นิยายเรื่องไหนถ่ายทอดอาลัยอาวรณ์จนทำให้ผู้อ่านร้องไห้?

2025-11-24 19:24:30 236

5 คำตอบ

Sophia
Sophia
2025-11-25 10:00:36
บางเล่มทำให้ร้องไห้ด้วยเหตุผลไม่เหมือนกัน และ 'Never Let Me Go' ก็เป็นหนึ่งในนั้น หนังสือเล่มนี้เศร้าแบบเยือกเย็น: ไม่ได้ตะโกน แต่ค่อยๆ บีบจนแทบขาดใจ
บรรยากาศโรงเรียนที่ดูเหมือนปกติกลับซ่อนความโหดร้ายเชิงโครงสร้างไว้ การรับรู้อันช้าๆ ว่าอนาคตของตัวละครถูกลิขิตเป็นสิ่งที่ทำให้เศร้าใจยิ่งขึ้น ความสัมพันธ์เล็กๆ ท่ามกลางการจำกัดชะตากรรมทำให้ฉากเล็กๆ หลายฉากกลายเป็นช็อตที่เจ็บปวด
เราเฝ้าดูพวกเขารักและสูญเสียด้วยความเงียบ ซึ่งมีพลังพอจะทำให้คนอ่านหลายคนปล่อยน้ำตาโดยไม่รู้ตัว
Isaac
Isaac
2025-11-25 16:38:37
ในบรรดาเล่มที่อ่านมา 'Norwegian Wood' คือหนึ่งในนิยายที่ยังติดอยู่ในอกจนหลุดไม่ได้ง่ายๆ

บทแรกของมันไม่ใช่แค่เล่าเรื่องความรักหรือความสูญเสีย แต่ฉากและบรรยากาศถูกทอจนกลายเป็นเสียงเพลงเศร้าที่ยังคงดังในหัวตลอดเวลา เรารู้สึกถึงความเปราะบางของตัวละครที่เหมือนอยู่ขอบเหว ระหว่างความทรงจำและความจริง มูราคามิไม่เร่งรัด; เขาให้เวลาพร้อมกับรายละเอียดเล็กๆ ที่ทำให้ความเศร้านั้นหนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ

