All Chapters of That Gigolo Turned Out to be a Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

Ang navy blue na gown na nakita ko sa closet ng suite ay sobrang ganda – isang eleganteng design mula sa maison Valentino, may asymmetrical cut na eksaktong bumagay sa katawan ko. Si Damian ang naghanda ng buong wardrobe para sa akin, parang handa siya sa kahit anong social event. Ang hindi lang niya naisip ay ang maging problema mismo ang nanay niya.Inaayos ko ang suot kong kwintas, pilit pinapakalma ang nanginginig kong kamay. Mula sa pagiging tindera ng bridal gowns hanggang sa pagiging hostess ng isang dinner para sa elite ng wine industry sa Italy.Pumasok si Damian sa kwarto, sobrang ayos sa suot niyang dark suit. May kung anong nakita ko sa tingin niya na nagpainit sa dibdib ko, pansamantalang tinaboy ang kaba ko.“Ang ganda mo,” sabi niya habang lumapit at hinalikan ako nang marahan sa labi.“Kinakabahan ako,” aminado kong sagot, inaayos ang pocket square niya. “Alam ko lang basics about wines dahil sa trabaho ko sa Sun's Valley. Pero yun ay more on marketing at PR. Hindi

“...At ito ang kwento sa likod ng Golden Vineyard,” paliwanag ni Astrid habang ginagabayan ako sa isang espesyal na bahagi ng wine cellar kung saan nakapahinga ang mga lumang bote sa mga batong lagayan. “Nagsimula ito noong natalo sa pustahan ang lolo ko, si Gerardo Senior, laban sa isang French producer. Dahil sa pride niya, nagpasya siyang gumawa ng alak na mas hihigit pa sa pinakamahusay na Bordeaux.”Nasa ika-apat na araw na ako ng “lessons” kasama si Astrid, at hindi pala puro tikim ng alak ang ginagawa namin. Sa halip, ipinapakilala niya ako sa makulay na kasaysayan ng pamilya Avelino, mga detalye na ni minsan ay hindi binanggit ni Damian.“At nagawa ba niya?” tanong ko habang maingat kong hinaplos ang lumang label ng isang bote mula pa noong 1950s.“Anim na taon matapos iyon, sa isang blind tasting sa Paris, ang Golden Vineyard ang nag-first place. At napilitan ang French na aminin sa publiko ang pagkatalo niya.” Ngumiti si Astrid, puno ng family pride. “Simula noon, ang pina

Pagkaalis ni Cassandra, nanatili pa akong matagal sa terrace, iniikot-ikot sa isip ko ang mga sinabi niya na parang mga dahong hinihipan ng bagyo. Kailangan kong alamin pa, maintindihan kung ano talaga ang nangyari noon.Dumating si Evelyn dala ang kape ko at habang inaayos niya ang mesa, naisip kong ito na ang chance ko.“Evelyn?” mahina kong simula, pilit inaayos ang kaunti kong alam sa Italian. “Posso… perguntar… algo?” Can I ask something? Ngumiti siya nang mabait at tumango.“Cassandra and Damian…” nag-atubili ako, naghahanap ng salita. “Did they have a long time together?”Nakunot ang noo ni Evelyn, parang iniintindi ang tanong ko na mali-mali.“Cassandra and Sir Damian?” Tumango siya at gumawa ng malabong galaw ng kamay. “Sì, sì. "As children. They grew up together.”Magkasama simula pagkabata. Alam ko na iyon. Sinubukan kong maging mas specific.“Cassandra… baby?” tanong ko, sabay gesture na parang may inaalugang sanggol. “and Damian?”Bigla siyang natahimik, at ang m

Tahimik kaming pareho pagkatapos, pero kakaiba ang katahimikan na iyon, parang nakabitin kami sa ilalim ng mga bituin, walang nakaraan, walang hinaharap. Kami lang dalawa at ang pagiging totoo ng sandaling iyon. Sa lahat ng ipinakita na sa akin ni Damian, ang villa, ang vineyards, ang lumang wine cellars, ito, itong lugar at oras na ito, ang pinakanaging personal.“Madala ka ba dito?” tanong ko, binasag ang katahimikan.“Kapag may chance. Pero hindi kasing dalas ng gusto ko. Business takes a lot of time.”“Ang vineyard?”“Oo.” Napabuntong-hininga siya. “The pressure never goes away. Lolo thinks I’m ready to take over completely, pero sina Mama at Papa may ibang plano. Hati ang board.”“Because of the organic project?” tanong ko, naalala ang sinabi ni Astrid.Biglang lumingon si Damian, naging matalim ang tingin.“How do you know about that?” May halong pagdududa ang boses niya.“Astrid mentioned it,” dali-dali kong paliwanag. “Nung may klase kami. Pinakita niya yung lumang reco

Parang nakabitin sa hangin ang posibilidad na iyon, halos ramdam ko. Umiikot pa rin sa isip ko ang mga sinabi ni Via, parang echo na hindi ko matakasan. Break the contract? Gawing totoo ang fake marriage namin? Isang bagay na hindi ko man lang pinapaisip, dahil natatakot akong umasa sa wala.Muli, bumalik sa isip ko ang mga salita ni Mariel na parang multo: “No one will ever choose someone like you.” Talaga bang pipiliin ako ng isang katulad ni Damian Caius Avelino, mayaman, sophisticated, heir ng isang wine empire, kung hindi na niya ako kailangan? Kapag natapos na ang kontrata at ligtas na ang lolo niya?“Hindi ko alam kung siya…”“Did you even ask him?” tanong ni Via.“Of course not!”“Then how do you know?” Nainis ang tono niya. “Listen, kung ipinapakita niya sayo yung mga special places, binibigyan ka ng jewelry, at having mind-blowing sex with you in the vineyards…”“Hindi ko sinabi na mind-blowing ‘yon!”“Please. You didn’t have to. It’s Italy. Everything’s sexier there.”