ตอนที่ 8 พาขันทีเฒ่าขึ้นสวรรค์ nc

"แม่ทัพ ฉินเย่เหวิน ท่านไม่ต้องกลัว ท่านเพียงแค่ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสบาย ชาหอมของข้านั้นเป็นยาพิเศษ มันจะช่วยให้ท่านได้ค้นพบว่าสวรรค์ที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร" หวังเสี่ยวจื้อ ขันทีเฒ่าวัย 65 ปี กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเย้ายวน ขณะที่มือเหี่ยวย่นของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามท่อนเนื้อของแม่ทัพหนุ่มอย่างแผ่วเบา ร่างกายของแม่ทัพหนุ่มตอบสนองต่อการสัมผัสนั้นทันที ราวกับว่าความต้องการที่ถูกกระตุ้นโดยผงดอกไม้แดงในน้ำชากำลังควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง

ท่อนเนื้อของฉินเย่เหวินดิ้นสู้มือของขันทีเฒ่าอย่างมาก ราวกับว่ามันมีชีวิตและความต้องการของตัวเอง ความรู้สึกที่พุ่งพล่านในใจและกายของเขาทำให้เขาไม่สามารถขัดขืนการกระทำของหวังเสี่ยวจื้อได้ แม้จิตสำนึกของเขาจะยังพยายามต่อสู้เพื่อรักษาเกียรติและศักดิ์ศรี แต่พละกำลังและความตั้งใจของเขากลับอ่อนลงทุกที

เมื่อมือของขันทีเฒ่าล่วงล้ำเข้าไปจับที่ส่วนกลางระหว่างขาของเขา แทนที่แม่ทัพหนุ่มจะรู้สึกต่อต้าน กลับกลายเป็นว่าร่างกายของเขาตอบสนองต่อสัมผัสนั้นด้วยความยินดี เขารู้สึกถึงความเคลิบเคลิ้มที่ค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ความอายและความกลัวที่เคยมีถูกกลืนกินไปด้วยเปลวไฟแห่งราคะ

"ท่านแม่ทัพ หากท่านยอมเป็นของข้าสักครั้ง ไม่ว่าเรื่องอะไรข้าก็ยินดีที่จะตามใจท่าน" หวังเสี่ยวจื้อกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและแฝงไปด้วยความเย้ายวน พร้อมทั้งยื่นข้อเสนอที่น่าสนใจให้กับแม่ทัพหนุ่ม ขณะที่ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความพึงพอใจและความมั่นใจในอำนาจที่เขามีอยู่เหนืออีกฝ่ายหนึ่ง

ฉินเย่เหวินรู้ดีว่าตนเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ความต้องการที่เกิดจากฤทธิ์ของผงดอกไม้แดงกำลังเข้าครอบงำสติและการตัดสินใจของเขา แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกว่าตนเองกำลังหลงลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยยึดมั่น ความปรารถนาที่ถูกปลุกขึ้นมานั้นทำให้เขาเริ่มลังเล และค่อยๆ ปล่อยให้ตัวเองลอยล่องไปในทะเลแห่งราคะที่ขันทีเฒ่ากำลังเปิดเผยให้เขาได้เห็น

แม่ทัพหนุ่ม ฉินเย่เหวิน ที่กำลังถูกไฟแห่งราคะเผาไหม้อยู่ภายในจิตใจ พยายามดิ้นรนอย่างสุดความสามารถเพื่อควบคุมตนเอง แม้ร่างกายของเขาจะถูกกระตุ้นจนยากจะต่อต้าน แต่ความตั้งใจและเจตนารมณ์ยังคงพยายามดิ้นรนที่จะหลุดพ้นจากสภาพนี้ ในที่สุดเขาก็รวบรวมสติที่เหลืออยู่ กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความทรมาน "ถ้าหากว่าข้าต้องเป็นของท่าน... ท่านต้องช่วยให้ข้าเข้าไปภายในตำหนักผีเสื้อ..."

