บททั้งหมดของ รถแลกเมีย: บทที่ 1 - บทที่ 10

แต่...พักนี้ คนรักมักจะออดอ้อนทุกวันว่าอยากได้รถสักคันอยากได้อยากมีติดก็ตรงที่..ไม่มีเงินดาวน์ ทอยเป็นพนักงานออฟฟิศฐานะปานกลางมีสังคมมีเพื่อนฝูงมากมายมีเงินเดือนสูงแต่กลับไม่มีเงินเก็บไม่พอใช้เลยสักเดือน เงินเดือนส่วนใหญ่หมดไปกับเรื่องกินดื่มและของแบรน์เนม สังคมระดับสูงทำให้ไม่สามารถประหยัดได้การใช้เงินของคนรักมักจะจบลงตรงที่ "จ่ายให้พี่ก่อนนะ" คนรักไม่ค่อยสนใจเรื่องเงินบางครั้งต้องจ่ายค่าอาหารมื้อละพันให้อีกฝ่าย แต่กลับกินไม่หมด คนทำอาชีพรับจ้างรู้สึกเสียดายจนต้องพยายามกินอาหารที่คนรักกินเหลือให้หมด ก็ค่าแรงที่วิ่งรอกทำวันละสามสี่ที่มันไม่พอค่าอาหารมื้อหนึ่งที่คนพี่อยากกิน ..แต่ก็ไม่กล้าบอก วันครบรอบคบกันหนึ่งปีใครๆ ก็อยากให้แฟนสนใจ เอาใจใส่ ทำเซอร์ไพรส์บ้างเล็กๆ น้อยๆ แต่ดูเหมือนจะหวังสูงเกินไป ทอยสั่งไก่ทอด,ป๊อปคอน,โคล่ามากินทั้งที่แฟนตัวเล็กเป็นคนจ่ายเงิน สตาร์เข้าไปอาบน้ำพักหนึ่งของที่สั่งมาก็แทบไม่เหลือแถมห้องที่พึ่งทำความสะอาดก็กลับมารกเลอะให้ต้องเก็บใหม่ทั้งที่เหนื่อยจากการทำงานกลับมา ว่ากันว่าชีวิตคู่ความอดทนคือการฝ่าฟันอุปสรรค์มองข้ามเรื่องเล็กเพื่อการอยู่ร่วมกั

"พี่ครับวันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายผมขอกลับก่อนไดไหม?" เสียงเล็กและเบาอันเป็นเอกลักษณ์ของคนอ่อนแอเอ่ยกับเพื่อนร่วมงาน"เป็นอะไรน้ำเสียงไม่ค่อยดีแบบนั้น?" เพื่อนร่วมงานหน้าเหวี่ยงถามด้วยความแปลกใจปกติคนตัวเล็กขยันทำงานเกินเวลาเพื่อขอเเลกกับของกินกับน้ำในร้านอาหารเล็กๆ น้อยๆ เสมอ"ม ไม่มีอะไรครับคงเพราะโหมงานมาหลายวัน" ร่างบางเดินล่องลอยราวกับไร้ชีวิตชีวาหยิบน้ำที่วางข้างก๊อกใส่กระเป๋าผ้าใบเก่ายกมือไหว้รุ่นพี่เช่นเดิมรูปร่างกิริยาที่ดูไม่น่าจะทำงานหนักไหวบวกกับภาพลักษณ์มอซอผมเผ้าหยักรุงรังปิดหน้าพูดเสียงเบาอยู่ในลำคอราวกับพวกหนูท่อไม่ยอมเปิดเผยตัวตนไม่มีความมั่นใจไม่น่าสนใจสักอย่างมีดีแค่ขยันและใสซื่อเท่านั้น"ดื่มน้ำก๊อกมันไม่ค่อยดีนะผอมมากไปแล้วได้ข่าวว่าวิ่งงานหลายที่ ที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงินเหรอ?" เพื่อนร่วมงานยังคงสงสัยตลอดเวลาอยากรู้ว่าทำไมคนตัวเล็กต้องทำงานหนักเช่นนี้"เปล่าครับ..ผมขอตัวก่อนนะครับ" และคำตอบที่ได้มาก็มีเพียงการบอกปัดเดินก้มหน้าก้มตากลับไป..ร่างกายผ่ายผอมเพียงลมพัดก็แทบปลิวเยื้องย่างเชื่องช้ายกมือขึ้นกอดกระเป๋าผ้าแนบกายบางเพื่อลดอาการแสบท้องอาการมึนหัวตีรวนวนลูบซ

