Lahat ng Kabanata ng Ay Nako, Bahala Ka (Life Series 3): Kabanata 11 - Kabanata 20

Ang lupa••Anong oras na ako nakatulog, siguro mga alas singko tapos itong kuya ko ginising ako ng five-thirty, nag-aya na magkape raw kami pero ang totoo no'n inutusan niya ako bumili ng pandesal sa labas."Pambihira ka alam mo ba alaws pa ako tulog?" reklamo ko habang binababa 'yong pandesal sa mesa.Nagsisimula na rin magtilaok ang mga bunsong anak ni tatay sa labas."Huwag ka na magalit, tinimplahan na nga rin kita ng kape, eh."Inabot niya sa akin ang isang tasa na may lamang kape."Magkano na ipon mo?" tanong niya sa akin habang pinapalamanan 'yong pandesal niya ng reno liver spread."Forty bucks...ikaw?""Fifty bucks.""Ayos na 'yon, may ninety bucks na tayo.""Kung ipapaayos 'tong bahay saan tayo tutuloy?""Ako makikituloy ako kina ricky muna, kayo kina kuya steven na muna...""Ako na pala magbibigay ng pambayad sa tubig at kuryente next month, noh?" aniya habang hinahalo ang kaniyang inumin."Oo, ikaw na. Baka sabihin mo na naman sa akin na naubos mo pera mo kakabili ng dami

Ikaw ang anghel sa kalawakan••Pagkarating namin sa venue, nangangalahati na ang awitin ng Buwan. Nasa entablado ang Juan Karlos na banda, lahat ng tao ay dinadamdam ang awitin. Halos mga magkakasintahan ang karamihan na nandito pero mas marami rin ang mga magbabarkada.Nakatayo kami sa bandang dulo dahil huli na rin kaming nakarating. Kung alam ko lang na birthday niya ngayon e di sana maaga pa lang hiningi ko na kay niccolo ang ticket."Walang upuan dito...nakatayo lang talaga," sabi ko sa katabi kong si daniel. "Kaya kung nangangalay ka sabihin mo sa akin, bubuhatin kita sa likod ko." dugtong ko."Okay, noted." nakangiti niyang sambit."Kita mo ba 'yong harap?""Hmm it's okay, I can still see them on the stage."Hindi naman siya maliit, halos magkasing tangkad nga lang kami, eh."Ang iyong ganda'y umaabot sa buwan, ang tibok ng puso'y rinig sa kalawakan...at bumabalik dito sa akin, ikaw ang mahal, ikaw lang ang mamahalin..." pag-awit ng banda at maririnig sa buong venue. Malakas a

Umusad na••Maaga ako umalis sa condo ni daniel. Natulog siya sa kuwarto niya at ako naman sa sopa. Kung tutuusin mas ayos kung magkatabi kami, hindi ko naman siya gagalawin, hahagkan ko lang siya ng mahigpit.Hindi ko na siya inabala pang gisingin at dahan-dahan na akong umalis. Dumiretso na ako kina niccolo no'n dahil nasa bahay niya ang gamit ko. Nakikape na rin ako sakanila at naki-ligo, nanghiram pa nga ako ng t-shirt at boxer sakanya. Baybayin t-shirt na kulay maroon ang sinuot ko.Nagsimula ang araw ko sa trabaho ng masaya at makulay ang aking awra. Ang aking ngiti ay malapad na makikita sa aking mukha. Pangalawang beses na nangyari ito sa akin sa trabaho, unang beses ay no'ng unang araw ko sa trabaho."Anong kaluluwa ang sumapi sa'yo ngayon?" sambit ng katabi kong si erick."Huh? Bakit?" nakangiti kong saad sakanya."Gagu ang creepy mo! Ilang demonyo sumapi sa'yo ngayon? Tignan mo kino-code mo!" sabay turo niya sa screen ng pc ko.from pynput.keyboard import key, Controlleri

Naiibang nilalang••Pumasok kami ni daniel sa venue nang magkahawak ang kamay. Napakagara ng lugar, napakalaki at napakamakulay."My families over there, come on." ani daniel at tinungo namin ang mahabang table sa gitna.Napapalibutan ang mesa ng mga high-class na tao at siguro mga nasa 30's or 40's na ang mga ito. Tinititigan nila ako mula ulo hanggang sapatos habang nakataas ang isa nilang kilay sa akin. Ang tataray nilang tignan, kahit iyong mga lalaki ang tataray rin tignan. Kumbaga sa isang pelikula o drama, ako iyong bida tapos sila iyong mga kontrabida na gusto akong ipakulam."Hi po, good evening po..." nahihiya kong bati sakanila.Isa-isa akong lumapit sakanila at nagmano na kanila namang ikinabigla."And whose this guy, elizabeth? Why did you bring him here?" ani ng isang lalaki na seryoso ang titig sa akin."Oh dad, mom, aunties, uncles, and board members...this is lance sebastian jimenez, my boyfriend."Wala akong masabi, bigla akong sinapian nang espiritu ng kaba at hiya

Tayo sa ulan••Nakatanggap ako ng mga mensahe mula kay daniel no'ng gabing iyon ngunit hindi ako nag-reply sakanya. Wala ako sa mood upang makipag-usap ng tungkol sa nangyari.Miyerkules, balak ko rin naman makipag-usap kay daniel kasi baka kung ano ang isipin niya kaya hindi ako nag-reply sakanya kagabi. Nauna ako sa may fountain at umupo ako sa isang bench. Nililibot ko ang aking paningin sa paligid no'ng makita ko si daniel papasok sa starbucks."Sinta---" sisigaw na sana ako upang mapansin niya ngunit nakita kong kasunuran niya si bryce.Lumapit ako ng kaunti, nagtago sa isang poste kung saan malapit sa strabucks at kitang-kita ko silang dalawa na umoorder ng kape. Nakatalikod sila sa aking paningin at habang tinititigan ang kanilang likuran at mga pasimpleng gestura, kapansin-pansin na mas bagay nga silang dalawa. Mula sa porma, ayos, at tindig...pati na rin siguro sa amoy. Walang duda na mas bagay nga silang tignan dalawa.Baka tama nga iyong daddy niya na mukha akong tanga mul