Semua Bab หวนรักร้ายนายแฟนเก่า: Bab 21 - Bab 28

ต้นหลิว.....พี่มิ้นตรงเข้ามาแล้วก็เงื้อมือขึ้นมาจะตบหน้าฉันฉันก็ตั้งท่าจะตบกลับแต่ก็มีมือๆหนึ่งมาจับแขนพี่มิ้นไว้แล้วผลักออกอย่างแรงจนพี่มิ้นเกือบล้ม"เจไดอย่ามาห้ามพี่พี่จะตบสั่งสอนมัน""หยุด!!! พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายคนรักของผม""เจได คนที่ทำร้ายพี่คือมันนะ""หลิวไม่เคยทำร้ายใครก่อน""เจไดเข้าข้างมันเหรอ""ไม่เข้าข้างเมียแล้วพี่จะให้ผมเข้าข้างใคร เข้าข้างพี่งั้นเหรอ??""ทำไมเจไดถึงต้องรักมันมากขนาดนี้ทำไมเจไดไม่รักพี่เหมือนที่รักมันบ้างมันมีดีอะไร""ต้นหลิวเค้าก็มีทั้งด้านดีแล้วก็ไม่ดีแต่เพราะเขาคือรักแรกและรักเดียวของผมต่อให้เธอจะเคยทำให้ผมเสียใจแต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม" เจไดเอามือมากุมมือฉันเอาไว้เหมือนกับจะบอกให้ฉันมั่นใจว่าเขารักฉันมากแค่ไหน"แกคงภูมิใจมากเลยสินะที่แย่งเจไดไปจากฉันได้" เจไดพูดขนาดนี้แล้วแต่ดูเหมือนพี่มิ้นก็ยังไม่ยอมรับความจริง"หลิวเค้าไม่ได้แย่งผมมาจากพี่เธอไม่จำเป็นต้องแย่งเลยด้วยซ้ำ""แต่เจไดอย่าลืมว่าก่อนหน้านี้เราคบกันอยู่นะถ้ามันไม่เข้ามาแทรกกลางพี่เชื่อว่าเจไดต้องรักพี่""พี่...เราตกลงกันตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอถึงสถานะของพี่กับผมถ้าพี่ยังจำได้ว่าที่เรา

เจได....เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงที่ผมตามหาต้นหลิวแต่ก็ยังหาเธอไม่พบ ใจผมร้อนรนกระวนกระวายมากเลยตอนนี้มันผิดปกติที่จู่ๆต้นหลิวจะหายไปดื้อๆแบบนี้ ผมตัดสินใจไปขอให้ความช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ของทางห้างขอดูกล้องวงจรปิดเพื่อดูว่าต้นหลิวหายไปตอนไหน เริ่มจากที่เธอเดินแยกกับผมไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ผมใจจดจ่ออยู่กับหน้าจอมอนิเตอร์ผมอยากรู้ว่าต้นหลิวเธอหายไปไหนเพราะตอนนี้ผมติดต่อต้นหลิวไม่ได้เลยเหมือนเธอปิดเครื่อง ผมเป็นห่วงต้นหลิวมากไหนจะลูกในท้องอีก ผมภาวนาว่าจะไม่เกิดเรื่องร้ายแรงอะไรกับเธอ ผมพยายามโทรหาต้นหลิวอีกครั้งเผื่อว่าเธอจะเปิดเครื่องและในขณะที่ผมกำลังก้มหน้ากดมือถือโทรหาต้นหลิวสลับกับมองหน้าจอพี่เจ้าหน้าที่ชี้ให้ผมดูร่างเล็กๆที่เดินออกมาจากห้องน้ำแต่...เธอไม่ได้เดินออกมาแค่คนเดียวมีพี่มิ้นเดินตามออกมาด้วย"ใช่คุณผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ยครับแฟนของคุณ""ใช่ครับคนนี้แล่ะครับ" หลังจากนั้นพี่เจ้าหน้าที่ก็ไล่เปิดดูกล้องทุกตัวเพื่อให้ผมได้เห็นว่าต้นหลิวเดินไปทางไหนชั้นไหนจนกระทั่งร่างของเธอหายเข้าไปในร้านกาแฟร้านหนึ่งโดยมีพี่มิ้นเดินตาม จนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีต้นหลิวก็เดินออกมาจากร้านแ

