ซึบากิ มีพลังพิเศษอะไรในเรื่อง?

ตุล นิยาม : จมปักกับอดีต นิสัย: รักสนุก บ้าเลือด ดุดัน ลลิล นิยาม: คลั่งรักเด็ก นิสัย: ยั่วเก่ง อารมณ์ดี ภายนอกเป็นคนแรงๆ แต่ภายในอ่อนแอ (โดยเฉพาะความรู้สึก) โปรย… ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันฉันก็ปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าจะเอาเด็กคนนี้มาเป็นแฟนให้ได้ แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาไม่ชายตามองผู้หญิงเอ็กซ์อึ้มแบบฉันเลย “ตุลดูรถให้พี่หน่อยสิรถเป็นอะไรไม่รู้ติดๆ ดับๆ” “วันก่อนแอร์เสีย เมื่อวานยางรั่ว วันนี้ติดๆ ดับๆ ถ้าจะเป็นบ่อยขนาดนี้แนะนำให้ซื้อใหม่!!” เขาบอกแบบไม่สบอารมณ์ คงจะดูออกมาฉันจงใจมาเจอ “จะซื้อใหม่ให้เปลืองเงินทำไม พี่ชอบรถคันนี้นะมีปัญหาบ่อยดี ^_^” “ไม่ชอบคนแก่…มากประสบการณ์” คำพูดของตุลทำให้ฉันหน้าเหวอกันเลยทีเดียว ครั้งแรกที่มีคนพูดว่าฉันแก่ แถมยังบอกว่ามากประสบการณ์อีก ฉันยังบริสุทธิ์อยู่นะไอ้เด็กบ้า!!

คุณอินน์ อินทฐานนท์ ชื่อนี้ทำให้คุณหมอใบบุญญาถึงกับนิ่วหน้ากับสิ่งที่ได้ยิน ไม่อยากเชื่อว่าหนุ่มเจ้าสำราญอย่างเขาที่มีฉายา เจ้าชายคาสโนว่าเนี่ยนะจะ...เวอร์จิ้น ลิงออกลูกเป็นควายคุณหมอสาวยังจะเชื่อเสียกว่า "ผมพูดจริง ๆ นะ" "เอ่อค่ะ แล้วคุณอินน์อยากให้หมอรักษาเรื่องอะไรคะ" ใบบุญญาได้ฟังมาจากเจ้าป้าของชายหนุ่มว่าเขาเป็นโรคประหลาด ซึ่งผลตรวจสุขภาพของเขาก็ปกติทุกอย่างแต่ที่ไม่ปกติน่าจะเกิดจากจิตใจของเขานี่แหละ "คุณห้ามบอกใครนะ" "หมอ เป็นหมอนะคะ ต้องรักษาความลับคนไข้ คุณอินน์ไม่ต้องกังวลนะคะ" สายตาของชายหนุ่มยังกังวลไม่น้อย เขาลูบหน้า ลูบตาหลายต่อหลายครั้ง ภาษากายแบบนี้ทำให้เรารู้ว่าผู้ฟังกำลังกังวล "คุณอินน์ ไม่ชอบผู้หญิงเหรอคะ" "ชอบ" "คุณอินน์ ไม่แข็งหรือเปล่าคะ" "แข็ง" อืม ฟังดูก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับความเวอร์จิ้นของเขา แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหนกันนะ "แข็ง แต่มันหดทันทีที่โดนจับ" "อ๋า..." จิตแพทย์เจ้าของไข้เข้าใจทันที เขาแข็งแต่เขาหดเมื่อจะร่วมรัก เคสนี้ยากกว่าที่คิดนะเนี่ย....งานเข้าแล้วหมอใบ

