’s POVAgad kong sinampal si Randall nang sinubukan niyang hawakan ang baywang ko. Hindi ko inisip kung masasaktan siya. Ang importante, hindi niya ako mahawakan.“I’m taken. You should stay away from me, Mr. Hernandez. Let’s talk about business.” Hindi ko siya tiningnan nang diretso. Kahit alam kong nakatitig siya, hindi ako nagpapadala.Ngumisi siya. Nakakainis ang ekspresyon niya, parang natutuwa pa siya dahil sinampal ko siya.“You’re my business, Stella.” Binalikan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. “Maybe we should talk about business privately.”Napahinga ako nang malalim. “Kung wala kang sasabihin na may kinalaman sa kompanya, lalabas na ako. Marami akong kailangang tapusin. I have meetings today. Sasayangin mo lang ang oras ko.”Tatalikod na sana ako nang magsalita siya ulit.“Next time, Stella,” malumanay niyang sabi. “Kung magpapaligaw ka lang naman, sana mas malakas ang dating at mas gwapo pa sa akin.”Napapikit ako. Pinigilan ko ang sarili kong magwala sa ini

Stella's POV Pagbalik ko sa table ko, agad kong inayos ang palda ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil ramdam ko pa rin ang pag-alog ng tuhod ko mula sa ginawa ni Randall sa banyo. Sobrang awkward maglakad. Pakiramdam ko mapapasukan ng hangin ang pagkababae ko."Ayos ka lang ba?" tanong ni Will habang nakatingin sa akin nang may halong pag-aalala."Yeah," mabilis kong sagot. Pilit akong ngumiti, pero hindi ko maalis sa mukha ang kaba.Pagtingin ko sa table nila Randall, kababalik niya lang din.Pinamulahan ako ng mukha nang makitang ginawa niyang pamunas ang underwear ko sa labi niya sabay tingin sa akin.Nang muli kong tingnan ang table nila Randall, nakita ko siyang nakatingin sa amin. Ang mukha niya ay mapulang-mapula, pero hindi niya ako tiningnan nang diretso—para bang sinusubukan niyang pigilin ang sarili."Are you sure everything’s okay?" muling tanong ni Will."Yes, Will. Seriously. I’m fine," sagot ko, kahit ramdam ko pa rin ang kakulangan ng comfort sa katawan ko.Pinilit kong