บรรณาธิการควรขอความยินยอมและใส่คำเตือนอย่างไรก่อนลงนิยายวาย พ่อ เป็นรับ?

“อ๊อย… อูย… ” ลูกแก้วร้องคราง ยอมรับว่าเริ่มเสียวซ่านมีอารมณ์ ตอนที่มือสากราวกระดาษทรายบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ของหล่อนอย่างแรง มันคลายริมฝีปากที่ประกบดูดกันแน่นเพื่อจูบไซ้ซอกคอลงมาถึงหัวนม ใบหน้าหื่นเหี้ยมกดลงมาซุกไซ้หว่างอก เสาะหาหัวนมในความมืด พอเจอก็จ้วงปากกะซวกดูดดังซ่วบๆ เลียสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนเจ้าของเต้านมหวามไหว เสียวจนหัวนมแข็งโด่ “ปล่อย… อย่านะ ปล่อยนะ… แกเป็นใคร… ” ลูกแก้วร้องห้าม ขณะเรียวลิ้นสากๆ ของมันยังบดขยี้อยู่ที่เม็ดหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง จากนั้นหัวใจของหล่อนก็หล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อชุดนอนลายลูกไม้สีชมพูบางๆ กำลังโดนล้วง มือใหญ่ของผู้บุกรุกไล้ลูบขึ้นมาตามหน้าขาหนีบแน่น พยายามบีบขยำหนอกเนินสวาท เบียดอัดกันแน่นอยู่ที่ซอกขา มันดันต้นขาด้านในของหล่อนให้แบะอ้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือ ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกพูเนื้อออกเป็นสองกลีบแล้วกระแทกนิ้วกลางเข้าใส่รูสวาทเสียงดังพลั่ก “อ๊าย… อูย… ” ลูกแก้วสะดุ้งเฮือก นิ้วของมันฝังเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นปูดโปนที่เสียดครูดเข้ามาระหว่างสองกลีบทำเอาหญิงสาวเสียวจนร้องคราง รู้สึกเสียวซ่านตรงหว่างขาและหัวนม

[ด้วยความบังเอิญที่เผลอไปจีบบุคคลที่มากด้วยชื่อเสียงและอำนาจโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอจึงขอความช่วยเหลือจากอินเตอร์เน็ตอย่างสิ้นหวัง] หลังจากที่ถูกหักหลังโดยคนทรยศและพี่สาวของเธอ แคทเธอรีนสาบานว่าจะเป็นป้าของคู่รักที่ไร้ยางอายนั่น! ด้วยเหตุนี้เธอจึงให้ความสนใจกับลุงของอดีตแฟนเก่าของเธอ เธอช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลยว่าเขาร่ำรวยและหล่อเหลากว่าแฟนเก่าของเธอและยังคงตามตื้อเขาต่อไป แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเย็นชาต่อเธอ ทว่าเธอก็ไม่สนใจ ตราบใดที่เธอสามารถรักษาสถานะการเป็นป้าของแฟนเก่าเอาไว้ได้ วันหนึ่ง แคทเธอรีนก็รู้ตัวว่าเธอจีบคนผิด! ผู้ชายคนนั้นที่เธอตามจีบอยู่ไม่เว้นแต่ละวันกลับไม่ใช่ลุงของคนทรยศนั่น! แคทเธอรีนอยากจะบ้าตาย “ฉันไม่เอาแล้ว ฉันต้องการจะเลิก!” ฌอนพูดอะไรไม่ออก เธอช่างเป็นผู้หญิงที่ไร้ความรับผิดชอบอะไรอย่างนี้! หากเธอต้องการจะเลิก เธอก็ฝันไปเถอะ!

นริยา ไปบ้านของเพื่อนสนิทเพื่อไปติวหนังสือก่อนเรียนจบมัธยมปลาย จนได้พบกับพี่ชายของเพื่อน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจจับจองเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ถึงกับมอบรอยตีตราเอาไว้บนลำคอ แล้วเธอจะหนีเขาได้อย่างไร

ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า

ก่อนงานพรอมวันจบมัธยมปลายหนึ่งวัน อีธานก็ล่อลวงฉันขึ้นเตียง เขาทำรุนแรงและเอาแต่ตักตวงจากฉันตลอดทั้งคืน ในระหว่างที่ฉันทนความเจ็บปวดอยู่ ในใจกลับเต็มไปด้วยความหวานชื่น เพราะฉันแอบหลงรักอีธานมาสิบปีแล้ว ในที่สุดความปรารถนาก็เป็นจริง เขาบอกว่าหลังเรียนจบจะแต่งงานกับฉัน รอเขารับช่วงต่อตระกูลลูเซียโน่จากผู้เป็นพ่อแล้ว ก็จะทำให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่ทรงเกียรติที่สุดของตระกูล วันต่อมา อีธานโอบฉันไว้ในอ้อมแขน แล้วสารภาพกับพี่ชายบุญธรรมของฉันว่าเราสองคนได้คบกันแล้ว ฉันนั่งเขินอายในอ้อมกอดของอีธาน รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุด แต่จู่ ๆ พวกเขาก็เปลี่ยนบทสนทนาเป็นภาษาอิตาลี ลูคัส พี่ชายบุญธรรม แซวอีธานว่า “สมแล้วที่เป็นนายน้อย ครั้งแรกก็มีดาวเด่นของห้องถวายตัวให้เองซะแล้ว” “รสชาติน้องสาวต่างสายเลือดของฉันเป็นยังไงบ้างล่ะ?” อีธานตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ภายนอกดูใส ๆ แต่จริง ๆ แล้วอยู่บนเตียงน่ะร่านมาก” รอบข้างมีเสียงหัวเราะลั่นดังขึ้น “งั้นต่อไปฉันควรเรียกเธอว่าน้องสาวหรือว่าพี่สะใภ้ดี?” แต่อีธานกลับขมวดคิ้ว “เธอนับว่าเป็นพี่สะใภ้อะไรกันล่ะ? ฉันอยากจีบกัปตันเชียร์ลีดเดอร์ แต่กลัวว่าเธอจะรังเกียจว่าฝีมือฉันไม่ดี เลยเอาซินเธียมาซ้อมมือก่อนต่างหาก” “เรื่องที่ฉันนอนกับซินเธีย พวกนายอย่าให้ซิลเวียรู้ล่ะ ฉันกลัวว่าเธอจะไม่สบายใจ” แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่า เพื่อที่ในอนาคตจะได้อยู่กับอีธาน ฉันได้แอบเรียนภาษาอิตาลีมานานแล้ว ได้ยินแบบนี้ ฉันก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่เปลี่ยนการสมัครเข้ามหาวิทยาลัยจากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนียเป็นสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์อย่างเงียบ ๆ

มโนราห์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำตามสิ่งที่แม่ต้องการ คือเป็นเมียสวมรอยของผู้พันกองทัพ ที่จริงแล้วผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยไม่ใช่เธอ แต่เป็นพี่สาวต่างมารดา ___________ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทุบลงแผ่นหลังของคนที่นั่งหันหลังให้ แบบโมโหจนลืมตัว "ออกไป" "เธอจะโมโหให้ฉันทำไม เรากำลังคุยกันด้วยเหตุผล อยากให้ท่านนายพลได้ยินนักหรือไง" "เหตุผลบ้าบออะไรของคุณ ใครเขาจะบ้าไปมั่วเหมือนที่คุณทำล่ะ" "เธอไม่รู้เหรอว่าเรื่องแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้" "ฉันไม่ได้โกหก ฉันไม่เป็นเหมือนคุณแล้วกัน" เอาสิ! ขนาดเขายังคิดว่าเราไม่บริสุทธิ์เราก็มีสิทธิ์คิดว่าเขาไม่บริสุทธิ์เหมือนกัน แต่ดูแล้วเขาก็คงเป็นแบบที่เธอคิด คนร่างสูงยืนขึ้นจากที่นั่งอยู่ แล้วถอดกางเกงชั้นในที่มีติดตัวอยู่แค่ตัวเดียวออก "คุณจะทำอะไร" กำลังทะเลาะกันอยู่แท้ๆ อยู่ดีๆ ก็ลุกถอดกางเกงใครจะไม่สงสัยล่ะ "ก็จะพิสูจน์สิ่งที่เธอพูดไง" "พิสูจน์? พิสูจน์ยังไง??" "ก็บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ผู้ชายพิสูจน์ได้" มโนราห์รีบขยับไปจนชิดผนังห้องอีกฝั่งหนึ่ง จะบ้าแล้วหรือไง จะเสียตัวทั้งทีต้องมาเสียเพราะเรื่องบ้าๆ ที่จะพิสูจน์เนี่ยนะ "กลับมา" "ไม่" ชายหนุ่มที่ร่างกายไม่มีอะไรปิดบัง คลานเข่าขึ้นบนเตียงเพื่อเข้าไปใกล้เธอ "กรี๊ด อืมมม" ขณะที่มโนราห์กำลังจะกรีดร้อง แต่ถูกเขาปิดปากด้วยมือ "จะร้องทำไมเดี๋ยวพ่อเธอก็ได้ยิน" "อือ อืม!" หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก "กลัวฉันจะรู้ความจริงเหรอ" "ไม่กลัว" "ไม่กลัวก็ให้พิสูจน์สิ" "คุณจำคำที่ดูถูกฉันไว้ให้มาก คุณจำไว้ให้ดี" เธอทำตัวไม่ดีตรงไหน ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเธอต้องสำส่อนด้วย แม้แต่แม่แท้ๆ ก็ยังคิดเหมือนผู้ชายคนนี้เลย