All Chapters of เมียยอดเสน่หา: Chapter 1 - Chapter 10

65 Chapters

1

เสียงรถที่แล่นมาจอดหน้าบ้านทำให้สาวน้อยวัย 14 ที่เดินวนเวียนไปมาในห้องรีบเปิดม่านหน้าต่างออกดู ดวงตาสวยใสทอดมองลงไปเห็นบิดาเปิดประตูรถให้หญิงสาวคนหนึ่ง พร้อมกับเด็กหนุ่มอีกคน คาดคะเนจากสายตาอายุน่าจะมากกว่าเธอประมาณสี่ถึงห้าปีพลอยชมพู วิภูมินทร์ บุตรสาวของนายหัวทรงศักดิ์ เจ้าของสวนยางพารา สวนปาล์ม และที่นาเป็นจำนวนมากเม้มปากเป็นเส้นตรง ในที่สุดบิดาก็เลือกผู้หญิงคนนั้นมาแทนมารดาที่ล่วงลับไปเมื่อสี่ปีก่อนท่านทำได้ยังไง สาวน้อยวัยสิบสี่รู้สึกเสียใจอย่างที่สุดกับการที่ผู้เป็นบิดาไม่สนใจความรู้สึกของเธอ แต่เลือกที่จะมีภรรยาใหม่ โดยอ้างเหตุผลว่าอยากให้เธอมีคนอยู่ดูแล จะได้สอนเธอในหลายๆ เรื่อง รวมถึงคอยให้คำปรึกษา... นั่นคือคำพูดของท่านเมื่อหลายวันก่อน“พี่พา แล้วยัยบัวล่ะอยู่ไหน”ทรงศักดิ์หันไปถามแม่บ้านวัยกลางคนเมื่อพาพรพิมลภรรยาใหม่เข้ามาในบ้าน ความจริงเขาอยากจัดงานแต่งงานให้เกียรติเธอ แต่พรพิมลไม่ต้องการให้เอิกเกริก ที่สำคัญเธอไม่ได้เร่งรัดให้เขาจดทะเบียนสมรส ไม่อยากให้ใครๆ คิดว่าอยากได้สมบัติของเขา ซึ่งเขาไม่อยากให้เธอคิดเช่นนั้น แต่เพราะหญิงสาวยืนยันหนักแน่น เขาจึงตามใจเธอ ไม่รบเร้
last updateLast Updated : 2025-12-13
Read more

2

พาปลอบประโลมเด็กสาวกอดรัดแนบอกด้วยความรักความห่วงใย“ป้าขา... คุณพ่อไม่รักบัวแล้ว คุณพ่อมีภรรยาใหม่ คุณพ่อทรยศต่อความรักของคุณแม่” พลอยชมพูพร่ำบอกทั้งน้ำตา“ไม่ใช่นะคะคุณบัว คุณพ่ออยากหาคนมาดูแลคุณบัวต่างหากล่ะคะ”พาปลอบประโลม ลูบศีรษะเล็กนั้นเบาๆ เด็กสาวสะอื้นฮักๆ กับอกของนางเหมือนหาที่พักพิง“ป้าพาก็เข้าข้างเค้าเหรอคะ ไม่มีใครรักบัวแล้ว”พลอยชมพูผละออกจากอ้อมอกของแม่บ้านด้วยความน้อยใจ ผลักไสด้วยความไม่ชอบใจในคำพูดนั้นเลยสักนิด“ไม่จริงนะคะ ป้ารักคุณบัวเสมอ ยิ่งนายหัว รักคุณบัวมากที่สุดเลยค่ะ”“ไม่จริงค่ะ ถ้ารักบัวจริง ทำไมถึงมีแต่ป้าที่ออกมาดูหนู คุณพ่อไปไหนคะป้า”เด็กสาวสูดลมหายใจแรงๆ เข้าปอดก่อนพูดต่อด้วยเสียงสะอื้นไม่คลาย“พ่อคงหลงเมียใหม่ ตอนนี้คงกำลังพาไปที่ห้อง พาไปนอนห้องที่คุณแม่เคยนอน บัวเกลียดคุณพ่อที่สุด ฮือๆๆ บัวจะไม่ให้ใครไปนอนห้องคุณแม่ คอยดู” เด็กสาวพูดอย่างหมายมาด“โธ่... คุณบัว”พาไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้ถ้าพูดอะไรไป คงไม่ดีแน่นอน นางจึงเลือกเงียบไว้ก่อน หากจะชื่นชมพรพิมลตอนนี้ดูจะไปเร็วไปเช่นกัน ถึงแม้จะเห็นสายตาอ่อนโยน แต่กาลเวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์คนให้เห็นเป็นที
last updateLast Updated : 2025-12-13
Read more

