มองเผินๆแล้ว '
ชิโนบุ' กับ 'กิยู' ดูต่างกันชัดเจน แต่เมื่อลงลึกจริง ๆ จะพบว่าความต่างนั้นเป็นเรื่องของปรัชญาการต่อสู้กับข้อจำกัดทางกายภาพมากกว่าความสามารถสูงสุดเพียงอย่างเดียว ฉันมักจะคิดว่าการออกแบบสไตล์ของทั้งสองคนสะท้อนนิสัยได้ดี: หนึ่งเน้นความไว ความแม่นยำ และการเอาชนะข้อจำกัด ส่วนอีกคนเน้นความเป็นระเบียบของการเคลื่อนไหว ความหนักแน่น และการจบศัตรูด้วยความรวบรัด
'ชิโนบุ' เลือกใช้ช่องว่างระหว่างข้อได้เปรียบและข้อจำกัดของตัวเองเป็นสนามรบ เธอไม่ได้มีแรงฟันที่มากพอจะตัดหัวปีศาจเหมือน Hashira บางคน จึงหันมาใช้ความรู้ด้านเภสัชกรรมและกายวิภาค ทำให้เทคนิคของเธอกลายเป็นการโจมตีที่ละเอียดและเป็นระบบ ดาบสั้นที่คล้ายเข็มของเธอไม่ใช่เพื่อฟัน แต่เพื่อฉีดสารพิษ เจาะจงจุดอ่อน และใช้ความเร็วกับการเปลี่ยนทิศทางเป็นอาวุธ ฉันชอบวิธีที่เธอเล่นกับพื้นที่รอบตัว—ชอบตั้งกับดัก เชื่อมความรู้ทางการแพทย์กับแอ็คชั่น และใช้รายละเอียดเล็ก ๆ อย่างการเตรียมยาพิษกับเวลาที่เหมาะสมเป็นตัวตัดสินผลการต่อสู้
ในทางกลับกัน 'กิยู' พูดน้อยแต่หนักแน่น การเคลื่อนไหวของเขาคือการไหลอย่างมี
แบบแผนตามท่วงทำนองของ 'น้ำ' รูปแบบการโจมตีเน้นช่วงกว้าง การจัดสมดุลของร่างกาย และการใช้ momentum ให้เป็นประโยชน์ เพราะฉะนั้นการตัดครั้งเดียวจากเขามักมีประสิทธิภาพสูง—ไม่ต้องเยอะหลายเทคนิค แต่จบได้ตรงจุด ฉันชอบความรู้สึกของการสู้แบบนี้ที่เรียบง่ายแต่โหดเหี้ยม เขาไม่ต้องพึ่งกลไกพิเศษมากมาย แต่พึ่งความมั่นคงของเทคนิคและการอ่านการเคลื่อนไหวของศัตรู
เมื่อนำทั้งคู่มาเทียบกันจริง ๆ ความต่างที่น่าสนใจคือการจัดการกับทรัพยากร: 'ชิโนบุ' แบ่งทรัพยากรเป็นข้อมูล วิทยาศาสตร์ และความเร็ว ขณะที่ 'กิยู' แบ่งเป็นพลัง เวลาจังหวะ และการตั้งรับเชิงรุก ทั้งสองแบบมีข้อดีข้อด้อย—เกมการต่อสู้จะกลายเป็นการทดลองเชิงยุทธศาสตร์มากกว่าการวัดแรงล้วน ๆ นี่คือเหตุผลที่ฉันมักคิดถึงความงามของการออกแบบตัวละครในแง่นี้ เพราะมันบอกอะไรหลายอย่างทั้งเรื่องอดีต จุดแข็ง และวิธีที่เขาเลือกจะอยู่รอดในโลกที่โหดร้าย ผู้ชอบการต่อสู้เชิงเทคนิคคงเพลินกับทั้งคู่ แต่แต่ละคนให้รสชาติที่ต่างกันสุด ๆ