All Chapters of ย้อนเวลากลับมารักครอบครัว: Chapter 31 - Chapter 40

รดาเรียนจบแล้วรอรับแค่ปริญญา หญิงสาวกลับมาอยู่บ้านสวนกับครอบครัว ช่วยครอบครัวทำสวน แต่ชลอที่กลัวลูกจะผิวเสียจึงไม่ให้เข้าสวน ชีวินเลยให้พี่สาวช่วยเลี้ยงเห็ดอยู่แต่ในร่ม ส่วนลูกหมาตัวเมียพันธุ์ชิวาวาที่ได้รับมาจากชายหนุ่มจอมขี้ตื้อ มาตากับมาลาช่วยกันตั้งชื่อว่่า'น้องวอแว'ชื่อที่มาจากรายการเด็กตอนเช้าที่มาลาเปิดดูทุกเช้าก่อนไปเรียน "วอแวก็มาจากเจ้าค้างคาวในรายการ'เจ้าขุนทอง'ไงจ้ะพี่มาตา"มาลาอธิบายให้พี่สาวฟังถึงตอนที่วิทยาเอาวอแวมาให้จะทำท่าทางเฉยๆแต่พอขึ้นรถออกมาสองสาวน้อยก็กรี้ดก๊าดกับสมาชิกใหม่มาก มาตาถึงขนาดเย็บชุดให้วอแวใส่ "วอแว..พี่ไปเรียนก่อนนะอย่าซนรู้มั้ย เดี๋ยวตอนเย็นซื่อลูกชิ้นมาฝากนะเด็กดี"มาลาไม่พูดเปล่าแต่กลับกอดนังหนูวอแวไม่ปล่อยจนชลอต้องให้วอแวนั้งรถไปส่งด้วย และนั้นคือจุดเริ่มต้นของการชอบนั้งรถของวอแว และก็เป็นปัญหาเช่นกันในตอนที่วอแวมาอยู่วันแรกเมื่อมาลาจะเอาวอแวเข้านอนด้วยแต่ทิพย์ไม่ยอมจนมีการเสียน้ำตา "แม่ทิพย์จ้า..ให้วอแวนอนกะนู่ไม่ได้เหรอจ้ะ"พูดไปเช็ดน้ำตาไป หมาน้อยก็เหมือนจะรู้ภาษาพันแข้งพันขามาลาไม่ยอมห่าง "วอแวมันเป็นหมาจะให้นอนกับคนได้ไงลูก เห็บหมัดจะเข

ข่าวที่ครูดนัยครูหนุ่มหล่อประจำหมู่บ้านจีบหลานสาวยายดอกไม้ทำให้เป็นที่จับตามองของคนหมู่บ้านหนองยายขาว งานนี้ยายดอกไม้จะได้หลานเขยเป็นครูมั้ย แต่บางคนก็ติฉิงว่าครูดนัยเป็นแค่ครูประถมในหมู่บ้านเล็กๆมันดูไม่สมกับรดาที่เป็นถึงดารานางแบบ รดาที่โดนน้องสาวเชียร์ทุกวันก็คิดว่าให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป ศึกษาดูใจกันไปเลื่อยๆส่วนข่าวลือหนุ่มสาวก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับข่าวเพราะถือว่าทำอะไรอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ แถมพวกเขายังไม่เคยไปไหนด้วยกันสองต่อสองเลยชีวินที่เอ็นติดที่กรุงเทพและรับหน้าที่คอยรับส่งพี่ชายไปกองถ่ายก็กำลังหนักใจเพราะถูกเพื่อนสมัยป.ปลายชวนไปงานเลี้ยงรุ่น แต่ชีวินก็ไม่อยากไปด้วยนิสัยบางคนในกลุ่มชายหนุ่มจึงทำเฉยๆไม่ให้คำตอบ "พี่ลิตดื่มชาใบหม่อนก่อน"ชีวินเทชาใบหม่อนที่ตนเองชงแล้วใส่กระติกน้ำร้อนให้พี่ชายดื่ม มาตากำชับว่าต้องให้ดื่มทุกวันใบหม่อนดีต่อสุขภาพโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าพรมน้ำพุลงไปตอนเอาไปตากแดดทำให้ชาใบหม่อนมีคุณสมบัติพิเศษที่ไม่่เหมือนใคร"พี่ลิตค่ะ เห็นพี่บุ๋มบอกพี่จะบวชเหรอค่ะ"ลลนาเอยถามพระอกคู่ขวัญ ตั้งแต่ที่รดากลับบ้านที่ต่างจังหวัดวิทยาก็พยามตื้อให้เธอติดต่อรดาให้หน่อย เธอก็จน

