Todos los capítulos de แม่ทัพฉินขย่มวังหลัง: Capítulo 1 - Capítulo 10

ฉินเย่เหวิน ผู้บังคับการทหารที่เก่งกาจและมีชื่อเสียงโด่งดังไม่ว่าจะไปทำศึกที่แคว้นไหนเมืองใดก็สามารถนำชัยชนะกลับมาทุกครั้ง ขณะนี้เขาอยู่ในวัย 25 ปี และได้รับการเลื่อนขั้นขึ้นเป็นผู้บังคับการทหารระดับสูง งานเลี้ยงในวังหลวงที่จัดขึ้นในวันนี้เป็นการเฉลิมฉลองอันยิ่งใหญ่เพื่อเกียรติยศของเขา โดยมีฮ่องเต้หวังเจียเหอเป็นประธานภายในห้องโถงใหญ่ของวังหลวง การจัดงานเต็มไปด้วยความหรูหราและสง่างาม ทุกมุมของห้องถูกตกแต่งอย่างประณีต ดอกไม้สดและโคมไฟทองคำส่องสว่างไปทั่ว เสียงดนตรีที่ไพเราะและการสนทนาของแขกผู้มีเกียรติทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและความเคารพ“ฉินเย่เหวิน ข้าดีใจด้วยจริงๆ ที่ไม่ทันไรเจ้าก็สามารถเลื่อนขั้นได้อีกแล้ว อีกประมาณสัก 10 ปี เจ้าก็จะสามารถขึ้นมาเป็นแม่ทัพได้อย่างไม่ยากเย็นนัก" ฮ่องเต้พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความชื่นชม ทรงยิ้มให้กับฉินเย่เหวินอย่างอบอุ่น ดวงตาของพระองค์สะท้อนถึงความภูมิใจและความพอใจในความสำเร็จของผู้บังคับการทหารหนุ่มทางด้านฉินเย่เหวินเอง โค้งคำนับด้วยความซาบซึ้งใจ น้ำเสียงของเขาแสดงถึงความเคารพและความรู้สึกที่เต็มเปี่ยม"ขอบพระคุณองค์ฮ่องเต้ ข้

เช้าวันใหม่เริ่มต้นด้วยการมาถึงของคนจากฮ่องเต้ที่นำราชโองการมาแจ้ง ฉินเย่เหวินได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากผู้บังคับการทหารระดับสูงเป็นแม่ทัพเพียงชั่วข้ามคืน ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากจะเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ของกองทัพ ที่เต็มไปด้วยนายทหารที่ต้องใช้เวลาหลายสิบปีเพื่อก้าวถึงตำแหน่งนี้ แต่สำหรับฉินเย่เหวิน มันกลับไม่ใช่เวลาแห่งความยินดีหรือความตื่นเต้นเลย สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าหมองและความรู้สึกผิดหวัง เขาเห็นว่าการยกตำแหน่งครั้งนี้ไม่คุ้มค่ากับความเจ็บปวดที่เขาต้องเผชิญจากการต้องแยกจากหญิงสาวผู้เป็นที่รัก ความสำเร็จในสายตาของเขากลับกลายเป็นการแลกเปลี่ยนที่แสนเจ็บปวดและไร้ค่า“หวังเจียเหอ ฮ่องเต้ ข้าขอสัญญาว่าจะทำให้เจ้าต้องรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด ข้าจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้ารัก ไม่ว่าจะเป็นเมียของเจ้า ลูกของเจ้า หรือแม้แต่ท่านแม่ของเจ้า ข้าจะไม่เว้นแม้แต่สนมที่อยู่เคียงข้างเจ้า ข้าจะทำให้เจ้าต้องสูญเสียทุกสิ่งที่สำคัญสำหรับเจ้า” นี่เป็นคำมั่นสัญญาของฉินเย่เหวินที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความปรารถนาในการแก้แค้น ความรู้สึกที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะเป็นความฝันที่เลื่อนลอย ที่สุดท้ายอาจไม่สามา

ในขณะที่ขุนนางน้อยใหญ่ต่างพากันเลือกสรรสาวงามอย่างหิวกระหาย และบรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและการแข่งขันแม่ทัพฉินเย่เหวินเดินไปข้างหน้าโดยไม่ต้องคิดมาก เขาหยุดอยู่ตรงหน้าซูเหม่ยฉิง อดีตภรรยาคนรักที่เคยทอดทิ้งเขาไปและตอนนี้กลายเป็นนางสนมของฮ่องเต้ซูเหม่ยฉิงยืนอยู่ตรงหน้าแม่ทัพด้วยท่าทางสง่างาม แต่นัยน์ตาของนางมีแววของความรู้สึกที่ยากจะคาดเดา ในขณะที่แม่ทัพฉินเย่เหวินมองไปที่นางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกหลากหลายฮ่องเต้หวังเจียเหอ มองเห็นสถานการณ์นี้และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความภาคภูมิใจและความชื่นชม“ปกติสตรีนางนี้ข้าห่วงมากเลยนะ ฮ่า ฮ่า ข้าจะเห็นแก่ที่เจ้าเป็นอดีตคนรักของนาง ดังนั้นวันนี้ตัวข้านั้นจะให้เจ้าสนุกกับนางอย่างเต็มที่”คำพูดของฮ่องเต้เต็มไปด้วยความหมายที่ซับซ้อน ทั้งแสดงถึงความภูมิใจและการแสดงออกถึงความสุขในการให้เกียรติแก่แม่ทัพฉินเย่เหวิน โดยไม่มีการแย่งชิง แต่เป็นการมอบโอกาสให้แม่ทัพหนุ่มได้มีสิทธิ์ในการเลือกและสนุกสนานกับซูเหม่ยฉิงแม่ทัพฉินเย่เหวินยิ้มเล็กน้อยและมองไปที่ซูเหม่ยฉิงด้วยสายตาที่บอกเล่าความรู้สึกของเขาเอง เขารู้ดีว่าการที่เขามาถึง

