Todos los capítulos de ย้อนเวลากลับมารักครอบครัว: Capítulo 41 - Capítulo 50

"ชั้นบอกพี่ชายแล้วนะรอเขาโทรไปด้วยละ""อื่อ"ชายหนุ่มรับคำสั้นๆแล้วจิ้มงานในโน๊ตบุคต่อ"แล้วนายจะมาไทยเมื่อไรอ่ะ"ตอนนี้ชายหนุ่มอยู่สังคโปร์ ไม่ยอมมาไทย "ถ้ามาอยู่ไทยจะได้เจอกันบ่อยๆไง"เธอจะได้ชวนเขาออกเดท เธออยากมีโมเม้นแบบนั้นบ้าง "เราก็เจอกันทุกคืนไง" 'มันเหมือนกันที่ไหนเล่า'มาตาคิดอย่างโมโห "รอพี่ชายเธอติดต่อมาอยู่" "ตอบสั้นได้ใจความมาก"ประชดอย่างหมั่นใส้"ว่าแต่โรงงานนายที่ไทยสร้างเสร็จทันแนนะ เกิดพี่ลิตอยากไปดูของจริงจะเอาตรงไหนให้ดู"ชลิตเป็นคนรอบคอบ จะทำอะไรจะต้องดูให้ละเอียดถี่ทวน แล้วไอ้บริษทที่อคินบอกเพื่อให้เครื่องจักรมีที่มาที่ไปมันมีอยู่มั้ย "ผมจัดการแล้ว ตอนนี้มีของวางขายได้เลย""หมายความว่าไง..อย่าบอกนะว่านายลงทุนถึงขนาดตั้งโรงงานผลิต"ไม่จริงน่าาา"ผมคิดว่ามันสามารสทำเป็นธุรกิจส่งออกได้ ต้องยกความดีให้คุณนะที่ทำให้ผมเกิดไอเดียดีๆขึ้นมาได้"เขาที่เริ่มหาอะไรทำระหว่างอยู่ที่มิตินี้ก็ชอบพวกเทโนโลยีสมัยใหม่ต่างๆยิ่งพวกหุ่นยนต์ที่ผู้คนสนใจเขายิ่งชอบเลยทำอย่างจริงจังจนขายดีโดงดังไปหลายประเทศ และเขาก็เป็นหนุ่มไฟแรงที่เป็นที่สนใจของสื่อแต่เขาไม่สนใจ เขาสนใจเพียงเด็กสาวตรงหน้

พอรายการออกอากาศก็ได้รับความนิยมอย่างมากแถมชลิตยังมีการให้ร่วมสนุกเพื่อนแจกเซตน้ำพริกที่มีน้ำพริก3แบบคือน้ำสวรรค์,น้ำพริกนรกและน้ำพริกเห็ดนางฟ้าทำให้เป็นที่สนใจของคนดูมีคู่ค้ามาติดต่อให้เอาสินค้าไปออกบูสตามเทศการงานต่างๆจนสิ้นค้าเริ่มติดตลาด "ยอดขายเพิ่มขึ้นมากเลย"รดาเอาผลกำไรจากเดือนนี้ให้ยายดอกไม้ดู"ยายดูไม่เป็นหลอกลูก ให้ขายได้ไม่ขาดทุนเป็นพอลูก"ส่งเอกสารคืนหลานสาว"ยายสนใจตอนไปซื่อทองเท่านั้นใช้มั้ยจ้ะ"มาตาแซวผู้เป็นยาย"เรื่องนั้นมันแนอยู่แล้ว555"กิจวัตรประจำของยายดอกไม้คือสะสมทองตามที่มาตาแนะนำ เธอบอกผู้เป็นยายว่า"ทองมันมีแต่จะขึ้นนะจ้ะยายซื่อเก็บไปเหอะไม่มีขาดทุน"หลังจากนั้นยายดอกไม้จึงมักซื่อทองแท่งเก็บไว้เสมอจนตอนนี้มีเกือบพันบาทแล้ว ที่ไร่ตอนนี้ชลอเริ่มจ้างคนมาช่วยเพราะไม่มีเวลาทำเต็มวันแบบเก่าแต่ก็ไม่อยากทิ้งเพราะผลไม้ในไร่ยังออกผลดีทำกำไรให้ได้ไม่ขาดตอนนี้ร้านน้ำพริกแม่ดอกไม้ได้เปิดอีกสาขาตั้งอยู่ถนนเส้นนอกเมืองจึงทำให้คนที่ขับรถผ่านสามารสแวะซื่อเป็นของฝากได้ช่วงนี้ปิดเทอมมาตากับมาลาเลยมาช่วยเฝ้าร้านส่วนรดาแพ้ท้องเลยลุกไปไหนไม่ไหวจนต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านสวนชั่วคราวเ

