All Chapters of อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ: Chapter 61 - Chapter 70

Chapter 61 วิรัชก้าวเข้ามาในบ้านอดีตภรรยา ที่มีแต่ความเงียบ จะมีเพียงเสียงดนตรีจากชุดเครื่องเสียงที่ปนัดดาเปิดฟัง เจ้าของบ้านละสายตาจากมือถือ เงยหน้ามองอดีตสามี เภาที่เพิ่งนำของว่างมาให้เจ้านาย ยกมือไหว้วิรัช “ไม่ต้องพูดนะว่า ใครจุดธูปเรียกผมมา” วิรัชพูดดักคอ ปนัดดาหน้าตูมขึ้นมาทันใด เภาตบมือในใจ อยากให้วิรัชมาบ้านนี้ทุกวัน บ้านหลังนี้จะได้มีสีสัน ไม่จืดชืดน่าเบื่อ ยิ่งตอนปนัดดาถึงวิรัชพูดจายียวนใส่ หล่อนยิ่งชอบใจ “แล้วมาทำไมอีกล่ะ” ปนัดดาถาม “ลูกยังไม่มีใครกลับหรือไง” “ลูกไปกรุงเทพกับคุณไม่ใช่เหรอ ฉันต้องถามคุณมากกว่า ว่าทำไมลูกไม่กลับมาพร้อมคุณ” “นี่คุณ คุณคงลืมไปแล้วใช่ไหมว่า ลูกของเราน่ะ โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วนะ จะไปเที่ยวตามประสาหนุ่มๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ผมก็เลยกลับมาก่อน แต่กลับมาเมื่อวานซืนน่ะ ผมเลยถามคุณไงว่า ลูกยังไม่กลับมาเหรอ” “ยัง” ปนัดดาตอบเสียงห้วน ไม่ได้ตอบโต้กับประโยคที่วิรัชเอ่ยมา “เหงาไหมคุณ” เจ้าของบ้านมองหน้าคนถาม “ที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว กินข้าวคนเดียว ฟังเพลงคนเดียว เดินไปไหนมาไหนในบ

Chapter 63 ปนัดดารับยาดมที่เภาส่งให้อย่างรู้ใจเจ้านาย นางดมมาดมบรรเทาอาการเวียนหัวปัจจุบันทันด่วน ครั้นไม่เชื่อคงไม่ได้ เนื่องจากคนบอกเล่าเรื่องราวคือน้องสาวของพรทิพย์ ที่น่ารู้เรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี ปนัดดไม่คิดว่าเรื่องออกมาในรูปนี้ นางเข้าใจผิดอย่างรุนแรง กลายเป็นว่า พรทิพย์เป็นภรรยาน้อย และเป็นป้อนข้อมูลผิดๆ ใส่ตน นี่นางรักและเอ็นดูลูกสตรีที่เป็นเมียน้อยมาตลอดหรือนี่ ปนัดดาเชื่อใจ เชื่อคำพูดพรทิพย์มาก ใครจะคิดว่า มันคือเรื่องที่ปรุงแต่งขึ้นมา ไม่มีความจริงสักนิดเดียว แถมยังปกปิดความลับของตัวเองไว้มิดชิดด้วย มารู้ตอนนี้ คงพูดได้ว่า สายเกินไป ต่างกับอีกสามคนที่โล่งใจมาก ยินดีและดีใจที่ความจริงอันซ่อนเร้นมานานถูกเปิดเผย จากคนที่อรัญญาไม่คิดว่า จะแพร่งพรายความลับนี้ นั่นหมายถึงเรื่องที่วิรัชกำลังพูดกับปนัดดา คงง่ายขึ้น “พูดหมดแล้วใช่ไหม” วิรัชถามดวงพร “ค่ะ หมดแล้วค่ะ” “ถ้างั้นก็กลับไปได้แล้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับครอบครัวฉัน” วิรัชไล่ สองแม่ลูกรีบลุกเดินออกจากบ้าน วิรัชมองปนัดดา ที่ทำท่าจะเป็นลมแล้วส่ายหัว “จุกไหมล่ะคุณ”

Chapter 65“แกไปเถอะ” สุวรรณีเดินมาฉุดแขนอรัญญา “ไปกันก่อนที่เขาจะแจ้งตำรวจ เราเสียเปรียบด้วยนะ” “นั่นสิออย ไปกันเถอะ” นันทนาช่วยพูดอีกคน อรัญญาแม้ไม่อยากไปจากที่นี่ แต่ด้วยสถานการณ์หล่อนเสียเปรียบ และมีความผิดจริง หากอยู่ต่อมีหวังได้เปลี่ยนที่อยู่ไปนอนในคุกแน่ “ก่อนไป คืนเครื่องเพชรหญิงมาก่อนด้วย” นันทนารีบหยิบกล่องเครื่องเพชรออกจากกระเป๋าอรัญญาที่วางอยู่บนโซฟา ส่งให้วิรัช ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า นันทนาคลี่ยิ้มบาง ขยิบตาข้างหนึ่งให้วิรัช ที่ขยับสายตามองอีกฝ่ายอย่างรู้กัน เจ้าของบ้านมองตามร่างอรัญญาที่ผลุนผลันออกจากบ้านด้วยความรีบร้อน เกรงว่าพวกเขาจะเปลี่ยนใจ โทรแจ้งตำรวจ ทุกคนพากันโล่งอก สบายใจที่เรื่องจบลงด้วยดี และเป็นไปตามคาด สถานะสามีภรรยาจอมปลอม ระหว่างกรชวิลกับอรัญญาจบลงแบบปนัดดาไม่คัดค้าน แถมยินดีให้เลิกรากันโดยง่ายดาย ดีที่ว่าทั้งสองไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน ไม่งั้นเรื่องอาจยุ่งยากมากกว่านี้ เมื่อทุกอย่างจบลงสวยงาม กรชวิลเป็นอิสระ เขาสามารถทำตามความตั้งใจได้เต็มที่ แม้ปนัดดารู้และขัดขวาง คัดค้านหัวชนฝา กรชวิลก็จะแข็งข้อกับมารดา เพร

