มังงะ 4 อัศวินแห่งความวิบัติ เริ่มตีพิมพ์และจบเมื่อไหร่?

การดัดแปลงของ 'ทิศ4ทิศ' ในฉบับมังงะชัดเจนว่ามาจากโครงเรื่องหลักของนิยายต้นฉบับ—เฉพาะส่วนที่เล่าเรื่องความขัดแย้งระหว่างกลุ่มหลักและการเปิดเผยโลกเบื้องหลังมากกว่าฉากย่อยหรือบทขยายความคิดตัวละคร เนื้อหาในมังงะมักย่อและจัดลำดับใหม่เพื่อให้ภาพและจังหวะอ่านไหลลื่นขึ้น ทำให้ฉากแนะนำโลกกับเหตุการณ์สำคัญถูกดึงมาจัดวางไว้ชัดเจนตั้งแต่บทแรก ในขณะที่บทสนทนาที่ยาว ๆ ในนิยายถูกย่อเหลือประโยคสั้น ๆ ที่พยุงภาพนิ่งหรือพาให้ต่อสู้กันเร็วขึ้น ผลลัพธ์คือผมรู้สึกว่ามังงะเลือกหยิบอาร์คหลักของต้นฉบับมาเป็นแกนกลาง แล้วละทิ้งรายละเอียดรองบางส่วนเพื่อแลกกับความกระชับและภาพที่เด่น อีกจุดที่เห็นได้ชัดคือบางตัวละครที่มีมิติลึกในนิยายถูกลดบทบาทลง หรือบางซีนในนิยายที่เป็นโมโนล็อกภายในใจถูกเปลี่ยนเป็นภาพแฟลชแบ็กหรือคำพูดสั้น ๆ เพื่อให้คนอ่านมังงะเข้าใจได้ทันที วิธีนี้ทำให้ผู้ที่ไม่เคยอ่านนิยายต้นฉบับก็ยังตามเรื่องได้ ส่วนคนที่อ่านแล้วจะสังเกตเห็นการตัดต่อและการย่อรายละเอียดเหมือนที่เคยเห็นในการดัดแปลงบางเรื่องอย่าง 'Vinland Saga' แต่ยังคงแก่นเรื่องเดิมเอาไว้

ภาพจำแรกเกิดขึ้นตอนเห็นแผนผังโลกของ 'ทิศ4 ทิศ' — แบ่งเป็นสี่เขตที่มีลักษณะเฉพาะตัวและตัวละครหลักหนึ่งคนต่อทิศ เรื่องเล่าเดินไปรอบ ๆ การปะทะระหว่างโลกเก่าและการเปลี่ยนแปลงใหม่ โดยมีวัตถุเดียวที่เรียกว่า 'เข็มทิศสี่หน้า' เป็นแกนกลางที่ทุกฝ่ายแย่งชิง เส้นเรื่องหลักพูดถึงการเดินทางที่ตัดกันของตัวละครทั้งสี่: คนเหนือเป็นผู้รักษาประเพณีที่ยึดมั่นกับอดีต, คนใต้ช่างพูดที่พยายามรวมคน, คนตะวันออกเป็นนักวิทย์ผู้แสวงหาความจริง และคนตะวันตกที่หลงใหลเสรีภาพ การพบกันกลางเมืองหลวงนำไปสู่การหักหลังของผู้ใกล้ชิดหนึ่งคน เผยเบื้องหลังว่าระบบการแบ่งทิศถูกสร้างจากความกลัวและการบิดเบือนข้อมูล สุดท้ายการแก้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การทำลายหรือชนะฝ่ายตรงข้าม แต่เป็นการยอมแลกบางอย่างเพื่อสร้างความสมดุล งานจบแบบขมหวาน: เมืองได้รับสันติภาพ แต่ราคาที่จ่ายทำให้หลายคนต้องเปลี่ยนไปอย่างถาวร เห็นความคล้ายกับการต่อสู้ของอุดมการณ์ใน 'The Legend of Korra' ที่เน้นการเปลี่ยนผ่านของสังคมและผลกระทบต่อคนธรรมดา

