Bakit Mo Pinutok Sa Loob

SPG ALERT ❗ WARNING: Viewer discretion is advised. Contains graphic sex scenes, mature contents, adult language and situation intended for mature readers only. Si Scarlet ay isang office assistant sa isang kompaniya. Siya ay isang dakilang utusan sa kanilang departmento. Utos doon, utos dito. Kahit busy siya sa kaniyang sariling trabaho ay hindi ito makatanggi sa kaniyang kasamahan. Kahit hindi siya pinapasalamatan ng mga ito, ay ginagawa pa rin niya ang utos nila, dahil kahit papaano ay nakakatulong siya sa kanila. Nang mag-aya ang kaibigan ni Scarlet na magdiwang ng kaarawan nito sa isang eksklusibo at respetadong male strip club ay wala naman itong nagawa kung hindi ay pumayag. Doon niya nakilala ang isang lalaking stripper na nakamaskara, sinayawan siya nito ng mapangakit at mapanghalina. Hindi niya malaman ang kaniyang nararamdaman pero gusto niya itong makilala at malaman ang pangalan man lang. Hindi niya mawari kung anong sumapi sa kaniya dahil nakita niya na lang ang kaniyang sarili na nakaabang sa backstage at lihim na sinusubaybayan ang lalaki. Nagbibihis ito at nang hinubad ang kaniyang maskara ay nagulat siya sa kaniyang nakita. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang nalaman--- “Bakit siya? Bakit ang Boss niya pa?”

"Ikamamatay mo ba ang magpakasal sa akin? Ako ang babae, Caleb. Dapat ako ang maglulupasay sa sahig dahil pinipilit akong magpakasal sa taong hindi ko naman gusto."

Si Carlo Tavez nag iisang namumuhay sa mundo. Akalain niyo ba naman mula ng nagkaisip siya ay hindi na niya nasisilayan o makita man lang ang kanyang ama. Ang kanyang ina lamang ang kanyang nakakasama hanggang sa lumaki siya. Subalit sa kasawiang palad ay biglaan ang pagkamatay nito dahil sa isang kagimbal gimbal na aksidente. Lumaking walang mga magulang si Carlo. Dahil masipag ito at hindi umaasa sa mga kamag anak ay matiyagang namuhay mag isa ang binata. Hanggang sa nakapagtrabaho ito ng maganda. At binigyan sila ng break ng kanilang CEO. Sino mag aaakala na halos kalahating taon ang binigay sa kanila na bakasyon. Laking tuwa ng mga ito ngunit ang ipinagtataka nila bakit ang tagal ng kanilang bakasyon anim na buwan. Dito pala makikita ni Carlo ang kanyang ama na matagal nang nawala. Dito niya matutuklasan ang katotohanan ng matagal na niyang hinahanap ang mga kasagutan. Ang mga sigaw na lagi niyang naririnig mula ng bata pa siya magpasa hanggang ngayon ay dito lang pala niya malalaman ang mga katotohanang nagaganap . Ang kanyang laging nakikita sa panaginip . Ang taong sumisigaw at humihingi ng saklolo. Ang taong sinaksak, pinaghiwa hiwa ang mga laman nito na parang karne. Ginawang chop at nilagyan ng paminta , asin, soysauce, bawang , sibuyas, asin , sugar. Saka minarinate ng dalawang oras . Pagkatapos ay nilagay sa oven niluto at pagkatapos ay inihain sa mesa at kinain. Brutal ang pagpatay at talagang hindi makatao ang ginawa . Ano ang intesiyon ng kanilang Ceo bakit sila pinadala sa isang forest para magbakasyon. Ano ang magiging papel ng kanilang Boss sa kwentong ito. Bakit parang weird ang kanyang mga galaw. Abangan niyo mga tagpong kagimbal gimbal dito lang yan sa aking kwentong oven. Sana po ay tatangkilin niyo po ang aking obra maestra at inyong subaybayan ang mga tagpo . Salamat po..