หวังเสี่ยวจื้อ ขันทีเฒ่าที่กำลังยิ้มแย้มอย่างพึงพอใจเมื่อได้ยินคำพูดของแม่ทัพหนุ่ม ยิ้มกว้างขึ้นอีก เขารู้ดีว่าตอนนี้ฉินเย่เหวินอยู่ในจุดที่อ่อนแอที่สุด และสิ่งที่เขาต้องการก็อยู่ใกล้เพียงปลายนิ้ว ขันทีเฒ่ามองแม่ทัพหนุ่มด้วยสายตาที่เปี่ยมด้วยความมั่นใจ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ายวน "ถ้าหากท่านต้องการที่จะเข้าไปภายในตำหนักสวรรค์แห่งนั้น... ท่านก็จงมอบสวรรค์ให้ข้าก่อน"

คำพูดของหวังเสี่ยวจื้อแฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้งที่แม่ทัพหนุ่มไม่อาจปฏิเสธได้ ความรู้สึกภายในที่ทั้งร้อนรุ่มและเร่าร้อนทำให้เขาต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก แม้ในใจลึกๆ เขาจะรู้ว่านี่คือกับดักที่เขากำลังจะตกลงไป แต่พลังของยาที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดูพร่ามัวและไม่ชัดเจน

ขณะที่เขามองเข้าไปในดวงตาของขันทีเฒ่า ฉินเย่เหวินรู้ดีว่าทางเลือกของเขานั้นมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น สวรรค์ที่เขาต้องการจะเข้าถึงอยู่ตรงหน้านี้แล้ว แต่ราคาที่ต้องจ่ายกลับสูงเกินกว่าจะนึกถึงได้...

เมื่อแม่ทัพหนุ่ม ฉินเย่เหวิน ตัดสินใจปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเอง เรือนร่างของเขาก็เผยออกมาอย่างช้าๆ ให้เห็น

เรือนร่างของแม่ทัพหนุ่มนั้นเต็มไปด้วยความสง่างามและความแข็งแกร่ง ช่วงไหล่ของเขากว้างและมีมัดกล้ามที่ดูโดดเด่น เส้นสายของกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและมีสัดส่วนที่พอดีแสดงให้เห็นถึงการฝึกฝนและการดูแลร่างกายอย่างดี ช่วงอกของเขายิ่งใหญ่และมีเส้นกล้ามเนื้อที่ชัดเจน ทำให้ดูมีพลังและความมั่นคง ส่วนเอวที่เรียวคอดูเข้ากันกับกล้ามเนื้อท้องที่มีลักษณะเด่นชัด การเคลื่อนไหวของเขาขณะปลดเปลื้องเสื้อผ้าสะท้อนถึงความสง่างามและความมั่นใจในร่างกายของตนเอง

ลำตัวของเขามีความเพรียวและกล้ามเนื้อที่สวยงาม ส่วนท่อนขาของเขาก็แข็งแกร่งและมีลักษณะเฉพาะที่แสดงถึงความแข็งแรงและความคล่องแคล่ว บริเวณผิวหนังที่เปิดเผยออกมานั้นเนียนละเอียดและมีประกายของสุขภาพที่ดี

ขันทีเฒ่า หวังเสี่ยวจื้อ ยืนมองแม่ทัพหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลและความพอใจ ดวงตาของเขาเปล่งประกายและไม่สามารถละสายตาไปจากเรือนร่างที่แสนจะสมบูรณ์แบบนี้ได้ แววตาของขันทีเฒ่าแสดงออกถึงความพอใจอย่างชัดเจน ความหลงใหลในเรือนร่างของแม่ทัพหนุ่มสะท้อนออกมาในท่าทางและการมองของเขา ช่วงเวลานี้ดูเหมือนว่าเขาได้พบกับสิ่งที่เขาตามหาอย่างแท้จริง

เมื่อขันทีเฒ่าหวังเสี่ยวจื้อจ้องมองตรงกลางระหว่างขาของแม่ทัพหนุ่ม ฉินเย่เหวิน เขาเห็นว่าท่อนเนื้อของแม่ทัพหนุ่มนั้นแข็งผงาดและตั้งชูชันอย่างเต็มที่ รูปลักษณ์ของมันมีความสง่างามและความพิเศษที่ทำให้ดึงดูดสายตาได้เป็นอย่างดี ขันทีเฒ่ามองด้วยความหลงใหลและพึงพอใจ

รูปลักษณ์ของท่อนเนื้อที่แข็งแกร่งนั้นสะท้อนถึงพละกำลังและความเร่าร้อนภายใน ร่างกายของแม่ทัพหนุ่มที่ได้รับผลกระทบจากยาแสดงถึงความพร้อมและความกระตือรือร้น ซึ่งทำให้มันดูมีเสน่ห์และน่าหลงใหลอย่างยิ่ง

