All Chapters of Bound to the Billionaire's Desire: Chapter 111 - Chapter 120

Nagising ang buong siyudad na tila mas maliwanag kaysa karaniwan. Sa bawat business district, sa bawat tech hub, at sa bawat creative agency, may iisang headline na mabilis kumalat—ang paglabas ng pangalawa at final project ng duo na unang nagpasabog ng atensyon ng industriya: Aiden Rutherford at Elena Arguelles. Maaga pa lang ay nasa opisina na si Elena. Nakaupo siya sa meeting room, hawak ang tablet habang nakatingin sa malaking LED screen kung saan naka-display ang teaser visuals ng kanilang final project—isang modern, cross-platform urban development design na pinagsama ang architecture, tech integration, at sustainability. Ito ang pinakamalaki nilang collaboration. Ito rin ang proyekto na nagbalik sa kanila sa spotlight matapos ang ilang linggong pagkalusaw ng hype dahil sa mga balita kay Nathan at Celestine. Pagod man si Elena dahil sa emotional na pinanggalingan nila ni Nathan, hindi niya itinatanggi ang excitement sa paglabas ng kanilang final output. May pride, may relief,

Pagkatapos ng engrandeng celebration para sa matagumpay na final project nila Aiden at Elena, unti-unting kumalma ang paligid. Nasa backstage lounge na ang karamihan, nagkukwentuhan, nagtatawanan, at nagpapalitan ng business cards. May malalakas na music pa rin mula sa main hall, pero dito sa gilid, mas tahimik, mas malamig ang hangin, at mas ramdam ang pagod.Nasa isang leather couch si Elena, may hawak na sparkling water habang nakatingin sa kisame. Hindi pa rin humuhupa ang adrenaline sa katawan niya. The whole day felt surreal—parang suntok sa buwan na biglang natupad. Ang dami niyang narinig na “Congratulations,” “Ang galing mo,” “Ikaw ang hinahanap ng industriya,” at “This is revolutionary.”Pero ngayon, habang unti-unting kumakalma ang paligid… ibang klase ang bigat na naramdaman niya. Hindi masama. Hindi rin malinaw. Basta isang halo-halong emosyon na hindi niya maipaliwanag.Kinuha niya ang phone niya, nag-swipe nang mabilis sa notification center—puro mentions, tags, reposts

Tahimik ang mansion sa gabi. Matapos ang matagumpay na dinner at maikling pag-usapan ng business success nina Elena at Nathan, naglakad si Elena pababa ng hallway papunta sa kanyang private office. Ang bawat hakbang ay maingat at matatag, hawak ang bag niya, ngunit sa ilalim ng katahimikan, naramdaman niya ang kakaibang tensyon — parang may nakabantay sa dilim.Biglang sumalpok ang tunog ng matataas na takong sa kahabaan ng hallway. Mabagal, sinadya, at puno ng confidence. Napatingin si Elena at doon niya nakita si Vanessa. Nakasuot ito ng black silk dress na eleganteng sumisilip sa bawat galaw, heels na nagpapalakas ng presence niya, at clutch na hawak na parang accessory lang. Ang buhok ay sleek at straight, at ang red lipstick ay tila simbolo ng mapanghamong intensyon.“Elena,” bati ni Vanessa, parang bulong pero may matalim na undertone, “what a coincidence na nandito ka.”Tahimik si Elena. Calm at composed, kahit ramdam niya ang tensyon sa paligid.“Vanessa,” sagot niya, maayos a

Pagkatapos ng ilang linggo ng walang tigil na trabaho, matinding pressure mula sa mga proyekto, at professional tension mula sa bagong mga kalaban, nagpasya si Elena na kailangan na niya ng ganap na pahinga.Ang hapon ay dahan-dahang lumalalim sa gabi. Sa labas ng mga malalaking bintana ng kanyang apartment, naglalagablab ang mga ilaw ng lungsod, nakabuo ng isang mosaic ng liwanag at dilim. Ngunit sa loob, tahimik ang lahat. Walang telepono na nagva-vibrate, walang email na pumapasok, at walang meeting na hinihintay. Ang lamig ng aircon ay nagbibigay ng komportableng ambience, at ang tahimik na background music mula sa isang maliit na speaker ay parang lullaby sa kanyang pagod na katawan at isip.Si Elena ay nakaupo sa sofa, nakasandal nang mahigpit, at hinahaplos ang kanyang sariling mga kamay. Para sa sandaling iyon, wala siyang iniisip kundi ang sarili niyang kapakanan.“Finally,” bumulong siya sa sarili, huminga nang malalim. Parang unang pagkakataon sa ilang linggo na nakaramdam

Sumiklab ang araw sa lungsod, pero sa loob ng apartment ni Elena, tahimik at payapa ang paligid. Ang mga ilaw mula sa labas ay dumadaloy sa malalaking bintana, naglalaro sa mga modernong kasangkapan, at nagbibigay ng soft glow sa kanyang living area. Para sa kanya, ang mga sandaling ito ay walang katumbas: oras para sa sarili, oras para sa katahimikan at recalibration.Nakaupo siya sa malaking armchair, may soft blanket sa balikat, hawak ang isang mug ng green tea. Ang aroma ng mint at lemongrass ay nagdudulot ng pakiramdam ng kalmado, habang ang bawat higop ay nagpapainit sa kanyang katawan at unti-unting nagdadala ng mental clarity.Sa harap niya, naka-open ang laptop, ngunit nakapatay ang Wi-Fi — wala siyang balak na tumingin sa mga email o notifications. Ito ay sacred downtime. Ang kanyang isip, na ilang linggo nang nabaha ng proyekto, media hype, at personal drama, ay nagkaroon ng pagkakataon na huminga nang malalim.Reflections and Inner DialogueHabang nakatingin sa lungsod sa