3

“อย่าพูดแบบนั้นสิพร ผมเชื่อว่าความดีของคุณต้องเอาชนะใจยัยบัวได้ในที่สุด ปล่อยแกไปก่อน ตอนนี้ทำอะไรลงไป แกก็ต่อต้านยัยบัวคงอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ปล่อยแกไว้แบบนั้นแหละ”ทรงศักดิ์ถอนใจหนักๆ มองข้าวของในห้องด้วยความหดหู่ใจ พากับสายรีบจัดการเก็บข้าวของที่ถูกโยนทิ้งเข้าที่ สิ่งไหนที่เสียหายมากก็จำต้องทิ้งถังขยะไปทรงศักดิ์มองบันไดบ้านด้วยความเคร่งเครียด บุตรสาวขังตัวเองอยู่แต่ในห้องไม่ยอมทานข้าวทานปลา จนเขานึกเป็นห่วง แต่เพราะพลอยชมพูเอาแต่ใจ เขาไม่อยากตามใจบุตรสาวอีก นายหัววัยสี่สิบกุมขมับคิดไม่ตก หรือเขาจะเลี้ยงลูกผิดๆ ชายหนุ่มได้แต่ทอดถอนใจด้วยความไม่สบายใจ ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะตีบุตรสาว แม้จะทำผิดก็ตักเตือนไปตามเรื่อง นี่เขาทำอะไรลงไป เขาทำรุนแรงกับบุตรสาวไปหรือเปล่าหนอพรพิมลมองสามีด้วยความเข้าใจ ทรงศักดิ์คงกำลังโทษตัวเองที่ทำโทษลูกแบบนั้น“คุณคะใจเย็นๆ นะคะ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากัน อย่าโมโหจนทำร้ายแกอีก ไม่อย่างนั้นแกจะยิ่งเตลิด”พรพิมลเอ่ยเตือน ห่วงใยในตัวลูกเลี้ยงด้วยความบริสุทธิ์ใจ“ขอบใจคุณมากที่เข้าใจผม ต่อไปผมจะระงับอารมณ์ให้มากกว่านี้ บัวไม่เคยก้าวร้าวกับผมมาก่อน ผมเลยขาดสติพ
last updateLast Updated : 2025-12-13
Read more