เรื่องที่ทิพย์ได้ลูกสะใภ้กว่าชาวบ้านจะรู้ก็วันมาช่วยงานบวช "คนนี้เหรอลูกสะใภ้ แม่ทิพย์"ยายบัวถามเมื่อเห็นเด็กสาวเดินช่วงานทำโน้นทำนี้ไม่หยุด "จ้ะ..นุ่มนิ่มมาทำความรู้จักป้าๆก่อนลูก"ตอบกลับแล้วเรียกลูกสะใภ้มาทำความรู้จักศูนย์ร่วมแหล่งข่าวประจำหมู่บ้านหนองยายขาว"หน้าตาน่าเอ็นดู"ยายนิดวิเคราะห์"หน้าตายังเด็กอยู่เลย อายุเท่าไรนะลูก"ยายแจ่มสงสัย"17ค่ะ"ตอนเที่ยงเบา"ว๊ายยย..ยังเด็กอยู่เลยแม่ทิพย์ เจ้าวินมันไปหลอกลลูกใครมา"ยายแจ่มตกใจกับอายุของเมียชีวิน "แล้วไปรู้จักกันได้ยังไงละลูก"ยายนวลเริ่มสัมภาษณ์ทันที "เออ.."เด็กสาวตอบไม่ถูกได้แต่อ้ำอึ้ง"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้จ้ะ........"แล้วทิพย์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นจนไปถึงวันที่ไปตกลงเรื่องร่าวที่บ้านฝ่ายหญิง "เวรกรรม..น่าสงสารจังลูก อนาคตกำลังสดใส ดีว่าเจอเจ้าวินถ้าเจอคนอื่นละไม่รู้จะเป็นไง"ยายแจ่มพูดด้วยความสงสารเด็กสาว "ไม่เป็นไรนะลูก มาเป็นลูกสะใภ้แม่ทิพย์สบาย"นายบัวให้กำลังใจเด็กสาว "นุ่มนิ่มเป็นเด็กขยันมากเลยนะ ตื่นมาช่วยทำกับข้าวแต่ดึกทุกวันแถมช่วยงานบ้านตลอด คอยจะแย่งหน้าที่ถูบ้านกับเจ้ามาตาทั้งวัน"เอยชมลูกสะใภ้"แล้วนี้เจ้าลิตจะ