"ข้าให้เจ้าไปดูเครื่อง แต่เจ้ากลับไปใช้วิชามนต์มายาของเผ่าจิ้งจอกหลอกล่อพี่เขยข้า ดีจริง"หลุยเผิงหรืออคินเอ่ยอย่างตำหนิ"ข้าไม่ได้ตั้งใจสะหน่อย ก็เขาอยากมองข้าแปลกๆเหมือนตัวประหลาดนิ ข้าเลยสั่งสอนเขาสะเลย"ไอวี้หรืออีกชื่อว่าเฉิงอ้ายเฉียนเป็นเทพเผ่าจิ้งจอกที่เป็นเสมือนน้องสาวของหลุยเผิง ตอนหลุยเผิงถล่มแดนเซียนนางเป็นแค่จิ้งจองน้อยจนหลุยเผิงเป็นมหาเทพแล้วตามหาดวงจิตของคนรักจนมาเจอนางที่เป็นทายาทผู้สืบทอดวิชา'จันทราเร้นลับ'เป็นวิชาที่สามารสตามหาใครก็ได้ขอแค่มีเศษเสี่ยวของดวงจิตแม้จะเลือนรางก็ตามหาได้ แต่กว่าจะตามหาดวงจิตของคนรักเจอก็ใช้เวลานานมิใช้น้อย ครั้งพอท่านมหาเทพเจอเศษดวงจิตของคนรักก็ออกตามหาทันที นางที่อยากท่องเที่ยวก็แอบตามมาด้วยแต่ก็โดนจับได้ ตอนแรกท่านมหาเทพจะส่งนางกลับแต่นางไม่อยากกลับจึงบอกไปว่าเดี๋ยวจะอยู่ช่วยอีกแรงกว่าจะได้อยู่ต่อหมดพลังวาจาไปมิใช้น้อย ปกตินางจะใช้วิชาผลิตสิ่งของต่างๆออกมาขาย ครั้งท่านมหาเทพบอกให้ผลิตเครื่องแช้ที่ทำให้ผักและผลไม้สดเหมือนเพิ่งเก็บมาตลอดเวลาห้ามเหี่ยวนางเลยใช้เกล็ดเหมันต์วางไว้ในตัวตู้แช้ เกล็ดเหมันต์มีคุณสมบัติรักษาของให้คงสดอยู่ตลอดเวลาเ

