มโหรากามีฉบับอนิเมะหรือมังงะบ้างไหม

"คิดจะไปก็ไปคิดจะมาก็มา เธอเห็นโรงแรมของฉันเป็นอะไรฮะ" "โรงแรมของคุณก็ดีอยู่แล้วหนิคะ แต่ฉันคงไม่เหมาะที่จะฝึกงานที่นั่น" "ก็แล้วแต่เธอ ถ้าเธอไม่ฝึกงานที่นี่ต่อก็ได้ ปีต่อไปฉันจะไม่รับนักศึกษาจากมหา'ลัยที่เธอเรียนสักคน หึ...แม้แต่มาสมัครงานก็อย่าหวัง"

"จะไปไหน?" "กลับ เธอเองก็กลับ เดี๋ยวฉันไปส่ง"มะปรางส่ายหน้าหวือ แถมมือบางก็กระชับกอดแขนแน่นขึ้นไปอีก "กลับไม่ได้ เราทำงานที่นี่"ใบหน้าหล่อตวัดสายตามามองคนตัวเล็กตรงๆ คนที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตว่าจะมาอยู่ด้วยกันในที่แบบนี้ "หมายความว่าไง?เธอจะทำ?"ไม่อยากจะถามแบบนี้ แต่การกระทำเธอมันฟ้อง "ก็ดีลกันมาเพื่อแบบนี้ ก็ต้องทำ" "พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า"เสืออยากจะบ้า แค่ผู้หญิงที่เขาเห็นว่าเรียบร้อยที่สุดมาอยู่ในห้องนี้ก็ทำเขาตกใจพออยู่แล้ว แต่เธอกำลังบอกให้เขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ บ้าหรือเปล่า "รู้สิ"อ่า...ท้าทายสินะ "ฉันไม่ทำ แค่เห็นเธอฉันก็หมดอารมณ์" นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา

เธอ ผู้ต้องใช้หนี้เขาถึงยี่สิบล้านด้วยร่างกายของเธอ เขา ผู้มีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว ความรักต้องห้ามระหว่างท่านประธานหนุ่ม กับ ลูกหนี้สาวจะเป็นอย่างไรต้องติดตามในท่านประธานร้อนเร่า ******************** สำหรับชีวิตเธอควรจะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์หรือหงส์ปีกหักก็คงไม่เกินจริง จากชีวิตคุณหนูบ้านรวย ไฮโซคนดัง แค่เพียงไม่กี่เดือนเธอแทบจะไม่เหลืออะไรเลย คุณพ่อของเธอเป็นนักการเมืองใหญ่ ถูกยึดทรัพย์ และท่านชิงฆ่าตัวตายตั้งแต่คดียังไม่ตัดสิน ส่วนคุณแม่ก็ด่วนจากไปตั้งแต่เธอยังเด็ก หลังจากเธอเดินเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลอยู่หลายต่อหลายเดือน สุดท้ายเพื่อรักษาบริษัทฟู้ดดีไซน์ของตนเอง เธอต้องหาเงินมาซื้อหุ้นอีกครึ่งหนึ่งของผู้เป็นพ่อ ก่อนที่บริษัทจะกลายเป็นของคนอื่น

ซูหวั่นได้ทุ่มเทกับงานวิจัยอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่คาดไม่ถึงเลยว่าทันทีที่เธอได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็ได้กลายเป็นเด็กสาวชาวไร่ที่ยากจนในหมู่บ้านซีสุ่ยไปเสียแล้วแต่ก็ยังดีที่ว่า-นอกจากคุณย่าที่จะแปลกคนไปบ้าง แต่พ่อแม่และน้องชายของเธอนั้นก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี!ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเต็มไปด้วยความสุขมากมายนับตั้งแต่การเดินทางข้ามเวลามา ไม่ว่าจะเป็นไก่ที่ยอมบินมาตายเอง ปลาที่ยอมกระโดดลงเข่งอย่างว่าง่าย หรือแม้แต่พี่ชายที่ลือกันว่าตายแล้วก็ยังฟื้นกลับมาได้!