หวังเสี่ยวจื้อ ขันทีเฒ่าผู้มีสายตาเจ้าเล่ห์มองไปยังแม่ทัพหนุ่มด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความหิวกระหาย แต่ถึงอย่างนั้น น้ำเสียงที่เปล่งออกมากลับแฝงไปด้วยความสุภาพอ่อนน้อม ขันทีเฒ่าค่อยๆ เคลื่อนกายเข้ามาใกล้แม่ทัพหนุ่มทีละน้อย ราวกับนักล่าที่ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้เหยื่อโดยไม่ให้อีกฝ่ายทันรู้ตัว เขานั่งลงใกล้ชิดจนแทบจะแนบสนิทกับแม่ทัพ ฉินเย่เหวิน“แม่ทัพ ฉินเย่เหวิน ข้าหวังเสี่ยวจื้อ รู้สึกปลาบปลื้มยินดียิ่งนักที่ท่านได้กรุณามาเยี่ยมเยือนข้าในวันนี้” หวังเสี่ยวจื้อกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงไว้ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง “ความสง่างามของท่านนั้น สูงส่งยิ่งกว่าคำล่ำลือของผู้คนเสียอีก ท่านช่างเป็นชายที่น่าชื่นชมจริงๆ”บรรยากาศรอบตัวเหมือนถูกปกคลุมด้วยความรู้สึกอึดอัด แม่ทัพหนุ่มรู้สึกได้ถึงความไม่สบายใจในหัวใจ แม้ขันทีเฒ่าจะใช้คำพูดที่อ่อนโยนและมีมารยาท แต่น้ำเสียงและท่าทีของเขากลับทำให้รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย คล้ายกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังคำพูดเหล่านั้น“ท่านหวังเสี่ยวจื้อ ท่านกล่าวชมข้าเกินไปแล้ว ข้าก็เป็นเพียงแค่แม่ทัพเล็กๆ เท่านั้น จะไปเทียบรัศมีของท่านได้อย่างไร” ฉินเย่เหวินพ

หลังจากที่โดนแม่ทัพหนุ่มกระทำชำเราเรือนร่างอย่างดุเดือด ขันทีเฒ่ามีสีหน้าที่เปล่งปลั่งราวกับสาวน้อยแรกรุ่น ไฟราคะที่ถูกจุดติดมานานนับสิบปีในที่สุดมันก็มอดดับลงจนได้ ดุ้นที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวของแม่ทัพหนุ่มขันทีเฒ่าผู้นี้จะจดจำมันไปชั่วชีวิต ทุกท่วงท่าที่สัมผัสหรือร่วมรักด้วยกันตัวของเขานั้นย่อมไม่มีวันลืมเพราะร่างกายของคนทั้งสองได้หลอมผสานกันแล้ว ท่อนเนื้อของแม่ทัพหนุ่มยังคงเสียบคารูของขันทีเฒ่า สีหน้าและแววตาของเขานั้นแสดงถึงความลามกตลอดเวลาเขาคาดคิดไม่ถึงเลยว่าในช่วงเวลาที่ผ่านมามันช่างเป็นภาพอะไรที่น่าจดจำเช่นนี้ตับ ตับ ตับ แม่ทัพหนุ่ม กระแทรกเรือนร่างของขันทีเฒ่าผู้นี้อีกครั้ง ถึงแม้ว่าฤทธิ์ยากระตุ้นอารมณ์ทางเพศนั้นมันจะหมดไปแล้วแต่ตัวของ ฉินเย่เหวิน กระแทรกเรือนร่างของขันทีเฒ่าด้วยความต้องการของเขาเองดูเหมือนว่าชายหนุ่มผู้อ่อนประสบการณ์ผู้นี้นั้นจะติดใจในรสชาติช่องแคบของขันทีเฒ่าเข้าให้แล้ว เขาไม่เคยรู้สึกหรือได้รับประสบการณ์เสียวเช่นนี้มาก่อนทุกจังหว่ะในการกระแทรกของเขามันทำให้ตัวของเขานั้นเสียวจนแทบที่จะขาดใจ“ท่านแม่ทัพ พอแล้ว ข้าเต็มอิ่มแล้ว ข้าเริ่มไม่ไหวแล้ว” ขันทีเฒ่าเริ่มที่