ตอนจบของเรื่องมีพลังแบบเงียบๆ ที่ฉุดให้ลมหายใจติดค้าง ซึ่งบางครั้งแค่ภาพง่ายๆ หรือวลีสั้นๆ ก็สามารถดึงน้ำตาออกมาได้ ไม่มีฉากระเบิดหรือดราม่ายิ่งใหญ่ แต่น้ำหนักของความอาลัยอยู่ที่การเล่าแบบใกล้ตัว ซึ่งยังคงทำให้เราเขินและเศร้าพร้อมกันจนต้องวางหนังสือแล้วคิดต่ออีกนาน
Aiden
Aiden
2025-11-29 15:53:07
พูดตรงๆ 'A Little Life' คือบทพิสูจน์ความสามารถของงานเขียนในการทำร้ายและเยียวยาไปพร้อมกัน เล่มนี้ไม่ใช่แค่เรื่องเศร้าแบบผิวเผิน แต่เกือบทุกหน้ามีความทรมานที่ละเอียดอ่อนและเห็นชัดในจิตใจของตัวละคร หลายครั้งต้องหยุดอ่านเพื่อให้เวลาใจได้หายใจ เพราะความทุกข์ที่ถูกขยายออกมามันแทบจะกลืนผู้อ่าน
เราเอาใจช่วยตัวละครแบบไม่ตั้งใจ และบทสุดท้ายมักทิ้งหลุมว่างไว้ในอก เหมือนมีบางอย่างขาดหายไป—ความสัมพันธ์ ความหวัง หรือการให้อภัย—ทำให้หลายคนร้องไห้เพราะความเจ็บปวดที่แทบจะจับต้องได้ ความยาวและความเข้มของเรื่องทำให้มันกลายเป็นประสบการณ์ที่หนักแน่นและไม่ลืมง่ายๆ
Ulysses
Ulysses
2025-11-30 00:07:35
ช่วงหนึ่งที่อ่าน 'Flowers for Algernon' แล้วรู้สึกเหมือนถูกดึงกลับไปสู่ความเป็นมนุษย์ในแบบที่ทั้งอบอุ่นและโหดร้าย เรื่องราวของชาร์ลีไม่ใช่แค่การขึ้นลงของสติปัญญา แต่มันเป็นการสำรวจความเปราะบาง ความอับอาย และความหวังที่สูญ
เราเศร้ากับการตระหนักว่าบางสิ่งที่ได้มานั้นอาจหายไป และการสูญเสียไม่จำเป็นต้องมาพร้อมกับฉากร้องไห้ยิ่งใหญ่ แต่มันมักจะเป็นเศษเสี้ยวความทรงจำ ความเข้าใจที่กลับหายไป และคำพูดที่ไม่สามารถย้อนคืนได้ เล่มนี้ทำให้หลายคนเงียบและร้องไห้อย่างโดดเดี่ยว หลังวางหนังสือแล้วยังคงนึกถึงชาร์ลีและน้ำตาที่ไม่ได้ไหลออกมาทันทีก็ได้ความสงบปนเศร้าติดตัวกลับไป
Ian
Ian
2025-11-30 12:46:19
กลางความเงียบระหว่างบทของ 'The Kite Runner' มีวินาทีที่หัวใจถูกดึงอย่างแรง จังหวะการเล่าเรื่องผสมกับความรู้สึกผิดและการไถ่ถอนจนทำให้หลายฉากกลายเป็นภาพติดตา ไม่ว่าจะเป็นวัยเด็กในสวนหลังบ้านหรือการกลับไปเผชิญหน้ากับอดีต การอ่านทำให้เราทบทวนคำว่าให้อภัยและคำว่าทรยศในมุมมองใหม่
สำนวนของผู้เขียนอบอุ่นแต่มีเขี้ยวเล็กๆ ที่คอยข่วนเมื่อจำเป็น ทำให้ฉากหยุดหายใจหลายตอนกลายเป็นจุดที่น้ำตาไหลโดยไม่ทันตั้งตัว การที่เรื่องสามารถเชื่อมโยงความสัมพันธ์พ่อ-ลูก เพื่อน-เพื่อน และประเทศชาติ ทำให้ความโศกกลายเป็นสิ่งที่กว้างและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน ตอนจบทิ้งร่องรอยความคิดให้เรานานเกินกว่าจะวางเล่มลงเฉยๆ
ดูคำตอบทั้งหมด
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
ชาร์ลี เวธ เป็นลูกเขยที่ทุกคนต่างก็รังเกียจ พร้อมเหยียดหยาม แม้ตัวตนที่แท้จริงของเขาจะเป็นฐานะทายาทของตระกูลที่มีชื่อเสียงที่ยังคงเป็นความลับ เขาก็สาบานไว้ว่าวันหนึ่งคนที่เคยดูแคลนเขา จะต้องมาคุกเข่าต่อหน้าเขาและขอความเมตตาในที่สุด!
9.3
1600 บท
พระชายาอย่าหนีข้าไป
พระชายาอย่าหนีข้าไป