“ผมยังไม่อยากมีลูก...” “บอสไม่อยากมีลูก หรือไม่อยากมีลูกกับเก้ากันแน่” “ก็ทั้งสองอย่าง ผมยังไม่พร้อมจะมีลูกหรือมีใครเข้ามาในชีวิตตอนนี้” “เอาเถอะ ถ้าคุณมีลูกกับผมจริง เราค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน ถ้าคุณอยากเก็บเด็กไว้แต่เลี้ยงเองไม่ไหวหรือไม่อยากเลี้ยง ผมจะเอาเด็กมาเลี้ยงเอง” ถึงยังไงพ่อกับแม่ของเขาก็อยากมีหลานอยู่แล้วคงไม่ขัดข้องอะไร “แล้วถ้าเก้าไม่ยอมเลือกสองทางนี้ล่ะคะ” “แล้วคุณต้องการอะไรกันล่ะ” “ถ้าเก้าบอกว่าต้องการคุณกับทะเบียนสมรสหนึ่งใบในฐานะเมียและแม่ของลูกคุณล่ะคะ บอสจะว่ายังไง” “ฝันไปเถอะ” “ได้ค่ะ งั้นคุณก็จำคำพูดนี้ไว้ให้ดีแล้วกันนะคะ ฉันจะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณอีก และคุณเองก็ไม่มีสิทธิ์จะมาเรียกร้องอะไรจากฉันเหมือนกัน แล้วถ้าฉันเกิดมีลูกขึ้นมาจริงๆ ฉันก็จะบอกเขาว่าพ่อเขาตายไปแล้ว แต่ถ้าลูกอยากมีพ่อ ฉันก็จะหาพ่อใหม่ให้เขาสักคน อืม...แบบนี้ก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ” อย่านะ...อย่ามาเสียดายทีหลังก็แล้วกันคนใจร้าย!

แต่งงานมาแปดปี ฉันได้รับมรดกหลายพันล้านที่คุณปู่ทิ้งไว้ให้ฉันกับสามีที่เป็นมาเฟีย แต่ในขณะที่ทนายกำลังดำเนินการโอนทรัพย์สิน กลับพบว่าทะเบียนสมรสของฉันเป็นของปลอม มรดกมหาศาลทั้งหมด จะตกเป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว “คุณเจียง ระบบแสดงว่าคุณได้หย่าร้างไปเมื่อหนึ่งปีก่อนแล้วครับ ตอนนี้ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณโจวจือเหยียนคือ... ซูหว่านฉิงครับ” “ตอนนี้คุณอยู่ในสถานะโสด” “นั่นหมายความว่าคุณโจว จะไม่สามารถมีสิทธิ์ได้รับมรดกในส่วนนี้ได้ครับ” ซูหว่านฉิง คือรักแรกตอนที่คุณโจวไปเรียนที่ต่างประเทศ เมื่อเห็นข้อความที่ทนายส่งมา ฉันจ้องมันอยู่นานอย่างไม่อาจเชื่อสายตา ที่แท้ความรักและการเอาใจใส่ของโจวจือเหยียนตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันเป็นเพียงแค่คำโกหกหลอกลวงทั้งนั้น เดิมทีฉันวางแผนจะบอกเขาในวันครบรอบแต่งงานว่าฉันกำลังท้อง... ลูกคนนี้เป็นสิ่งที่เราทั้งคู่เฝ้ารอคอยมาตลอดแปดปี แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เขาคงจะไม่ได้รอคอยสิ่งนี้เหมือนฉัน ฉันลูบหน้าท้องอย่างแผ่วเบา แม้ลูกแฝดของฉันจะไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร สำหรับสถานที่ที่เต็มไปด้วยคำหลอกลวงนี้ สิ่งเดียวที่ฉันต้องทำคือหนีไปให้ไกลที่สุด