มุมมองผมต่อโลกของ '
liones' ในบริบทของ 'The Seven Deadly Sins' มักเริ่มจากตัวละครที่กลายเป็นแกนกลางของเรื่องราว — คนที่เข้ามาเปลี่ยนชะตากรรมของอาณาจักรและกันและกันมากกว่าที่อาณาจักรจะกำหนดตัวพวกเขาเสียเอง ผมชอบมองว่าในภาพรวมมีสองกลุ่มตัวละครที่เด่นชัด: กลุ่มคนพลังพิเศษอย่างกลุ่มอัศวินบาปทั้งเจ็ด และบุคลากรสำคัญในราชสำนักเมืองหลวง ซึ่งทั้งสองฝั่งมีบุคลิกที่เติมเต็มกันได้อย่างน่าสนใจ
ถ้าต้องยกตัวละครหลักที่คนส่วนใหญ่นึกถึงก่อนเลย ก็คงหนีไม่
พ้น Meliodas กับบุคลิกที่ดูเป็นเด็กซน ขี้เล่น แต่แฝงด้วยความหนักแน่นและความเศร้าที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง เขาเป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์กับ Elizabeth ที่ตัวเธอเองเป็นคนอ่อนโยน ใจดี และมุ่งมั่นในการช่วยเหลือผู้อื่นถึงแม้จะต้องเสี่ยงตัวเองบ่อยครั้ง ส่วน Ban เป็นคนเจ้าเสน่ห์ เจ้าเล่ห์ และมีความจงรักภักดีในรูปแบบประหลาด — เขากล้าทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก แม้จะแลกด้วยความเจ็บปวดของตัวเอง Diane มีความเป็นยักษ์ตรงไปตรงมา อารมณ์ร้อนแต่เป็นมิตร มีความอ่อนโยนกับคนที่เธอหวงแหน King นั้นเก็บตัว ซับซ้อน และมีความอ่อนไหวเมื่อต้องเจอกับเรื่องของครอบครัวหรือหน้าที่ Gowther ทำให้เราหลุดเข้าไปในโหมดจิตวิทยาเพราะความเย็นชาแต่ก็เป็นตัวตั้งคำถามเรื่องตัวตนและความทรงจำ Merlin เป็นสตรีที่ฉลาดเยือกเย็น มีแผนและมองการณ์ไกล ขณะที่ Escanor เป็นการทดลองทางอารมณ์ของอำนาจ — กลางวันกลายเป็น
ภูตที่โอ่อ่าและหยิ่งยโส กลางคืนกลับเป็นคนธรรมดาและอ่อนโยน
มุมที่ผมชอบที่สุดคือพลวัตระหว่างตัวละคร ไม่ใช่แค่ตำแหน่งหรือพลัง แต่เป็นวิธีที่แต่ละคนทำให้กันและกันเติบโต บางฉากที่ดูเหมือนไม่มีความสำคัญกลับเผยบุคลิกเด่นของตัวละคร อย่างการที่ Elizabeth ยืนหยัดแม้จะถูกปฏิเสธ หรือขณะที่ Ban เลือกเสี่ยงเพื่อคนที่เขารัก — สิ่งเหล่านี้ทำให้ 'Liones' ดูมีชีวิตและทำให้ผมอยากกลับมาดูซ้ำเสมอ