"โจวหว่านถิง  เจ้ามันสตรีร้อยเล่ห์ข้าคิดถูกที่หย่ากับเจ้า" ซ่างกวนหลิวหยางเอ่ยแก่สตรีที่เพิ่งว่ายน้ำเข้าฝั่งมานอนแผ่หลา  โจวหว่านถิงสำลักน้ำลุกขึ้นมา พอลุกขึ้นหันหน้ามาก็เห็นแต่คนแต่งชุดโบราณเต็มไปหมด ซ่างกวนหลิวหยางนั่งลง  ใช้มือที่หนาบีบคางนางก่อนจะเอ่ยลอดไรฟัน "ข้าจะแต่งกับโจวลิ่วผิงน้องสาวเจ้า  แม้ว่านางจะเป็นเพียงบุตรอนุก็ยังดีกว่าสตรีร้ายกาจเช่นเจ้า  เทียบกับน้องสาวเจ้าๆนับเป็นตัวอะไร" โจวหว่านถิงที่ลำดับความจำเรียบร้อยก็แกะมือเขาออก  มองหน้าคนตัวโตอย่างรังเกียจ "ท่านพูดว่าจะหย่ามากี่ครั้งแล้ว  ลูกผู้ชายคำพูดมีค่าดั่งทอง  ทำให้จริงสักที  ถ้างานมากนักข้าช่วยท่านฝนหมึกก็ได้นะ  ข้าเขียนหนังสือเป็นท่านแค่ประทับตราลงนามก็พอ เอาล่ะข้าจะกลับไปเขียนหนังสือหย่า  ท่านก็รีบกลับไปรับรองใบหย่าด้วยล่ะ ซ่างกวนหลิวหยาง"
10
68 บท
เมียขัดดอก
เมียขัดดอก
"อุ๊ยคุณหมอ" หญิงสาวตกใจอยู่ดีๆ มือของเขาก็ยื่นมาแกะผ้าเช็ดตัวออก แต่เธอคว้ามันไว้ได้ทัน ใบหน้าคมคายโน้มต่ำลงมาซอกคออีกฝ่ายจากทางด้านหลังแล้วสูดดม "คุณหมอ..คุณหมอจะทำอะไรคะ" "อยู่นิ่งๆ"หญิงสาวที่ไม่เคยถูกชายใดสัมผัสร่างกายแบบใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนอยู่นิ่งๆ ตามคำสั่งริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาจนถึงแผ่นหลัง มือแกร่งวางแนบไว้กับหน้าอกอวบ ในใจหญิงสาวคิดไว้แล้วว่าวันนี้ต้องตกเป็นของเขาแน่ เรื่องนี้มันก็อยู่ในลายลักษณ์อักษรที่ไอยวริญได้เซ็นลงไป ที่จริงเขาเขียนขึ้นมาโดยที่ไม่คิดว่าจะแตะต้องตัวเธอหรอก แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอน เขาก็เลยมีข้อนี้เผื่อไว้ ซึ่งเธอก็ยอมเซ็น..นาทีนั้นไม่ว่าจะให้ทำอะไรเธอทำได้หมดขอแค่เขายอมผ่าตัดให้กับแม่ "ตามมาที่เตียง" ริมฝีปากหนากระซิบพูดโดยที่ยังคงสูดดมกลิ่นกายของเธออยู่ นายแพทย์เซอร์เวย์คิดว่าตัวเองมีอาการป่วย เขาไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงที่ไหนเลย ด้วยความที่เขาเป็นแพทย์ผ่าตัดเห็นสรีระของคนรวมถึงเห็นทุกอย่างที่อยู่ด้านใน พอเข้าใกล้ผู้หญิงก็จะนึกถึงแต่ห้องผ่าตัด เลยคิดว่าตัวเองบกพร่องเรื่องนี้ พอมีหญิงสาวมาเสนอตัว
9.5
221 บท
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
กาย กันต์ธีร์ พิสิฐกุลวัตรดิลก ฉายาราชาแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ หนุ่มหล่อแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์เอกคอมพิวเตอร์ ปี 4 เขาหล่อ เขาเฟียร์ส เขาเฟี้ยว เขาซ่าส์ แต่โคตรทะลึ่ง และสุดแสนจะทะเล้น จีบหญิงไม่เก่ง แต่ผมเยเก่งนะครับที่สำคัญผมโสดสนิท!!แต่อยู่ดีๆดันมาเสียหัวใจให้กับยัยตัวร้ายแบบเธอ!!!อลิส อังสุมาลิน "รักนะไอ้ต้าวลิส" อลิส อังสุมาลิน ฐิศานันตกุล นิเทศศาสตร์ ปี 2 เธอสวย เธอเซ็กซี่ เจ้าแม่แห่ง Sex appeal ปากไม่แดงไม่มีแรงเดิน ใครดีมาเธอดีตอบ ใครร้ายมาเธอตบ!!หลงรักกายหนุ่มหล่อแสนเจ้าเล่ห์ที่อยู่ๆก็มาจูบปากเธอ แถมเล่นเกินเบอร์เรียกเธอว่าเมีย!! น่ารักเบอร์นี้อลิสยินดีตกหลุมรักจ้ะพี่จ๋า ชาตินี้ไม่ได้พี่กายเป็นผัว อลิสจะโสดคอยดู!!ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก🥰มารยาหญิงร้อยเก้าเล่มเกวียนงัดมาให้หมด ☺️☺️ "รักนะน้อนพี่กาย"
10
57 บท
หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง
หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง
มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ
9.2
311 บท
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ซินหลินเป็นนักกายภาพบำบัดที่ทำงานอย่างหนักมาตลอด ช่วงเวลาที่เธอได้พักผ่อน เธอกลับทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งมีสามีเป็นชายพิการ พร้อมกับตัวช่วยพิเศษที่ติดตัวมาด้วย!
10
102 บท