"Anak ko ang nakasalalay dito, Jessa, kaya hindi mo kami masisisi kung gumawa man kami ng bagay na kahit alam naming makakasakit para lang madugtungan ang buhay ni Clyde." Mapait siyang ngumiti. Tinignan niya si Xyrius na nakatingin sa kanya sari-saring emosyon ang nagsasalimbayan sa mga mata nito. Iniiwas niya ang tingin dito at bumaling kay Giselle. "Gusto kitang saktan, kung puwede nga lang patayin kita ngayon." Dumaan ang gulat ang takot sa mga mata ni Giselle. "Pero hindi ko gagawin dahil baka mamaya buntis ka na pala. Baka nakabuo na pala kayo ng asawa ko. Sayang yung sakit na nararamdaman ko kung mawawala lang yung batang magdudugtong sa buhay ni Clyde." Pinunasan niya ang luha niya gamit ang manggas ng damit niya. Saka tumayo ng tuwid. Naglakad siya at ng na sa tapat na siya ni Giselle huminto siya. Hinubad niya ang wedding ring niya at iniabot ang kamay nito saka inilagay roon ang wedding ring niya. "Tutal makapal naman ang mukha mo 'wag ka nang mahiya. Sa iyo na rin itong wedding ring ko. Sayong-sayo na si Xyrius..." aniya dito na ikinagulat nito. Saka niya ito nilagpasan at tinungo ang pinto pero hinabol siya ni Xyrius at pinigilan. Malamig ang mga matang nilingon niya ito. "I'm sorry..." umiiyak na anito. "Ayokong mawala si Clyde pero mas ayokong mawala ka sa buhay ko..." humahagulgol na anito. Hindi niya rin napigilan ang pagpatak ng luha niya. "Isa lang puwede mong piliin at pinili mo siya, X. Anong laban ko ro'n e, anak mo 'yon. Dugo at laman mo 'yon..." Marahan niyang tinanggal ang kamay nito sa braso niya. "Hanggang dito na lang ako... hindi ko na kayang magpatuloy na kasama ka. Goodbye, love... be a good father." Tinapik niya ang balikat nito at tumalikod na siya.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Sa mata ni Claudette Aoife Villamor, ang kasal ay sagrado—isang pangakong hindi dapat nilalapastangan. Pero sa loob lang ng tatlong buwan bilang misis, nadurog ang buong pagkatao niya nang mahuli niya ang sariling asawa—nakikipagtalik sa kasambahay nila. Sa kama nilang mag-asawa. Dala ng galit at pagkawasak, nilisan niya ang tahanan nila nang walang balak bumalik. Pero sa hindi inaasahang pagkakataon, isang misteryosong lalaki ang sumulpot sa landas niya—si Killian Nicolaj, ang tahimik ngunit makapangyarihang billionaire na siyang bagong CEO ng unibersidad kung saan siya dating nagturo. Hindi alam ni Claudette na matagal na pala siyang pinagmamasdan ni Killian. Matagal nang kinikimkim nito ang damdaming hindi niya kailanman inasahan—hanggang sa isang gabi ng paghihiganti, isang kasalanang pinili nilang kapwa pasukin. Sa loob ng sasakyan ni Killian, sa harap ng lalaking minsan niyang minahal, isinuko ni Claudette ang sarili sa bisig ng kanyang boss. Isang gabi ng kapusukan. Isang simula ng mga lihim. At isang ugnayang hindi kailanman dapat nabuo. Hanggang saan ka dadalhin ng galit, pagnanasa, at muling pagtuklas sa sarili mong halaga?