4

... โดยไม่ฉุกใจคิดถึงคำพูดของแม่เลี้ยงสักนิด ว่าเป็นการยั่วยุกระตุ้นให้เธอทานอาหาร มีความห่วงใยที่แฝงเอาไว้ในคำพูดเธอกลัวว่าจะเสียบิดาอันเป็นที่รักให้หญิงสาวที่จะมาเป็นแม่เลี้ยง เพราะขึ้นชื่อว่าแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงมักมีข่าวไม่ดีเสมอ“คุณทำได้ยังไง สายบอกว่ายัยบัวทานอาหารหมดเกลี้ยงเลย”ทรงศักดิ์กอดร่างภรรยาบนเตียง ถามด้วยความอยากรู้ มือใหญ่ลูบไล้แขนเปลือยเล่น“พื้นฐานหนูบัวเป็นเด็กจิตใจดี แกคงคิดว่าพรจะมาแย่งความรักของคุณไปจากแก หนูบัวเลยต่อต้าน เอาไว้เป็นหน้าที่ของพรเถอะค่ะ ลูกของคุณก็เหมือนลูกของพร พรจะรักแกไม่ให้แกคิดว่าขาดแม่อีก”พรพิมลลูบแผงอกกว้างที่อุดมไปด้วยขนดกหนาเบาๆ ยั่วเย้าอารมณ์นายหัววัยสี่สิบได้เป็นอย่างดี“ผมฝากลูกไว้กับคุณด้วยนะพร บางครั้งผมงานยุ่งไม่ค่อยมีเวลาให้แก อยากให้แกมีแม่เหมือนคนอื่นๆ เค้าก็เท่านั้น”ทรงศักดิ์พูดเสียงอ่อนโยนเมื่อเอ่ยถึงบุตรสาว พรพิมลรับรู้โดยทันทีว่าเขารักลูกสาวเพียงใด“อย่าห่วงเลยค่ะ พรอยากมีลูกสาวอยู่เหมือนกัน ที่สำคัญดินจะได้มีน้องสาวอีกด้วย เห็นดินดีใจใหญ่ที่ได้เจอหนูบัว พูดไม่ขาดปากว่าน้องน่ารักมาก”พรพิมลจูบแก้มสามีเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ
last updateLast Updated : 2025-12-13
Read more

5

“แล้วใครห้ามล่ะคะ”เธอลูบมือตามโครงหน้าคมสัน ดวงตาปรือหยาดเยิ้มเชิญชวนให้อีกฝ่ายคลั่งไคล้“แยกขาสิพร”เขาสั่งเสียงแหบห้าว หญิงสาวยอมแยกขาให้เขาแต่โดยดี ทรงศักดิ์ฉกริมฝีปากที่กลีบพฤกษาสาว ร่างแม่หม้ายสาวคนสวยสะดุ้งสุดตัวเพราะห่างหายจากรสเสน่หามาช้านาน“อ๊ะ! คุณคะ อืม...”พรพิมลครางเสียงระงมเมื่อลิ้นหนุ่มเข้ารุกเร้าตวัดเลียขึ้นลงผ่านรอยแยกกลีบดอกกระดังงาแสนสวยอวบอูมเธอขยับพิงพนักหัวเตียงแยกเรียวขาอวบให้เขาเต็มกำลัง มือนิ่มลูบศีรษะของหนุ่มใหญ่ที่กำลังเพลิดเพลินกับการดูดกลืนเกสรสวาทอย่างหิวโหย“ชอบไหมพร แบบนี้ ผมรู้ว่าคุณชอบ”เขาตวัดลิ้นเร่าร้อน อุ้งมือใหญ่กอบกุมหนั่นสะโพกแน่น ขยำหนักๆ จนสาแก่ใจ“อืม... อ๊าย คุณคะ”พรพิมลสะบัดหน้าไปมากับรสชาติแปลกใหม่ของเพศรสที่ได้รับจากสามีเขาร้อนแรงและดิบเถื่อนแต่ถึงอกถึงใจ ทรงศักดิ์กระแทกลิ้นระรัวกลืนกินน้ำหวานจากดอกกระดังงาแสนสวยจนหมดสิ้น ร่างอวบอัดของหม้ายสาวกระตุกร่างติดกันหลายครั้ง หวีดร้องด้วยความสุขกระสันซ่านในรสรักแปลกใหม่ที่ได้รับหนุ่มใหญ่ทอดสายตามมองร่างอวบที่ระทวยพิงพนักหัวเตียง กำลังมองเขาด้วยความเสน่หา“กินผมบ้างสิ”ทรงศักดิ์ดึงร่างภรรยา
last updateLast Updated : 2025-12-13
Read more

