Ang Asawa Kong Tinitingala Kabanata 21

Aerina Castillo Davion Kaizer Brivzon Masaya silang mag asawa at pangarap nilang mag ka anak kaya naman nuong nalaman ng dalaga na buntis sya, agad nya itong sinabi sa kanyang asawa. Ngunit imbes na maging masaya ang reaksyon nito ay kabaliktaran ito dahil sinabi nung asawa nya na hindi ito ang ama. Hindi ito naniwala at pinaalis ang asawa. Lumipas ang ilang taon nag kita ang dalawa kasama ang anak nila, na kamukhang kamukha nya. Malalaman na ba nya ang totoo? Mag kakaayos ba sila? O huli na ang lahat?

Muli siyang nabuhay, ngunit iba na ang pangalan niya. At para mas lalo pang lumala ang sitwasyon, may malupit pa siyang asawa. Mas pipiliin ni Lanie Gravidez na mamatay na lamang kaysa mabuhay kasama ang mala-demonyong asawa nitong si Ivo. Marami ang dapat gawin ni Lanie upang mabigyan niya ng hustisya ang tunay na may-ari ng katawan: ang pagdi-divorce sa kanyang asawa at ang pagbawi sa mga ninakaw ng pamilya niya. Magiging matagumpay kaya siya, lalo na’t nararamdaman din niya ang pagmamahal ng dating may-ari ng katawan para kay Ivo?

Love that was tested by faith and time. Ganyan ang story nila Emelyn at Damian. They were separated by a tragedy. Ang isa ay nawala habang ang isa ay nag hahanap... at sa muling pagtatagpo nila ay iba na ang katauhan ng isa.. "Ikaw ang asawa ko, and I will prove it to you..." sabi ni Damian sa kanya. "Hindi ako ang asawa mo! bakit ba ang kulit mo?" hinapit siya nito sa bewang at napipikong tinitigan siya sa mata. "You are mine! rightfully mine! sa ayaw at sa gusto mo!" and then he seal it with a kiss, a very deep kiss na parang pati kaluluwa niya ay matatangay nito.

“Papunta na tayo sa exciting part,” mapanukso ang tonong sabi ni Natalia rto. Wala siyang nasa isip ng mga sandaling iyon kundi iparamdam kay Timothy kung gaano kasakit para sa kanya ang kataksilang ginawa nito. Unti-unti niyang kinalas ang butones ng suot niyang blusa. Tahimik lang si Matt habang nakatingin sa kanya. Lumapit siya rito at hinawakan ito sa magkabilang pisngi, “ Ibibigay ko saiyo ng buong-buo ang katawan ko. Damn, paligayahin mo ako. Paligayahin mo ako na para bang wala ng bukas. Gusto kong makalimutan ang kahayupang ginawa sa akin ni Timothy. Gusto kong kalimutan ang katarantaduhang ginawa nila sa akin,” nanginginig ang mga kalamnan na sabi niya rito. “Natalia. . .” “Angkinin mo ako, patunayan mo na hindi lang si Timothy ang lalaki sa mundo!” Yamot na sabi niya rito.

"Once you touch me, you're mine!" Yan ang mariin kong sinabi sa fiancé ng stepsister ko. Ako si Grace Cutanda, 25 years old — isang babaeng walang pakialam sa mga taong nasasaktan ko. Mas pinili kong maging matigas at walang puso dahil 'yan ang nagligtas sa akin mula sa mga mapanlinlang na tao. Nagbago ang lahat nang magpakasal ang aking dad sa isang oportunistang babae. Sa isang iglap, ang tahimik naming buhay ay napuno ng kasinungalingan at pagkukunwari. Kasama niya ang anak niyang tila perpektong babae sa mata ng lahat — si Bianca. Pero alam ko ang totoo. Sa likod ng kanyang mala-anghel na mukha ay isang babaeng sanay mang-agaw at manira. Hindi siya nagdalawang-isip na ipakita kung paano siya paborito ng lahat, habang ako ang laging nasa tabi, tila isang anino. At ngayon, ang fiancé niyang si Andrew — isang successful na businessman na may mapanuksong titig at nakakapanghinang presensya — ay parang isang gantimpala na ipinagyayabang niya. Pero sa tuwing nagtatama ang mga mata namin ni Andrew, para bang may lihim na pagnanasa at pagtataksil na bumabalot sa pagitan namin. Alam kong mali. Pero bakit tila ako ang mas nanaisin niyang piliin? At sa huling pagkakataon, binalaan ko siya. "Once you touch me, you're mine." Ngunit handa ba akong akuin ang mga magiging konsekwensya ng mga salitang binitiwan ko?