และสายตาสั้นมากแถมยังไม่คาดเข็มขัด ใบขับขี่ก็หาย ถ้าเช็คละเอียดจริงมีหวังโป๊ะแตกแน่นอน เพราะชะนั้นต้องเจรจากับมันตัวต่อตัวห้ามใครมายุ่ง ถ้าพ่อแม่รู้ว่าหัวแตกตาแหกมีหวังได้หาคนมาดูแลเช้ากลางวันเย็น อึดอัดแย่ ถ้าอย่างนั้น...ก็ให้หมอนี่ชดใช้ด้วยการมาเป็นคนใช้น่าจะดีกว่าคนของพ่อแม่ที่ส่งมา มันติดหนี้อยู่ใช้อะไรก็ต้องทำไม่กล้าขัดใจท่าทางปราดเปรียวดูมีสติเวลาคับขันแถมยังแรงเยอะตอนสติแตกลากคนตัวโตกว่าออกมาจากรถได้ก็น่าจะมีประโยชน์บ้างแหละนะ ไหนๆ ตาก็เจ็บไม่อยากให้พ่อแม่ส่งคนมาประกบก็..ไอ้เตี้ยนี่แหละเหมาะสมกับตำแหน่งไม้กันหมาที่สุด รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฎบนใบหน้าคมเข้มยื่นหน้าลงมองคนตัวขาวแล้วคำสั่งบางอย่างก็ถูกเอ่ยออกมา "แง๊งงงงงงง" "เฮ้ย ไอ้เตี้ย หยุดร้อง!" "ฮึ่กก.." "มึงต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กูทุกบาท!'' "ผ ผมไม่มี.." "ชดใช้ด้วยร่างกายของมึงซะ!" "ห่ะ?" .. . 10ชั่วโมงต่อมา "เฮ้ย.." "นี่.." "ตื่นสิวะ!!" ป๊าปปป!! "โอ้ย!!ใครเนี่ย? คุณเป็นใครมาตีหัวผมทำไม?" ร่างเล็กบนเตียงคนไข้ถูกฟาดด้วยบางอย่างที่คล้ายมือแต่รุนแรงกว่านั้นเสียจนเส้นผมกระจาย ดวงตาปูดบวมจากการร้องไห้เสี

ร็อค คีรา มณีศรีสยาม ชื่อก็เท่ดีแต่นามสกุลเชยเป็นบ้า เป็นลูกชายคนเดียวของพ่อแม่สองครอบครัวที่บ้านรวยที่สุดในเชียงราย...คนที่ต้องแต่งงานกันเพราะผลประโยชน์ในการรักษาสมบัติรักษาหน้าตาทางสังคมคนรวย แต่ไม่ได้รักกันและต้องมีลูกด้วยกันให้ได้อย่างน้อยก็..หนึ่งคนโชคดีหน่อยที่เด็กคนนั้นเป็นผู้ชาย ทรัพย์สมบัติเก่าแก่ของสองตระกูลจึงเทมาที่ครอบครัวเราทำให้มั่งคั่งมาจนถึงตอนนี้ที่เห็นทำธุรกิจค้ารถนอกก็เพราะลูกชายคนเดียวชื่นชอบรถหรูมาตั้งแต่เด็กบ้านเกิดเป็นคนเชียงรายรากเหง้าดูเป็นคนใจเย็นเรียบร้อยสุภาพมีความอดทน..อดทนกับชีวิตคู่ อดทนกับลูกชายหัวขบถพ่อแม่เป็นคนขาวจัดแต่ลูกชายกลับมีผิวสีแทนใบหน้าเหี้ยมโหดนิสัยดิบเถื่อนไม่ต่างจากโจรห้าร้อย แต่ทั้งคู่ก็รักลูกคนนี้ปานแก้วตาดวงใจ แย่งกันปรนเปรอความรักให้ไม่ขาด ลูกชายถึงได้โตแต่ตัวห้ามปรามไม่ได้ และเอาแต่ใจสุดๆทั้งคู่สนใจแค่ลูก ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่ใช้กระเป๋าเงินเดียวกัน อาศัยคนละที่ ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายชอบอะไรอยากได้อะไร รู้แค่ว่าลูกชอบอะไร ทั้งคู่แทบไม่พูดกันถ้าไม่ใช่เรื่องงานสำคัญหรือเรื่องลูกพ่อแม่ที่รักลูกมากขนาดยอมให้ทุกอย่างที่ลูกต้องการกลับไม่

ตัวพ่อตัวแม่กลับไปเหลือเพียงตัวลูกคนเถื่อนนั่งหน้าตายกินอาหารเพียงลำพังทั้งที่พ่อแม่มาหากลับไม่ชวนกินข้าวพร้อมหน้า มารยาททรามเกินเยียวยาแต่ว่าให้ไม่ได้เพราะบรรยากาศสมาชิกของบ้านทุกคนมีความอึมครึมแผ่ซ่านปกคลุมทั่วบริเวณชวนอึดอัดหายใจลำบากสายตาทิ่มแทงแผ่แฝงความเย็นยะเยือกในทุกประโยค กลิ่นอายความอันตรายแตกต่างกันสัมผัสได้ถึงความเย็นชาแช่แข็งคนเป็นให้ตายได้น่าขนลุกจริงสตาร์ลูบขนแขนตั้งชันลงจากอาการขนลุกซู่ตลอดเวลาที่พ่อกับแม่เจ้าหนี้เข้ามาเยือนอาณาเขตลูกชายตัวร้ายจากที่เสียวสันหลังกลัวโดนลวงมากระทืบรองมือรองเท้าเป็นที่ระบายอารมณ์ของคนเถื่อนจากเหตุการณ์ไม่มีเงินชดใช้ค่าเสียหายเรื่องรถกลับต้องมารู้สึกหวาดระเเวงกลัวพ่อแม่เจ้านายเพิ่มเข้าไปอีก...อันตรายกันทั้งบ้านสามวันแล้วตั้งแต่เกิดเรื่องที่ไม่ได้กลับห้องเพราะร็อคบอกว่าไม่ให้กลับอยู่ที่นี่ไปเลยข้าวของเครื่องใช้ก็คงไม่มีอะไรสำคัญแล้วก็ไปรื้อเสื้อผ้าเก่าตนเองมาให้เสื้อตัวโหลมโพรกเสื้อยืดกลายเป็นเสื้อคลุมเข่าแล้วก็สั่งกางเกงในจากแอปช้อปปิ้งมาให้หนึ่งโหลสีแดงแป๊ดไม่ถามคนใส่สักคำตัวเองชอบแล้งมายัดเยียดให้ชาวบ้านเผด็จการชะมัดจากคนอกหักธ