อัคราอุ้มร่างบอบบางเดินดุ่มๆ เข้าไปในคฤหาสน์ โดยไม่ฟังคำทัดทาน เจ้าร่างน้อยซุกใบหน้ากับแผงอกกว้าง เพื่อปิดบังความเขินอาย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดกับพ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่แบบถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับรู้สึกดีอย่างประหลาด ผู้ชายอะไรอกแน่นแล้วก็ตัวหอมมาก จนอยากสูดดมเข้าไปให้เต็มปอด ชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีกนิด ในขณะที่พาร่างนุ่มนิ่มก้าวขึ้นบันไดบ้าน เรียวแขนบอบบางโอบรอบคอเขาไว้โดยอัตโนมัติ ยัยตัวเล็กคงกลัวตกสินะ อัครากระตุกยิ้มมุมปาก ขายาวๆ ก้าวขึ้นบันไดทีละสองขั้น เพื่อให้ถึงที่หมายเร็วเท่าที่ใจต้องการ ชายหนุ่มมองทางแล้วก้มมองเด็กสาวอยู่เป็นระยะ หัวใจหนุ่มใหญ่ลิงโลดเมื่อไม่เห็นท่าทีต่อต้านจากเจ้าของร่างบาง จนเขาคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอยินยอมพร้อมใจไม่ใช่ฝืนใจ"เธอรู้ใช่ไหมว่ามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร" เขากระซิบถามเมื่อขายาวๆ ก้าวพ้นบันไดขั้นสุดท้ายขึ้นมา "ทำไมเงียบล่ะ" เขาปรายตามองคนที่เอาแต่ซุกใบหน้าลงกับแผงอกกว้างแล้วอมยิ้มมุมปาก เมื่อรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนของก้อนเนื้อที่เต้นกระหน่ำโครมครามจนเขาได้ยินเสียงชัด และเด็กน้อยในอ้อมแขนก็ตัวสั่นๆ"เธอกลัวเหรอนับดา
Last Updated : 2025-10-25
LOGIN