คำถามที่เกี่ยวข้อง

เพลงประกอบซีรีส์เพลงไหนสื่ออาลัยอาวรณ์จนติดหู?

5 คำตอบ2025-11-24 07:34:41
เสียงกีตาร์คอร์ดเปิดเพลง 'Secret Base ~Kimi ga Kureta Mono~' ทำให้หัวใจฉันนิ่งไปทั้งตัว ก่อนที่น้ำตาจะค่อย ๆ ไหลออกมาโดยไม่ให้ตั้งตัว ฉันยังจำภาพตอนกลุ่มเพื่อนยืนรวมกันในฉากจบของ 'Anohana' ได้ชัด — เสียงร้องใส ๆ ผสมกับฮาร์โมนีกีตาร์และคอรัส กลายเป็นเสมือนบทสรุปความทรงจำที่หายไป เพลงนี้ไม่ได้ร้องแค่ความคิดถึง แต่มันเป็นการอำลาความบริสุทธิ์ของมิตรภาพ คนดูที่ผ่านความสัมพันธ์สูญเสียแล้วจะถูกกระตุกให้ย้อนไปสู่ภาพเก่า ๆ ที่ซ่อนอยู่ภายใน เมื่อฟังทีไร ฉันมักจะนั่งเงียบ ๆ แล้วปล่อยให้ท่อนฮุกค้างอยู่ในหัว วงดนตรีตัวเล็ก ๆ กับเนื้อร้องเรียบง่ายกลับมีพลังทำให้ความทรงจำทั้งดีและเจ็บปวดผสมกันอย่างกลมกลืน เพลงนี้จึงติดอยู่ในใจคนดูหลายรุ่นเหมือนแผลที่หายแต่ยังเห็นรอย — หวานปนขมอย่างบอกไม่ถูก

ซีนสุดท้ายของหนังเรื่องไหนสร้างความอาลัยอาวรณ์ให้แฟนๆ?

5 คำตอบ2025-11-24 08:29:31
พูดถึงฉากท้ายของ 'Grave of the Fireflies' แล้วหัวใจยังคงเจ็บอยู่เสมอ ฉากสุดท้ายที่เห็นซากของเมืองสงคราม ความเงียบ และความว่างเปล่ารอบๆ หลุมศพ ทำให้ฉันนั่งนิ่งไปชั่วครู่ ความเจ็บปวดของความสูญเสียไม่ได้มาจากการแสดงออกโจ่งแจ้ง แต่เป็นความเรียบง่ายของฉากที่บอกว่าชีวิตสองชีวิตถูกพัดพาไปโดยไม่ทันตั้งตัว ฉันยังจำความรู้สึกที่ไม่ใช่แค่เสียใจ แต่เหมือนถูกปล่อยให้คิดต่อเองถึงความโหดร้ายของสงคราม ทั้งการมองเห็นรายละเอียดเล็กๆ — ของเล่นชำรุด หมวกเล็กๆ — ที่ยิ่งทำให้การจากลานั้นหนักกว่าเดิม ในฐานะแฟนคนหนึ่ง ผมพบว่าฉากจบแบบนี้ไม่ใช่แค่ทำให้ร้องไห้ แต่กระทบหัวใจจนต้องคิดถึงความรับผิดชอบของสังคมและความเปราะบางของเด็กที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง มันเป็นความเศร้าที่ติดอยู่ลึกๆ และยังคงตามหลอกหลอนอยู่ทุกครั้งที่กลับมาดู

บทสัมภาษณ์นักเขียนคนไหนพูดถึงอาลัยอาวรณ์ในผลงาน?

5 คำตอบ2025-11-24 10:49:01
บนเวทีสัมภาษณ์ของเขา คำพูดเกี่ยวกับความหายไปของยุคสมัยมักไหลออกมาอย่างเรียบง่ายแต่หนักแน่น ฉันมักนึกถึงบทสัมภาษณ์ของ Haruki Murakami เมื่อเขาพูดถึงการกลับไปยังความทรงจำวัยหนุ่มในบริบทของ 'Norwegian Wood' — ไม่ได้เป็นแค่การเล่าเรื่องรักแต่เป็นการจำลองความว่างเปล่าและการโหยหาที่ซ่อนอยู่ในเสียงเพลงและกลิ่นบุหรี่ สไตล์การพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุยกับคนที่เติบโตมาพร้อมกับแผ่นเสียงเก่า เขาย้ำว่าความอาลัยอาวรณ์ในงานเขียนไม่ใช่การโรแมนติก แต่เป็นเครื่องมือที่ทำให้ตัวละครยืนอยู่ตรงช่องว่างระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ฉันชอบมุมหนึ่งที่เขาบอกว่าเพลงหรือวัตถุเล็กๆ สามารถเรียกคืนความเจ็บปวดหรือความสุขสั้นๆ ได้ — นั่นเป็นเหตุผลที่ฉากใน 'Norwegian Wood' ยังคงทำงานกับคนอ่านทุกยุคและทำให้บทสัมภาษณ์ของเขามีจังหวะแบบเดียวกับนิยาย: สุข เศร้า และเงียบลงพร้อมกัน

นักเขียนแฟนฟิคควรเขียนอย่างไรให้สื่ออาลัยอาวรณ์?

