บททั้งหมดของ อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ: บทที่ 51 - บทที่ 60

Chapter 52 ตลอดทั้งเดือนกินแต่อาหารไทย ชาญณรงค์จึงพาครอบครัว เปลี่ยนบรรยากาศมากินอาหารญี่ปุ่น ในร้านขึ้นชื่อ ที่ตอนเย็นมักต้องรอต่อคิว แต่เหมือนโชคเข้าข้าง เมื่อณศรินทร์มาถึงร้าน ได้คิวที่สอง จึงรอไม่นาน ซึ่งโต๊ะที่นั่งอยู่ด้านใน ถัดจากโต๊ะด้านนอกสามแถว “เมื่อกี้เจอผู้ชายหุ่นแน่นมากสองคนมาทักเตด้วยค่ะ เหมือนรู้จักน้องเต มีคนนึงจะมากอดเต แต่พรรณไม่ให้กอด ชิงอุ้มเตเดินหนีมาก่อน” พรรณดาราพูดเหมือนชวนคนในครอบครัวคุย “ถึงจะหล่อ แต่งตัวดี กล้ามแน่น แต่พรรณไม่ไว้ใจค่ะ ต้องระวังตัวไว้ก่อน” “ดีแล้วลูก คนสมัยนี้น่ากลัว แม้ว่าจะอยู่ในสถานที่ที่คนเยอะก็เถอะ” แก้ววิมลคิดว่า ลูกสาวทำถูกต้อง “ยิ่งเตหล่อและน่ารักอยู่ด้วย ใครเห็นก็อยากอุ้ม อยากเข้ามากอด พวกคนไม่ดีก็เหมือนกัน ก็ต้องมีจ้อง พอเราเผลอมันก็จะอุ้มเตไป ระวังไว้ดีแล้วลูก” ชาญชัยพูดขึ้น “เอยขอบคุณพี่พรรณมากค่ะ ที่ดูแลเตอย่างดี”ณศรินทร์ยกมือไหว้ขอบคุณ หน้าที่พาเตชธรไปเข้าห้องน้ำ ควรเป็นหน้าที่ณศรินทร์ ทว่าพรรณดาราอาสาพาไปเอง เนื่องจากเจลแอลกอฮอล์ที่ใช้ทามือ เป็นเจลที่เพื่อนให้มา เป็นกลิ่นที่พรร

Chapter 54รถยนต์สามพ่อลูกแล่นเข้ามาในซอยบ้านชาญณรงค์ อีกราวสามสิบเมตรจะถึง หูกรชวิลฟัง ทว่าสายตามองสำรับอาหาร การจัดจาน ผักที่มีทั้งลวกและสด ไข่เป็ดต้มเป็นยางมะตูม ไหนจะแตงโมที่หั่นเป็นชิ้นพอดีคำ เหมือนมาก เหมือนเหลือเกิน เป็นความเหมือนที่ทำให้หัวใจกรชวิลเต้นแรง ระรัวเร็ว เพราะมันทำให้เขานึกถึงณศรินทร์ แม่ครัวที่ทำอาหารชนิดนี้ให้เขากินบ่อยครั้ง เป็นไปได้อย่างไร ณศรินทร์คงไม่ได้ปรุงอาหารบนโต๊ะนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้ กรชวิลคล้ายคนใจไม่อยู่กับตัว เขาหยิบช้อนกลางตักน้ำพริกปลาสลิดมาไว้ในช้อนตน ก่อนตักเข้าปาก สัมผัสรสชาติว่า อร่อยมากแค่ไหน และเหมือนรสมือณศรินทร์หรือไม่ เคล้ง... ทุกคนมองกรชวิลเป็นตาเดียว เมื่อเขาปล่อยช้อนในมือหล่นกระทบกับขอบจานเปล่า ที่เจียมกำลังตักข้าวสวยใส่จานให้ ใบหน้ากรชวิลตอนนี้ไม่ต่างกับคนตกอยู่ในตื่นตะลึง อึ้ง ตามองอาหารบนโต๊ะชนิดที่ว่า ไม่ถอนสายตา หัวใจเขาเต้นแรงยิ่งกว่าแรงกว่าตอนแรกที่เห็นอาหาร ประหนึ่งกลองออกศึกระรัวพร้อมกันนับร้อยใบ “เป็นอะไรยักษ์” คนถามคือวิรัช “ใช่ใช่ไหมพี่ยักษ์” กรชีวันถามอีกค