Chapter 67“ผมกับลูกยอมคุณมามากพอแล้ว ผมจะไม่ยอมคุณอีกต่อไป ถ้าคุณขัดขวางยักษ์ หรือคิดทำในเรื่องไม่ดีอีกล่ะก็ ผมจะเอาหลักฐานที่คุณให้ผมทำร้ายเอยไปบอกตำรวจ และไม่ต้องพูดนะว่า ถ้าผมทำตามพูด แล้วผมจะโดนไปด้วย เพราะผมมีวิธีทำให้ตัวเองรอด ส่วนคุณน่ะเหรอ เข้าปิ้งแน่” วิรัชขู่อดีตภรรยา ที่นั่งหน้าดำหน้าแดง แค้นใจจัดมาก “คุณควรปล่อยวางได้แล้วนะ มองดูความสุขของลูก ไม่ใช่เป็นแม่ที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความพอใจตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่สนใจว่าลูกจะเสียใจมากแค่ไหน ถึงคุณจะห้ามไม่ให้ยักษ์ไปง้อเอยได้ แต่คุณห้ามไม่ให้ยักษ์รักเอยไม่ได้หรอก สุดท้ายคุณก็แพ้อยู่ดี ทำใจและยอมรับเถอะนะ ใจคุณจะได้สงบ” ปนัดดาไม่ยอมก็ต้องยอม นางรู้ดีกว่าใครว่า วิรัชทำอะไรได้บ้าง เขาอ่อนให้ตนมานาน เวลานี้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก วิรัชแข็งกับตนมาก และนับแต่วันนั้น กรชวิลทำตามความตั้งใจ เขากลับมาหาปนัดดาสามเดือนครั้ง มาอยู่บ้านก็แค่หนึ่งคืน ความสัมพันธ์ไม่เหมือนก่อน ห่างเหินกัน เจอหน้าแค่ทักทาย พูดคุยกันไม่กี่ประโยค กินข้าวด้วยกันก็เพียงมื้อเดียว ไม่มีการสนทนาระหว่างกินดังวันวาน ต่างคนต่างกิน ใครกินอิ่มก่อนก็ลุกเดินออ

Chapter 69เช้านี้ณศรินทร์ตื่นแต่เช้ามืด เพราะมีออเดอร์ตอนสาย ซึ่งมากถึงสองร้อยห้าสิบชุด จารุวรรณกับวราดรมาช่วยตอนเช่นเดิม เพิ่มมาอีกหนึ่งคนคือ กรชวิลที่มายืนรอจารุวรรณอยู่หน้าประตูบ้าน เมื่ออีกฝ่ายมาจึงเข้าไปในบ้านพร้อมกัน วันนี้เจ้าของออเดอร์เป็นบริษัทด้านการสื่อสาร ที่มีการสัมมนาในสำนักงานใหญ่ เจาะจงครัวซองสอดไส้รวมห้ารส ลูกชุบสามชิ้นจัดใส่กระปุกน้ำจิ้มแบบฝาล็อค และน้ำผลไม้ ทุกคนแบ่งงานกันทำตามหน้าที่ จารุวรรณประกอบกล่องและจัดเรียงเป็นแถวยาว วราดรนำกล่องน้ำผลไม้ใส่กล่องออเดอร์ ระหว่างนั้นณศรินทร์นำลูกชุบใส่ในกระปุก ส่วนกรชวิลนำครัวซองที่อยู่ในตู้วอร์มไปอบในตู้อบ การง้อขอคืนดีของกรกชวิลทำเป็นขั้นเป็นตอน กว่าจะผ่านด่านมาได้แต่ละด่าน ใช้เวลาเป็นเดือน เริ่มจากคุกเข่าหน้าบ้านหนึ่งเดือนเต็ม กรชวิลเริ่มเข้ามาช่วยณศรินทร์ทำงาน เมื่อสามเดือนก่อน ตอนแรกหล่อนไม่ยอมให้เขาเข้ามาในบ้านแม้แต่ก้าวเดียว ซึ่งเขาเข้าใจถึงเหตุผล และยอมเป็นหมาเฝ้าหน้าบ้านหล่อน เปลี่ยนจากคุกเข่า นำเก้าอี้มานั่งริมประตูรั้วบ้าน โดยมีร่มสนามพร้อมฐานร่มกางกันแสงยูวีแม้ณศรินทร์ไม่สนใจกรชวิล แต่ก็ยังมีอี