เพลงประกอบในดู ปลูกรัก พัก ใจ ใต้ต้นมะกอกขาว มีเพลงไหนที่คนชอบบ้าง?

ดิฉันเลือกมองจากมุมคนฟังที่ชอบเพลงซาวด์แทร็กเป็นสุ่มแล้วเจอเพชร เพลงที่มักถูกยกให้เป็นไฮไลต์คือทำนองที่เล่นตอนเครดิตท้ายเรื่องกับเพลงประกอบฉากสำคัญสองสามท่อน เพลงเครดิตมักจะมีเมโลดี้ที่เรียบง่ายแต่จับใจ ทำให้ผู้ชมยังคงรู้สึกอบอุ่นเมื่อไฟขึ้น

อีกชิ้นที่หลายคนแชร์ต่อเป็นประจำคือเพลงอินเสิร์ตที่ใช้ในฉากกลับมาพบกันหลังจากเลิกกัน เพลงชิ้นนี้มักเป็นเวอร์ชั่นที่คมและนุ่มในเวลาเดียวกัน ทำให้คนที่ฟังแล้วคิดถึงช่วงเวลาไคลแมกซ์ของตัวเองได้ง่าย นอกจากนั้นยังมีธีมสั้น ๆ ที่เป็นซิกเนเจอร์ของตัวละครหนึ่ง ซึ่งปลายท่อนมักซ่อนความหมายและทำให้แฟนคลับชอบวนฟังเพื่อจับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น

สรุปสั้นแบบไม่ใช่สรุป: เพลงจาก 'ปลูกรัก พัก ใจ ใต้ต้นมะกอกขาว' ที่คนชอบมักเป็นพวกเพลงเปิด เพลงบัลลาดในฉากสำคัญ เพลงอะคูสติกสำหรับฉากเงียบ ๆ และธีมตัวละคร ทั้งหมดล้วนทำหน้าที่เชื่อมภาพกับความรู้สึกจนฟังแล้วไม่อยากหยุด

เราไม่เคยคิดว่าจะมีซาวด์แทร็กหนึ่งชุดที่ฉุดความรู้สึกเราให้จมดิ่งได้ขนาดนี้ แต่พอได้ฟังเพลงจาก 'ปลูกรัก พัก ใจ ใต้ต้นมะกอกขาว' ก็เหมือนเจอเพื่อนเก่าที่เข้าใจทุกช่วงหัวใจ เพลงที่คนมักพูดถึงกันมากที่สุดในวงเล็บสนทนาของเรามีไม่กี่ชิ้น แต่ละชิ้นก็ทำหน้าที่ต่างกันจนบ่อยครั้งเราเลือกเปิดวนซ้ำในมื้อเย็นหรือเวลานอน

เพลงเปิดของซีรีส์นั้นติดหูแบบค่อยๆ เรียกให้คล้อยตามจังหวะมากกว่าจะตะโกนเรียกความสนใจ มันเป็นเมโลดี้ที่ผสมทั้งความอ่อนไหวและพลังเล็กๆ ทำให้ฉากแรกของแต่ละตอนมีเสน่ห์อย่างต่อเนื่อง เหมาะกับคนที่ชอบเพลงที่จำได้ทันทีหลังจากได้ยินแค่ท่อนสั้นๆ ส่วนเพลงบัลลาดหลักที่ใช้ในฉากสารภาพรักใต้ต้นมะกอกขาวก็เป็นเหตุผลที่หลายคนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ท่อนฮุกที่ร้องขึ้นมาในช่วงภาพช้าๆ ของสองคนก็กลายเป็นมุมโปรดของคนฟังที่ชอบเสียงร้องที่แฝงความเปราะบางและสำนึกร่วม

อีกเพลงหนึ่งซึ่งชอบในกลุ่มเพื่อนสายดนตรีคือเวอร์ชั่นอะคูสติกที่เล่นด้วยกีตาร์โปร่งในฉากคืนเงียบหลังการทะเลาะ เพลงนี้ไม่ต้องมีคำร้องเยอะก็สื่อความหมายด้วยเสียงสั่นของสายกีตาร์และการหยุดชะงักของจังหวะ มันเหมาะกับคนที่ฟังแล้วนั่งคิดตาม ส่วนดนตรีประกอบเชิงออเคสตราหรือธีมตัวละครที่เล่นช่วงฉากแฟลชแบ็กก็ทำหน้าที่เยียวยาและเชื่อมต่อความต่อเนื่องของเรื่อง เราชอบเก็บธีมสั้นๆ เหล่านั้นไว้ในเพลย์ลิสต์เวลาอยากนอนคิดทบทวน

สุดท้ายบอกได้เลยว่าความนิยมของเพลงเหล่านี้ไม่ได้มาเพราะความดังเพียงอย่างเดียว แต่มาจากการใช้เพลงที่ลงตัวกับอารมณ์ในฉาก จนคนดูจดจำทั้งเพลงและความหมายของฉากไปพร้อมกัน ถาไฟน้อยๆ ที่เพลงจุดขึ้นตอนที่ชอบ มันทำให้เรากลับไปฟังแล้วเห็นภาพซ้ำได้อีกหลายครั้ง เป็นเพลย์ลิสต์ที่ไว้เปิดเมื่ออยากจมอยู่กับความอบอุ่นปะปนเศร้าแบบเงียบๆ