พอกลับมาถึงบ้านมาตาก็ปรึกษาทิพย์กับชลอเรื่องพานุ่มนิ่มไปเยี้ยมพ่อ สรุปคนที่พาไปคือชลอกับมาตาพอไปถึง บ้านกลับเงียบนุ่มนิ่มเดินชะเง้อคอมองเข้าไปในบ้าน"นุ่มนิ่มป่าวนะ"เพื่อนบ้านที่เห็นมีคนมายืนชะเง้อชะแง่เลยออกมาดู"สวัสดีจ้ะป้าหมาย"เด็กสาวยกมือสวัสดี"ได้ข่าวว่าไปมีผัวเหรอ ทำไมไม่เรียนให้จบก่อน ไวไฟจริงๆ"ยายหมายพอรู้ว่าเป็นเด็กสาวข้างบ้านจริงก็เอ่ยปากบ่น "แล้วนี้ใคร ผัวใหม่เองเหรอ ทำไมเอาผัวแก่ไปเป็นเมียน้อยเขาป่าว"พูดเองสรุปเองเสร็จสรรพ"เอะ...หน้าคุ้นๆ นี้มันชลอผัวยายทิพย์ลูกเขยยายดอกไม้ที่ขายน้ำพริกอยู่ที่จังหวัดไม่่ใช้เหรอ""ใช้แล้วจ้ะ..แต่ว่าไม่ใช้ผัวพี่นิ่มนะแต่เป็นพ่อผัวจ้ะ พี่นิ่มเป็นเมียพี่ชายหนูเองจ้ะป้าจ๋า"มาตารีบสรุปข่าวสั้นต้นชั้วโมงให้มันจบๆไป คนอะไรพูดเองเออเอง"อ้าวเหรอ..แต่นี้มาหาพ่อเหรอ มันไม่อยู่หลอกนะอีพวงมันเป็นหนี้บ่อนเลยพากันหนีไปแล้วนะ"นุ่มนิ่มยืนอึ้งในขนาดที่สองลุงหลานมองหน้ากันตลอดทางกลับบ้านเด็กสาวนั้งนิ่งไม่พูดไม่จา พอกลับมาถึงบ้านพอทิพย์เห็นก็พอเดาเหตุการณ์ออกเลยพาลูกสะใภ้มานั้งตรงโซฟา"พ่อทิ้งนิ่มไปแล้วค่ะแม่"พูดเสียงสั่นๆ"แต่นิ่มยังมีบ้านนี้ไงจ้ะ มีแ

พอเสร็จงานล้างจานที่แสน..เออ..ไม่มากมายแบบครั้งก่อนแต่ก็เล่นเอานั้งจนเมื่อยขา เพราะงานนี้ขาดพนักงานไปสองคือรดาที่เป็นเจ้าสาวและนุ่มนิ่มที่ท้องใหญ่จนนั้งไม่ลง แต่พอกำลังจะล้างเสร็จรดาที่เปลี่ยนชุดเจ้าสาวออกก็กะจะมาช่วยน้องสาวล้างจาน "อ้าว..เสร็จแล้วเหรอ""มือระดับนี้แล้วพี่รดา"ตอบทำท่าตบอกตัวเอง ยุ้ยที่ช่วยล้างจานเลยแซว "มาตาบอกตอนตัวเองแต่งจะจ้างให้หมดเลย555""พูดเหมือนมีคนจะมาขอแล้วงั้นแหละ"รดาขำกับความคิดน้องสาวเพิ่งจะ16เองนะ ถึงจะบ่นว่าล้างจานจนเมื่อยแขนแต่มาตาก็ยังรับหน้าที่ถูบ้านจนเงาว๊าบเช่นเดิม ชลิตก็รับอาสาพาสองเพื่อนเจ้าสาวไปส่งที่ท่ารถ ส่วนมาตาที่ถูบ้านเสร็จแล้วก็มานอนแผ่กลางบ้านมีวอแวกับมาลานอนเป็นเพื่อน "ทำไมมานอนกลางบ้านแบบนี้ละลูก"ทิพย์เมื่อเดินเข้ามาเห็นหลานๆนอนหมดสภาพก็เอ่ยถาม "หมดแรงจ้ะแม่"ตอบไปมือก็รับหมอนจากป้ามานอนหนุนหัว "เรามาคุยกันก่อนนะ พี่วินภายใน2ปีอย่าเพิ่งจัดแต่งกะพี่นิ่มนะมาตาเหนื่อนสะสมมา2งานแหละขอพักยาวๆ "พอสมาชิกในบ้านได้ยินก็หัวเราะร่า"เป็นเด็กเป็นเล็กทำมาเหนื่อยสู้ยายก็ไม่ได้"ยายดอกไม้เกทัพหลาน"ก็ยายนั้งตำหมากสวยๆอยู่บนพิธีจะเหนื่อยได้ไง"ย