บททั้งหมดของ Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู: บทที่ 51 - บทที่ 57

“อืม ระ แรงกว่านี้ได้ไหม ราล์ฟ…”เธอมองสบกับแววตาดุดันที่กำลังวาวโรจน์เป็นประกายก่อนจะคลอเคลียใบหน้าไปกับใบหน้าหล่อของเขาอย่างออดอ้อน ทำให้กายแกร่งที่ไม่เคยเห็นมุมนี้ของข้าวหอมมาก่อนถึงกับใจอ่อนยวบ แต่มันสวนทางกับช่วงล่างของเขาเพราะชายหนุ่มกำลังทำตามที่คนตัวเล็กขอเขาเบียดแทรกตัวเข้าไปหาเธอมากกว่าเดิ

เอวบางเริ่มร่อนเข้าใส่ต้นขาแกร่งกระชั้นขึ้นลมหายใจของเธอส่งเสียงดังเพื่อบอกว่าแรงใคร่ภายในตัวมันกำลังโหมกระหน่ำมากมายขนาดไหน ร่างเปลือยเปล่าเปลี่ยนมาขย่มตัวขึ้นลงบนตัวของเขาจนน้ำสีสวยภายในอ่างแตกกระจายออกไปด้านนอก แต่ข้าวหอมก็ไม่คิดสนใจเธอวางมือลงบนบ่ากว้างแล้วส่งแรงทั้งหมดเท่าที่มีประเคนเข้าหาตัวตน

หิวข้าวจัง…สามชั่วโมงให้หลัง“ขอบคุณนะคะ”ปากเล็กส่งยิ้มให้กับลูกค้าประจำของร้านแล้วก้มตัวลงหยิบหนังสือที่เธอแพ็กใส่ถุงเอาไว้เดินออกไปส่งให้กับไรเดอร์ที่เพิ่งขับเข้ามาจอดที่หน้าร้าน เธอยื่นหนังสือของร้านตัวเองออกไปแล้วมองผู้ชายใส่หมวกนิรภัยตรงหน้าเก็บมันลงในกระเป๋าสี่เหลี่ยมด้านหลัง“ถึงแล้วจะแจ้งไ

“ว้ายยยย”คนตัวเล็กกรีดร้องออกมาเพราะเมื่อกี๊มีมีดของใครก็ไม่รู้พุ่งเข้ามาที่เธอ แต่โชคดีที่เกรคว้าแขนผู้ชายคนนั้นไว้ได้ทันส่วนดีนก็ออกแรงกระชากจนกระโปรงยาวที่เธอสวมใส่สยายไปตามแรงปึก!แผ่นหลังบางชนเข้ากับตัวของราล์ฟเธอเห็นว่ามาเฟียทั้งสองคนเลือกที่จะไม่ใช้อาวุธในตอนแรกเพราะพวกเขาทำเพียงยกปืนกระบอก