Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 10

Pagkapasok ni Ayumi sa bahay, agad niyang naramdaman ang bigat ng hangin sa loob. Tahimik ang paligid, tanging mahinang ugong lang ng air conditioner ang maririnig. Sa gitna ng sala, nakita niya ang kaniyang Tita Adela na nakaupo sa sofa, tulala, at parang nalulunod sa sarili nitong mga iniisip. Namumula ang mga mata nito, bakas pa ang mga patak ng luha na tila hindi pa natutuyo.“Tita, what happened?” mahina ngunit aligagang tanong ni Ayumi habang nilalapitan ito. “Nasaan po si Dad?”Habang papalapit siya, nararamdaman niya ang unti-unting pag-igting ng kaba sa dibdib. Ang bawat segundo ay tila mabigat, na para bang may masamang balitang naghihintay sa kanya.Si Adela, ang pangalawang asawa ng kanyang ama, na bagama’t hindi kadugo, ay matagal na niyang itinuring na ina. Biglang napahawak si Adela sa noo, at bago pa makasagot, ay sumabog sa galit.“Grabe si Levi!” halos pasigaw na sabi ng kanyang Tita, nanginginig ang boses. “Wala siyang puso!”Napasinghap si Ayumi, “Tita… si Levi?”

Patuloy pa rin sa pagkukunwari si Hunter na hindi kilala si Ayumi. Sa isang tabi, maingat na pinakikisamahan ni Adan si Hunter.“Si Ayumi ay kaklase ni Samantha sa kolehiyo, mahusay na guro ng piano,” mahinahong paliwanag ni Adan, halos nagmukhang proud.“Kaya pala, si Teacher Ayumi,” pabulong na wika ni Hunter, ang tinig niya’y mahinahon ngunit may kakaibang timpla ng curiosity at amusement.Tumayo si Hunter mula sa kanyang inuupuan. Lumapit siya kay Ayumi, mukha niya ay mabait, halos nakakaaliw sa paningin, at inabot ang kanyang kamay sa babae. Sa paligid, nagpakita ang mga lalaking may dugong marangal ng kakaibang ekspresyon, may ilan pang halatang naiinggit sa pagkakataon ni Ayumi. Kitang-kita nila na para lamang kay Hunter ang magandang guro.May isang lalaki sa malapit ang humiyaw:“Ang swerte ni Atty. Velasquez!”Nahihiya si Ayumi. Hindi pa siya nakakaranas ng ganitong eksena sa publiko. Dahan-dahan niyang inabot ang kanyang kamay kay Hunter. Malambot at maayos ang pagkakahawak

Iniliko ni Hunter ang kotse at tumigil sa gilid ng kalsada, habang bumubuhos ang malakas na ulan. Ang malakas na ulan ay bumabagsak sa windshield na parang mga maliliit na bato. Hindi pa nakapagsalita si Ayumi nang marinig niya ang mahinang tunog ng seatbelt na tinanggal ni Hunter. Ang katawan niya ay biglang nanlamig sa kaba at excitement, hindi alam kung dapat ba siyang matakot o magpadala sa hindi maipaliwanag na init na kanyang nararamdaman.“Ayumi… why are you so tense?” bulong ni Hunter, mababa ang tinig at puno ng kapangyarihan, parang isang predator na nagmamasid sa biktima.“I-I'm not tense… I just…” nanginginig ang boses ni Ayumi, namumula ang pisngi at ang mga kamay ay parang nanlalamig sa ilalim ng malakas na ulan.Bago pa siya makapagsalita nang maayos, ramda

Muling nagising si Ayumi, dahan-dahan, na para bang ayaw niyang guluhin ang sandaling iyon.Naramdaman niya ang init ng isang bisig na mahigpit na nakayakap sa kanyang baywang.Pagmulat ng kanyang mga mata, nakita niyang nakayakap siya kay Hunter.Ang dibdib niya ay bahagyang kumakabog habang unti-unti niyang inaalala kung paano siya napunta sa sitwasyon na iyon. Mabango ang paligid at ang amoy ng mamahaling aftershave ni Hunter na may halong woody scent, na tila nag-iiwan ng marka sa bawat paghinga niya.Malinis. Matalim. At sobrang lalaki.Napasinghap siya nang maramdaman ang lalim ng paghinga nito.Nakayuko si Hunter, hawak ang cellphone, nakikipag-usap sa tono ng boses na mababa ngunit mariin.May bigat sa bawat salitang binibitawan niya, parang abogadong sanay sa kontrol at disiplina.Kahit alam niyang hindi dapat maingay sa loob ng emergency room, walang naglakas-loob na sawayin siya.Ang mga nurse at ilang babae sa paligid ay napapalingon hindi dahil sa ingay, kundi dahil sa pr

Sa mga sumunod na araw, naging abala si Ayumi. Hindi lang dahil sa trabaho, kundi dahil kailangan niyang ayusin ang kaso ng kanyang ama. Halos wala siyang tulog, laging may hawak na dokumento, at palaging may bitbit na kaba sa dibdib. Sa bawat pahina ng kaso, ramdam niya ang bigat ng responsibilidad at ang pag-asa na baka sakaling mailigtas pa ang ama niya.Ilang beses siyang nakipagkita kay Atty. Santos, isang kilalang abogado na kilala sa katalinuhan at disiplina. Minsan lang ito ngumiti, pero kapag ngumiti, ramdam mo ang respeto. Sa loob lamang ng ilang pagpupulong, naging malinaw na agad ang lahat ng detalye ng kaso. Parang mabilis na nagkaroon ng direksyon ang lahat ng bagay na dati ay magulo.Sa maluwang at maliwanag na opisina, maingat na sinuri ni Atty. Santos ang mga dokumentong dala ni Ayumi. Ang liwanag mula sa malaking bintana ay tumatama sa kanyang salamin, at sa bawat paglipat niya ng pahina, halatang pinag-iisipan niyang mabuti ang lahat.Pagkatapos ng ilang sandali ng