Tous les chapitres de : Chapitre 21 - Chapitre 26

  "แม่ หยาหยากลัวแล้ว แม่ปล่อยหยาหยากับพี่ชายเถิด ต่อไปพวกเราจะไม่ดื้อ จะเชื่อฟัง"เซียวอี้หยาร้องไห้ น้ำตาอาบแก้มราวกับหวาดกลัวต่อเหตุการณ์ในตอนนี้จริงๆ หากแต่เมื่อสบตากลมใสของเด็กสาวกลับพบว่าไร้ความกังวล อีกทั้งยังลอบยิ้มเล็กๆ ให้มารดาและพี่ชาย เพื่อบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นการแสดงของเธอ ทำเอาพี่ชายอย่างเซียวอี้เหยาถึงกับถอนหายใจยาวตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่น้องสาวของเขารู้จักการเสแสร้งเช่นนี้"เงียบเดี๋ยวนี้ หากทำให้ฉันโมโห ฉันจะตีแกให้ขาหักเลย"ซูหย่าฉินแสร้งตวาดดุ เซียวอี้หยาก็ตอบรับบทด้วยการเม้มริมฝีปาก ไหล่สะท้านราวกับกำลังกั้นก้อนสะอื้น หวาดกลัวสุดหัวใจ ไห่เยี่ยนเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขาแม่ลูกเป็นเช่นนี้ก็รู้สึกพอใจ ส่งสายตาให้คนที่แอบดูอยู่ออกมารับคน"นายท่าน นี่คือเด็กสองคนที่ฉันบอกว่าจะเอามาขายให้คุณ"ซูหย่าฉินมองกลุ่มค

 "ฉันคิดว่าเราไม่ได้รู้จักกันนะคะ"ซูหย่าฉินพูดจบก็เดินจากไปอย่างไม่ใส่ใจ หากแต่ท่าทีเช่นนี้กลับทำให้หวังเจี้ยนหมิงกลับยิ่งสนใจในตัวเธอ ดวงตาคมมองนาฬิกาบนข้อมือของตนเองแล้วยิ้มกว้าง "คุณชายครับได้เวลาเดินทางกลับแล้วครับ"เสียงของคนสนิทเอ่ยเตือน หวังเจี้ยนหมิงถอนหายใจยาวหนึ่งหนมองตามคนที่เดินห่างออกไปด้วยสายตาอาวรณ์"ให้คนของเราสืบประวัติผู้หญิงคนนี้มาให้ฉันอย่างละเอียด""ครับ"ทางด้านซูหย่าฉิน หลังจากนำผักป่าฝากขายไปแล้วก็เดินสำรวจตลาดต่อ ความจริงแล้วในใจของเธอก็มีคำถามเช่นเดียวกับชายที่เคยซื้อนาฬิกาคราวก่อน เพียงแต่หากหญิงสาวคนนั้นโกงเธอก็ถือเสียว่าได้รู้ธาตุแท้กันตั้งแต่เนิ่นๆ กล่าวได้ว่ายอมเสียผลประโยชน์เล็กน้อยในวันนี้เพื่อรักษาผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ในวันหน้า ด้วยผักป่าหนึ่งตะกร้านั้นก็ไม่ได้มากมายอะไร เธอเก็บออกมาขายวันนี้พรุ่งนี้มันก็ขึ้นใหม่เต็มพื้นที่เ

 เมื่อเด็กๆ หลับกันแล้ว ซูหย่าฉินก็ออกมาจากห้องนอนจากนั้นเปิดระบบเข้าไปในพื้นที่ เพื่อตรวจสอบเมล็ดพันธ์ุที่เธอซื้อมาในวันนี้ ริมฝีปากบางยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าสมุนไพรที่เธอเก็บมาจากหน้าร้านค้าถูกระบบนำลงดินปลูกขึ้นแปลงเรียงเป็นแนวอย่างมีระเบียบ ที่สำคัญยังฟื้นตัวได้ดีอีกทั้งบางต้นยังเติบโตแตกหน่อ ออกดอกขยายพันธุ์อีกด้วยดีจริงๆ แบบนี้ในอนาคตเธอก็จะกลายเป็นแม่ค้าขายสมุนไพรที่ร่ำรวยแล้วหลังจากตรวจสอบแปลงสมุนไพรเรียบร้อยแล้ว ซูหย่าฉินก็เดินไปดูแปลงผักนับสิบชนิด ทั้งมะเขือเทศ ถั่วฝักยาว กระหล่ำปลี ผักกาด หรือแม้แต่พืชจำพวกพริก มะเขือ กระเจี๊ยบ ก็ล้วนถูกปลูกลงดินแตกต้นอ่อนแล้วแบบนี้ต่อไปเธอก็สามารถทำอาหารที่หลากหลายให้เด็กๆ กินได้แล้วดวงตาหเรียวมองไปยังนาข้าวซึ้งกว้างจนสุดสายตา และแปลงข้าวโพดที่โตเต็มวัย แล้วยกแขนเล็กขึ้นกอดอกด้วยความหนักใจ พืชผลเหล่านี้ของเธอในช่วงแรกนำไปขายอาจไม่มีคนสังเกตุเห็นพิรุจ แต่น