ชีวินพอพ่อโทรไปบอกว่าเมียโดนจับตัวไปก็รีบกลับมาบ้านทันที"แล้วตำรวจบอกอะไรอีกมั้ยครับ"ใจเขาเหมือนมีไฟสุม เขานึกไม่ออกเลยว่าใครมันจะอยากจับตัวเมียเขาไป "ตำรวจบอกให้เรากลับมารอฟังข่าวที่บ้าน"ชลอก็นั้งไม่ติด เขาไม่น่าปล่อยให้ลูกสะใภ้ไปคนเดียวเลย เขาน่าจะไปด้วย ใครหน้าไหนมันชั่งกล้ามาจับคนกันกลางวันแสกๆ นุ่มนิมยืนอยู่กลางห้องไม่กล้าแม้แต่จะหาที่นั้ง ส่วนนายศักก็นั้งสูบบุหรี่อย่างสบายใจ ประตูห้องถูกเปิดแล้วคนที่เข้ามาก็คือแม่เลี้ยงกับลูกสาวที่พอเข้ามาเห็นนุ่มนิ่มก็ทำท่าทางดีใจ"เห็นมั้ยพี่ศักฉันบอกแล้วว่ามันสวย พี่ถูกใจมั้ยจ้ะ"นางพวงที่เรียกหนุ่มรุ่นลูกว่าพี่ก็รีบเสนอสินค้าทันที "แต่ว่ามันไม่ซิงนี้สิแถมยังมีลูกมาแล้วด้วยจะมาหักลบหมดไม่ได้หลอกนะเว้ย"ถึงจะอยากได้มากแต่ก็ต้องต่อราคากันก่อน เขาทำธุรกิจมันต้องมีเหลี่ยมกันหน่อย"เออ..แต่มันสวยมากเลยนะดูตัวสิ ขาวเหมือนผัดแป้งมาทั้งตัว พี่ศักคงไม่หักราคาเยอะหลอกนะจ้ะ"นางพวงรีบต่อรองทันที นึกเสียดายถ้าขายมันก่อนจะมีผัวคงได้ราคาดีแนๆ "งั้นเอางี้..ยัยพวงแกติดหนีฉันอยู่เจ็ดหมื่น ฉันลดให้เหลือสี่หมื่นแล้วกัน""ได้ไง อีนิ่มราคาอย่างน้อยก็ต้องห้าหมื

เช้านี้นุ่มนิ่มรู้แปลกๆตื่นมาอยากกินดอกอัญชันจิ้มน้ำพริก จนเธอรู้สึกแปลกๆ"พี่วินค่ะ..พานิ่มไปโรงบาลได้มั้ย นิ่มอยากตรวจ"ชีวินที่กำลังอุ้มลูกเตรียมลงไปข้างก็ถามด้วยความเป็นห่วง"นิ่มไม่สบายเหรอครับ..เป็นไงบ้าง""นิ่มแค่อยากไปตรวจการตั้งครรภ์ค่ะ..นิ่มไม่แนใจ ลองไปตรวจดูก่อนดีกว่า" พอได้ยินเมียบอกจะไปตรวจการตั้งครรภ์ทำให้เขาคิดเรื่องที่ลูกชายบอก"ไปตรวจก็ดีเหมือนกันครับ..""แต่ถ้าท้องแล้วมันจะเป็นไปได้ไงค่ะ นิ่มฉีดยาคุมแล้วนะคะ""ไว้ถามหมอก็ได้ครับ" 'อยู่ๆก็จะเป็นคุณพ่อลูกสองสะแล้วเรา'ชายหนุ่มได้แต่ปลอบใจตัวเองพอลงมาข้างล้างก็นั้งตักข้าวต้มแต่นุ่มนิ่มกลับเดินไปหาแม่สามีเพื่ออ้อน "แม่ค่ะ""ว่าไงลูก เป็นไงบ้างหลับสบายมั้ย"พูดไปมือก็ลูบเนื้อลูบตัวลูกสะใภ้ปลอบใจ ยอมรับเลยว่านางเอ็นดูลูกสะใภ้คนนี้มากเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง "นิ่มอยากกินดอกอัญชันจิ้มน้ำพริกกะปิค่ะ..เหมือนนิ่มจะแพ้ท้อง""เดี๋ยวแม่ทำให้กินลูก แล้วนิ่มรู้ได้ไงว่าท้อง ไม่ได้คุมเหรอลูก""ฉีดยาคุมแล้วค่ะแต่ไม่รู้ทำไม"พูดด้วยความสับสน"ไม่เป็นไรลูก ถ้าท้องก็ดีบ้านสวนเราได้ครื้นเครงแม่ชอบ..ไม่ต้องคิดมากนะลูก"แม่สามีก็ยังเป็นที่พึ่งพิง