ตัวอย่างไทยที่ชัดมากคือ 'Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives' ผลงานที่เล่นกับความทรงจำและจิตวิญญาณผ่านภาพที่ลื่นไหลและการเชื่อมโยงระหว่างโลกจริงกับความฝัน หนังเรื่องนี้ไม่รีบร้อนในการอธิบายทุกอย่าง มันชวนให้ฉันนั่งเงียบๆ แล้วปล่อยให้ภาพกับเสียงมาจับความหมายแทน นั่นแหละเสน่ห์ของหนังอาร์ต — มันทำให้การดูเป็นประสบการณ์เชิงการรับรู้ มากกว่าการติดตามเรื่องราวเพียงอย่างเดียว
นอกจากนี้ถ้าต้องการเรื่องที่ผสมทั้งความคิดถึงและความเชื่อมโยงของผู้คน ลองอ่าน 'The Miracles of the Namiya General Store' ของ Keigo Higashino ที่เป็นชุดเรื่องสั้นเชื่อมต่อกัน ให้ความรู้สึกอบอุ่นแบบนิยายเล็กๆ สุดท้ายอย่าลืม 'The Little Prince' ที่แม้จะเป็นงานคลาสสิกแต่ก็ให้บทสนทนาเชิงปรัชญาที่อ่อนโยนและเข้าถึงง่าย — เลือกเล่มที่ชอบตามอารมณ์วันนั้น แล้วปล่อยให้มันค่อยๆ ทำงานกับหัวใจของเรา