6 คำตอบ2025-11-24 08:59:30
เสียงเปียโนในฉากสุดท้ายของ 'Your Lie in April' ทำให้ฉันคิดถึงวิธีเล่าเรื่องอาลัยที่ละเอียดอ่อน — ไม่ต้องตะโกนก็ได้ แค่เล่นโน้ตเล็ก ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วปล่อยให้มันจางไป ฉันมักเริ่มจากการจับจุดประสาทสัมผัสเดียว เช่น กลิ่นกาแฟในเช้าวันฝนตก หรือเศษกระดาษที่หลงเหลืออยู่ แล้วค่อย ๆ ขยายภาพให้ผู้อ่านสัมผัสได้ว่าความสูญเสียไม่ได้มาเป็นเหตุการณ์เดียว แต่มันคือชุดของรายละเอียดเล็ก ๆ ที่เรียงตัวกัน อีกเทคนิคที่ฉันใช้คือการให้ตัวละครเก็บของแทนคำพูด — กล้องถ่ายรูปที่ไม่เคยถูกล้างรูป หวีที่ยังมีเส้นผมติดอยู่ จดหมายที่ไม่เคยถูกส่ง การกระทำเล็ก ๆ เหล่านี้มักทำให้ฉากร้องไห้มีพลังกว่าการบรรยายโดยตรง และยังช่วยให้ผู้อ่านเชื่อมต่อกับความเงียบที่อยู่หลังคำพูด สุดท้ายฉันเชื่อในการเว้นวรรคให้ผู้อ่านได้หายใจ บทพูดสั้น ๆ เก็บความเงียบไว้บ้าง หรือให้บทบรรยายเป็นเส้นบาง ๆ ที่ไม่พยายามอธิบายทุกอย่าง ผลคือความอาลัยจะคงอยู่ในช่องว่างนั้นมากกว่าการยัดคำอธิบายจนเต็ม เหมือนเพลงที่จบลงด้วยโน้ตค้าง — ปล่อยให้คนอ่านเติมท่วงทำนองต่อเอง

แฟนอาร์ตชิ้นไหนบนโซเชียลสื่ออาลัยอาวรณ์ได้ทรงพลัง?

5 คำตอบ2025-11-24 18:44:31
ภาพแฟนอาร์ตที่ทำให้ลมหายใจสะดุดมากที่สุดสำหรับฉันคือภาพงานรำลึกของ 'Fullmetal Alchemist' ที่วาดพอร์ตเทรตของ 'Maes Hughes' กับกรอบรูปครอบครัวและป้ายชื่อบนโต๊ะ งานชิ้นนี้ไม่จำเป็นต้องใช้สีจัดก็สามารถตีความความสูญเสียได้ชัดเจน: การใช้โทนสีน้ำตาลเข้มกับเทา วางองค์ประกอบให้กรอบรูปเป็นจุดโฟกัส แล้วปล่อยให้พื้นขาวหรือพื้นผิวกระดาษเปล่าพูดแทนความเงียบ ทำให้เกิดความขมขื่นที่ไม่ต้องอธิบายมากมาย ภาพที่ฉันชอบยังใส่สัญลักษณ์เล็กๆ อย่างนาฬิกาที่หยุดเดิน ตั๋วเครื่องบินพับครึ่ง และใบไม้แห้งวางเป็นฉากหลัง เล็กน้อยแต่ว่ากระแทกใจ: รายละเอียดพวกนี้ทำให้คนดูเข้าใจบริบททันที เพราะมันเชื่อมกับความทรงจำของตัวละครมากกว่าแค่รูปคนที่ยิ้ม ความรู้สึกของความเป็นชุมชนก็สำคัญ — แฮชแท็กที่ตามมาหรือข้อความใต้ภาพมักจะเต็มไปด้วยเรื่องเล่าส่วนตัวจากแฟนๆ ซึ่งทำให้ภาพกลายเป็นพื้นที่รวมความเศร้าและการระลึกถึงอย่างอ่อนโยน ยังคงเป็นภาพที่เห็นแล้วหยุดนิ่งได้ทุกครั้ง
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status