Filter By
Updating status
AllOngoingCompleted
Sort By
AllPopularRecommendationRatesUpdated
The baby maker of heartless mafia boss

The baby maker of heartless mafia boss

Yunnashane
Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na
Romance
10832 viewsOngoing
Read
Add to library
Flores Murcham sob a Lua, Espinhos Florescem na Escuridão

Flores Murcham sob a Lua, Espinhos Florescem na Escuridão

Na véspera do meu noivado, uma notícia bombástica explodiu nas redes sociais: a sugar baby do meu noivo tinha acabado de dar à luz. O escândalo estava em todo lugar. Antes mesmo que eu pudesse confrontar Thiago Monteiro, ele se antecipou a explicar com a calma de quem não devia nada: — Isso não passa de um acidente. Concentre-se no jantar de noivado. Além disso, seu pai está em estado terminal. Cancelar essa união agora não seria vantajoso para nossas famílias. Naquela noite, Thiago sequer apareceu no jantar. Em vez disso, postou no Instagram uma foto do recém-nascido. — Tenho cuidado do bebê, então não tenho tempo para você. Na minha família, há gerações só nasce um herdeiro por vez. Essa criança é muito importante. — Disse ele, limpando a boca do bebê com delicadeza, sem culpa. — Mas fique tranquila. Quando o bebê completar um mês, mando para a Inglaterra. Em ocasiões importantes, você pode aparecer como mãe dele. O título de Sra. Monteiro será sempre seu. Fixei o olhar na aliança idêntica à minha, agora um símbolo vazio. Soltei uma risada amarga: — Thiago, é melhor cancelarmos o noivado. Ele riu, carregado de desdém: — Vai causar tudo isso por bobagem? Pare de agir como criança. Sem hesitar, encerrei a videochamada e disquei o número particular de Henrique Monteiro, pai dele. — Ouvi dizer que procura uma nova esposa. Que tal considerar a mim? — Perguntei, acariciando meu ventre com um sorriso irônico. — Tenho fertilidade invejável. Quantos filhos quiser, posso dar. "A família Monteiro sempre teve tão poucos herdeiros que chega a ser melancólico. Acho que está na hora de eu garantir que Thiago ganhe mais alguns irmãos para animar as coisas."
Short Story · Romance
869 viewsCompleted
Read
Add to library
Je ne suis plus ta Luna

Je ne suis plus ta Luna

Avant la cérémonie du marquage, mon Alpha compagnon Anderson a annoncé devant l'ancien Autel que sa première amour, empoisonnée par le venin de loup, était la véritable Luna de la meute. Il a serré Léa dans ses bras, et son sourire est devenu plus doux sous la lumière de la lune : « Selon les traditions ancestrales, seule la femme que je marque devant tous les membres de la meute est la véritable Luna. Même si Iris est ma compagne marquée en privé, elle n'est que mon amante. » Sous les bénédictions des anciens de la meute, ils ont juré devant la Déesse Lunaire, se sont couronnés et se sont embrassés. Je n'ai rien dit en assistant à tout cela, car j'avais déjà pris un rendez-vous pour un avortement. J'ai aimé Anderson pendant douze ans, de mes dix-huit à mes trente ans. Mais dans son cœur, il n'y avait que ma demi-sœur Léa. Alors, j'ai décidé de le laisser partir. Après cela, je suis partie pour Béxaville, une île froide et isolée, laissant à Anderson le contrat de rupture, ainsi qu'un dernier cadeau d'adieu. Mais, je ne comprenais pas pourquoi, lui qui m'avait toujours ignorée, a été si bouleversé en voyant cela…
Short Story · Loup-garou
2.1K viewsCompleted
Read
Add to library
L'ÉPOUSE ABANDONNÉE