Chapter 56 “ไม่ต้องห่วง พ่อจัดการให้” วิรัชจับแก้วเหล้าในมือกรชวิลมากระดกดื่มหมดแก้วเสียเอง “พ่อมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง พ่อปิดบังเรื่องนี้ไว้นานเกินพอแล้ว ถึงเวลาที่แกต้องรู้ความจริง และทำตามใจตัวเอง” ความลับระหว่างวิรัชกับปนัดดา ถูกเปิดเผยผ่านปากวิรัช ท่ามกลางความตกใจของสองลูกชาย ที่ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่า ปนัดดามีความคิดนี้ ดีที่ว่าบิดาไม่ทำตาม ยังแก้เกม ช่วยเหลือณศรินทร์ให้มีชีวิตใหม่ จากเงินสามล้านบาทที่วิรัชมอบให้ และนั่นทำให้สองพี่น้องคิดตรงกันว่า ปนัดดาไม่นึกถึงใคร นอกจากตัวเอง “แม่แกสองคนเจ้าคิดเจ้าแค้น พานไปมั่วสั่ว ไม่แยกแยะ เรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ไง” วิรัชพูดตบท้ายหลังจากเล่าเรื่องจบ “แกอยากทำอะไรก็ทำไปนะ ไม่ต้องไปสนใจแม่ เพราะที่ผ่านมา แกก็ทำเพื่อแม่มามากพอแล้ว มากจนแม่เคยตัว แล้วต่อให้ทำดีมากแค่ไหน แม่ก็ไม่มีวันมองเห็นความสุขของลูก มากกว่าความพอใจของตัวเอง” “แล้วคุณพ่อจะไม่มีปัญหากับคุณแม่หรือครับ” กรชวิลถาม “พ่อกับแม่ก็มีปัญหากันมานานแล้วนี่ จะมีอีกสักเรื่องคงไม่เป็นไรหรอก” วิรัชไม่กังวลเรื่องนี้ “อีกอย่างแม่แกต้องเจอพ่อ เพรา

Chapter 58 “ฉันว่าจะ บ้านหลังนี้จะเป็นเหมือนบ้านร้างไปทุกที” เภาพูด ขณะยืนทำอาหารเย็นอยู่หน้าเตา “เออจริง เห็นด้วย แต่ละคนไปคนละทาง ทั้งที่เมื่อก่อน เห็นหน้ากันสามเวลา” อ้นเห็นด้วย “จะว่าไป สงสารคุณท่านนะ มีเงินตั้งมากมาย แต่ไม่มีลูกหลานสนใจ คุณยักษ์ก็เอาแต่เมา ไม่เป็นผู้เป็นคนเพราะคิดถึงคุณเอย คุณยอร์ชก็ต้องดูแลงานแทนพี่ชาย ที่สามสี่เดือนถึงจะมีสติไปทำงาน คุณออยก็อีกคน ทำตัวเหมือนคนโสดไม่มีผัว ไม่ต้องดูแลใคร ทั้งผัวและแม่ผัว ออกจากบ้านทุกวัน แล้วนี่ก็เข้ากรุงเทพจะครึ่งเดือนแล้ว ยังไม่กลับเลย ทำตัวไม่เหมาะกับเป็นลูกสะใภ้คนโปรดคุณท่านเลยเนอะ ไม่เหมือนคุณเอย คุณเอยน่ะถูกคุณท่านดุด่าว่าสารพัด แต่ทำดีกับคุณท่านสม่ำเสมอ คอยบีบนวดให้ เวลาหมอนัดก็ไปกับคุณท่าน หาข้าวปลาอาหารให้กิน แม้ไม่ได้รับผลตอบแทนก็ทำ จนบางครั้งฉันก็คิดนะว่า คุณเอยจะดีไปไหน ยิ่งกว่านางเอกในละครน้ำเน่าอีก ต่างกับคนโปรดปรานไหมล่ะ” เภาพูดถูกทุกอย่าง “สงสารทำไม พูดกันตามตรงนะ ฉันไม่สงสารเลย” อ้นเห็นต่าง “เพราะถ้าคุณท่านนึกถึงคุณยักษ์ มากกว่าความต้องการของตัวเอง ป่านนี้บ้านก็คงเป็นบ้าน อ

Chapter 60 รถยนต์คันใหม่ป้ายแดง จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านณศรินทร์ ไม่ใช่ว่าตรงกับบ้านหล่อนเสียทีเดียว เพราะมีรถอีกคันจอดอยู่ กรชวิลจึงจอดต่อท้ายรถคันนั้น แต่ก็มองเห็นเจ้าของบ้านกำลังทำงานอยู่หน้าบ้านชัดเจน กรชวิลเตรียมอุปกรณ์และเสบียงมาพร้อม กล้องส่องทางไกล อุปกรณ์ที่ทำให้มองเห็นณศรินทร์ได้ชัดเจน น้ำดื่มหนึ่งแพ็ควางอยู่เบาะด้านข้าง ดับกระหายระหว่างนั่งเฝ้าดูหล่อนอยู่ในรถ กล่องอาหารตามสั่งที่แวะซื้อมา ตอนออกจากบ้าน ขนมปังอีกสามสี่กล่อง กระบอกปัสสาวะที่ไว้ใช้ภายในรถ พูดได้ว่า กรชวิลเตรียมตัวมานั่งเฝ้ามองณศรินทร์ ที่ตั้งใจว่า เฝ้าดูหล่อนกับลูกถึงตอนสองทุ่ม ก่อนออกเดินทางกลังเชียงใหม่ เพื่อไปทำธุระสำคัญหล่อนขยันไม่เปลี่ยน... ณศรินทร์ทำอย่างคล่องแคล่ว หล่อนพูดคุยกับลูกน้องไปด้วย ทำงานไปด้วย กรชวิลเห็นรอยยิ้มของหล่อนชัดเจน ทำให้ดวงหน้าหวานชวนมองมากขึ้น จนเขาอยากเห็นใกล้ๆ ด้วยสายตาตัวเอง ไม่ใช่มองผ่านกล้องส่องทางไกล คิ้วคนกำลังแอบมองขมวดกัน เมื่อเห็นชายคนหนึ่ง หน้าตาและแต่งกายดีก้าวลงจากรถแท็กซี่ ก่อนชายคนนั้นเดิน