Dahil sa kawalang bayag ng kaniyang ama at pang-aapi ng kaniyang madrasta, napilitan si Natalie na magpakasal kay Mateo Garcia, isa sa mga pinakamakapangyarihang tao sa San Jose. Sa araw ng kanilang kasal, natuklasan ng kaniyang asawa na hindi na siya birhen bago pa man sila ikasal, na siyang nagpatibay ng paniniwala nito na isa siyang maduming babae na may magulong buhay. Matapos dalhin ang bata sa loob ng kaniyang sinapupunan sa loob ng siyam na buwan, iniluwal ni Natalie ang kaniyang anak, pinirmahan ang annulment papers na inihain sa kaniya ng kaniyang asawa, at saka naglaho na parang bula. Makalipas ang ilang taon, nagbalik si Natalie sa San Jose kasama ang isang bata. "Mr. Garcia, balita ko ay naghahanap kayo ng personal doctor?" Malugod na pumayag si Mateo. "Tanggap ka na." May bali-balitang kumakalat na walang asawa, ni kalandian si Mr. Garcia. Ngunit para siyang Isang tutang naglalambing sa kaniyang personal doctor at itinuturing ang anak nito, na hindi pa alam kung sino ang tunay na ama, na parang sarili niyang anak.

Her name is Zera. Ang bunso sa dalawang mag-kapatid. Sapilitan siyang ipinakasal ng kanyang mga magulang sa Isang lalaking mag-sasalba sa kanilang kompanya. Si Vladimir. Ang lalaking matagal ng itinatangi ni Zera. Pero anong klaseng buhay Ang mararanasan niya sa isang taong Galit at walang pagmamahal sa kanya. Hanggang saan Ang pagmamahal ng isang Zera. Makakaya ba niyang mag-patuloy kung pati magulang niya ay walang pagmamahal sa kanya? Tanging ang magiging anak na lamang ang kakampi niya. Pero kung pati ito mawala sa kanya. Hanggang saan rin aabutin ang Galit niya? Marami pa natuklasan si Zera sa nakaraan niya. nawalan siya ng anak, pinagtaksilan pa siya ng kanyang kapatid na hindi naman pala sila mag-kaano ano. Marami sekreto ang natuklasan si Zera. Sabi nga nila, nasa huli ang pagsisisi. Makakaya pa bang baguhin ni Vladimir ang mga pangyayari kung sa pagbalik ng nakaraan ay may isang Courtney chandria na anak ng sobrang yaman sa ibang Bansa mula sa Spain. Malayong malayo sa babaeng pinakasalan niya. Sino si Countess Courtney chandria? Bakit nasa kanya Ang Mukha ng kanyang Zera? Bakit langit lupa ang kaibahan nito sa kanya Asawa.

After their wedding, Phoebe woke up next to an empty bed. She couldn't find her husband. Alam niyang hindi siya iiwan ni Pierce. They even made love last night. She tried to find him, but to no avail. She even hired private investigators to find her missing husband but the investigation would always fail. There's no lead, no clue, no reason at all why would Pierce left her like that! After two years of living in pain and self-blame, Phoebe has already decided start over. She has to work for her family since her Dad passed away. Ngunit tila pinaglalaruan siya ng tadhana. Because Pierce suddenly shows up! She couldn't believer her eyes. Akala ng lahat ay naglaho na ito, ngunit mula sa kung saan ay bigla na lamang itong bumalik. Her heart was filled with hope again. Finally, she saw him again! But it seems like Pierce couldn't remember her. He treated her cold and heartless. Hindi na niya makilala ang bagong Pierce na nasa kaniyang harap. The Pierce she knew was loving, clingy, and thoughtful... not this one who's rude, ruthless, and cold. Nasaan ang kaniyang asawa? Bakit hindi siya nito maalala? Bakit bigla itong nawala? How could they make their marriage work when Pierce couldn't even remember her? How would she deal with him? How could she endure more pain after the two years of living in pain?

Noong gabing bago ang kasal ng aking ina, may nagawa akong hindi ko na kailanman mababawi. Ibinigay ko ang sarili ko sa lalaking pakakasalan niya — kay Anton. Dapat natapos na iyon noong gabing iyon. Pero talagang malupit ang tadhana. Ngayon, kailangan kong manirahan sa iisang bubong kasama ang lalaking hindi ko dapat mahalin… at ang babaeng walang kamalay-malay sa katotohanan. Bawat tingin, bawat di-sinasadyang pagdampi, parang apoy sa balat ko. Gusto kong kalimutan siya, pero paano mo kakalimutan ang taong matagal nang may hawak ng puso mo?