ตั้งใจจะเล่าให้ฟังแบบแฟนพันธุ์แท้เลยนะ — 'ทิศ4ทิศ' เปิดตัวสู่สายตาคนดูเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2019 และช่องที่รับหน้าที่ออกอากาศคือ 'GMM25' โดยช่วงที่ฉายแรก ๆ ก็มีการปล่อยให้ชมทางออนไลน์ควบคู่ไปด้วย ทำให้คนรุ่นใหม่เข้าถึงได้ง่ายขึ้น ความรู้สึกตอนดูตอนโปรโมทคือเหมือนเจอโปรเจกต์ที่กล้าทดลอง เพราะภาพลักษณ์ของงานกับสกิลการนำเสนอมีจังหวะที่ไม่ธรรมดา ฉันชอบการวางคิวฉากเปิดและการใช้เพลงประกอบซึ่งช่วยสร้างบรรยากาศได้ชัดเจน แถมการที่ฉายทั้งทางทีวีและออนไลน์ทำให้เกิดการพูดคุยบนโซเชียลอย่างรวดเร็ว คนดูที่ไม่สะดวกเปิดทีวีก็ยังตามได้ ทำให้ช่วงแรกมีความคึกคักของแฟนคลับ มุมมองแฟนคลับแบบฉันมองว่า การเริ่มออกอากาศบน 'GMM25' มีผลต่อรูปแบบการโปรโมทและกลุ่มเป้าหมายอย่างชัดเจน — เด็กวัยรุ่นกับคนทำงานรุ่นใหม่กลายเป็นฐานคนดูหลัก ซึ่งก็ทำให้กระแสของซีรีส์แรงและต่อยอดเรื่องราวในสื่อออนไลน์ได้ดี

พออ่าน 'ทิศ 4 ทิศ' จบแล้ว ฉากที่พี่เลี้ยงของตัวเอกพูดกับเขากลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ฉันยังคุยกับเพื่อนๆ อยู่บ่อยครั้ง บทบาทของพี่เลี้ยงในเรื่องไม่ได้เป็นแค่คนให้คำสอนทั่วไป แต่มันเป็นแหล่งที่มาของบาดแผลและความหวังพร้อมกัน — ฉันรู้สึกว่าความขัดแย้งระหว่างค่านิยมเก่าและความจริงใหม่ถูกสะท้อนผ่านคำแนะนำที่ขัดแย้งกับการกระทำของพี่เลี้ยงเอง จุดนี้ทำให้พล็อตหลักต้องคิดใหม่ว่าจะเดินไปทางไหนเมื่อความเชื่อเก่าหลอมละลาย การมีตัวละครรองที่เป็นที่ปรึกษาแบบนี้ยังช่วยเปิดเผยอดีตของโลกในแบบที่ตัวเอกไม่สามารถทำได้ด้วยตัวเอง ฉากสนทนาสั้นๆ ที่เห็นพี่เลี้ยงกำลังเผชิญหน้ากับอดีตทำให้ผมเข้าใจว่าทุกการตัดสินใจของตัวเอกมีเงื่อนไขมากกว่าที่เห็นบนหน้าเรื่อง รู้สึกได้ว่าพล็อตไม่ได้ถอยหลังเพื่อเล่าอดีต แต่มันผลักดันอดีตมาเป็นตัวขับเคลื่อนเหตุการณ์ในปัจจุบัน ซึ่งทำให้เรื่องมีมิติขึ้นและฉันเองก็ยังหวังว่าตัวละครรองจะได้รับบทบาทที่สมเหตุสมผลต่อไป