ขันทีเฒ่าหวังเสี่ยวจื้อไม่สามารถละสายตาไปจากท่อนเนื้อของแม่ทัพหนุ่มได้ เขามองด้วยความพอใจและความใคร่ในความสวยงามของเรือนร่างที่แสดงออกมาเป็นอย่างดี

ฉวบ ฉวบ ฉวบ ขันทีเฒ่าอ้าปากของตนจนกว้างหลังจากนั้นก็กลืนกินดุ้นของแม่ทัพหนุ่มเข้าไป

อ๊า...อ๊า....แม่ทัพ ฉินเย่เหวิน ถึงกับส่งเสียงร้องครางออกมาทางลำคอเมื่อถูกขันทีเฒ่าดูดเลียท่อนเนื้อของเขาอย่างหิวกระหายความเสียวที่เขาได้รับในช่วงเวลานี้นั้นมันเป็นประสบการณ์ที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ ฉินเย่เหวิน ในตอนนี้ตัวของเขาไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วเขาสนใจแต่เพียงแค่ความเสียวที่อยู่ตรงหน้าเขายัดท่อนเนื้อของเขาเข้าไปภายในปากของขันทีเฒ่าอย่างดุเดือดและหิวกระหาย

ร่างกายของเขามีลักษณะเป็นผู้สูงอายุด้วยผิวหนังที่เริ่มมีรอยย่นและขาดความตึงตัวตามธรรมชาติจากวัยที่มากขึ้น แม้จะมีความเปลือยเปล่า แต่กล้ามเนื้อของเขายังคงมีความแข็งแรงบางส่วน ข้อความนี้สามารถสะท้อนถึงทั้งความเก่าแก่และความประสบการณ์ที่สะสมมาหลายปี

การปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาเผยให้เห็นถึงสภาพของร่างกายที่ไม่ได้อยู่ในช่วงวัยหนุ่มสาวแล้ว แต่ยังคงมีลักษณะเฉพาะที่แสดงถึงการดูแลตัวเองในระดับหนึ่ง สภาพของเขานั้นมีความรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลาและประสบการณ์ชีวิตที่สะสมไว้

แม่ทัพ ฉินเย่เหวิน จ้องมองเรือนร่างของขันทีเฒ่าด้วยความพึงพอใจถึงแม้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นขันทีอายุ 65 ปี ก็ตามเขาไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วเพราะช่วงเวลานี้ตนกำลังถูกไฟราคะเข้าเล่นงาน แม่ทัพหนุ่มใช้ท่อนเนื้อคู่ใจยัดเข้าไปที่ช่องแคบของตาเฒ่า ความรู้สึกแรกที่ได้ค้นพบนั้นมันฟิตและแน่นเป็นอย่างมาก ขันทีเฒ่าถึงกับเบิกตากว้างเมื่อโดนอาวุธคู่ใจของท่านแม่ทัพเข้าไป

“หากท่านเรียกร้องดุ้นของข้านักได้ ข้าจะจัดให้ท่านตามขอ” แม่ทัพ ฉินเย่เหวิน กล่าวออกมาด้วยความหื่นกระหายเขากระแทรกเรือนร่างขอขันทีเฒ่าอย่างรุนแรงและดุเดือด

"ท่านแม่ทัพตัวของท่านช่างเร่าร้อนนัก" หวังเสี่ยวจื้อกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความพอใจและความตกตะลึง “ไฟราคะของท่านที่ระเบิดเข้ามาภายในเรือนร่างของข้านั้น ทำให้ข้าสัมผัสได้ถึงความร้อนแรงที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าสวรรค์ที่แท้จริงเป็นเช่นไร”

เสียงของเขาแสดงถึงความรู้สึกที่ได้รับจากฤทธิ์ของผงดอกไม้แดงและความเร่าร้อนที่กระตุ้นขึ้นภายในใจ ความรู้สึกนี้เหมือนจะเปิดเผยประสบการณ์ใหม่ๆ ที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความพอใจและความตื่นเต้นต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้

พร๊วดดดด อ๊า.... ร่างกายของขันทีเฒ่าถึงกับสั่นกระตุกด้วยความเสียวสะท้านเมื่อตนเองถูกแม่ทัพหนุ่มปลดปล่อยน้ำราคะออกมา จิตวิญญาณของขันทีเฒ่าล่องลอยไปไกลแสนไกลราวกับว่าได้ขึ้นไปสู่ดินแดนสวรรค์