L'ÉPOUSE ABANDONNÉE

Aujourd’hui, c’est notre troisième anniversaire de mariage. Le dîner est prêt… mais il n’est jamais rentré. Notre union n’a jamais été faite d’amour, juste d’un malentendu. Trois ans sans enfant, une belle-mère qui ne m’a jamais acceptée, un mari distant, et pourtant… je l’aime encore. Il y a trois jours, j’ai appris que j’étais enceinte. Ce soir, j’espérais lui annoncer la nouvelle. Mais une notification a tout brisé : une photo de lui, en train d’embrasser ma sœur. J’ai reconnu le lieu. J’ai pris mes clés. Je suis rentrée seule. J’ai passé la nuit à pleurer. Dans la chambre d’à côté, ils ont fait l’amour. Et moi, recroquevillée sur un canapé, j’ai touché le fond. Le matin, c’est sa mère qui m’a réveillée avec un seau d’eau glacée. Elle m’a hurlé que je n’étais plus sa belle-fille, que je n’avais plus rien à faire ici. Alors je suis partie , trempée, humiliée, brisée. Mais dans ma poche, il y a ce papier froissé. Le prénom d’un inconnu. Un regard posé sur moi, hier soir. Le seul qui m’ait vraiment vue. Peut-être que c’est là que tout commence.
Romance
914.3K viewsOngoing
Read
Add to library
Qui est ton amour ?

Qui est ton amour ?

Mon copain Justin avait une amie d'enfance, Roxane, qui était tombée enceinte avant son mariage. Pour protéger sa réputation, Justin a décidé de l'épouser. Lorsque je lui ai demandé, incrédule, ce que notre enfant et moi allions devenir, il s'est contenté de me répondre avec un calme glaçant : « Roxane n'est pas comme toi. Je suis le seul qui lui reste. Elle ne supporterait pas les ragots sur une grossesse hors mariage ! » Mais Justin avait oublié que, tout comme Roxane, je n'avais plus que lui. Et que j'étais moi aussi enceinte avant notre mariage. Plus tard, quand tout le monde se moquait de moi, traitant mon enfant de « bâtard sans père », Justin restait aux côtés de Roxane, me regardant avec indifférence. C'était alors que j'ai compris que l'amour n'était pas égal pour tous… Alors j'ai mis fin à cette grossesse, pour leur laisser leur amour pur.
Short Story · Romance
2.6K viewsCompleted
Read
Add to library
La pareja secreta del alfa

La pareja secreta del alfa

Me besó sin aliento, sin sentido; me tenía deseando, jadeando descaradamente contra el frío cristal del patio, abierto para cualquiera.—¡No podemos! Alguien podría ver...—Déjalos —ronroneó contra mi cuello—. Quiero que vean.Mi nombre es Ayda Sabine, una vez princesa de la ilustre manada del Lago Esmeralda, ahora una madre soltera viviendo una vida de indigencia en Eventide City. Mi estatus me ha sido arrebatado, desterrada por mis padres por mi digresión de salirme de mi acuerdo de esponsales.Para empeorar las cosas, no recuerdo quién es el padre de mi hijo. Lo único que recuerdo son sus ojos dorados. Sin embargo, cuando surge la oportunidad de que mi hijo y yo ascendamos en la escala social como estilista personal de Narcissa Onasis, del clan Primavera de Diamante, por fin tengo la oportunidad de encontrar al hombre que podría ser mi verdadera pareja."La pareja secreta del alfa" es una creación de Claire Wilkins, autora de eGlobal Creative.
Hombre lobo
913.8K viewsCompleted
Read
Add to library
Tarde Demais para se Arrepender

Tarde Demais para se Arrepender

Leonardo Moretti me deixou sangrando, grávida, na porta de um hospital — e foi buscar sua cliente. Por causa disso, perdi o bebê. Eu estava fraca, e mesmo assim, ele fez questão de colocar gelo no meu ventre, como se quisesse me punir. Naquela mesma noite, ele e Valentina Rocha transaram no quarto ao lado. Ela deixou a calcinha, como provocação. Os pais de Leonardo vieram visitar o neto — sem saber que eu já havia sofrido um aborto. Ele fingiu arrependimento, mas no nosso último jantar, mais uma vez, correu para atender Valentina. Depois que fui embora, ele finalmente descobriu a verdade. Se desesperou. Me procurou, pediu perdão. Eu não aceitei. Nós nos divorciamos. Anos depois, quando todos descobriram que eu era a herdeira da empresa, veio o choque... e o arrependimento. Leonardo terminou em estado vegetativo, deixando para Valentina uma dívida que ela não podia pagar. E eu? Encontrei alguém novo. Alguém que realmente me escolheu.
Short Story · Romance
3.1K viewsCompleted
Read
Add to library
Después de 99 decepciones, ya no quiero su amor