นอนอ่านนิยายอยู่ดี ๆ ถิงถิงก็ไปโผล่ในนิยายที่ไม่เคยได้อ่าน นอกจากไม่เคยได้อ่านแล้ว สามีเจ้าของร่างก็พึ่งเสียไปหลายวันก่อน ลูกสาวก็พึ่งจะเดือนเศษ แม่สามีก็ป่วยอีถิงถิงคนนี้สุดจะงง ถิงถิงจำได้ว่าเธอเพิ่งจะนอนหลังอ่านนิยายเรื่อง ‘ฝากรักไว้กับรักแรกของแฟนเก่า’ จบไปตอนบ่ายสามของวัน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ถิงถิงชอบมาก และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห้าร้อยหน้าโดยที่ไม่ยอมพักจนจบโดยใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมงในการอ่าน จากนั้นจึงหันไปหยิบหูฟังมาสวมพร้อมกับผ้าปิดตาที่ใช้ตลอดเพราะเดี๋ยวแดดจะแยงตาตอนเช้า แต่แล้วถิงถิงที่นอนอย่างสบายใจก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ข้างหู ถิงถิงขมวดคิ้วระหว่างรู้สึกตัว ตั้งแต่จำความได้เธอก็โตมากับคุณยายสองคนที่บ้านนอกและเสียไปเมื่อห้าปีก่อน หลังเรียนจบมัธยมปลายจึงย้ายเข้ามาเรียนในมหาลัยรัฐบาลที่มีทุนเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับนักศึกษา เด็กที่ต่ำกว่าสิบสองขวบถูกห้ามเข้ามาอยู่เพราะเจ้าของหอกลัวจะรบกวนเหล่านักศึกษาในมหาลัยที่ต้องตื่นไปเรียนเช้าและกลับดึกบางคณะ

[ความสัมพันธ์แบบรักเดียวใจเดียว+นิยายรักหวานแหวว+นางเอกผู้งดงามผงาดกลับมาทวงแค้น+พระเอกคลั่งรักภริยาเยี่ยงสุนัขภักดี] เมื่อชาติก่อน ซูชิงอู่พลาดท่าเชื่อใจชายชั่วกับพี่สาวต่างมารดา เมื่อถูกพวกเขาปั่นหัว นางก็เริ่มคั่งแค้นชายผู้รักนางสุดหัวใจ ต่อมาทารกที่ไม่ทันลืมตาดูโลกก็ดันตายทั้งกลม นางกลายเป็นตัวทดลองชนิดคนก็ไม่ใช่ผีก็ไม่เชิง ถูกคู่ชายโฉดหญิงชั่วนั่นทรมานสามปีเต็ม เพื่อช่วยนางแล้ว อ๋องพิการผู้นั้นบุกเข้ากำแพงเมืองหลวงเพียงลำพัง สุดท้ายโดนแร่เนื้อเถือหนังทั้งเป็น… ครานั้นนางถึงได้ตระหนักว่า ใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดรักนางยิ่งกว่าเขา! ซูชิงอู่ท่วมท้นไปด้วยความแค้น นำศีรษะและหัวใจของศัตรูพร้อมใจอันเปี่ยมแค้นของตนกระดดเข้ากองเพลิงลุกโชน โชคดีที่สวรรค์เมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับไปยังเจ็ดปีก่อนได้… นางจึงรีบหอบสินเดิมที่มีอภิเษกสมรสเข้าจวนอ๋อง โผเข้าซบอ้อมอกอ๋องพิการทันที ชาติก่อนเขารักนาง ชาตินี้แปรเปลี่ยนเป็นนางรักเขา ผู้ใดกล้ารังแกท่านอ๋องของนาง มันผู้นั้นจักต้องถูกพิษยกครัว จะไก่หรือสุนัขก็ไม่เว้น กระทั่งต้นหญ้าก็จะถอนให้เหี้ยน! จากนั้นไม่นานข่าวดีก็แพร่มาจากจวนอ๋องเสวียน พระชายาเสวียนให้กำเนิดบุตรถึงสามพระองค์ทีเดียว! 

เมื่อหกปีก่อนเขาถูกใส่ความจนต้องติดคุก โดนพรากลูกพรากเมียไปและครอบครัวถูกทำลาย หกปีต่อมาเขากลับมาทวงคืนหนี้เลือด ยามนี้นักธุรกิจผู้มั่งคั่งและผู้ทรงอิทธิพลทุกคนในประเทศต่างก็ต้องยอมสยบแทบเท้าของเขา

“ไข่ตุ๋น” รุ่นน้องปี 2 ที่ชอบแต่งตัวเฉิ่มๆ เชยๆ แถมยังชอบใส่แว่นตาหนาเตอะ “ปาย” รุ่นพี่ปี 4 เห็นก็เรียกเธอทันทีว่า “ไอ้เฉิ่ม” แต่ใครจะรู้กันล่ะว่าเธอน่ะคือตัวแม่ นี่มันของแซ่บไม่ใช่ของเฉิ่ม!!