ลองเริ่มจากฝั่งญี่ปุ่นก่อนแล้วกัน — ที่นั่นมักเป็นแหล่งของฟิกเกอร์คุณภาพ ซีดีเพลง และออริจินัลบูธตัวละครที่แฟนไทยมักตามหา ฉันชอบส่องร้านเช่น AmiAmi หรือ CDJapan เวลาต้องการสินค้ามาใหม่ๆ เพราะระบบสต็อกค่อนข้างชัดเจนและมีรีวิวจากผู้ซื้อให้ดู ในเชิงสะดวกสบาย Mandarake กับ Suruga-ya เหมาะมากสำหรับของมือสองหายากหรือดิจินที่เลิกผลิตแล้ว พร้อมทั้ง Yahoo! Auctions ผ่านเอเย่นต์อย่าง Buyee หรือ FromJapan ก็ช่วยให้ตามประมูลจากญี่ปุ่นได้โดยไม่ต้องบินไปเอง ฉันมักใช้วิธีสลับกันระหว่างร้านเหล่านี้: ซื้อของออกใหม่จาก AmiAmi แต่ถ้าตามหาไอเท็มเก่าหรือโดจินแผ่นลิมิเต็ดก็ไป Mandarake แล้วใช้เอเย่นต์ประมูลให้ส่งมาที่ไทย ความรู้สึกเวลาแกะกล่องของญี่ปุ่นยังได้ความพิเศษที่หาไม่ได้จากที่อื่นแน่นอน

การประเมินมูลค่าหนังสือชุดสะสมเสมือนเป็นการอ่านลายเซ็นของตลาด—มันขึ้นกับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คนทั่วไปมักมองข้าม เราเป็นคนที่ชอบสะสมหนังสือเก่า เลยเห็นราคาหนังสือ 'แฮร์รี่ พอตเตอร์กับถ้วยอัคนี' เล่มสี่ในตลาดไทยมาตั้งแต่สภาพธรรมดาจนถึงหายากสุด ๆ สิ่งที่ทำให้ราคาต่างกันมากที่สุดคือ 1) ฉบับพิมพ์ครั้งแรกหรือไม่ 2) ภาษาที่พิมพ์ (ฉบับแปลไทย หรือฉบับภาษาอังกฤษจากสำนักพิมพ์ต้นฉบับ) 3) สภาพปกและหน้ากระดาษ (มีรอยขีดเขียน ดาเมจ หรือมีปกกันฝุ่นครบไหม) และ 4) มีลายเซ็นหรือเลขพิมพ์จำกัดหรือไม่ ถ้าพูดเป็นช่วงราคาแบบกว้าง ๆ สำหรับตลาดไทย: ฉบับแปลไทยมือสองสภาพดีที่เป็นปกอ่อน มักอยู่ราว ๆ 200–800 บาท ขึ้นกับความครบสมบูรณ์ของเล่มและความหายากของปั๊มพิมพ์ ถ้าเป็นฉบับปกแข็งฉบับพิเศษที่ออกโดยสำนักพิมพ์ไทยหรือมีปกกันฝุ่น ภาพประกอบพิเศษ ราคาจะขยับไปเป็น 1,000–5,000 บาทได้สบาย ๆ ฉบับภาพประกอบหรือฉบับ Deluxe ที่นำเข้าจากต่างประเทศอาจตกอยู่ในช่วง 3,000–20,000 บาทในตลาดมือสอง ส่วนฉบับพิมพ์ครั้งแรกจากสำนักพิมพ์ต้นฉบับที่ยังอยู่ในสภาพดีหรือมีปกครบ—โดยเฉพาะถ้าเป็นฉบับบลูมส์บรี (ฉบับอังกฤษ) และมีสัญลักษณ์พิมพ์ครั้งแรก—มูลค่าจะพุ่งขึ้นเป็นหลักหมื่นถึงหลักแสนบาทหรือมากกว่านั้นได้ ขึ้นกับความหายากและความสมบูรณ์ของเล่ม เมื่อจะซื้อหรือขาย เรามักให้ความสำคัญกับหลักฐานเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเลข ISBN/รหัสพิมพ์ การมีปกกันฝุ่นหรือซองกล่อง การระบุว่าสมุดปกเป็นแบบพิมพ์ครั้งแรก รวมถึงสภาพกระดาษและกลิ่นของเล่ม (กลิ่นเก่า ๆ บอกสภาพการเก็บรักษา) ช่องทางที่มักเห็นการตั้งราคาสูงคือร้านหนังสือเก่าเชิงสะสม บ้านประมูล หรือกลุ่มนักสะสมที่ยินดีจ่ายเพิ่มเพื่อได้เล่มสภาพดี ๆ สุดท้ายนี้ มันเป็นเรื่องของการประเมินและความชอบส่วนตัว—บางเล่มสำหรับเรามีคุณค่าทางอารมณ์ที่ทำให้ยอมจ่ายมากกว่าราคาตลาดทั่วไป และนั่นแหละคือเสน่ห์ของการสะสมหนังสือ

