บททั้งหมดของ เล่ห์รัก กลลวงใจ: บทที่ 1 - บทที่ 5

ภายในผับหรูย่านกลางเมืองเหล่าบรรดาผีเสื้อราตรีทั้งหลายกำลังวาดลวดลายเต้นกันอยู่อย่างสนุกสนานหนึ่งในนั้น คือ ภูริตา พิมุกเดชา ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของ ภารัน พิมุกเดชา และยังเป็นน้องสาวสุดที่รักของภูวินทร์ พิมุกเดชา ประธานบริหารโรงแรมหรูย่านกลางเมืองอีกต่างหาก“ยัยริตาแกมาเที่ยวแบบนี้พ่อกับพี่ชายแกไม่ว่าเหรอ” เพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยถามขึ้นเพราะรู้กิตติศัพท์เรื่องความขี้หวงของพ่อกับพี่ชายของริตาดี“ไม่ว่า” ริตาตอบกลับไปด้วยใบหน้าทะเล้นที่ไม่ว่าเพราะว่าเธอไม่ได้บอกที่บ้านว่ามาเที่ยวสถานที่แบบนี้ ถ้าขืนบอกมีหวังโดนกักบริเวณแน่ พ่อกับพี่ชายเธอน่ากลัวจะตาย“จริงเหรอ” เมื่อกลุ่มเพื่อนสาวของริตาได้ยินแบบนั้นก็ทำสีหน้างงไปตามๆ กัน ว่าเป็นไปได้ยังไง“เพราะว่าฉันไม่ได้บอกที่บ้านว่าจะมาเที่ยวที่นี่” เมื่อพูดจบกลุ่มเพื่อนสาวก็พยักหน้าเข้าใจทันที“แล้วแกไม่กลัวพ่อกับพี่ชายแกรู้เหรอ”“ไม่มีทางรู้แน่นอน” ริตาตอบอย่างมั่นใจว่าที่บ้านไม่มีทางรู้อย่างแน่นอนเพราะเธอบอกกับที่บ้านว่าเธอมากินข้าวกับทอฝัน และที่สำคัญเธอโทรไปเตี้ยมกับทอฝันเรียบร้อยแล้ว ไม่มีทางที่ที่บ้านของเธอจะรู้แน่นอน“แกนี่มันร้ายจริงๆ” หลังจา

ภายในห้องพักฟื้นแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้ทอฝันที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ต้องขยับตัวเพื่อหนีแสงแดด“โอ้ยย” แค่เพียงขยับตัวทอฝันก็ต้องร้องออกมาเพราะรู้สึกระบบไปทั้งตัว“ฝันตื่นแล้วเหรอลูกเป็นยังไงบ้าง” คุณอิงดาวรีบเข้ามาดูทันทีที่ได้ยินเสียงของทอฝัน“คุณแม่” ทอฝันเอ่ยเรียกคนเป็นแม่เสียงแผ่ว“ฝันเป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหน ให้แม่เรียกหมอให้ไหม” คุณอิงดาวรีบถามทอฝันอย่างเป็นห่วงกลัวทอฝันจะมีอาการอย่างอื่นแทรกซ้อน“ฝันไม่เป็นอะไรมากค่ะ แค่ระบบตามตัว” หลังจากพูดจบทอฝันก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้ประสบอุบัติเหตุคนเดียวแต่ยังมีภูริตาอีกคนที่นั่งมาในรถกับเธอ“แม่ค่ะ แล้วริตาล่ะค่ะ ริตาเป็นยังไงบ้าง” เมื่อได้ยินทอฝันถามถึงภูริตาก็ทำให้คุณอิงดาวถึงกับเงียบลงพร้อมกับถอนหายใจออกมาน้อย ๆ เพราะเมื่อเข้าเธอเจอ คุณภารัน คุณพระพาย และภูวินทร์ ทำให้เธอได้รู้ว่าภูริตายังมีอาการโคม่าไม่รู้สึกตัวหลังจากที่ผ่าตัดไปเมื่อคืน เมื่อเห็นท่าทางของคนเป็นแม่ก็ทำให้ทอฝันใจคอไม่ดี“ว่าไงค่ะแม่ ริตาเป็นยังไงบ้างค่ะ” เมื่อได้ยินคนเป็นแม่เล่าอาการของภูริตาจบ น้ำตาของทอฝันก็ค่อย ๆ ไหลลงมาอย่างช้า ๆ เพราะความรู้สึกผิ