นักแต่งเพลงจะออกแบบเพลงประกอบสำหรับ Howtotrainyourdragon 4 อย่างไร?

แนวทางหนึ่งที่เราอยากเห็นคือการให้แต่ละฉากมีภาษาดนตรีเฉพาะตัว ไม่ต้องยึดติดกับธีมเดียวตลอดเรื่อง แต่ให้ธีมหลักทำหน้าที่เป็นเส้นใยที่ถักทอผ่านฉากต่างๆ

ในทางปฏิบัติ นึกถึงการใช้กีตาร์บาร์ริโทนหรือลูปเปียโนเรียบง่ายสำหรับฉากส่วนตัวและความเงียบ แล้วค่อยๆ เติมเครื่องเป่าแบบสแกนดิเนเวียและคอรัสเมื่อเรื่องขยายตัวเป็นสเกลมหากาพย์ ช่วงแอ็กชันอาจใช้สตริงเร็วๆ ผสมกับเพอร์คัสชันโลหะเพื่อความดิบ และแทรกซินธ์ต่ำเพื่อเพิ่มน้ำหนัก โมดูลัสที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยช่วยให้ความตึงเครียดเพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องเปลี่ยนธีมหลัก

อยากให้มีการประยุกต์เสียงของมังกรให้เป็นส่วนหนึ่งของซาวนด์สกอร์ เช่นการบันทึกเสียงร้องของมังกรจริง ๆ แล้วนำมาประมวลผลเป็นแพดหรือเบสซับเบส ให้ซาวนด์เด่นพอๆ กับเครื่องดนตรี นอกจากนี้การใช้ช่วงไดนามิกกว้าง—จากเงียบแทบไม่มีเสียงถึงฟูลออร์เคสตรา—จะทำให้การบินหรือการปะทะมีน้ำหนักทางอารมณ์มากขึ้น การปิดท้ายด้วยธีมเดิมในเวอร์ชันสลัว ๆ อาจเป็นวิธีที่อบอุ่นในการให้ผู้ชมรู้สึกจบลงอย่างสมบูรณ์

ฟังครั้งแรกข้าพเจ้าเห็นภาพชัดว่าเพลงประกอบต้องทำหน้าที่เป็นพาโนรามาสำหรับโลกใหม่ และไม่ได้หมายความว่าจะต้องใช้เครื่องดนตรีใหญ่เท่านั้น

ข้าพเจ้าอยากให้มีโมเมนต์เล็กๆ ที่ใช้แค่อินสตรูเมนต์เดียว เช่นโอโบ้หรือไวโอลินเดี่ยว ในฉากที่ตัวละครเงียบคิด หรือใช้เสียงธรรมชาติผสมกับแผ่นซินธ์เพื่อสร้างอารมณ์ระหว่างฉาก บทสรุปสั้นๆ ของข้าพเจ้าคือ: ให้ความสำคัญกับธีมนนทึกและการแปลงธีมมากกว่าการสร้างธีมใหม่ที่เยอะเกินไป วิธีนี้ช่วยให้เพลงเติบโตไปกับเรื่องและยังคงความจดจำไว้อย่างอ่อนโยน

เพลงประกอบภาคสี่ของ 'How to Train Your Dragon' น่าจะต้องเป็นงานที่ทั้งยิ่งใหญ่และอ่อนโยนไปพร้อมกัน เพื่อให้สอดคล้องกับโลกที่เติบโตขึ้นของตัวละครและมิติดรากของเรื่องราว

ดิฉันคิดว่าเคล็ดลับสำคัญอยู่ที่การใช้ธีมแบบเลตมอติฟ (leitmotif) อย่างละเอียด: ธีมของมิตรภาพควรพัฒนาไปจากเมโลดี้เรียบง่ายที่เล่นด้วยไวโอลินหรือโซปราโนโคร์น ไปสู่ฮาร์โมนีที่ซับซ้อนขึ้นเมื่อความสัมพันธ์เจริญขึ้น จากนั้นสร้างธีมคู่ขนานสำหรับมังกรแต่ละสายพันธุ์ โดยใช้สีเสียงและเครื่องดนตรีพื้นบ้านนอร์ส—เช่นฮาร์ดังกเกอร์และฟลุตไม้—เพื่อให้รู้สึกถึงภูมิศาสตร์และวัฒนธรรม

อีกองค์ประกอบที่ดิฉันอยากเห็นคือการผสานระหว่างออร์เคสตราเต็มรูปแบบกับเนื้อเสียงที่ไม่ใช่คำพูด เช่นคอรัสที่ร้องเป็นโทนแบบฮิวมาโน-มอลฟ์หรือเสียงสังเคราะห์ที่ยืมมาจากเครื่องดนตรีพื้นเมืองซึ่งถูกบิดเล็กน้อย เทคนิคนี้จะช่วยสร้างบรรยากาศลึกลับและอารมณ์กว้างเหมือนฉากบินเหนือภูเขา การนำเครื่องเคาะที่มีลักษณะโบราณมาสร้างจังหวะร่วมกับเบสสตริงหนาๆ จะทำให้ฉากต่อสู้หรือไคลแมกซ์มีแรงปะทะทางอารมณ์โดยไม่ต้องใช้เทคนิคสำเร็จรูปแบบเดิมๆ

สรุปแบบไม่เป็นทางการ—อยากให้สกอร์ภาคนี้กล้าลอง และกล้ายืนหยัดในความเป็นเอกลักษณ์ของแฟรนไชส์ แต่พร้อมจะโตขึ้นด้วยการทดลองโทนและสีเสียงที่ไม่คาดคิด ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือเพลงที่ยังคงทำให้ผู้ชมอยากกลับมาฟังซ้ำ แม้หลังจากปิดหน้าจอไปนานแล้ว