6

ชายหนุ่มยอมปล่อยร่างเด็กสาวแต่โดยดี ก่อนจะเอ่ยถามเสียงราบเรียบไร้อารมณ์ความรู้สึกโกรธเคืองเมื่อตัดมันทิ้งไปหมดสิ้นแล้ว“ทำไมต้องปาก้อนหินใส่พี่ด้วยคะ รู้ไหมว่าการทำร้ายคนอื่นมันไม่ดี และเป็นนิสัยของคนพาล”หัสดินทอดสายตาอ่อนโยนมองเด็กสาว ไม่ถือโทษโกรธ แถมยังพูดเป็นเชิงสั่งสอนมากกว่าจะตำหนิแรงๆ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นพลอยชมพูอาจโดนสั่งสอนไปแล้วความอดทนของมนุษย์มักไม่เท่ากันแล้วแต่การฝึกฝน มารดาสอนให้เขาระงับใจและใจเย็นเสมอในสถานการณ์ต่างๆ“ใครปา อย่ามาใส่ร้ายเค้านะ พูดแบบนี้จะหาเรื่องกันใช่ไหม ไหนล่ะหลักฐาน ถ้ามีก็เอาออกมา”พลอยชมพูแยกเขี้ยวใส่ไม่เกรงกลัว พูดจายียวนกวนประสาทอีกฝ่าย ยิ่งเห็นพี่ชายร่วมบ้านไม่ทำท่าโกรธเคือง ยิ่งอยากจะยั่วให้สาแก่ใจหัสดินวางสีหน้าเรียบเฉย มองเด็กสาวนิ่งเพื่อประเมิน ฟันซี่สวยของสาวน้อยที่มีเขี้ยวทั้งสองข้างดูน่ารักนักเวลายิ้มท่าทางพลอยชมพูจะเป็นคนอยากเอาชนะนัก เขาพอจะนึกออกว่ามารดาเอาชนะพลอยชมพูโดยการเกลี่ยกล่อมให้เธอทานข้าวได้อย่างไร“น้องบัวยังไม่นอนเหรอคะ ดึกๆ แบบนี้น้ำค้างแรง ระวังจะไม่สบาย”เขาถามเสียงสุภาพ เปลี่ยนเรื่องกะทันหัน ไม่อยากพูดเรื่องที่ต้องทำใ
last updateLast Updated : 2025-12-25
Read more

7

“ไม่ บัวไม่ได้ทำอะไรผิด บัวบอกแล้วนี่คะว่าไม่ใช่ตั้งใจ เขาก็บอกเองว่ามันเป็นอุบัติเหตุ”พลอยชมพูทานปาท่องโก๋อย่างอร่อย ไม่สนใจจะขอโทษ เขาอยากบอกบิดาเองว่าเธอไม่ตั้งใจ แล้วทำไมเธอต้องขอโทษด้วย“บัว พ่อบอกว่าให้ขอโทษดินเดี๋ยวนี้ แม้ไม่ได้ตั้งใจเราก็ต้องขอโทษ พ่อไม่เคยสอนให้บัวก้าวร้าวแบบนี้นะ”ทรงศักดิ์เริ่มเสียงดัง ไม่ชอบกิริยาบุตรสาวสักนิดพลอยชมพูเม้มริมฝีปากแน่นเป็นการต่อต้านคำพูดของบิดา พรพิมลไม่อยากมีปัญหาจึงรีบพูดแทรกขึ้น“หนูบัวไม่ได้ตั้งใจ อย่าดุแกเลย ดินก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก”คำพูดออกรับแทนทำให้ทรงศักดิ์ถอนใจแบบไม่สบอารมณ์ พลอยชมพูมองหน้าสองแม่ลูกอย่างระแวง คิดว่าทั้งสองทำดีเอาหน้า“อิ่มแล้วค่ะ ทานไม่ลง อยากจะอ้วก” เด็กสาวลุกขึ้นทันที“บัว ทำไมทำกิริยาแบบนี้ กลับมานี่นะ ยัยบัว ได้ยินที่พ่อพูดไหม” ทรงศักดิ์ตวาดเสียงดังจนพลอยชมพูชะงักฝีเท้า“บัวอิ่มแล้ว จะให้นั่งทนอยู่ทำไมคะ”ปากพูดโต้ตอบกับบิดา แต่ตวัดสาวตามองสองแม่ลูก หัสดินมีสีหน้าเรียบเฉยเขาระงับอารมณ์เต็มที่“ยัยบัว ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ เถียงคำไม่ตกฟาก”ทรงศักดิ์โมโหจนหน้าแดงก่ำ“คุณคะใจเย็นๆ อย่าดุหนูบัวแบบนั้น”พรพิมลไม่อ
last updateLast Updated : 2025-12-25
Read more