ต้นหลิว....ผลัก!!! ฉันถูกพี่มิคผลักลงบนเตียงอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บไปทั่วท้องเหมือนเขาจะเมาทั้งเหล้าทั้งยาเพราะกลิ่นมันคลุ้งไปทั้งห้อง ตอนนี้ฉันไม่ได้ห่วงตัวเองฉันห่วงลูกในท้องของฉันจะได้รับอันตราย"โอ๊ย เจ็บ" "เจ็บเหรอจ๊ะน้องต้นหลิวจ๋าพี่ขอโทษนะที่ทำรุนแรง""พี่มิคหลิวขอร้องอย่าทำอะไรหลิวเลยนะ หลิวสัญญาว่าจะไม่แจ้งความถ้าพี่ปล่อยหลิว" "ปล่อยให้โง่เหรอห๊ะนังตัวดี ยังไงวันนี้แกก็ไม่รอดแน่ จัดการเลยมิคฉันจะถ่ายคลิปเอง" "แกรู้ไหมว่าฉันรอวันนี้มานานแค่ไหนแล้วนังหลิว เอาเลยพี่มิคหยิมจะช่วยถ่ายรูปแล้วก็จะเอาลงเพจมหาลัยทุกคนจะได้เห็นว่านังนี่มันร่านแค่ไหน" ฉันมองหน้าคนที่เคยได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิท ฉันไม่คิดเลยว่าแค่ผู้ชายเพียงคนเดียวจะทำให้คนๆหนึ่งกล้าทำเรื่องเลวร้ายได้ขนาดนี้"พวกเธอเตรียมตัวถ่ายคลิปอันสุดสยิวได้เลย555" พี่มิคพูดแล้วหันมามองฉันด้วยสายตาหื่นกามก่อนจะย่างสามขุมเข้ามาอย่างช้าๆมือก็ปลดกระดุมเสื้อออกฉันรีบกระเถิบตัวจนติดหัวเตียง"อย่าทำอะไรหลิวเลยนะพี่มิค หลิวท้อง" ฉันพูดออกไปเพราะคิดว่าพวกเขาอาจจะเห็นใจแต่เปล่าเลย"ห๊ะ ว่าไงนะ""แกท้อง??""หึแกท้องงั้นเหรอนังหลิวก็ดีมันจะได้

สามปีต่อมา.....ต้นหลิว...หลังจากน้องเจด้าอายุได้ขวบนึงฉันก็ขอเจไดว่าอยากกลับมาเรียนต่อซึ่งเจไดก็โอเคเขาตามใจฉันอยู่แล้วค่ะแต่เขาขอให้ฉันย้ายไปเรียนที่เดียวกันกับเขาซึ่งฉันตกลงทันทีอยากจะบอกว่าฉันเชื่อฟ้งเจไดทุกอย่างเขามีเหตุผลมีความคิดที่ไกลกว่าฉันมากทั้งที่เราก็อายุเท่ากัน อ่อลืมบอกว่าตอนนี้น้องเจด้าอายุได้สามขวบกว่าแล้วนะคะแล้วตอนนี้ฉันก็เรียนอยู่ปีสามค่ะส่วนเจไดเรียนปีสุดท้ายแล้วเขาบอกว่าถ้าเขาเรียนจบเขาอยากจะเปิดบริษัทนำเข้ารถยนต์เองซึ่งอันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องเปิดบริษัทใหม่ก็ได้เพราะทุกอย่างที่พ่อแม่เขาสร้างไว้สุดท้ายแล้วก็เป็นของเขาเองทั้งหมดเพราะเขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวแต่เขาบอกว่าเขาอยากสร้างอะไรด้วยตัวของเขาเองอยากทำในสิ่งที่เขาชอบจริงๆ แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือเขาอยากให้ฉันมั่นใจว่าเขาสามารถดูแลฉันกับลูกได้ อยากจะบอกว่าฉันภูมิใจในตัวของเจไดมากเขาเป็นทั้งสามีที่ดีของฉันเป็นทั้งพ่อที่ดีของของน้องเจด้าซึ่งอาจจะดีจนเกินไปในบางครั้ง โดยที่ช่วงที่ฉันกับเจไดมีเรียนเราจะเอาน้องเจด้าไปฝากที่บ้านของพ่อกับแม่ฉันค่ะพอเลิกเรียนเราก็จะไปรับตอนแรกก็เกรงใจพ่อกับแม่มากๆ ที่ต้องเอาลูกไ