“Kenapa Kakak justru mengkhianatiku!” Air itu jatuh dari mata perempuan berusia 17 tahun itu. Kakak yang dia percayai tentang semua isi hatinya, justru pergi jalan-jalan bersama laki-laki yang dia sukai. “Ini tidak seperti yang kamu lihat!” bantah perempuan berusia 21 tahun itu. Laki-laki berusia 21 tahun yang menyaksikan keributan yang menyaksikan dua temannya ribut itu hanya bisa menepuk kepalanya. Dia tidak berpikir masalah ini akan sampai pada tahap ribut seperti sekarang. “Kenapa!? Aku kira Kakak tulus!” bentak perempuan 17 tahun itu kepada figur yang telah dia anggap sebagai kakaknya sendiri. Seorang perempuan 18 tahun menahan temannya sebelum sebuah pukulan lepas dari tangan temannya itu mendarat pada figur kakaknya sendiri.

"Why are you here?" mahinahon kong tanong. "Can't we just forget what happened and fix our relationship!" Nanggigigil nyang sagot "Wow ha! After i saw you with my very own eyes, having sex with my sister? Well, fuck you!" I smiled bitterly. "I'm drunk okay! And i don't know what i do! Bakit kasi magkamukha kayo ng kapatid mo!" He shouted. "Lasing ka man o hindi, alam mo ang ginagawa mo! At hindi ko kasalanan kung magkamuka kami! Why don't you ask our parents! At saka .. kung talagang mahal mo ako .. naramdaman mong hindi ako yon." He looks guilty. Nagbaba sya ng tingin. Nagpatuloy ako sa pagsasalita. "Magkaiba naman siguro kami ng halik diba? Magkaiba kami!" Gigil kong saad. I want to punch his face. I want to hurt him so bad kasi sobrang sakit ng ginawa nila saken. "I'm sorry. Saktan mo ako kung gusto mo. Please, ayusin lang natin to" he pleaded. Lumayo ako ng distansya sa kanya. "It can't be fix by just saying sorry. At gusto kong malaman mo na mas masakit kasi .. bkt kapatid ko pa? Of all people, bakit sya pa!" Sigaw ko habang umiiyak. Lumuhod sya harapan ko. "Please hon .. just this once .. forgive me" Umiiyak na din sya Mas lalo akong nasasaktan sa nakikita ko, tumalikod ako at .. "Umalis kana. Hindi ako Diyos para luhuran"

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Si Rebecca Jacinto ay ikinasal sa kaniyang matagal na kasintahan na si Roland Estrella. Matagumpay nilang naisagawa ang kanilang kasal subalit isang hindi inaasahang trahedya ang nangyari sa mismong araw na iyon. Nagkaroon ng amnesia ang kaniyang asawa dahil sa isang aksidente na tumagal ng ilang taon. Ang pangyayari na iyon ang naging dahilan upang magkaroon ng pagkakataon na pumasok sa buhay nila ang kaniyang biyenan na si Zenaida Estrella para pahirapan siya. Sa kabila ng masamang pagtrato ng kaniyang sariling biyenan ay nanatili siya at hindi sumuko. Patuloy pa rin niyang pinagsisilbihan ang asawa. Ngunit lingid sa kaniyang kaalaman na iyon ang magiging mitsa para mas lalong umapaw ang galit ng kaniyang biyenan para paghiwalayin silang mag-asawa. Dinala pa nito ang ex-girlfriend ng kaniyang asawa na si Cynthia Sebastian na tanging nakikilala ng kaniyang asawa. Hanggang saan tatagal ang pagiging martyr na asawa ni Rebecca? Handa ba siyang ipaglaban ang kaniyang pagmamahal sa asawang hindi siya maalala o susuko na lang at ipauubaya sa iba ito?

Laura Nicole was married to the oldest son of the Servaño, Hiro Servaño. Pero hindi kagaya niya na excited na maging asawa ang binata ay hindi nito gusto ang kanilang kasal. Kaya naman ay nagtiis si Laura na manatili sa piling nito sa pag-asang magugustuhan din siya ng binata kalaunan. Ngunit nagkamali siya dahil makalipas ang dalawang taon ay nag-file ng divorce ang kaniyang asawa. Masakit man ay tinanggap iyon ni Laura. Pinakawalan niya ang asawa kahit na nalaman niyang buntis na siya. Makalipas ang ilang taon ay muling nagkita ang dalawa. Walang ideya si Hiro na may anak si Laura. Ngunit mariin itong tinatanggi ng dalaga na siya ang ama ng bata. Ngunit hindi mapakali si Hiro kaya minabuti niyang alamin ang katotohanan. Sa ikalawang pagkakataon na sila ay magtatagpo, magawa na kayang buksan ni Hiro ang puso para sa dating asawa? O magawa pa kayang tanggaping muli ni Laura ang binata kahit na makalipas ang ilang taon ay nasasaktan siya dahil dito?