8

“พ่อจะตีลูกสองที ให้หลาบจำ”ทรงศักดิ์เงื้อไม้อีกรอบ แต่คราวนี้คนที่โดนฟาดกลับเป็นหัสดิน ชายหนุ่มเข้าไปสวมกอดร่างเล็กทางด้านหลังรับไม้หวายเสียเองพลอยชมพูลืมตามองด้วยความตกใจ เธอเห็นแต่ใบหน้าเรียบเฉย และสายตาอ่อนโยนที่เขามอบให้“บัวไม่ได้ตั้งใจใช่ไหม”หัสดินถามด้วยริมฝีปากสั่นๆ ใบหน้าซีดเซียวของเขาทำให้เด็กสาวตกใจ“ทะ... ทำแบบนี้ทำไม”พลอยชมพูถามเสียงสั่นไม่คิดว่าเขาจะรับไม้หวายแทนเธอ ทุกคนตกตะลึงไปตามๆ กัน“พี่รู้ว่าน้องบัวไม่ได้ตั้งใจ ใช่ไหมคะคนดี”หัสดินถามซ้ำยิ้มให้เด็กสาวด้วยใบหน้าซีดเผือดกว่าเดิม ริมฝีปากที่ซีดเผยอยิ้มพร้อมกับแววตาที่อบอุ่น ก่อนที่ร่างสูงของเด็กหนุ่มจะทรุดลงไปกองกับพื้น“ดิน! ลูกดิน”ทุกคนรีบเข้าไปช่วยเหลือหัสดิน เพราะได้รับบาดเจ็บจากการโดนสุนัขกัดจึงทำให้อ่อนเพลีย“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป”ทรงศักดิ์ดุบุตรสาวอีกครั้ง คราแรกพลอยชมพูชะงักรู้สึกผิด มองหัสดินด้วยความห่วงใย แต่พอโดนดุ เธอเชิดใส่ เม้มริมฝีปากแน่น“อยากมารับไม้เองช่วยไม่ได้ บัวไม่ได้ต้องการความสงสาร ความช่วยหรือความเวทนาจากใครสักนิด”เด็กสาวยังเถียงไม่เลิกก่อนเดินหนีขึ้นห้องไป“ยัยบัว กลับมาเดี๋
last updateLast Updated : 2025-12-25
Read more