Después de 99 decepciones, ya no quiero su amor

El día de mi boda, mi hermana menor regresó al país de improviso. Mis papás, mi hermano y mi prometido me dejaron sola y se fueron al aeropuerto a recibirla. Mientras ella subía a sus redes una foto grupal, presumiendo que todo mundo la adoraba, yo marqué una y otra vez: me colgaron todas las llamadas. El único que contestó fue mi prometido: —No hagas un drama; la boda se puede volver a celebrar. Ese día me convirtieron en el hazmerreír de la boda que tanto había esperado. La gente señalaba, se burlaba, y yo tragué en seco. Respiré hondo, arreglé todo yo sola y, en mi diario, escribí un número nuevo: 99. Era la decepción número noventa y nueve. Entendí que no iba a seguir esperando su amor. Completé la solicitud para estudiar en el extranjero y empaqué mi maleta. Todos creyeron que, por fin, me había calmado. No sabían que ya me iba.
Short Story · Romance
2.3K viewsCompleted
Read
Add to library
Todas las Flores que No Fui

Todas las Flores que No Fui

Llevo diez años casada con Nicolás. He conocido a cada una de sus novias. Cada vez que se aburría y quería cambiar, yo era su mejor pretexto para terminar con ellas: —Si te casas conmigo, vas a terminar igual que ella. Nos acostumbraríamos tanto el uno al otro que se perdería toda la emoción. En nuestro aniversario de bodas, yo le secaba las lágrimas a la universitaria que acababa de dejar, mientras él llevaba a su nueva conquista al cine. Cuando se acabó el paquete de pañuelos, fue como ver un reflejo de mi pasado. Así que le pedí el divorcio. Su reacción fue de una confusión genuina, algo raro en él. —¿No vas a esperar un poco más? Tal vez lo nuestro pudo funcionar. Le dediqué una sonrisa vaga, sin responder, y compré un boleto de avión para cruzar el océano. Ya no podía esperar a que cambiara, así que decidí dar el primer paso.
Short Story · Romance
3.7K viewsCompleted
Read
Add to library
Sa Deuxième Lune

Sa Deuxième Lune

Après la mort de sa compagne, l'Alpha Cédric Didier a passé dix ans à m'en vouloir. J'étais la guérisseuse Oméga qu'il n'avait jamais choisie, liée à lui par le devoir, pas par l'amour. J'étais une remplaçante, une cicatrice existait toujours sur un lien que aucun d'entre nous n'avait demandé. Peu importe la profondeur avec laquelle je soignais ses blessures, peu importe le calme avec lequel je restais à ses côtés, tout ce qu'il disait, c'était : « Si tu veux vraiment me faire plaisir, Clara... alors disparais. » Mais quand la mort est arrivée, ce n'est pas moi qui suis tombée. C'est lui. Saignant dans mes bras, Cédric m'a regardée une dernière fois et a murmuré : « Si seulement je ne t'avais jamais rencontrée... » Aux funérailles, sa mère a pleuré. « Il aurait dû être avec Solène. Je n'aurais jamais dû le laisser s'accoupler avec toi. » Le regard de son père m'a transpercée. « Cédric t'a sauvée trois fois. Pourquoi n'était-ce pas toi dans cette tombe ? » Tout le monde regrettait qu'il se soit lié à moi. Même moi, je le regrettais. J'ai été chassée de la meute sans rien... Pas de titre. Pas d'argent. Pas de tanière à moi. Et puis... peut-être que la Déesse de la Lune avait pitié de moi. Elle m'a donné une dernière chance de réécrire le destin. Cette fois, je ne le supplierais pas de m'aimer. Cette fois, je ne l'attacherais pas à la douleur. Cette fois, je couperais le lien avant qu'il ne commence. Je pouvais déjà entendre les rouages du destin tourner, et cette fois, j'agirais en premier.
Short Story · Loup-garou
810 viewsCompleted
Read
Add to library
PREV
1
...
454647484950
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status