สิ่งที่ทำให้ฉันสะดุดตาในเล่มสี่ไม่ใช่แค่ความสามารถบนสนาม แต่เป็นวิธีที่ตัวละครคนหนึ่งสะท้อนค่านิยมทั้งเรื่อง: 'เซดริก ดิกโกรี' น่าสนใจเพราะเขาเป็นภาพแทนของความเป็นธรรมหากเทียบกับโลกเวทมนตร์ที่มืดขึ้นเรื่อย ๆ ในการแข่งขันไตรวิซาร์ด เซดริกไม่ได้พูดเยอะหรือแสดงท่าทางเกินจริง แต่การกระทำของเขาพูดแทนทั้งหมด — ทั้งความเป็นนักกีฬา ความจริงใจในการแข่งขัน และความสุภาพที่ไม่ใช่แค่หน้ากาก ฉันชอบมุมที่คนอ่านมักมองข้ามไป: เซดริกทำให้เราเห็นว่าความกล้าหาญไม่ได้หมายถึงการตะโกนหรือการประกาศตัว แต่เป็นการยืนหยัดเรื่องถูกต้องในสถานการณ์กดดัน ฉากที่เขาตัดสินใจแบ่งชัยชนะในเขาวงกตหรือการเผชิญหน้ากับชะตากรรมในสุสานชวนให้คิดถึงนิยามของวีรบุรุษที่แตกต่างออกไปจากฮีโร่แบบเดิม ๆ นอกจากนี้ความสูญเสียของเขายังทำให้เรื่อง 'Harry Potter and the Goblet of Fire' มีมิติทางอารมณ์ที่หนักแน่นขึ้น ฉากนั้นฉุดความไร้เดียงสาของการแข่งขันให้กลายเป็นบทเรียนที่โหดร้าย แต่สำคัญ โดยรวมแล้ว ฉันรู้สึกว่าเซดริกคือกระจกของเรื่องราว — เป็นตัวละครที่ทำให้ฉากยิ่งใหญ่มีน้ำหนักและทำให้ผู้อ่านตั้งคำถามกับคำว่าเกียรติยศ เสียดายที่บทบาทของเขาสั้นแต่ทรงพลัง จบด้วยภาพจำที่ตามหลอกหลอนแบบดี ๆ ซึ่งยังคงกระแทกใจฉันทุกครั้งที่คิดถึงเหตุการณ์ในหนังสือ

ฉบับพิเศษของ 'แฮร์รี่พอตเตอร์ 4' มักจะหมายถึงเวอร์ชันที่มีปกหรูหรือภาพประกอบเพิ่มเติมมากกว่าการเขียนเนื้อหาใหม่ที่เป็นตอนพิเศษ ผมชอบสังเกตว่าพอเป็นหนังสือดังแบบนี้ สำนักพิมพ์มักผลิตหลายรูปแบบ: มีเวอร์ชันภาพประกอบเต็มรูปแบบที่ใส่ภาพหน้าปกและภาพแทรกสวย ๆ, มีกล่องคอลเลคเตอร์ที่ใส่หนังสือพร้อมโปสเตอร์หรือที่คั่นลิมิเต็ด, และมีฉบับที่เพิ่มบทความพิเศษหรือคำนำจากคนในวงการ แต่สิ่งสำคัญคือเนื้อเรื่องหลักของ 'Goblet of Fire' เองไม่ได้ถูกเติมบทใหม่เป็นตอนนิยายโดยผู้เขียนในฉบับพิเศษ ส่วนใหญ่เป็นงานศิลป์หรือเนื้อหาเชิงประกอบมากกว่า มุมมองส่วนตัวคือถาชอบภาพหรือสิ่งสะสมบางครั้งฉบับพิเศษให้ความสุขมากกว่าหนังสือเล่มธรรมดา—ภาพประกอบแบบ Jim Kay หรือการจัดหน้าที่สวยงามสามารถเปลี่ยนประสบการณ์การอ่านให้รู้สึกสดใหม่ได้ แม้จะไม่มีบทนิทานเพิ่มเติมก็ตาม