9

“คุณคะใจเย็นๆ ก่อน ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากันเถอะค่ะ” พรพิมลรีบห้ามเมื่อเห็นสามีตะคอกบุตรสาวหนักขึ้น นางมองลูกเลี้ยงด้วยความห่วงใยเสมอไม่เคยเปลี่ยน “ใจเย็นได้ยังไงล่ะคุณ นี่จะจบม.สามแล้ว ผลการเรียนแย่แบบนี้จะสอบเข้าที่ไหนได้ โรงเรียนไหนจะรับ” ทรงศักดิ์ถอนหายใจหนักๆ “ไม่รับก็ไม่ต้องเรียนสิคะ เรารวยจะตาย คุณพ่อยังเลี้ยงคนเป็นร้อยๆ แถมเลี้ยงลูกคนอื่นได้เลย ทำไมจะเลี้ยงลูกตัวเองไม่ได้” เด็กสาวเถียงคำไม่ตกฟาก“ไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหน ใครสอนให้แกคิดอะไรงี่เง่าแบบนี้ ห๊า! ยัยบัว” ทรงศักดิ์ผิดหวังกับบุตรสาวอย่างที่สุด ไม่คิดว่าพลอยชมพูจะคิดแบบนี้“อย่าดุแกเลยค่ะคุณ ใจเย็นๆ” พรพิมลรู้สึกไม่สบายใจ พูดให้สามีใจเย็นลง การใช้อารมณ์ไม่ได้ช่วยให้ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายลงไปได้ แต่จะยิ่งเลวร้ายมากขึ้น“ถ้าผลการเรียนยังตกต่ำอีก พ่อจะส่งบัวไปอยู่โรงเรียนประจำ อยู่บ้านสบายนัก หนีเรียน หรือนัดพบกับผู้ชาย อายุยังไม่ถึงสิบห้าริอาจจะมีแฟน” พลอยชมพูมองบิดาตาเขม็ง เธอไม่ชอบที่สุดคือถูกยัดเยียดในสิ่งที่ไม่ได้ทำ“ใช่ค่ะหนูมีแฟน พ่อพอใจไหมคะ แล้วจะทำไม เขารักบัวมาก มากกว่าพ่ออีก” พลอยชมพูประชดประชัน“บัว นี่แก
last updateLast Updated : 2025-12-25
Read more

10

“เดี๋ยวสิคะ บัวอยากเปลี่ยนผ้าปูที่นอนน่ะค่ะ พี่ดินช่วยหน่อยได้ไหมคะ สีนี้ดูจืดไป บัวอยากได้สีสันสดใสกว่านี้”พลอยชมพูถามเสียงอ้อนเล็กน้อย มองด้วยสายตาขอร้องอยู่ในที ซึ่งรู้ว่าคนตรงหน้าไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน“ได้สิคะน้องบัว รอพี่สักครู่”หัสดินเดินออกไปจากห้องไม่นานก็กลับมาพร้อมผ้าปูสีสวย พลอยชมพูยิ้มน้อยๆ ก่อนปรับสีหน้าดังเดิม เขาคงคุ้นชินกับบ้านหลังนี้ถึงขนาดรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน“เปลี่ยนให้ด้วยสิคะ”พลอยชมพูร้องขอ หัสดินยิ้มอบอุ่น จัดการกับผ้าปูที่นอนอย่างแข็งขัน เขาดึงผ้าปูของเก่าออก ความจริงเป็นผ้าปูที่มารดาเพิ่งสั่งให้คนเปลี่ยนก่อนที่จะไปรับหญิงสาว แต่ในเมื่อเธอไม่ชอบเขาก็ยินดีเปลี่ยนให้ใหม่พลอยชมพูมองชายหนุ่มเพลิน เขาคล่องแคล่วไม่เก้กังสักนิด ดูเอาการเอางานไม่เหลาะแหละแบบที่เธอคิด“ให้บัวช่วยนะคะ”เธอจับมือของเขาเอาไว้ เหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นพล่านไปทั่วร่างหัสดินดึงมือออกอย่างสุภาพ พลอยชมพูแอบขำคนขี้อาย โตจนป่านนี้แล้วจะมีอะไรกับผู้หญิงหรือยังนะนี่เธอคิดอะไรอยู่ยัยบัวบ๊องเอ๊ย...เธอเห็นเขาดึงผ้าปูอีกด้าน จึงดึงด้วย... ด้วยความที่ไม่ตั้งใจจึงเสียหลักล้มลงเพราะออกแรงดึงเต็มกำลังพลอยช
last updateLast Updated : 2025-12-25
Read more
PREV
1234567
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status