การดัดแปลง นางพญางูขาว 2019 ต่างจากนิยายต้นฉบับอย่างไร?

มุมสำคัญที่ผมสังเกตจากการเทียบกับนิยายต้นฉบับคือโครงเรื่องและจุดเน้นเชิงปรัชญาถูกเบนไปทางความเป็นมนุษย์และความรักมากขึ้น ขณะที่ต้นฉบับดั้งเดิมมักจะเน้นบทเรียนเชิงศีลธรรมและผลของการล่วงเกินธรรมชาติ

ผมชอบมุมที่ 2019 เอาใจใส่การสร้างภูมิหลังให้ตัวละครฝ่ายภูต เช่น พฤติกรรม ความสัมพันธ์ในกลุ่ม และแรงกดดันทางสังคม ซึ่งช่วยให้เรารู้สึกเห็นอกเห็นใจมากขึ้น ต่างจากตัวนิทานคลาสสิกที่มักเล่าเป็นเหตุการณ์เชิงสัญลักษณ์โดยไม่ลงรายละเอียดชีวิตประจำวัน อีกเรื่องที่เปลี่ยนไปคือการปรับภาพลักษณ์ของผู้พิทักษ์ศาสนา—พวกเขาไม่ได้เป็นคนชั่วร้ายโดยลัทธิซึ่งต้องกำจัด แต่มีความซับซ้อนในเหตุผลของการกระทำ

เปรียบเทียบกับงานดัดแปลงเก่า ๆ อย่างเช่นภาพยนตร์ 'The Sorcerer and the White Snake' ฉบับก่อน ๆ ที่เน้นฉากต่อสู้และเอฟเฟกต์เช่นกัน แต่ยังคงโทนโศกนาฏกรรมไว้อยู่ ฉบับ 2019 กลับเลือกจังหวะเล่าเรื่องที่อบอุ่นกว่าและปิดช่องโศกนาฏกรรมอย่างมีทางออกมากขึ้น ทำให้ผู้ชมร่วมสมัยรู้สึกพึงพอใจจากความสัมพันธ์มากกว่าความทรมานของชะตากรรม

โดยสรุปแนวทางของฉบับนี้คือการรีเฟรชตำนานให้เข้ากับค่านิยมยุคใหม่—เน้นสิทธิในการเลือก ความเท่าเทียมทางอารมณ์ และการไกล่เกลี่ย มากกว่าการลงโทษตามความเชื่อดั้งเดิม ซึ่งสำหรับผมแล้วเป็นการตีความใหม่ที่น่าสนใจ ถึงแม้อาจไม่ใช่สำรับคนที่คาดหวังความดั้งเดิมทุกกระเบียดนิ้ว

พอได้ดูฉบับปี 2019 แล้วความคิดแรกที่กระจ่างชัดคือทีมงานตั้งใจทำให้เรื่องราวเป็นนิยายแฟนตาซีโรแมนติกเต็มรูปแบบ มากกว่าการยึดติดกับโทนศีลธรรมแบบดั้งเดิมของ '白蛇傳' ที่เราคุ้นเคย

ฉันมองว่าจุดต่างชัดที่สุดอยู่ที่การปั้นตัวละครให้มีมิติและเหตุผลทางอารมณ์มากขึ้น: นางพญางูขาวถูกเล่าเป็นคนมีปณิธาน มีเป้าหมายส่วนตัว และไม่ได้เป็นแค่สัญลักษณ์แห่งความรักหรือบาปตามตำราโบราณ บทของตัวเอกชายก็ได้รับการขยายให้มีพื้นหลังที่เจาะลึกขึ้น ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดูเป็นการพบกันของสองโลกที่มีเหตุผลรองรับแทนที่จะเป็นเพียงชะตาลิขิตเดียว นอกจากนี้ตัวร้ายอย่างพระฟาหรือผู้สืบทอดแนวคิดเคร่งครัดในนิทานดั้งเดิม ถูกเบลนด์ให้มีมุมมองที่เข้าใจได้มากขึ้น แทนที่จะถูกวาดให้ร้ายสุดโต่งเพียงอย่างเดียว ฉากแฟลชแบ็กและแรงจูงใจของแต่ละคนทำให้ความตึงเครียดระหว่างศาสนา-มนุษย์-ภูตผีมีน้ำหนักขึ้น

ด้านองค์ประกอบเชิงภาพและโทนเรื่อง นำเสนอความเป็นแฟนตาซีสมัยใหม่ด้วยงานวิชวล เอฟเฟกต์ และฉากต่อสู้ที่ค่อนข้างเด่นกว่าเนื้อหาทางศาสนาหรือศีลธรรมในนิยายต้นฉบับ ฉันชอบที่มีการใส่องค์ประกอบโลกกว้าง เช่น เคลือบแคมป์ของฝ่ายต่าง ๆ ความขัดแย้งเชิงการเมืองภายในหมู่ภูต รวมถึงความสัมพันธ์ของน้องสาวงูกับนางพญาที่ถูกขยายให้เป็นซับพลอตสำคัญ แต่ก็ต้องยอมรับว่าการแทรกซีนบู้และฉากเวทมนตร์มากขึ้น ทำให้บางช่วงหัวใจของนิทานโบราณ — การเตือนเรื่องผลกรรมและการชดใช้ — ถูกแตะเบา ๆ กว่าที่ควรเป็น

ในท้ายที่สุด ฉันคิดว่างานชิ้นนี้เป็นการตีความที่ตั้งใจขยายขอบเขตผู้ชมให้ร่วมสมัยขึ้น: สำหรับคนที่อยากได้ความงามของเรื่องรักอมตุกับฉากแอ็กชั่น จัดว่าเติมเต็ม แต่ถาหวังหารสชาติดั้งเดิมแบบนิทานที่เน้นการลงโทษและการไถ่บาปแบบโบราณ อาจรู้สึกว่าฉบับ 2019 ได้เปลี่ยนโฟกัสไปค่อนข้างมาก